MENU

Όσο όλοι οι υπόλοιποι στην Ελλάδα... κοιμούνται ήσυχοι, ο Ολυμπιακός παραμένει ο μοναδικός «ανήσυχος» σύλλογος. Οι «ερυθρόλευκοι» -ειδικά με το φετινό ρόστερ- είναι η ομάδα που θεωρητικά μπορεί να μην αλλάξει το παραμικρό μέσα στους προσεχείς μήνες και κανείς δεν θα μπορεί να την ψέξει. Παρ' όλα αυτά, οι πρωταθλητές συνεχίζουν τον μοναχικό δρόμο που έχουν πάρει την τελευταία τετραετία. Γιατί ό,τι κι αν ακούν, ότι κι αν βλέπουν, ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω τους, αυτοί συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους, με τη φιλοσοφία και τη μέθοδο που έχουν επιλέξει στην εποχή του Πέδρο Μαρτίνς. Παίρνουν όλες τις αποφάσεις βάσει δύο και μοναδικών κριτηρίων: 1) το αν η συγκεκριμένη κίνηση τσεκάρει όλα τα κουτάκια ως προς τα «θέλω» του προπονητή. 2) το αν η συγκεκριμένη κίνηση είναι 100% δεδομένο πως βελτιώνει την ομάδα. Πιο απλά, παίρνουν τις αποφάσεις τους και κάνουν τις κινήσεις τους, ανεξαρτήτως κόστους, όρων, ονομάτων, εθνικοτήτων και... θρησκειών, αλλά σεβόμενοι μονάχα το ίδιο το ποδόσφαιρο. Το δικό τους ποδόσφαιρο.

Η τελευταία προσθήκη, είναι ο ορισμός όλων των παραπάνω. Ο Κώστας Μανωλάς δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις πια, οπότε ας μείνουν στην άκρη. Όποιος χρειάζεται το βιογραφικό, τα στατιστικά, τα χαρακτηριστικά του, με ένα απλό γκουγκλάρισμα μπορεί να... ξεστραβωθεί. Για όλους τους υπόλοιπους, θεωρούμε δεδομένο ότι ξέρουμε για ποιον μιλάμε και τι φέρνει σε μια ομάδα -ελληνική ομάδα- στα 30 του χρόνια. Και δεν τα φέρνει... τσάμπα. Κατά τις υπογραφές των συμβολαίων το απόγευμα της Πέμπτης, ο Βαγγέλης Μαρινάκης δήλωσε ότι «αποφασίσαμε πως αξίζει αυτή η υπέρβαση και είμαστε σίγουροι ότι θα δικαιωθούμε». Γιατί πρόκειται για υπέρβαση; Ε, για περίπου 10 εκατομμύρια λόγους! Οι Ιταλοί λένε ότι η Νάπολι θα πάρει ένα τελικό ποσό κοντά στα 4 εκατ. ευρώ μαζί με τα μπόνους. Ο ίδιος ο παίκτης, περίπου 1,5 εκατ. ευρώ το χρόνο για τα επόμενα 3,5 χρόνια. Να σημειωθεί φυσικά πως την... υπέρβασή του έκανε και ο Κώστας. Για να ντυθεί πάλι στα «ερυθρόλευκα» και να βρεθεί ξανά σε ένα περιβάλλον που θα αισθάνεται και θα είναι, αναντικατάστατος... κέρασε περίπου 11 εκατ. ευρώ στους Ναπολιτάνους. Όχι, φυσικά και δεν θα... πεινάσει, όμως η σημειολογία του γεγονότος δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Το καλύτερο δίδυμο ever

Ο Μανωλάς έρχεται στον Ολυμπιακό για να πάρει θέση βασικού δίπλα στον άλλο καλύτερο Έλληνα στόπερ, με επίσης τεράστια καριέρα στο εξωτερικό. Ο 33χρονος Σωκράτης Παπασταθόπουλος των 13 χρόνων θητείας σε Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία και ο 30χρονος Κώστας Μανωλάς των 7 χρόνων στην Ιταλία, συνθέτουν πιθανότατα το καλύτερο δίδυμο στόπερ της «ερυθρόλευκης» ιστορίας. Το Μανωλάς – Μέλμπεργκ του 2012 είναι το μοναδικό που ίσως συγκρίνεται από τη σύγχρονη εποχή, ωστόσο ο 23χρονος Κώστας δεν είναι καλύτερος από τον 30χρονο εαυτό του την ώρα που ο Σουηδός με τον Σωκράτη είναι πιθανότατα... μία η άλλη. Δίδυμο που επίσης όλοι οι... φυσιολογικοί ποδοσφαιρόφιλοι της χώρας πιθανότατα ευελπιστούν να ξαναδούν και στην Εθνική ομάδα -κουβέντα για άλλη φορά αυτό.

Με την επιστροφή Μανωλά, ο Πέδρο Μαρτίνς έχει πλέον στα χέρια του ένα δίδυμο κεντρικών αμυντικών παγκόσμιας κλάσης. Και μπορεί τώρα φυσικά να... αποχωριστεί -κάτι που αναμένεται να γίνει και τυπικά αρκετά σύντομα- τον Ρούμπεν Σεμέδο, χωρίς να σηκωθεί βλέφαρο. Να το πάμε και λίγο πιο μακριά: όχι μόνο ο Πορτογάλος μπορεί να πάει στο καλό του χωρίς να κουνηθεί φύλλο στο Λιμάνι αλλά ο Ολυμπιακός μπορεί να αρχίσει να... ακούει και ρεαλιστικές προτάσεις για κάποιον από τους δύο νεαρούς Αφρικανούς στόπερ του, τον Σισέ ή τον Σεμέδο. Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοια πρόθεση στην παρούσα φάση, ωστόσο στο ενδεχόμενο που, ο Μαρτίνς δεν θα τρέχει σαν τον τρελό να βρει άλλον στόπερ. Άλλωστε, υπάρχουν πάντα οι Αβραάμ και Μάρκοβιτς να παίξουν τον ρόλο του τέταρτου στο ρόστερ. Αν πάλι δεν φύγει κανείς άλλος, που πιθανολογώ είναι το ρεαλιστικότερο σενάριο, ο Ολυμπιακός έχει μια τετράδα κεντρικών αμυντικών που δεν βρίσκεται σε πολλές ευρωπαϊκές ομάδες. Όχι ομάδες του επιπέδου του Ολυμπιακού. Μιλάμε για όλες τις ομάδες, ακόμη και αυτές από το πιο πάνω ράφι.

Στόχος, η... Αταλάντα

Άλλωστε, η φετινή ομάδα δεν φτιάχτηκε το καλοκαίρι για να πάρει ένα ακόμη πρωτάθλημα. Μια ματιά ρίχνεις σε όλους τους υπόλοιπους εντός συνόρων και ο Ολυμπιακός που σε επίπεδο απόδοσης είναι ένα -ίσως και δύο-  σκαλιά κάτω από τον περσινό της αντίστοιχης εποχής, είναι ταυτόχρονα και δυο κλάσεις πάνω από τον δεύτερο. Τον όποιο δεύτερο. Ο φετινός Ολυμπιακός φτιάχτηκε για να τραβήξει κουπί σε τρία μέτωπα. Καλό το πρωτάθλημα και το Κύπελλο και αυτονόητος στόχος, ωστόσο η ευρωπαϊκή υπέρβαση είναι που εξιτάρει τους πάντες. Και αυτή πλέον περνάει μέσα από δύο 90ελεπτα κόντρα σε μια εξαιρετική και γεμάτη ταλέντο ιταλική ομάδα. Οι αναμετρήσεις με την Αταλάντα σε δύο μήνες από τώρα, φαντάζουν ακόμη μακρινές, όμως είναι σίγουρα οι δύο γύρω από τις οποίες θα παρθούν όλες οι αποφάσεις μέσα σε αυτό το δίμηνο. Ενώ το Κόπα Άφρικα πλησιάζει και ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να χάσει το... μισό του ρόστερ για ένα μήνα, ο Μαρτίνς τουλάχιστον ήθελε να ξέρει ότι θα πάει σε αυτά τα παιχνίδια με δύο έτοιμους στόπερ υψηλού επιπέδου. Ο Μαρινάκης τον άκουσε -ως συνήθως- και έκανε και αυτός τη δουλειά του.

Η ενίσχυση δεν σταματάει εκεί όμως. Ο Μανωλάς ήταν σίγουρα η σημαντικότερη κίνηση για αυτή την εποχή, μια κίνηση που δείχνει... διαθέσεις και ορέξεις και που ταυτόχρονα ατσαλώνει την ποιότητα του ρόστερ. Έπονται και άλλοι όμως. Ίσως και πάνω από ένας. Ο Καρμπόβνικ που πέρασε για λίγο και δεν ακούμπησε, πιθανότατα θα χαιρετήσει σύντομα και θα γίνει κίνηση για έναν ακόμη πλάγιο μπακ. Έπειτα, υπάρχει το ζήτημα των χαφ. Οι δύο Καμαρά και ο Κούντε αναμένεται να είναι στο Κόπα Άφρικα, με ταξίδια στην Αφρική εν μέσω πανδημίας και μεταλλάξεων και στον Ολυμπιακό δεν έχουν ιδέα πώς θα βγει το επόμενο διάστημα με Μπουχαλάκη-Εμβιλά να κρατάνε όλη την ομάδα. Και αυτό υπό φυσιολογικές συνθήκες, χωρίς να υπολογίζονται τα απρόοπτα. Έτσι, δεν αποκλείεται να μιλάμε σύντομα και για έναν ακόμη κεντρικό χαφ...

Το βλέμμα στο ταβάνι

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τί είδους παίκτες θα είναι αυτοί, αν θα είναι ενδεκαδάτοι, αν θα είναι νεαροί ή πιο έμπειροι, δανεικοί ή μεταγραφές. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ο Ολυμπιακός του +8 από τα τέλη του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος, συνεχίζει να «ψάχνεται». Συνεχίζει να αλλάζει, να προσθέτει, να βελτιώνει. Μεθοδικά, με ψυχραιμία και με γνώμονα πάντα το ποδόσφαιρο. Συνεχίζει φυσικά και να ξοδεύει. Δεν επαναπαύεται ότι κι αν κάνουν οι υπόλοιποι και συνεχίζει να κυνηγάει το ταβάνι του, με μεταγραφές επιπέδου Μανωλά για ξεκίνημα.

Προ μηνών, με αφορμή μια δήλωση του Κριστιάν Καρεμπέ μετά την πρόκριση της ομάδας στους ομίλους του Europa League ότι ο φετινός στόχος είναι ο τελικός της διοργάνωσης, στη στήλη αυτή είχε γραφτεί ότι φέτος ο Ολυμπιακός δεν έχει άλλες δικαιολογίες και οφείλει να κυνηγήσει μια ρεαλιστική ευρωπαϊκή πορεία. Τα... συμφραζόμενα μέχρι στιγμής δείχνουν ότι σε επίπεδο σχεδιασμού τουλάχιστον, η διοίκηση κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να ενισχύσει την ομάδα με αυτό κατά νου. Ο Μαρτίνς και οι παίκτες του έκαναν το πρώτο βήμα. Πέρασαν τον όμιλο. Η πρώτη μεταγραφή που έγινε ήταν το δεύτερο βήμα -και ακολουθούν κι άλλες. Το επόμενο βήμα πλέον και πιο καθοριστικό θα γίνει στο Μπέργκαμο. Στις 17 Φλεβάρη θα φανεί το κατά πόσο η ρεβάνς του Καραϊσκάκη θα αφήνει στον Ολυμπιακό περιθώρια για μεγαλύτερα όνειρα.

Υπέρβαση ή... έστω αυτοκρατορία

Βεβαίως, όσο ο Ολυμπιακός συνεχίζει έμπρακτα να κυνηγάει τα όνειρά του, εκτός συνόρων, κερδίζει και κάτι άλλο, αυτόματα. Εντός συνόρων, ακόμη και ο... μισός φαντάζει αυτή τη στιγμή ικανός να πάρει αέρα έναν ακόμη τίτλο. Και είναι επίσης δεδομένο ότι δεν δίνει δεκάρα τι κάνουν κατά κύριο λόγο ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, οι μοναδικές ομάδες που θεωρητικά μπορούν να τον κοντράρουν. Γιατί αν έδινε, αντί να ξοδεύει δεκάρικα για Μανωλάδες, θα ακολουθούσε την κλασική πολιτική της εποχής Κόκκαλη. Ο Σωκράτης πάντα περίμενε να δει και τί είδους ομάδες έφτιαχναν οι άλλοι και μετά αντίστοιχα έπραττε και... έσπρωχνε αναλόγως. Υπήρχαν χρονιές με Ζιοβάνι-Ζάχοβιτς ή με Καρεμπέ, Μπερμούδες, Βενετίδη, άλλες με Ντιόγκο, Λέτο, Ντουντού και Αβραάμ ή με Γκαλέτι, Λεντέσμα, Μπελούτσι, Ραούλ Μπράβο και υπήρχαν και άλλες με Μπόρχα, Μάρκο Νε και Μπούτινα, με Γιάγια Τουρέ (ασχέτως του ότι αυτός βγήκε υπερπαίκτης... κατά λάθος) Χάρη Παππά και Τάσο Κυριάκο ή με Τάσο Πάντο, Αλέκο Τάτση, Γιάννη Ταραλίδη και Μάρτσιν Κούζμπα.

Ο συγκεκριμένος Ολυμπιακός του Μαρινάκη και του Μαρτίνς δεν δείχνει να πέφτει σε αυτή την παγίδα. Όσο κι αν πέφτει ο ανταγωνισμός αντίθετα, για τους δικούς του λόγους, οι «ερυθρόλευκοι» κοιτάνε μόνο προς τα πάνω. Έτσι καταφέρνουν να σαρώνουν τα ντέρμπι, έτσι καταφέρνουν να σπάνε ρεκόρ, έτσι καταφέρνουν να εξασφαλίζουν διψήφιες διαφορές και να κάνουν τους εμπνευστές των πλέι-οφ να καταριούνται την ώρα και τη στιγμή. Και έτσι ακριβώς, ασχέτως του τί τελικά θα καταφέρουν οι ίδιοι στην Ευρώπη με τις δικές τους δυνάμεις, με το να σχεδιάζουν τα πάντα με στόχο τις δικές τους υπερβάσεις, αυτομάτως οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε μια ακόμη αυτοκρατορία με διαδοχικούς τίτλους, την οποία στην παρούσα φάση κανείς δεν δείχνει ικανός όχι απλά να την σπάσει, αλλά έστω και να την... εντοπίσει με το κιάλι.

Υ.Γ. Υπάρχει και ένα άλλο απόσταγμα από την επιστροφή Μανωλά όμως. Την επόμενη φορά που κάποια ΠΑΕ θα αποφασίσει να βγάλει ανακοίνωση ή non-paper για τη διαιτησία, για το VAR, για κάποιον ξένο διαιτητή ή για κάποιον Έλληνα, σε μια εποχή που η ίδια πιθανώς ευλογεί τα γένια της για το ότι έφερε το VAR, έφερε ξένους διαιτητές και καθάρισε τους πίνακες από τους... κακούς Έλληνες, την επόμενη φορά που κάποια άλλη ΠΑΕ πιθανώς θα γκρινιάξει για τον καιρό και τον κακό αγωνιστικό χώρο του γηπέδου χ, ή την επόμενη φορά που κάποιος θα καταγγείλει κάτι, του τύπου «τρίτος ξάδερφος του μπατζανάκη ενός ανιψιού του Μαρινάκη, εθεάθη στο ίδιο ημισφαίριο του πλανήτη με αδερφικό φίλο του προπάππου του ταμία της ΕΠΣ Κέρκυρας», όλοι αυτοί ας σκεφτούν και κάτι άλλο. Μέσα τους, για την πάρτη τους, Ας σκεφτούν ότι «την ώρα που εμείς κοροϊδεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ μπας και γλιτώσουμε το ξύλο από τους δικούς μας, ο Μαρινάκης δίνει 10 χαρτιά για να φέρει τον Μανωλά». Αν το σκεφτούν, ίσως εκείνη την στιγμή τους χτυπήσει και η πραγματικότητα κατάμουτρα. Αυτή η στιγμή είναι πάντα το πρώτο, το πιο δύσκολο βήμα προς την αυτοβελτίωση. Και αυτό μια ευγενική χορηγία του Ολυμπιακού θα είναι.

Διαβάστε ακόμα: 

«Μπου» και γύρισε!

Πρωινός Τύπος (17/12): «Γι’ αυτό έδιωξαν τον Μανωλά από την Εθνική - Ο ΠΑΟΚ έδειξε guts για μάχη»

Μεταγραφή υπέρβασης και αυτοκρατορίας