Το προηγούμενο διάστημα, όταν κυβέρνηση και ποδοσφαιρικοί φορείς συζητούσαν με τους λοιμοξιολόγους την πιθανότητα επιστροφής του κόσμου στα γήπεδα, υποστήριζα με ευλάβεια το εξής: Ό,τι αποφασίσει η υγειονομική Επιτροπή. Αν πουν «ναι» τότε να ανοίξουν τα γήπεδα έστω και για 10% ποσοστό χωρητικότητας. Αν όμως πουν «όχι» τότε πρέπει να παραμείνουν κλειστά.
Το μεσημέρι της Δευτέρας, όταν έγινε γνωστή η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ για άνοιγμα των γηπέδων, ομολογώ πως χάρηκα (παρότι άκουσα και διάβασα σοβαρές περί του αντιθέτου απόψεις, την επιχειρηματολογία των οποίων σέβομαι απόλυτα). Γιατί θεώρησα ότι προφανώς ελήφθη κατόπιν ωρίμου σκέψεως και με γνώμονα ότι δεν θα θέσει σε κίνδυνο το ήδη επιβαρυμένο υγειονομικό φορτίο.
Στο κείμενο που έγραψα στην εφημερίδα που εργάζομαι, προέταξα το θέμα της ατομικής και συλλογικής ευθύνης. Πρωτίστως των φιλάθλων που θα πήγαιναν στα γήπεδα και θα έπρεπε να έχουν συνείδηση για την υποχρέωση τους να τηρήσουν απαρέγκλιτα το υγειονομικό πρωτόκολλο.
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από την πρώτη απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη (και τα σχόλια που ακολούθησαν) και ήρθε λίγες ώρες αργότερα η ανατροπή της με νέα απόφαση της… κυβέρνησης Μητσοτάκη!
Λες και τη Δευτέρα το μεσημέρι είχε αποφασίσει ο πρωθυπουργός «Μήτσο» και λίγες ώρες αργότερα ανέστειλε την απόφασή του ο πρωθυπουργός «Τάκης». Άκουγα το… φοβερό ρεπορτάζ «Με προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού ανεστάλη η απόφαση» και αναρωτιόμουν: Τη Δευτέρα το μεσημέρι ποιος ήταν πρωθυπουργός; Κάποιος… σωσίας του Μητσοτάκη;
Μιλάμε για απίθανες καταστάσεις. Όταν βεβαίως έχεις ακούσει τον σημερινό πρωθυπουργό να μιλάει ως αντιπολίτευση για την «προδοτική συμφωνία των Πρεσπών» και προ ολίγων ημερών ακούς τον Σκοπιανό Ζάεφ να τον ευχαριστεί γιατί «ήταν πάντοτε υπέρ μας» τότε αυτή η τραμπάλα στο θέμα γήπεδα - κορωνοϊός σου φαίνεται παιδική χαρά!
Θα μπορούσαν πολύ απλά να πουν το μεσημέρι της Δευτέρας στους ανθρώπους του ποδοσφαίρου «Κύριοι, η κατάσταση στη χώρα δεν πάει καθόλου καλά, τα κρούσματα αυξάνονται, τα γήπεδα θα παραμείνουν κλειστά». Ποιος θα τους κατηγορούσε; Το αντίθετο. Οι σοβαροί θα έλεγαν πως η κυβέρνηση δεν ρισκάρει και καλά κάνει.
Αλλά είπαμε. Εδώ μιλάμε για την επιτομή του «Ό,τι να΄ναι». Με πρώτο τον αρχηγό της κυβέρνησης κι αμέσως μετά εκείνον που… υποδύεται τον υφυπουργό Αθλητισμού, τον Λευτέρη Αυγενάκη.
Δεν μπορώ βεβαίως να δεχτώ ότι τη Δευτέρα αυθαίρετα πήρε την απόφαση για άνοιγμα γηπέδων ο Αυγενάκης, εν αγνοία του Μητσοτάκη, και μετά ο «καλός μας ο πρωθυπουργός το μάζεψε». Αυτά είναι για παιδάκια.
Κι αν, μία στο εκατομμύριο, έχει συμβεί κάτι τέτοιο το επόμενο που ΟΦΕΙΛΕΙ να πράξει ο Μητσοτάκης είναι να στείλει στο σπίτι του τον υφυπουργό που εξέθεσε την κυβέρνηση. Δεν (θα) ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που το έκανε…
Από τη στιγμή όμως που τον κρατάει στη θέση του –κάνει και… απίθανες δηλώσεις, ως συνήθως, ο γνωστός φιασκοΑυγενάκης- τότε ο πρωθυπουργός είναι εκείνος ο οποίος πρωτίστως χρεώνεται την αστεία τραμπάλα. Ουδείς άλλος. Ετσι κι αλλιώς από τον Αυγενάκη δεν περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό…
ΥΓ: Το γεγονός ότι σήμερα υπήρξε «ρεκόρ κρουσμάτων» με 667, δεν αλλάζει ούτε γράμμα σε όσα αναφέρω παραπάνω. Προφανώς γνώριζαν ΚΑΙ χθες στην κυβέρνηση που βρίσκεται η κατάσταση. Μόνο που ακόμη δεν έχουν απαντήσει στο γιατί δεν πράττουν ΤΙΠΟΤΑ για τον τραγικό συνωστισμό-στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες- του κόσμου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, για τους 25 μαθητές ανά τάξη, για την «αδιαφορία» που δείχνουν σε απίστευτες καταστάσεις τύπου «δημόσια πάρτι».
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να… αποθεώνεται η απόφαση του πρωθυπουργού στα ΜΜΕ για αναστολή μιας απόφασης της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ. Τον βγάζουν… άσχετο για να τον αποθεώσουν!
