Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, αλλά μπορεί να αποδειχθεί ο χειρότερος σύμμαχος συνάμα. Ανάλογα πως τον χρησιμοποιείς, πως τον εκμεταλλεύεσαι. Η πίεση χρόνου μπορεί να σε κάνει να παραλύσεις, αλλά και να τσιτώσεις, με αποτέλεσμα να ενεργήσεις άμεσα. Η άνεση χρόνου μπορεί να σε βοηθήσει να πάρεις τις καλύτερες αποφάσεις, μα μπορεί να σε κοιμίσει, να σε κάνει να επαναπαυτείς.
Ο Παναθηναϊκός ήξερε από την άνοιξη κιόλας, ότι έχει ανάγκη από ένα ολικό ρεκτιφιέ παντού. Στο προπονητικό του επιτελείο, στο ρόστερ, στην αγωνιστική φιλοσοφία, στους στόχους, σε όλα.
Ήξερε από νωρίς ότι δεν θα παίξει Ευρώπη, δεν χρειαζόταν να παρουσιάσει μία έτοιμη ομάδα από τον Ιούλιο. Η άνεση αυτή, αντί να τον βοηθήσει να φτιάξει την ομάδα του από την αρχή χωρίς βιαστικές κινήσεις, φαίνεται πως έγινε μπούμερανγκ.
Το ημερολόγιο δείχνει 25 Ιουλίου και το «τριφύλλι» βρίσκεται κολλημένο στην αφετηρία. Η ατζέντα είναι ακριβώς ίδια με αυτή του Μαΐου. «Χρειάζεται ένα ολικό ρεκτιφιέ στο ρόστερ του».
Απέναντι στην Άλκμααρ ξεκίνησαν 10 περσινοί και… ο Κότσιρας. Και οι 11 που μπήκαν στην επανάληψη ήταν και πέρσι στην ομάδα του. Αν δεν έκανε η ολλανδική παραγωγή και μερικά πλάνα στον πάγκο του Παναθηναϊκού, όλοι θα πίστευαν ότι ο… Λάζλο Μπόλονι έχει ακόμα αρκετή δουλειά για να παρουσιάσει μία ομάδα, που θα θυμίζει Παναθηναϊκό. Προς το παρόν, ο Παναθηναϊκός είναι ακόμα η περσινή ομάδα. Με ότι συνεπάγεται αυτό. Απέναντι στην Άλκμααρ δεν ακούμπησε μπάλα, η αντίπαλη περιοχή έμοιαζε με ναρκοπέδιο.
Απέναντι στην ΑZ, ο κόσμος θυμήθηκε και πάλι τον Αντόνιο Σαβιέρ των 7 ματς, τον Γιασίν Αγιούμπ των 396 αγωνιστικών λεπτών πέρσι, τον «φευγάτο» Αϊτόρ, τον Καμπετσή που είχε «συμφωνήσει» με την Γκέζτεπε, τον Ενμπαγκοτό των 0 γκολ σε 14 παιχνίδια, μόνο ο ξεχασμένος Ούβε Μπεχ έλειπε από την εξίσωση.
Σε 27 ημέρες ξεκινάει το νέο πρωτάθλημα της Super League και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, το τριφύλλι δεν δείχνει να γεφύρωσε το ποιοτικό χάσμα που τον χώριζε από τους αντιπάλους του, που θέλει να προσπεράσει. Όλες οι ομάδες που τερμάτισαν στην πρώτη τετράδα έκαναν τις κινήσεις τους. Κάποιοι έκαναν πολλές, κάποιοι έκαναν λιγότερες. Ο Παναθηναϊκός επέλεξε να μην κάνει σχεδόν τίποτα. Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι η αποχώρηση του Κολοβού και του Εμμανουηλίδη και οι προσθήκες των Κότσιρα και Πέρεθ, αρκούν για να τον αλλάξουν επίπεδο.
Φτάσαμε στις 25 Ιουλίου και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ακόμα φαίνεται πως «αξιολογεί» παίκτες, οι οποίοι σύμφωνα με το αρχικό πλάνο του… ρεκτιφιέ υποτίθεται πως είχαν δώσει τις εξετάσεις τους και είχαν κοπεί ακόμα και στα… σήματα. Αυτό δείχνει σε πρώτη φάση πως οι πράσινοι αδυνατούν να βρουν τρόπο να «κάψουν» το αγωνιστικό λίπος που έχει συσσωρευτεί στον οργανισμό τους. Και το λίπος δεν υπήρξε ποτέ καλός σύμμαχος σε οτιδήποτε.
Φτάσαμε στις 25 Ιουλίου και ο Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει μόλις δύο παίκτες. Έναν δεξιό μπακ και έναν κεντρικό χαφ που στην καλύτερη θα διεκδικήσει μία θέση στο αρχικό σχήμα μαζί με Μαουρίσιο, Αλεξανδρόπουλο, Κουρμπέλη (όταν επιστρέψει). Αυτά ήταν τα βασικά αγωνιστικά προβλήματα του Παναθηναϊκού; Όχι.
Τα βασικά αγωνιστικά ζητήματα του Παναθηναϊκού είχαν να κάνουν με την ξεκάθαρη έλλειψη κλάσης σε πολύ συγκεκριμένες θέσεις. Το γεγονός ότι το «τριφύλλι» σπατάλησε σχεδόν όλο το καλοκαίρι του, δίχως να προσθέσει ατόφια ποιότητα και σημαντικές προσωπικότητες στο ρόστερ του, μπορεί να μεταφραστεί με πολύ συγκεκριμένους τρόπους.
Είτε ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει εκείνο το μπάτζετ (όπως διέρρεε καιρό τώρα) ώστε να δελεάσει μεγάλα ονόματα, είτε δεν μπορεί να τα βρει και να τα προσεγγίσει. Εκτός αν το «τριφύλλι» έχει ξεπέσει τόσο πολύ στην ποδοσφαιρική αγορά, που ακόμα κι αν προσφέρει μεγάλα συμβόλαια, οι παίκτες σνομπάρουν τις προτάσεις αυτές ελλείψει ευρωπαϊκής παρουσίας του.
Σίγουρα, οι μεταγραφές τελειώνουν στις 31 Αυγούστου, μα ο Παναθηναϊκός απώλεσε αυτό που έμοιαζε με στρατηγικό του σύμμαχο. Τον χρόνο. Σπατάλησε όλο του το καλοκαίρι, χωρίς να δώσει απαντήσεις σε δομικά ερωτήματα, χωρίς να βρει τους παίκτες - ηγέτες που θα ξεκολλήσουν το κάρο από την λάσπη.
Ένας ολόκληρος οργανισμός δείχνει (για μία ακόμα χρονιά) να τρέχει, να τρέχει, να τρέχει και να βρίσκεται κολλημένος στο ίδιο σημείο, αυτό της αφετηρίας. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς το είπε χωρίς να βάλει καθόλου σάλτσα ή μακιγιάζ: «Δεν είναι και εύκολο, αυτή την στιγμή έτσι όπως είμαστε, αυτό που κάνουμε στις προπονήσεις να το μεταφέρουμε και στο γήπεδο. Θα χρειαστεί πολύ δουλειά, υπομονή». Αυτές οι δηλώσεις θα είχαν βάση και λογική αν βρισκόμασταν στις αρχές της προετοιμασίας.
Μόνο που το ημερολόγιο γράφει 25 Ιουλίου, σε λιγότερο από ένα μήνα ξεκινάει το πρωτάθλημα. Και ο Παναθηναϊκός δεν διαφέρει σε τίποτα από πέρσι. Μία ασέβεια προς τον εαυτό του και προς το ίδιο το ποδόσφαιρο…
