MENU

Ο Γιώργος Καραγκούνης παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στους Betarades και μίλησε για την καριέρα του.

Η κατάκτηση του Euro 2004, η πορεία του με την Εθνική ομάδα όλα τα χρόνια και όλα όσα κατάφερε να πετύχει στην καριέρα του.

Ο «Κάρα» αναφέρθηκε και στα όσα τραγικά έγιναν στη Ριζούπολη το 2003 στο ματς του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό.

Χαρακτηριστικά ανέφερε:

Τι έγινε στη Ριζούπολη;

«Η ομάδα τότε του Παναθηναϊκού ήταν για μένα μία από τις καλύτερες ομάδες που είχε ποτέ ο Παναθηναϊκός. Όταν έχει φτάσει δύο φορές στους «8». Όταν έχει φτάσει κοντά στο να πάει σε τελικό του Europa League και του Champions League. Εκεί είναι η συγκρίση. Τι να έχω για σύγκριση το ελληνικό πρωτάθλημα; Όσο για το ματς το συγκεκριμένο τα έχουμε πει και έχουν χιλιοειπωθεί. Ηταν όλα οργανωμένα, ώστε να γίνει όλο αυτό. Από τον αρχηγό της Αστυνομίας μέχρι τον τελευταίο. Μετά δουλεύανε όλοι στην αντίπαλη ομάδα. Οπότε καταλαβαίνετε. Φυσικά επηρέασε όλο αυτό». 


Μπορεί να πει κανείς ότι ο Καραγκούνης πήγε στην έδρα της Φενέρμπαχτσε που ήταν καμίνι και δεν επηρεάστηκε; Γιατί να επηρεαστεί στη Ριζούπολη;

«Ήταν το ίδιο πιστεύετε εσείς; Δεν ήταν το ίδιο. Καμία σχέση. Δεν μπήκαν στα αποδυτήρια μπράβοι και τα έσπαγαν και έκαναν διάφορα. Και όλα αυτά που έγιναν στη Ριζούπολη. Στην Φενέρμπαχτσε κάναμε ζέσταμα. Στη Ριζούπολη δεν κάναμε ζέσταμα». 

Τι έχεις να πεις για τον Παναθηναϊκό;

«Στον Παναθηναϊκό μεγάλωσα και έζησα πολλά. Βραδιές στο Τσάμπιονς Λιγκ, ειδικά με την απίστευτη ομάδα που είχαμε από το 2000 μέχρι το 2003. Ο Παναθηναϊκός είναι πάνω απ’ όλα και πάνω από πρόσωπα. Αυτό που εισπράττω από τον κόσμο είναι η αγάπη. Μένω σε αυτό. Τα υπόλοιπα είναι περασμένα – ξεχασμένα. Έπαιξα στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Κρατάω τα θετικά, όχι τα αρνητικά».

Τι θυμάσαι από το ματς με την Μπαρτελόνα στο Καμπ νου; 

 

«Εγώ είχα χτυπήσει τότε. Ήμουν με το χιαστό. Έπαιζα περίπου 15 λεπτά με τον κομμένο χιαστό διότι ήθελα να τελειώσει το ημίχρονο. Για να πάμε μέσα και να μου το δέσει ο γιατρός. Δεν ήθελα να χάσω με τίποτα το δεύτερο ημίχρονο γιατί ήμασταν 1-1 και πηγαίναμε στους «4». Έγινε μια φάση στο 43ο λεπτό. Πήρε την μπάλα ο Λουίς Ενρίκε και πήγα να τον μαρκάρω. Μόλις λύγισα το γόνατο για να μην με περάσει δεν με κράτησε το πόδι. Μετά από αυτό δεν μπορούσα να συνεχίσω και βγήκα αλλαγή. Στη φάση της ευκαιρίας του Βλάοβιτς ήμουν στον πάγκο με τον πάγο. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία τότε γενικότερα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ημίχρονο πήγε καλά γιατί ήμασταν στο 1-1. Στο τέλος χάσαμε δυο μεγάλες ευκαιρίες. Τη μια πάνω στη γραμμή ο Πουγιόλ και τη μία αυτή με τον Βλάοβιτς, που αν έμπαινε ένα από τα δυο τέρματα θα είχαμε περάσει στους «4». Τότε μας έβαζαν να παίζουμε και πρωτάθλημα . Παίζαμε με την Πόρτο και μετά από λίγες μέρες είχαμε αγώνα . Θα έπρεπε να διευκολυνθεί η ομάδα τότε που θα πήγαινε στους «4». Ακόμα και ο Μουρίνιο στο βιβλίο του είχε πει ότι ο πιο δύσκολος αντίπαλος της Πόρτο ήταν ο Παναθηναϊκός. Αν περνάγαμε την Πόρτο τότε θα πηγαίναμε στον τελικό του Ουέφα».

Ποιος ήταν ο παίκτης που σε εξέθεσε πιο πολύ όταν ήσουν στην αρχή της καριέρας σου ;

«Έχουμε παίξει ένα ματς με την Εθνική με την Ξάνθη. Έπαιζε τότε ο Κορδονούρης δεξί μπακ και εγώ στα αριστερά. Τον έβλεπα λοιπόν να πηγαίνει πάνω κάτω και να μην σταματάει. Τελειώνει το παιχνίδι και λέω «πω πω πως είμαι έτσι τώρα ;» Γυρίζω στην Παιανία και λέω ότι θα κάνω έξτρα προπόνηση. Δεν γίνεται λέω αυτό. Δεν τον έβλεπα (σ.σ. γέλια). Περνάει λίγο ο καιρός και τον βρίσκουνε ντοπέ»

Βόμβες Καραγκούνη για Ριζούπολη: «Οργανωμένο σχέδιο - Μπήκαν μπράβοι στα αποδυτήρια»