Η Λεωφόρος «έβραζε». Εκπληκτική ατμόσφαιρα, ντέρμπι απ’ τα παλιά σε επίπεδο πίεσης στον αντίπαλο και ώθησης στον Παναθηναϊκό. Υπό αυτές τις συνθήκες, κάθε είδους κίνηση, κάθε είδους πίεση ή mind game αν προτιμάτε, έχει τη σημασία του. Η εικόνα που είχαν οι πάγκοι των δύο ομάδων, διαπιστώνεται ως ξεκάθαρα μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, σε σχέση με την αγωνιστική ποιότητα.
Η μία πλευρά είχε… πολεμιστές. Συμμετείχαν με τον τρόπο τους στο παιχνίδι. Έκαναν σαν «τρελοί». Πετάγονταν να διαμαρτυρηθούν, να απαιτήσουν αυτό που θεωρούσαν σωστά, να μην επιτρέψουν κάποιο μαρκάρισμα που θεωρούσαν σκληρό από αντίπαλο. Αυτή η πλευρά, ήταν του ΠΑΟΚ. Της φιλοξενούμενης ομάδας. Που θεωρητικά έπρεπε να… μασήσει σε μια ομολογουμένως «καυτή» έδρα.
Λίγα μέτρα πιο δίπλα, ήταν ο πάγκος του γηπεδούχου Παναθηναϊκού. Με κάθε τους κίνηση να μοιάζει με υπόδειξη μαέστρου στην ορχήστρα του. Όπου ορχήστρα στην προκειμένη περίπτωση οι χιλιάδες των οπαδών. Αλλά όσοι ήταν στον πάγκο των Πράσινων, έμοιαζαν περισσότερο με θεατές όπερας. Κάθισαν ήσυχα χωρίς διάθεση να κάνουν φασαρία, παρακολουθώντας το ματς. Λες και ήταν θεατές σε παράσταση. Ο προπονητής, οι βοηθοί του, οι γενικοί αρχηγοί που δεν υπάρχουν, άλλοι που υπάρχουν και δεν έχουν μιλιά. Ένας πάγκος κολλεγίου απέναντι σε έναν πάγκο ορκισμένων για νίκη.
Αποκορύφωμα η φάση του πέναλτι του Βιγιαφάνιες στον Μιχαηλίδη. Ο πάγκος του ΠΑΟΚ που ήδη είχε μπει στον αγωνιστικό χώρο 2-3 φορές, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί. Όσοι ήταν στο γήπεδο το είδαν, όσοι έβλεπαν το ματς απ’ την τηλεόραση το άκουσαν απ’ τις αντιδράσεις που περνούσαν μέσω των μικροφώνων.
Ακόμη και την ώρα που ο διαιτητής έβλεπε τη φάση, οι φωνές «έλα πέναλτι είναι» από όλο τον πάγκο του ΠΑΟΚ, περνούσαν πεντακάθαρα απ’ τα μικρόφωνα. Απ’ την αντίπερα όχθη, ούτε φάνηκε κάποιος να «τρελαίνεται», ούτε ακούστηκε κάποια φωνή. Είδαν στο τάμπλετ τη φάση για να έχουν άποψη. Έτσι θα γινόταν και στο Καραϊσκάκη άραγε;
Όχι, δεν επηρέασε αυτό την απόφαση του διαιτητή. Δείχνει όμως την… ψύχωση που πρέπει να έχει η κάθε ομάδα. Δείχνει τον τσαμπουκά. Τη νοοτροπία που επιβάλλεται να έχει ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, που κυνηγά στόχους, που αισθάνεται και σέβεται το μέγεθός της. Αυτό έδειξε ο πάγκος του ΠΑΟΚ. Του Παναθηναϊκού έμοιαζε με την αγωνιστική εικόνα της ομάδας στα εκτός έδρας ματς. Μηδέν οξέα, μηδέν λιπαρά…
