Μιλάει σπανίως, όμως όταν το πράττει έχει πάντα πολλά και ενδιαφέροντα να πει μέσα από τις εμπειρίες που έζησε στην πλούσια ποδοσφαιρική του διαδρομή.
Ο Αλέξανδρος Τζιόλης, ξετύλιξε το... κουβάρι της καριέρας του με την Εθνική Ελλάδος, θυμήθηκε πολλά περιστατικά, ανέλυσε τις ομοιότητες που είχαν οι Ότο Ρεχάγκελ και Φερνάντος Σάντος.
Επίσης, μίλησε για τα στοιχεία που ξεχωρίζει από την νέα Εθνική του Τζον Φαν' τ Σιπ και προχώρησε σε αποκαλύψεις με διαλόγους για το μεγάλο παράπονο που του έμεινε από τον Φερνάντο Σάντος, όταν ο Πορτογάλος ήταν ο Ομοσπονδιακός μας προπονητής.
Απολαύστε την κουβέντα που είχε ο 36χρονος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής με τους Αλέξη Σπυρόπουλο και Βασίλη Βέργη.
Για τα μελλοντικά σχέδιά του: «Είναι φιλοδοξία μου να γίνω προπονητής. Μου αρέσει αυτός ο χώρος. Είμαι στη σχολή προπονητών της ΕΠΟ για να πάρω τα διπλώματά μου».
Για την κριτική που δέχτηκε όταν ήταν ποδοσφαιριστής: «Χαρούμενος δεν μπορείς να είσαι ποτέ όταν για παράδειγμα ακούς το «που πας με Τζιόλη;». Στην αρχή αυτό με πείραζε τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου. Μετά το συνήθισα. Ήξερα τι έχω να αντιμετωπίσω, αλλά έχω ξαναπεί εμένα με ενδιέφερε πρωτίστως το τι προσφέρω στο γήπεδο εκεί όπου ήξερα πως ο προπονητής και όσοι γνωρίζουν από το ποδόσφαιρο με εκτιμάνε. Εντάξει, όμως ο κόσμος είναι σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού και σαφώς πάντα σε ενδιαφέρει η άποψή του».
Για την παρουσία του στην Εθνική Ελλάδος και τις 75 συμμετοχές του: «Νιώθω γεμάτος για την παρουσία μου στην Εθνική. Ήμουν τυχερός που έπεσε στη φουρνιά που κάναμε καλές πορείες μετά το απίστευτο έπος του 2004».
Για το που βρίσκονταν όταν η Εθνική κατέκτησε το Euro του 2004: «Ήμουν Κατερίνη στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, εκεί έβλεπα όλα τα ματς. Ήμουν 19 χρονών και ήμουν τότε ποδοσφαιριστής στον Πανιώνιο».
Για το ποιος εκ των Κατσουράνη, Ζαγοράκη, Μπασινά ή Καραγκούνη ήταν το ίνδαλμά του: «Και οι τέσσερις ήταν παιδιά που τους βρήκα μετά στην Εθνική όταν πήγα και τους έβλεπα με δέος. Προσπαθούσα να πάρω πράγματα από αυτούς και εντός γηπέδου και εκτός. Δεν ξεχωρίζω κάποιον, δεν μπορώ να το κάνω. Ο καθένας είχε τα δικά του χαρακτηριστικά. Ίσως στο δικό μου στυλ, στα δικά μου χαρακτηριστικά ήταν ο Άγγελος Μπασινάς. Ο Κατσουράνης και ο Κάρα είχαν πολύ πιο επιθετικές τάσεις κάτι που εγώ δεν είχα και το ζήλευα, γι' αυτό λέω μόνο και μόνο για το στυλ παιχνιδιού τον Μπασινά».
Για το πόσο δύσκολο ήταν να γίνει κανείς μέλος της Εθνικής του Ρεχάγκελ: «Ήταν κάτι ακατόρθωτο να καταφέρεις να γίνεις μέλος του κλειστού κλαμπ που είχε δημιουργήσει ο κ. Ρεχάγκελ. Με κάλεσε σε ένα φιλικό με την Κορέα στη Σαουδική Αραβία. Εκεί ήταν η πρώτη μου επαφή. Θυμάμαι πως όλοι είχαν την αύρα της κατάκτησης του Euro. Κουβαλούσαν την επιτυχία τους. Μπήκα με ωραίο τρόπο στην ομάδα, αλλά έβλεπες πως η εκείνη η Εθνική σε όλα τα ματς είχε την αυτοπεποίθηση του δεν χάνουμε από κανέναν».
Για την πορεία του στο εξωτερικό: «Όταν πήγα στη Βέρντερ το 2009 έκανα ένα εξάμηνο πολύ καλό. Πήραμε το κύπελλο, η ομάδα πήγε τελικό UEFA. Εκεί ήταν η στιγμή να πάρω αυτό που μου αναλογούσε. Εκπλήρωσα ένα όνειρο να παίξω σε μια μεγάλη ομάδα όταν πήγα στον Παναθηναϊκό. Έπαιξα Τσάμπιονς Λιγκ, πήρα εμπειρίες. Ήθελα όμως πάντα να παίξω στο εξωτερικό. Δεν μου έφτανε η Ελλάδα. Ήθελα να δω γήπεδα να έχω ανταγωνισμό, να ζήσω τον μεγάλο ανταγωνισμό με τους παίκτες του εξωτερικού. Νιώθω γεμάτος με την καριέρα μου. Πέρασα πολύ ωραία στην Ισπανία, με ένα μελανό σημείο τον σοβαρό τραυματισμό που είχα όταν έσπασα το πόδι μου. Θα ήθελα να μείνω εκεί παραπάνω και να απολαύσω το ισπανικό πρωτάθλημα».
Για το μπαράζ με την Ουκρανία πριν πάμε στο Μουντιάλ του 2010: «Είχε φτάσει η περίοδος που νιώθαμε πως θα κλείσει ο κύκλος του Ότο. Η ομάδα δεν ήταν έτοιμη να τον αποχωριστεί όμως. Κερδίσαμε με γκολ του Σαλπιγγίδη. Ένα εντυπωσιακό ματς που τα είχε όλα. Μια υπέροχη πρόκριση, που μένει αξέχαστη».
Για το αν το Μουντιάλ του 2010 ήταν το τουρνουά της ζωής του: «Ναι, το θυμάμαι πολύ έντονα. Εγώ με τον Κατσουράνη στο κέντρο. Έκανα τρία γεμάτα παιχνίδια, ήμουν σε καλή κατάσταση. Τότε έπαιζα στη Σιένα. Το ευχαριστήθηκα πολύ και γενικώς και από θέμα απόδοσης».
Για την συνύπαρξή του με τον Μέσι στο παιχνίδι με την Αργεντινή: «Ο Σωκράτης τα τράβηξε όλα τότε (γέλια). Εντάξει, ήταν μεγάλη στιγμή για όλους μας. Ο Σωκράτης ήταν πολύ καλός σε εκείνο το παιχνίδι. Φοβόμασταν και εμείς τα χειρότερα. Τον είχε man to man σε όλο το γήπεδο. Ήταν μια εμπειρία δυνατή».
Για το Εuro του 2012 που ό Σάντος τον «έκοψε» από την αποστολή: «Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Για μένα ήταν άδικο και του το είπα. Δύο ήταν τα μεγάλα μου παράπονα από τον κ. Σάντος που τα είπα στα ίσα και στον ίδιο. Τέλος του 2010 παίζω σε όλα τα ματς των προκριματικών. Τότε, σε εκείνη την περίοδο είχαν τον πολύ σοβαρό τραυματισμό που έσπασε το πόδι μου. Επανήλθα και έπαιξα και πάλι. Σε όλη τη διαδικασία των προκριματικών ήμουν βασικός. Είχα μιλήσει με τον κ. Σάντος όταν τότε ήμουν στο Μονακό, είχε έρθει να με δει, γνώριζε την κατάσταση και το γεγονός πως δεν περνούσα εκεί καλά με την ομάδα. Προερχόμουν όντως από μία απραξία 3-4 μηνών, αλλά δεν πίστευα πως αυτό θα μου στερούσε την παρουσία μου στη διοργάνωση. Γιατί για 1,5 χρόνο ήμουν αναπόσπαστο βασικό κομμάτι της ομάδας. Πήγαμε στην Αυστρία 25 παίκτες για προετοιμασία και ήμουν σε τρομερή κατάσταση, το ένιωθα και εγώ και οι συμπαίκτες μου. Θεωρώ πως δεν εκτίμησε την προσπάθειά μου σε όλη τη διαδικασία των προκριματικών. Κατ' εμέ ήταν άδικο και του το είπα. Δεν μου απάντησε κάτι. Δεν είχα απαίτηση να πάω στο Euro και να είμαι βασικός. Αλλά νομίζω δεν άξιζα να είμαι εκτός αποστολής. Άξιζα να είμαι εκεί στην 23άδα. Είχα μεγάλη στεναχώρια μέσα μου. Θυμάμαι πως με φώναξε στο γραφείο του να μου το ανακοινώσει. Ήμασταν στην Αυστρία τότε. Του είπα «δεν καταλαβαίνω τον λόγο» και του τόνισα θυμάμαι πως «μετά το Euro τον ερχόμενο Αύγουστο, δηλαδή, πάλι θα με καλέσεις». Και έτσι έγινε. Ήμουν και πάλι στην Εθνική, ένας βασικός πυλώνας. Και εκεί στην πορεία για το Μουντιάλ του 2014, παίζω σε όλα τα ματς, έχω τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής μαζί με τον Σωκράτη και εκεί που είναι να απολαύσω όλα όσα έκανα, δεν πήρα λεπτό συμμετοχής στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν έβαζα τον εαυτό μου πάνω από την ομάδα φυσικά. Ποτέ δεν δημιούργησα το παραμικρό πρόβλημα. Αλλά στις κατ' ιδίαν μας συζητήσεις πάντα του έλεγα τα παράπονα ή τους προβληματισμούς μας. Είναι οξύμωρο όμως να παίζεις αδιάλειπτα δύο χρόνια και όταν ξεκινήσει η διοργάνωση να μην μπεις σε αυτήν ούτε ως αλλαγή».
Για τα κοινά και τις διαφορές των Σάντος και Ρεχάγκελ: «Ο Φερνάντο έχει την ικανότητα να δημιουργεί ομάδες. Παίρνει ένα σύνολο και το κάνει ομάδα. Όπως και ο Ότο. Και ο Σάντος δημιούργησε ένα κλειστό γκρουπ. Δύσκολα έπαιζε κάποιος που έρχονταν ως νέος στην Εθνική. Αυτές είναι οι ομοιότητες των δύο».
Για το τι έμαθε για τη ζωή από τους Σάντος και Ρεχάγκελ: «Ο Φερνάντο ήταν πιο κλειστός ως άνθρωπος, αλλά μπορούσες να συζητήσεις για πολλά μαζί του. Ο Ότο σε κέρδιζε με τις ομιλίες του που πολλές φορές δεν είχαν σχέση με το ποδόσφαιρο. Τους σεβόσουν για την προσωπικότητά τους. Ήταν δυο πατρικές φιγούρες».
Για το ματς με την Κόστα Ρίκα: «Το καταλαβαίνεις το παιχνίδι. Έπρεπε να το έχουμε καθαρίσει πιο νωρίς, να μην φτάσουμε στα πέναλτι. Το δικαιούμασταν. Μετά το ματς υπήρχε τόσο εκνευρισμός. Ήταν μια ιστορική ευκαιρία. Πηγαίναμε στην οκτάδα του Παγκοσμίου κυπέλλου. Τεράστιο επίτευγμα. Όταν όλα ηρεμήσαν, λέγαμε αυτό: «Τι ιστορική ευκαιρία χάσαμε...»».
Για την μετά-Σάντος εποχή: «Ήταν μεγάλο λάθος η αποπομπή του Σάντος από την ομάδα. Ο Ρανιέρι ήταν ένα καλό όνομα, αλλά αποδείχτηκε λάθος. Είχαν χαθεί τα στοιχεία του γκρουπ. Άνοιξε η Εθνική, ήρθαν πολλά νέα πρόσωπα. Ήταν ένα ντόμινο πραγμάτων που έφερε αυτή την κατάσταση».
Για την περίοδο Σκίμπε: «Ο Σκίμπε ήρθε με διάθεση να αλλάξει πράγματα. Προσπάθησε να φέρει μια ισορροπία. Έχω την εντύπωση πως ο Σκίμπε αδικήθηκε από την κριτική που του ασκήθηκε. Η ομάδα έγινε ανταγωνιστική σε όμιλο με Βέλγιο και παίξαμε στα μπαράζ με την Κροατία που μετέπειτα πήγε στον τελικό. Είχαμε γίνει γκρουπ, είχαμε χημεία, ήταν σε καλό στάδιο η ομάδα. Με την Κροατία κάναμε την χειρότερή μας εμφάνιση. Θυμάμαι ήταν η πιο στενάχωρη στιγμή μου στην Εθνική εκείνο το ματς. Δεν μπορούσα να το χωνέψω στο ξενοδοχείο. Ένιωσα πως χάσαμε άλλη μια ευκαιρία να κάνουμε κάτι καλό, να επιστρέψουμε στο υψηλότερο επίπεδο. Τα είχα και με τον εαυτό μου. Δεν μας άξιζε τέτοιο φινάλε εκεί. Δεν μας άξιζε να έχουμε τέτοια εικόνα, να γκρεμίσουμε όσα χτίσαμε σε ένα ματς».
Για την τωρινή Εθνική: «Βλέπω την ομάδα, παρακολουθώ αγώνες και έχω και εικόνα από τον περίγυρο και με τα παιδιά που μιλάω. Εμένα μου κάνει πολύ αυτό που βλέπω. Βλέπω παίκτες που περνάνε καλά. Μου θυμίζει ξανά οικογένεια. Ο προπονητής είναι δίκαιος. Έχει ορθή σκέψη και κάνει αυτό που πρέπει. Η ομάδα προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο. Οι παίκτες έχουν διάθεση. Μιλάμε για μια νέα γενιά ποδοσφαιριστών. Δεν ξέρω αν θα πετύχει όλο αυτό. Έχουν αλλάξει πολλά. Έχουμε πλέον δύσκολες κληρώσεις. Οι παίκτες δεν έχουν τόσο εμπειρία, είναι πιο μικροί, παρά το γεγονός πως είναι πολύ ταλαντούχοι. Η εμπειρία δεν αναπληρώνετε κακά τα ψέματα».
Για το Euro 2020: «Αναλύουμε προπονητικά τα παιχνίδια του Euro στη σχολή. Ευχή μου είναι να το κατακτήσει η Ιταλία. Την υποστηρίζω από μικρός. Από εποχή Μπάτζιο. Είναι καλό το τουρνουά μετά από μία δύσκολη χρονιά. Ο κόσμος στις κερκίδες φέρνει διάθεση και στους παίκτες. Το συμβάν με τον Έρικσεν ήταν τρομακτικό, ευτυχώς είναι καλά το παιδί. Αλλά είμαι ρεαλιστής. Το ποδόσφαιρο έχει πάρει τέτοια τροχιά, παίζονται χρήματα, συμφέρονται, οπότε δεν θα μειωθούν τα παιχνίδια. Ας είμαστε ρεαλιστές. Ευχή είναι να προστατευθεί ο ποδοσφαιριστής και να είναι σε νορμάλ πλαίσια οι αγώνες, η επιβάρυνση, αλλά νομίζω δύσκολα θα αλλάξει αυτό».
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΖΙΟΛΗ
