Θεωρώ εξ ορισμού κακή την κλήρωση για τον Ολυμπιακό στους «32» του Europa League. Αυτό, έτσι κι αλλιώς, συνοδεύει κάθε ζευγάρωμα ελληνικής ομάδας με Ιταλική. Η ποδοσφαιρική απόσταση των δύο χωρών είναι… χαώδης. Κι αυτή μεγαλώνει σε νοκ άουτ παιχνίδια. Φυσικά υπάρχουν ωραίες εξαιρέσεις στο παρελθόν. Όμως ο κανόνας άλλος είναι…
Συμπληρώνω πως τούτο το ποδοσφαιρικό πρότζεκτ που αντιπροσωπεύει η Αταλάντα τα τελευταία χρόνια είναι πραγματικά ζηλευτό. Θα έπρεπε να αποτελεί και παράδειγμα για τους ελληνικούς συλλόγους αφού στηρίζεται στο ποδόσφαιρο και όχι στα άπειρα εκατομμύρια που θα ρίξει ο ιδιοκτήτης. Ομως από «παραδείγματα» άλλο τίποτα…
Η Αταλάντα στέριωσε, δυνάμωσε και πλέον έβγαλε δόντια στην Ιταλία. Τούτη την ώρα φιγουράρει στην 3η θέση του πρωταθλήματος, πίσω από Ιντερ και Μίλαν, 9 ολόκληρους βαθμούς πάνω από την παραπαίουσα Γιουβέντους.
Οποιος «παραμυθιαστεί» από το γεγονός ότι βρέθηκε 3η στον όμιλό της, πίσω από Γιουνάϊτεντ και Βιγιαρεάλ θα κάνει μέγα λάθος. Όχι επειδή η ομάδα του Γκασπερίνι έχασε στο τελευταίο ματς στην έδρας της από τους Ισπανούς, μαζί και το εισιτήριο για τη συνέχεια, αλλά γιατί δύο φορές στο φινάλε ισάριθμων αγώνων με τη Γιουνάϊτεντ ο μεγάλος Κριστιάνο της στέρησε όσα είχε οικοδομήσει σε ολόκληρο παιχνίδι.
Δεν ξέρω αν μπορεί να παίξει ρόλο το γεγονός ότι και οι δύο ήττες που έχει φέτος στο Καμπιονάτο είναι στην έδρα της, αλλά παιχνίδι εκτός έδρας δεν έχει χάσει. Και μιλάμε για Ιταλικό πρωτάθλημα, έτσι; Η ρεβάνς θυμίζω ότι είναι στο Φάληρο στις 24 Φλεβάρη.
Καλό θα ήταν για τον Ολυμπιακό όταν έρθει η ώρα των δύο ματς η ομάδα του Γκασπερίνι να βρίσκεται μέσα στη διεκδίκηση της κούπας μήπως αυτό «μπερδέψει» το μυαλό της για την Ευρώπη. Ή διαμορφώσει τις προτεραιότητές της…
Η Αταλάντα όμως, πέρα από πραγματικά πολύ δύσκολη κλήρωση, αποτελεί για τον Ολυμπιακό έναν ξεκάθαρο καθρέφτη μπροστά στον οποίο θα σταθεί και θα τσεκάρει τις φιλοδοξίες του. Αξιολογώντας αν τα βαρύγδουπα λόγια που λένε κατά καιρούς οι άνθρωποί του μπορούν κάποια στιγμή να συναντηθούν με την πραγματικότητα.
Δεν αναφέρομαι στο «συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» που συνηθίζει να λέει ο Βαγγέλης Μαρινάκης καθώς το βρίσκω πολύ σωστό και λογικό. Αν δεν ονειρεύεσαι στη ζωή, στο ποδόσφαιρο, παντού, χάνεις το νόημα.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να πατάς και στη γη. Ο Κριστιάν Καρεμπέ, λόγω τεράστιας ποδοσφαιρικής καριέρας (πρωταθλητής κόσμου με τη Γαλλία και κάτοχος Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ Μαδρίτης) δικαιούται να λέει καμιά κουβέντα παραπάνω όταν μιλάει για τον εαυτό του. Ο άνθρωπος έχει κατακτήσει τα πάντα.
Όταν όμως τοποθετείται ως αθλητικός διευθυντής του Ολυμπιακού, μάλλον οφείλει να είναι πιο προσγειωμένος. Τον περασμένο Μάϊο είχε δηλώσει στον ΑΝΤ1, πριν από το Euro, ότι «έχουμε το όνειρο συμμετοχής σε έναν τελικό, όμως για να το πετύχουμε έχουμε φτάσει στο σημείο να λειτουργούμε με βάση τα ευρωπαϊκά στάνταρ σε κάθε κομμάτι της ομάδας». Δεν ήταν η πρώτη φορά που είπε δημόσια κάτι ανάλογο ο Γάλλος σταρ.
Τι συνέβη από τότε; Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ από την Βουλγαρική Λουντογκόρετς (η οποία εν συνεχεία μάζεψε μόλις δύο πόντους). Στον όμιλο του Europa League, με «εφικτούς» αντιπάλους, είχε μπροστά του την μεγάλη πρόκληση της πρωτιάς η οποία θα τον οδηγούσε απευθείας στους «16» της διοργάνωσης. Εχασε όμως δύο φορές από την Αϊντραχτ, ενώ στο τελευταίο ματς όπου υποτίθεται πως θα έπαιζε τα ρέστα του, ήταν «άφαντος» κόντρα στην Αντβέρπ στο Βέλγιο. Ουσιαστικά μόνο στη μεγάλη βραδιά με το 0-3 επί της Φενέρ φώναξε ότι είναι μια ομάδα με φιλοδοξίες.
Ο Ολυμπιακός, από το 1996-97 όταν άρχισε να γίνεται κυρίαρχος στην Ελλάδα και να σαρώνει τα πρωταθλήματα, μόνο ΜΙΑ φορά έφτασε στους «8» ευρωπαϊκής διοργάνωσης: τη σεζόν 1998-99 όπου αποκλείστηκε από τη Γιουβέντους με το γκολ του Κόντε.
Από τότε έχει καταφέρει μεγάλες νίκες –και εντός και εκτός Πειραιά- έχει πάρει σπουδαίες προκρίσεις (όπως αυτή πέρυσι με την Αρσεναλ), είναι σταθερά η ομάδα που προσφέρει τους πιο πολλούς βαθμούς στην Ελλάδα, έχει βάλει άπειρα εκατομμύρια στο ταμείο του από τις ευρωπαϊκές παρουσίες, όμως όλα αυτά…. μέχρι τους «16». Εκεί υπάρχει «στοπ».
Ο Κριστιάν Καρεμπέ δεν είπε «πάμε να χτίσουμε σιγά σιγά, με μία πρόκριση στην 8άδα και βλέπουμε», αλλά ταξίδεψε κατευθείαν σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης!
Ιδού λοιπόν η πρόκληση. Ιδού ο μεγάλος καθρέφτης που ονομάζεται Αταλάντα. Μια ομάδα στην τριάδα του Ιταλικού πρωταθλήματος, ένα εξαιρετικό ποδοσφαιρικό πρότζεκτ από μία χώρα πολύ ανώτερη ποδοσφαιρικά της Ελλάδος.
Αν ο Ολυμπιακός «ονειρεύεται ευρωπαϊκό τελικό» όπως δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ο Κριστιάν Καρεμπέ δεν έχει παρά να το δείξει στην πράξη. Να αποκλείσει τους Ιταλούς, να περάσει στους «16» του Europa League και να χτίσει την ψυχολογία για μία –επιτέλους- μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία.
Τα λόγια συνήθως δεν «κοστίζουν», πόσο μάλλον στην Ελλάδα όπου τα παίρνει ο αέρας. Τα έργα είναι εκείνα που μένουν. Ο Ολυμπιακός τα πετυχαίνει στις εγχώριες διοργανώσεις αφήνοντας τους αντιπάλους του… οικόπεδα πίσω, πολλές φορές από το Φθινόπωρο ή τις αρχές του χειμώνα, όπως συμβαίνει και φέτος. Στην Ευρώπη όμως, τα ζόρια είναι μεγάλα… Και μένουν μόνο τα λόγια…
Τον Φεβρουάριο θα γνωρίζουμε αν όσα δήλωνε ο Καρεμπέ τον Μάιο του 2021 ήταν ξανά φρούδες υποσχέσεις ή αν επιτέλους μπορούν να πιάσουν τόπο…
