Μία πενηνταρίσια διαιτησία δεν αφορά μόνο τα σφυρίγματα και τις αποφάσεις εντός αγωνιστικού χώρου. Αφορά και την συμπεριφορά, το ύφος, την ίση αντιμετώπιση και των 22 ποδοσφαιριστών στον αγωνιστικό χώρο. Από το μεσημέρι της Κυριακής έχουν γραφτεί πάρα πολλά για τις διαιτητικές αποφάσεις του δίδυμου Τσαγκαράκη - Παπαπέτρου στον αγώνα του Ολυμπιακού με τον Ατρόμητο που ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών στο Περιστέρι.
Εδώ, δεν θα κρίνουμε τα προφανή. Δεν θα ασχοληθούμε αν το χέρι του Σεμέντο ήταν ο ορισμός του πέναλτι ή αν ο Μπα θα έπρεπε να έχει αποβληθεί για το χτύπημα του στον πεσμένο Μάτιτς. Αυτά μπορεί να τα διαπιστώσει και ένα μικρό παιδί.
Ας δούμε λοιπόν κάτι άλλο. Τον τρόπο με τον οποίο άσκησε πειθαρχικό έλεγχο ο Τσαγκαράκης εντός του αγωνιστικού χώρου. Είχε τον σεβασμό των παικτών; Είχε το ίδιο ύφος στις παραβάσεις τους; Είχε την ίδια συμπεριφορά στους παίκτες των δύο ομάδων; Ο φωτογραφικός φακός είναι ο μάρτυρας μας.
Ας παρατηρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο… κιτρινίζει τρεις παίκτες του Ολυμπιακού, για φάσεις που πανθομολογουμένως σήκωναν κάρτα, πιθανότατα και άλλου χρώματος. Είναι ο ίδιος. Ο Τσαγκαράκης σχεδόν απολογητικά υψώνει την κίτρινη κάρτα. Την δείχνει… ενώ εκείνοι έχουν γυρισμένη την πλάτη, κάτι που αντενδείκνυται σε όλα τα διαιτητικά εγχειρίδια.
Αυτό δείχνει δύο πράγματα: την αδυναμία του (ή την έλλειψη διάθεσης) να τους επιβληθεί στο γήπεδο, αλλά και το γεγονός ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού τον «έγραφαν» κανονικά, αψηφώντας περιφρονητικά τις αποφάσεις του. Το ίδιο μοτίβο παρατηρείται και στην κίτρινη του Μπουχαλάκη, όπως και σε αυτές των Σεμέντο και Μπά. Τυχαίο; Μπορεί…
Πάμε να δούμε και μία άλλη περίπτωση από τον ίδιο αγώνα. Στα 10 χρόνια που βρίσκεται στην Ελλάδα, ο Χαβιέρ Ούμπιδες έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα καλύτερα παιδιά που έχουν παίξει μπάλα στην Super League. Σε 346 παιχνίδια που έχει παίξει στην χώρα μας από το 2010 έχει δεχθεί «μόλις» 34 κίτρινες και έχει αποβληθεί μόλις μία φορά το μακρινό 2011.
Στο 69ο λεπτό, ο Αργεντινός κιτρινίζεται από τον Τσαγκαράκη, η αντίδραση του οποίου είναι εντελώς διαφορετική. Όχι μόνο του την δείχνει μες τα μούτρα, αλλά κολλάει το πρόσωπο του σε αυτό του Ούμπιδες, με τελείως διαφορετικό ύφος και τακτική από ότι στις κίτρινες των παικτών του Ολυμπιακού. Γιατί;
Για ποιο λόγο ένας διαιτητής να κολλάει τα μούτρα του σε αυτά ενός παίκτη που διαμαρτύρεται; Ποιος ο λόγος να συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο, δείχνοντας εντελώς διαφορετική «καθεστωτική» συμπεριφορά σε πολύ απλές φάσεις, που απαιτούν την ίδια διαχείριση;
Τα ερωτήματα είναι περισσότερο ρητορικά, η ανομοιομέρεια στην συμπεριφορά ενός διαιτητή ενός γηπέδου στους παίκτες των δύο ομάδων είναι πολύ πιο ενδεικτική από μία φάση που έχασε ή μία λάθος απόφαση που πήρε. Το ύφος και η γλώσσα του σώματος του Τσαγκαράκη στο Περιστέρι μαρτυρά πολύ περισσότερα από τις αποφάσεις που πήρε...
