Διαβάζω ως βασικό επιχείρημα αρκετών φίλων του Παναθηναϊκού ότι το τριφύλλι είχε την κυριαρχία στην κατοχή μπάλας στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, άρα ουσιαστικά αδικείται από την εικόνα του ματς και κυρίως από το τελικό (εις βάρος του) σκορ. Μάλιστα.
Είναι προφανές ότι η επιχειρηματολογία σε τούτη τη χώρα διαμορφώνεται «κατά πως βολεύει». Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους Παναθηναϊκούς, αλλά και τους ΑΕΚτζήδες και του Ολυμπιακούς και τους ΠΑΟΚσήδες, όλους. Διόλου παράλογο.
Οι αριθμοί στο ποδόσφαιρο δεν λένε πάντα όλη την αλήθεια όπως συνήθως συμβαίνει στο μπάσκετ. Οπότε μπορείς κάθε φορά να τους διαβάζεις και από τις δύο όψεις του νομίσματος και να κρατάς εκείνη που σε συμφέρει.
Ας δούμε λοιπόν σήμερα τον «κώδικα της κατοχής»:
- Στο ντέρμπι ΑΕΚ-Παναθηναϊκός η Ενωση είχε 33% κατοχή μπάλας και ο Παναθηναϊκός 67% σύμφωνα με τα στατιστικά. Αν το διαβάσει κάποιος ο οποίος δεν έχει δει το ντέρμπι μπορεί να πει ότι οι πράσινοι «πάτησαν» την Ενωση, την έκλεισαν στην περιοχή της και την «βομβάρδισαν». Τι από όλα αυτά συνέβη; Μη ξαναλέμε τα ίδια. Τα είδαμε. Η ΑΕΚ παραχώρησε μέτρα στον Παναθηναϊκό ο οποίος έλεγξε την κυκλοφορία αλλά τις έκανε μόλις 2-3 καλές φάσεις για γκολ χωρίς να σκοράρει. Ούτε «πολιορκία» ούτε «μονότερμα» ούτε «πούλμαν» και άλλα παρόμοια.
Από την άλλη πλευρά η ΑΕΚ σκόραρε μία φορά στο 2’ και δεν… ξαναπάτησε περιοχή; Όχι βέβαια. Στο πρώτο δεκάλεπτο έχασε δύο φάσεις για να «τελειώσει» το παιχνίδι, στο 46΄είχε το τετ α τετ του Αραούχο, ενώ και τα δύο γκολ που σωστά δεν μέτρησαν, του Τσούμπερ, ήταν για ελάχιστα εκατοστά οφσάιντ. Με δυο λόγια η ΑΕΚ του 33% δημιούργησε τις ευκαιρίες για μεγαλύτερο σκορ του 1-0. Όπως φυσικά, γλίτωσε και από την ισοφάριση.
- Πάμε μερικές εβδομάδες πίσω. Ο Ολυμπιακός αποθεώθηκε –ορθώς!- γιατί πήγε στο ΟΑΚΑ και νίκησε την Ενωση με 3-2 παίρνοντας διαφορά 6 πόντων. Ξέρετε ποια ήταν η κατοχή εκείνη τη βραδιά; ΑΕΚ 68% - Ολυμπιακός 32%. Η Ενωση δηλαδή, είχε μεγαλύτερη κατοχή μπάλας και από τον Παναθηναϊκό χθες. Τι κέρδισε; Το… χειροκρότημα του κόσμου της στο φινάλε για την προσπάθεια. Τι είπε η συντριπτική πλειονότητα των ποδοσφαιρόφιλων της χώρας, οι οπαδοί δηλαδή των άλλων ομάδων; Ότι ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά πως ξέρει τον τρόπο να παίρνει τα μεγάλα ματς. Δεν τον… ξέσκισαν επειδή είχε 32% κατοχή αλλά νίκησε. Το αντίθετο. Του πίστωσαν τη δυνατότητα να παίρνει τα μεγάλα παιχνίδια γνωρίζοντας πως θα χτυπήσει στις αδυναμίες του αντιπάλου. Εν προκειμένω στην προβληματική άμυνα της ΑΕΚ. Όπως το έπραξε με τον Ελ Αραμπί και την «σκότωσε».
Ε, τώρα λοιπόν που η ΑΕΚ έκανε το ίδιο στον Παναθηναϊκό «χτυπώντας» από το 2ο λεπτό την προβληματική άμυνά του, προφανώς δεν θα «απολογηθεί» επειδή νίκησε σε ντέρμπι με μόλις 33% κατοχή έναντι 67% του αντιπάλου της.
Η κατοχή στην κυκλοφορία της μπάλας αποτελεί ξεκάθαρα ζητούμενο για κάθε ομάδα. Και δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά. Ούτε για την ΑΕΚ ήταν κόντρα στον Ολυμπιακό ούτε για τον Παναθηναϊκό ήταν κόντρα στην ΑΕΚ. Αποτελεί προϊόν δουλειάς των προπονητών. Και οφείλουμε να το πιστώσουμε στον Γιοβάνοβιτς και στον Γιαννίκη.
Όμως πρέπει αυτή η κατοχή να συνοδεύεται από αποτέλεσμα διαφορετικά είναι άγονη, φλύαρη, αναποτελεσματική.
Θα επαναλάβω κλείνοντας αυτό που έγραψα χθες: το μέταλλο, ο χαρακτήρας οικοδομούνται μέσα από νίκες σε βραδιές που μια ομάδα δεν πιάνει υψηλά στάνταρς απόδοσης. Γιατί αυτό της δίνει αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια. Η ΑΕΚ το χρειαζόταν καθώς στα δύο προηγούμενα ντέρμπι με Ολυμπιακό (εντός) και ΠΑΟΚ (εκτός) είχε ηττηθεί.
Το χρειάζεται άμεσα και ο Παναθηναϊκός. Γιατί… καλή η κατοχή αλλά δεν δίνει πόντους. Με τον ΠΑΟΚ είχε 53% έναντι 47% του αντιπάλου του στη Λεωφόρο αλλά ηττήθηκε 1-3. Το μοναδικό βαθμό του σε φετινό ντέρμπι του Big 4 τον πήρε στο 0-0 με τον Ολυμπιακό, όταν είχε 37% κατοχής έναντι 63% του αντιπάλου του. Εκεί όπου η προσπάθειά του συνοδεύτηκε με ουσία. Αλλά πέρα από τις «κατοχές» ο Παναθηναϊκός νίκησε σε ντέρμπι δεν έχει. Τρεις ήττες (συμπεριλαμβανομένου και εκείνο στο «Κλ. Βικελίδης» με τον Αρη του -6 ήδη να τον έχει φτάσει) και μία ισοπαλία. Πάπαλα…
