Οι Rossoneri ήταν το θύμα του μεγαλύτερου comeback στην ιστορία της διοργάνωσης το 2005 στην Κωνσταντινούπολη. Σε έναν τελικό ο οποίος αποτελεί αδιαπραγμάτευτο επιχείρημα γιατί το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να συγκριθεί ποτέ με άλλο άθλημα, η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι αν και ήταν μπροστά με 3-0 στο ημίχρονο, δέχθηκε ανατροπή μέσα σε 6 λεπτά νωρίς στην επανάληψη από εκείνη του Ράφα Μπενίτεθ και παρότι είχε μπροστά της 60 λεπτά, έχασε έναν «δικό της» τίτλο στα πέναλτι.
Περίπου δύο μήνες νωρίτερα, τον Μάρτιο του 2020, όταν ο κορωνοϊός σκόρπιζε τον θάνατο στην Ιταλία, σε ένα μπαλκόνι στο Μιλάνο ανέβηκε ένα πανό. «Ολα θα πάνε καλά, μετά την Κωσταντινούπολη, είναι η Αθήνα» [andra tutto bene, dopo Instanbul c e Atene]. Οπαδός των Rossoneri έγραψε ότι ύστερα από μια τραγωδία, έρχεται μια ευτυχισμένη στιγμή, όπως ακριβώς ήταν για την Μίλαν η επιστροφή στην ελληνική πρωτεύουσα μετά το 1994 και τον θρίαμβο σε βάρος της Μπαρτσελόνα.
«Η ήττα πριν δύο χρόνια θα μείνει μέσα μου για πάντα, όμως αυτή εδώ είναι μια διαφορετική ιστορία» είπε ο σκύλος-μέσος και μετέπειτα προπονητής των Rossoneri, Τζενάρο Γκατούζο. «Είναι η σειρά μας να πανηγυρίσουμε τώρα». Η Μίλαν δεν είχε τον μοιραίο το βράδυ της Πόλης, Αντρέι Σεβτσένκο, ο οποίος είχε φύγει για την Τσέλσι και στη θέση του, ύστερα από σκέψη ημερών, ο Κάρλο Αντσελότι επέλεξε τον Πίπο Ιντζάγκι. Σε μια άλλη απόφαση, η Μίλαν, αν και κληρώθηκε τυπικά γηπεδούχος για τον τελικό, επέλεξε να παίξει με τη λευκή εμφάνιση, τη λεγόμενη ‘maglia fortunana’ με την οποία αν και είχε χάσει στην Πόλη, είχε κατακτήσει με αυτή ακόμα 5 τίτλους στη διοργάνωση.
Μαζί του ήταν οι Μαλντίνι, Νέστα, Πίρλο, Ζέεντορφ, Κακά, όμως ο Superpippo έμελλε να κάνει τη διαφορά κόντρα σε μια ομάδα που είχε ως δυνατό σημείο ένα κέντρο με Χαβιέρ Μασεράνο, Στίβεν Τζέραρντ, Τσάμπι Αλόνσο. Ο τελευταίος, ανέτρεψε τον Κακά στο ημικύκλιο στο 45’ του πρώτου πρώτου μέρους και όλοι ήξεραν ότι με τον Πίρλο στην μπάλα η ευκαιρία είναι τεράστια. Ο Maestro επέλεξε να μην προσπαθήσει να περάσει την μπάλα πάνω από το τείχος αλλά την έστειλε στην ευθεία του Πέπε Ρέινα. Εκείνη, βρήκε στο στήθος του Ιντζάγκι και πήρε στο κέντρο της εστίας. 1-0.
Στην επανάληψη οι δύο ομάδες είχαν ευκαιρίες, όμως οι τερματοφύλακες έκαναν τη δουλειά τους. Μέχρι το 82’. Σε εκείνο το σημείο, ο Κακά, σκόρερ τριών γκολ στα ημιτελικά με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, βρήκε μπροστά του πολύ χώρο. Ο Βραζιλιάνος μάγος πέρασε συρτή κάθετη πάσα στον Ιντζάγκι, ο οποίος πέρασε τον Ρέινα και από πλάγια θέση πλάσαρε για να στείλει αργά αλλά με ακρίβεια την μπάλα στην ανυπεράσπιστη εστία.
Ο βετεράνος επιθετικός πανηγύρισε μπροστά στους τιφόζι που έκαναν το ταξίδι στην Ελλάδα σαν να τον έχει διαπεράσει ηλεκτρικό ρεύμα. «Εβαλα πολλά γκολ στην Ευρώπη, όμως το να βάζεις δύο στον τελικό του Champions League είναι κάτι εκπληκτικό». Το 2-0 κλείδωσε την εκδίκηση των Rossoneri καθώς το γκολ του Κάουτ στο 89’ δεν μπορούσε να φέρει μια ακόμα ανατροπή για τους Αγγλους. Μερικά λεπτά αργότερα, ο Πάολο Μαλντίνι σήκωσε στον ουρανό της Αθήνας τον 7ο Champions League στην ιστορία της Μίλαν…
