Αν κανείς έλεγε στους οπαδούς του ΠΑΟΚ αρχές Σεπτέμβρη ότι η φετινή ομάδα θα ήταν μέσα Απρίλη έναν ενενηντάλεπτο μακριά από τα ημιτελικά του Europa Conference League, σίγουρα θα τον περνούσε για τρελό. Όλοι μας.
Το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι του «Δικεφάλου» έγινε μακρινό, κυρίως γιατί από ένα σημείο και μετά η ομάδα άρχισε να ταϊζει τον εγωισμό και την αυτοπεποίθηση της με την ολοένα και μεγαλύτερη, βάσει βαθμού δυσκολίας, αγωνιστική υπέρβαση να καταφέρει αυτό που οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι δεν μπορεί.
Με άγνοια, με τρέλα όπως αυτή των οπαδών της και με πίστη στη καθημερινή δουλειά και τις δυνατότητες του υπάρχοντος ρόστερ, το οποίο όλοι εκ του αποτελέσματος στο Conference είχαμε και έχουμε υποτιμήσει.
Τι θα κάνει όμως ο ΠΑΟΚ σήμερα που με ποδοσφαιρικό θράσος έφτασε να κάνει πιο κοντινή από ποτέ την παρουσία του στους «4» ευρωπαϊκής διοργάνωσης; Πώς θα το διαχειριστεί;
Το να μπει κανείς στο μυαλό του Ρασβάν Λουτσέσκου δεν είναι και τόσο εύκολο.
Πολλά μπορούμε να καταλάβουμε από τον Ρουμάνο, αρκετά μετά από τόσους μήνες τριβής μαζί του να ερμηνεύσουμε ωστόσο χάνουμε σίγουρα σημαντικό μέρος από το τελευταίο τρίτο του γηπέδου, από την τελική προσπάθεια που λέμε.
Πριν από μία εβδομάδα ο ΠΑΟΚ πήρε ένα σπουδαίο μάθημα, καθώς όχι μόνο αντιμετώπισε σε κανονικές συνθήκες το βασικό εμπόδιο του για τα ημιτελικά και μέτρησε τις δυνάμεις του, αλλά αντιλήφθηκε στην πράξη και τα λάθη του, τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του.
Η… καυτή Τούμπα και μία ατμόσφαιρα που θα βράζει υπέρ των παικτών του Λουτσέσκου και σε βάρος των Γάλλων που είναι το φαβορί, φέρνουν αμέσως το μυαλό το «να μπει ο ΠΑΟΚ δυνατά, να βάλει ένα γρήγορο γκολ, να τους… πατήσει».
Ψέμα δεν είναι, αλλά δεν μπορεί να είναι και η προσέγγιση του Λουτσέσκου για την ομάδα του και για αυτό τον λόγο το σχέδιο έχει παραλλαγή.
Ο ΠΑΟΚ θα προσπαθήσει να βάλει τον κόσμο στο παιχνίδι του γιατί ξέρει ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να καλύψει τη διαφορά με τη Μαρσέιγ, αλλά αυτό θα το κάνει με πολύ μεγάλη προσοχή στην άμυνα και συγκέντρωση, έχοντας ως προτεραιότητα να διαφυλάξει το μηδέν.
Ο Ρασβάν δεν θα το παραδεχτεί ποτέ, γιατί ξέρει ότι καθετί που θα υποστηρίξει δημόσια χρήζει πολλών ερμηνειών, αλλά έχει συμβιβαστεί ότι για να γίνει σήμερα η δουλειά μπορεί η αγάπη του για την κυριαρχία στη διάρκεια του αγώνα, η προτεραιότητα να κάνει η ομάδα του το παιχνίδι της και να έχει όσο περισσότερο μπορεί την μπάλα, ίσως είναι μία σκέψη που μπορεί να περιμένει.
Ίσως απόψε είναι κατά διαστήματα προτιμότερο να δοθεί και η μπάλα στα πόδια των παικτών της Μαρσέιγ για να υπερισχύσει σε ένα κοντρολαρισμένο παιχνίδι η ανάγκη να μην δεχτεί γκολ η εστία του Πασχαλάκη και να «χτυπηθεί» ο αντίπαλος σε στιγμές που θα είναι ευάλωτος, από ένα για παράδειγμα καλοσχεδιασμένο στημένο, από μία υπεραρρυθμία που θα δημιουργήσουν οι παγίδες στα τρωτά σημεία του αντιπάλου.
Με προσοχή και υπομονή, με αποφασιστικότητα ότι δεν θα υπάρξει συνολικά εικόνα όπως αυτή του πρώτου ημιχρόνου στο «Βελοντρόμ», εκεί όπου ο «Δικέφαλος» από τον φόβο του αντιπάλου αγχώθηκε παραπάνω, τον σεβάστηκε περισσότερο από όσο θα έπρεπε και του έδωσε αυτό που στο ποδόσφαιρο είναι το πιο σημαντικό όλων, την ψυχολογία να πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει μέσα στο γήπεδο.
Η ενδεκάδα του ΠΑΟΚ δεν θα έχει τρομακτικές αλλαγές συγκριτικά με την περασμένη εβδομάδα, πώς θα μπορούσε άλλωστε;
O Λουτσέσκου αποφάσισε ότι η παρουσία του Ελ Καντουρί στο αρχικό σχήμα είναι λύση ενδεδειγμένη. Ειδικά μετά το γκολ που πέτυχε αλλά περισσότερο γιατί με εκείνον μέσα η τελευταία εικόνα στα μάτια των παικτών του αλλά και του αντιπάλου έδινε στον ΠΑΟΚ παράσταση νίκης.
Ισοϋψή με τη Μαρσέιγ σε μία πιο 50-50 μάχη για την πρόκριση, παράλληλα με τη δυνατότητα να έχει plan B, φέρνοντας λύσεις από τον πάγκο, τόσο για τη διαχείριση του παιχνιδιού με επιπλέον τρεξίματα, όπως του Τσιγγάρα, όσο και με ατομική ποιότητα και ατομική ενέργεια όπως για παράδειγμα του Μιτρίτσα.
Δεν είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα μπει με την ορμή της Τούμπας ή ότι δεν πιέσει ψηλά για ένα γρήγορο γκολ που μπορεί να κάνει πιο εύκολο το έργο του με τον κόσμο στο πλευρό του, αλλά η ομάδα ξέρει ότι για να γίνει μακρινό το ταξίδι χρειάζεται να μην υστερήσει κανείς για σχεδόν 100 λεπτά.
Μπορείς άλλωστε να είσαι βέβαιος ότι απέναντι σε μία ομάδα με την ατομική ποιότητα της Μαρσέιγ δεν θα δεχτείς γκολ; Φυσικά και όχι.
Αλλά παλεύοντας να κάνεις εφικτό στόχο το μηδέν παθητικό, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για όλα.
Πρώτα και πάνω από όλα πνευματικά προετοιμασμένος, όπως θα είναι οι παίκτες του ΠΑΟΚ από τον προπονητή τους, πως ό,τι κι αν συμβεί στη διάρκεια του παιχνιδιού χρειάζεται… balance, ψυχραιμία και σωστή διαχείριση.
Ο ΠΑΟΚ έχει μπροστά του μία ευκαιρία από αυτές που δεν πρέπει να την αφήσει να πάει χαμένη, αλλά για να τα καταφέρει θα πρέπει να το απολαύσει στο γήπεδο και να σεβαστεί τον κόπο του που τον έφερε μέχρι εδώ.
Είναι ήδη απόλυτα επιτυχημένος, δεν έχει να αποδείξει σε κανέναν τίποτα και το ταξίδι του μπορεί απόψε να γίνει ακόμα πιο ονειρεμένο…
