Μεγάλες κουβέντες να μην πω, αλλά σε πρώτη ανάγνωση καλό μου φαίνεται αυτό που «ετοιμάζεται» για τη Super Legaue της επόμενης σεζόν. Επαγγελματικά, αλλά και ως άνθρωπος που λατρεύω το ποδόσφαιρο και το απολαμβάνω όταν είναι ανταγωνιστικό, θα ευχόμουν να κριθεί το πρωτάθλημά μας την τελευταία αγωνιστική με… πέντε ομάδες να το διεκδικούν! Επειδή όμως είμαι ρεαλιστής, ας είναι και δυο-τρεις ρε αδερφέ που θα το παλέψουν έως το φινάλε. Πάλι υπέροχο θα είναι.
Τη σεζόν που πέρασε, με τη διαφορά που είχε ο Ολυμπιακός από τους υπόλοιπους (εκείνοι φταίνε, όχι οι «ερυθρόλευκοι» που σε όλο το μαραθώνιο ήταν απείρως καλύτεροι) φτάσαμε στα πλέι οφ να μην έχει το φινάλε τους ενδιαφέρον ούτε καν για τις θέσεις της Ευρώπης!
Θα μου πείτε από πού αντλείς αισιοδοξία ότι θα δούμε κάτι πιο ανταγωνιστικό, ένα προϊόν που δεν θα προκαλεί πλήξη; Πέρα απ’ το ότι δεν είμαι πεσιμιστής, εκτιμώ τις έως τώρα καταστάσεις:
1. Ο Ολυμπιακός, λογικά, θα δυναμώσει τη νέα σεζόν. Σε αυτό θα παίξει ρόλο και η απότομη προσγείωση που του επιφύλαξε ο ΠΑΟΚ στον τελικό. Οι «ερυθρόλευκοι» συνειδητοποίησαν πως δεν είναι άτρωτοι, αντίθετα ήρθαν κατάφατσα με τις αδυναμίες τους. Κυρίως στην άμυνα. Ο Πέδρο Μαρτίνς, αναμφισβήτητα κόουτς και αυτής της σεζόν, προφανώς κατάλαβε ότι το 3-4-3 δεν μπορείς να το κάνεις ευαγγέλιο όταν το ρόστερ αδυνατεί να στο προσφέρει. Ούτε να βαφτίζεις τον αμυντικό χαφ Εμβιλά και τον 36χρονο αριστερό μπακ Χολέμπας κεντρικούς αμυντικούς. Κάποια στιγμή θα το πληρώσεις. Και το πλήρωσε χάνοντας καθαρά στον τελικό (ακόμη γελάω με εκείνους που… φαντάζονται ότι υπήρξαν «δύο πέναλτι» τα οποία δεν έδωσε ο Μάκελι). Ο Μαρτίνς, όπως κάθε κόουτς, μπορεί να έχει εμμονές, αλλά ξέρει άριστα τι χρειάζεται η ομάδα του. Και σε στόπερ και σε πλάγια μπακ και σε τουλάχιστον έναν εξτρέμ. Πέρα από τον Τικίνιο. Κι επειδή ο Ολυμπιακός και έχει και δίνει λεφτά, θα φροντίσει ξανά τα «θέλω» του προπονητή του.
2. Ο ΠΑΟΚ ήδη αναστάτωσε την πιάτσα με την επιστροφή του Ραζβάν Λουτσέσκου. Το καταλαβαίνεις από τον τρόπο που υποδέχθηκαν την είδηση οι αντίπαλοι του Δικεφάλου. Εγραψα και χθες στο sdna για την πολύ μεγάλη ποδοσφαιρική αξία αυτής της επιστροφής. Υπάρχουν όμως και άλλα εξίσου σημαντικά μετά την πρώτη ανάγνωση. Ο ΠΑΟΚ έδωσε στον Λουτσέσκου μυθικό συμβόλαιο για τα ελληνικά δεδομένα, με 1,7 εκατ. ευρώ ετησίως. Ταυτόχρονα έβαλε τεράστια ρήτρα 7 εκατ. γιατί όποιος καεί στο χυλό κλπ. Τι δείχνει αυτή η επένδυση; Ότι ο Λουτσέσκου που θέλει ΜΟΝΟ να κάνει πρωταθλητισμό πήρε το «οκ» του Ιβάν Σαββίδη για να δημιουργήσουν ρόστερ ικανό να χτυπήσει τον Ολυμπιακό στη διάρκεια ενός πρωταθλήματος, όχι ενός παιχνιδιού. Αν θα το καταφέρει άμεσα θα φανεί στο χορτάρι. Μην λησμονούμε επίσης ότι το κλαμπ δεν έχει πλέον σαν σπαθί πάνω από το κεφάλι του το FFP, ενώ ο ιδιοκτήτης έχει δείξει ότι δεν διστάζει να ξοδέψει όταν πρόκειται να φτιάξει ομάδα. Είναι εύλογο λοιπόν πως περιμένουμε πολύ πιο δυνατό ΠΑΟΚ.
3. Διαβάζω και ακούω αρκετούς (σίγουρα όχι λίγους) ΑΕΚτζήδες οι οποίοι γκρινιάζουν για την πρόσληψη του Βλάνταν Μιλόγεβιτς! Κάποιοι ξεφεύγουν εντελώς και τον απαξιώνουν! Πραγματικά απορώ… Ακόμη και η άγνοια έχει τα όριά της! Ο Μιλόγεβιτς δεν είναι επιλογή απόγνωσης, αλλά μια χαρά τεχνικός. Με καταγεγραμμένη δουλειά στον Ερυθρό Αστέρα σε πρωταθληματικό επίπεδο αλλά και στην Ευρώπη. Με προσωπικότητα και δυναμική χαρακτήρα στα αποδυτήριά του. Ναι, πρώτη επιλογή του Μελισσανίδη ήταν ο Λουτσέσκου, δεν το έκρυψε. Στη συνέχεια η λίστα είχε «Ρεμπρόφ ή Μιλόγεβιτς». Οποιος… χαλάστηκε με τον Σέρβο γιατί περίμενε το υβρίδιο Κλοπ-Μουρίνιο, προφανώς ζει στο δικό του «σύννεφο». Λησμονεί ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει καν ομάδα-εκπρόσωπο στο Europa League. Πως θα προσεγγίσεις τεχνικό από την Πριμέρα ή το Γαλλικό πρωτάθλημα; Μια χαρά επιλογή είναι ο Μιλόγεβιτς για τον οποίο δόθηκε πάνω από ένα εκατ. το χρόνο. Αρκεί να ΣΤΗΡΙΧΤΕΙ ουσιαστικά με καλές ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ. Γιατί η ΑΕΚ χρειάζεται αναδόμηση, όχι απλή ενίσχυση. Εκεί λοιπόν θα κριθούν όλα. Και ο Μιλόγεβιτς πρέπει να είναι αποφασιστικός στα «θέλω» του, να μην κάνει πίσω. Θεωρώ πάντως αυτονόητο πως η ΑΕΚ δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό το χάλι που είδαμε φέτος.
4. Αν ο Παναθηναϊκός είχε πάρει πριν από λίγα χρόνια τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς οι φίλοι του θα πανηγύριζαν. Τώρα κάποιοι (όχι λίγοι) είναι δύσπιστοι γιατί ο Σέρβος τα τελευταία χρόνια ήταν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ε, και; Αλλάζει το σοβαρό του επαγγελματία και μειώνει τις ικανότητές του το γεγονός ότι μετά το «κούρεμα» στην Κύπρο ο Γιοβάνοβιτς ουσιαστικά υποχρεώθηκε να αλλάξει ρότα στην καριέρα του βάζοντας μπροστά το οικονομικό και αφήνοντας την Ευρώπη για κάποια χρόνια; Πόσο σοβαρός είναι, φάνηκε και από το γεγονός ότι τον περασμένο Οκτώβριο δεν δέχτηκε την πρόταση του Αλαφούζου γιατί δεν ήθελε να δουλέψει με μια ομάδα την οποία είχαν «κατακρεουργήσει» ο Ρόκα και ο Πογιάτος. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Γιοβάνοβιτς πήρε από τον Αλαφούζο απαραίτητες εγγυήσεις. Όχι μόνο πως θα είναι αυτός το αφεντικό, αλλά ότι ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ θα ρίξει λεφτά τα οποία ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ώστε ο Παναθηναϊκός να προσπαθήσει να ξαναγίνει ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ Παναθηναϊκός. Με μπάτζετ πάνω από 10 εκατ., που μπορεί να φτάσει και τα 15. Η επιλογή του Σέρβου είναι λογική, βασίστηκε σε ποδοσφαιρικά κριτήρια και να θυμίσω ότι έγινε από έναν σύλλογο ο οποίος ναι μεν ως brand είναι τεράστιο αλλά η σημερινή του πραγματικότητα παραπέμπει σε ομάδα εκτός Ευρώπης.
5. Ο Αρης έπραξε άριστα ανανεώνοντας το συμβόλαιο του Ακη Μάντζιου. Η δουλειά του ήταν, για τα μέτρα του κλαμπ, αντίστοιχα εξαιρετική όπως του Μαρτίνς. Από την εποχή της υπέροχης αρμάδας του Ντίνου Κούη, ο Αρης μπορεί να μνημονεύει τις δύο ομάδες που έφτιαξαν ο Κούπερ και ο Μάντζιος. Σοβαρός, εργατικός, παρότι δούλεψε σε ρόστερ που είχε φτιάξει ο Ένινγκ, ο Ελληνας κόουτς δημιούργησε σύνολο που για μεγάλο διάστημα έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο και ουσιαστικά πήρε εύκολα τη θέση για την Ευρώπη. Αν ο Αρης μπορέσει, μέσω Cas, να εξασφαλίσει ότι δεν θα έχει πρόβλημα να κάνει μεταγραφές, τότε ο Μάντζιος θα πάρει από τον Καρυπίδη ένα καλό μπάτζετ για να μπολιάσει την ομάδα του εκεί που χρειάζεται. Με πρώτη και κυριότερη τη θέση του φορ.
Προφανώς το πρωτάθλημα δεν μπορούν να το κατακτήσουν και οι… πέντε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν έχουν τις προϋποθέσεις να δουλέψουν σωστά και να δημιουργήσουν ο καθένας από την πλευρά του. Άλλωστε ΑΥΤΗ την ώρα κρίνουμε τις κινήσεις, από τις οποίες προκύπτουν και οι προθέσεις των αφεντικών των ΠΑΕ. Στο δικό μου μυαλό λοιπόν αυτές οι κινήσεις γεννάνε την αισιοδοξία ότι τη νέα σεζόν μπορεί να παρακολουθήσουμε ένα πολύ καλύτερο, ένα ξεκάθαρα πιο ανταγωνιστικό «προϊόν». Στην πράξη θα φανεί αν θα βγει αληθινή ή αν θα τρακάρει με την πραγματικότητα…
