Το πρόσωπο του Πάμπλο Γκαρσία θα μπορούσε να είναι τατουάζ στο στήθος κάθε οπαδού του ΠΑΟΚ. Γιατί σίγουρα στη θέση που βρίσκεται στην καρδιά τους, λίγοι εκλεκτοί υπάρχουν.
Είναι τέτοια η σχέση του Ουρουγουανού με το κλαμπ και τον κόσμο που μόνο ένας ΠΑΟΚτσής μπορεί πραγματικά να την καταλάβει. Οι «απέξω» δυσκολεύονται. Κάποιοι με περίσσια επιπολαιότητα θεωρούν ότι αυτή η λατρεία οικοδομήθηκε και έφτασε σε αυτά τα επίπεδα επειδή ο Γκαρσία είχε ρίξει… μπουνιά στον Ντιόγκο όταν εκείνος έπαιζε στον Ολυμπιακό. Δεν χτίζονται όμως οι σχέσεις ζωής από μία σκηνή…
Με όποιους κι αν μιλήσεις, πόσο μάλλον αν ζεις 500 χιλιόμετρα μακριά όπως εγώ, θα το καταλάβεις. Θα αντιληφθείς γιατί ο ΠΑΟΚτσής λατρεύει τον νέο προπονητή της ομάδας του. Και θα τον λατρεύει, θεωρώ, ανεξάρτητα αν εκείνος πετύχει στον πάγκο ή όχι.
Ο Γκαρσία εκφράζει τον επαναστάτη, είναι ένας ποδοσφαιρικός «Τσε Γκεβάρα» στην καρδιά των οπαδών του Δικεφάλου. Εκείνος που δεν ανέχεται την αδικία, την πολεμάει, παλεύει μέχρις εσχάτων για να έχει δικαιοσύνη η ομάδα του στο γήπεδο.
Είναι ο ανυπότακτος. Αυτός που δεν θα σκύψει το κεφάλι ό,τι κι αν συμβεί. Η καταγωγή του, η τραχύτητα αλλά και το πάθος στο παιχνίδι, το ηγετικό του χαρακτήρα του, ήταν εκείνα που τον έκαναν «ένα με την εξέδρα».
Μια φοβερή σχέση, καρμική. Η οποία όχι μόνο δεν σταμάτησε όταν ο Πάμπλο κρέμασε τα παπούτσια του, αλλά συνέχισε να γιγαντώνεται με την παρουσία του ως προπονητή στην Κ19. Την ομάδα που κάθε χρόνο θριαμβεύει στις ηλικίες της και ήδη έχει δώσει σπουδαίο «υλικό» στο ανδρικό ρόστερ του ΠΑΟΚ.
Τι κι αν ο Πάμπλο Γκαρσία δεν έχει προπονήσει ξανά «1η» ομάδα; Όποιος βιαστεί να πει πως ομοιάζει με τον Πογιάτος κάνει μέγα λάθος. Ο Ισπανός πήγε στον Παναθηναϊκό από την άλλη άκρη της Ευρώπης και ακόμη δεν έχει… καταλάβει που ήρθε και πως έφυγε! Ο Γκαρσία είναι «σάρκα από την σάρκα» του ΠΑΟΚ.
Τόσα χρόνια, ειδικά μετά τη φυγή του Λουτσέσκου, γι αυτόν ακούγαμε. Τον Ουρουγουανό ήθελαν οι ΠΑΟΚτδήδες στον πάγκο. Αυτόν πίστευαν, αυτόν περίμεναν.
Αργά ή γρήγορα ήξερες, το έβλεπες πως θα συμβεί. Όταν έγινε γνωστό ότι ο Αμπελ Φερέϊρα παίρνει «μεταγραφή» για την Παλμέϊρας θαρρώ πως ο αντικαταστάτης του δεν «παιζόταν» στο στοίχημα. Πάμπλο Γκαρσία και… ξερό ψωμί ήταν στον ΠΑΟΚ.
Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ. Ο Ουρουγουανός θα συναντήσει αρκετά παιδιά δικά του στην 1η ομάδα. Θα συναντήσει, αλήθεια είναι, και ένα σύνολο με βάσεις από τον προκάτοχό του, το οποίο χθες στην Γρανάδα έκανε από τα καλύτερα φετινά του παιχνίδια. Εκεί που άξιζε το «διπλό». Αλλά και με το 0-0 έμεινε όρθιος ο Δικέφαλος στη διεκδίκηση της πρόκρισης.
Ο Πορτογάλος σφράγισε τον δικό του ΠΑΟΚ με το φετινό 3-4-2-1. Ομάδα που όταν έβρισκε χώρους μπορούσε να «σκοτώσει» (όπως έκανε με Μπεσίκτας, Μπενφίκα και θα μπορούσε με Γρανάδα), αλλά στα ματς που έπρεπε να δημιουργήσει και να διασπάσει άμυνες είχε πρόβλημα. Αφησε πάντως παρακαταθήκη ο Φερέϊρα. Και αρκετά που σαφώς χρειάζονται βελτίωση ώστε ο ΠΑΟΚ να μείνει ζωντανός στη διεκδίκηση πρωταθλήματος και ευρωπαϊκής πρόκρισης.
Εχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν ο Γκαρσία βάλει και εναλλακτικές στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, πέρα από το μονοδιάστατο σύστημα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Νομίζω ότι θα το κάνει, γιατί αυτό χρειάζεται, ειδικά σε ματς ελληνικού πρωταθλήματος με μικρομεσαίους αντιπάλους.
Η φετινή σεζόν είναι «μεταβατική» για τον Δικέφαλο αφού ο οικονομικός «εξορθολογισμός» αποτέλεσε βασική ανάγκη και κατεύθυνση του κλαμπ.
Ο Πάμπλο Γκαρσία πρέπει να στηριχθεί από όλους στον οργανισμό ΠΑΟΚ. Όχι μόνο από την εξέδρα που δεδομένα θα τον στηρίξει μέχρις εσχάτων. Πρέπει να στηριχθεί από το κλαμπ όταν έρθουν και τα δύσκολα. Πρόκειται για πρότζεκτ με προοπτική, αν σκεφτούμε ποιος είναι, από πού προέρχεται και τι δουλειά έχει κάνει στα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ.
Τον ήθελαν χρόνια, τον περίμεναν χρόνια, ας του δώσουν το χρόνο που (αξίζει σε έναν πολεμιστή και) απαιτείται για να μπορέσει να τους δείξει αν όντως είχαν δίκιο. Για να δικαιώσει τις προσδοκίες τους!
