Τους τελευταίους μήνες ο Γιάννης Μπουζούκης πέρασε από σαράντα κύματα.
Λίγο πριν το φινάλε της περυσινής σεζόν, μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τη ρεβάνς με τη Λαμία για το Κύπελλο, εμφανίστηκε το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών για να βάλει φρένο στην περαιτέρω εξέλιξή του.
Η απουσία του κόστισε στο σύλλογο αγωνιστικά, μια και ο Μπουζούκης υπήρξε ένας από τους πιο καταλυτικούς παίκτες των «πράσινων», στην πρώτη χρονιά καθιέρωσης με την πράσινη φανέλα και το τριφύλλι στο στήθος, με 27 συμμετοχές σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, 4 γκολ και μία ασίστ, αλλά κυρίως με την επιρροή του στο παιχνίδι της ομάδας.
Λίγο νωρίτερα είχε ξεκινήσει στοχευμένο/ειδικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης προκειμένου αυξήσει τον μυϊκό του όγκο, γεγονός που σε συνδυασμό με τον ασυνήθιστο οργανισμό του για τέτοιο εύρος αγώνων σε επαγγελματικό επίπεδο, του έβγαλε μάλλον φυσιολογικά ενοχλήσεις που έπρεπε να τις διαχειριστεί με τη δέουσα προσοχή.
Αποθεραπεύτηκε καταλλήλως, αποσυμπιέστηκε από τα συνεχή ματς και ταυτόχρονα με τη συνέχεια του ειδικού προγράμματός του δούλεψε μεθοδικά για να επανέλθει δριμύτερος.
Σε εκείνη τη χρονική στιγμή υπήρξε το περίφημο θέμα της επέκτασης του συμβολαίου του με τον Παναθηναϊκό που έγινε θρίλερ, αλλά είχε εν τέλει αίσιο τέλος για αμφότερες τις πλευρές.
Στο μεσοδιάστημα τού χτύπησε την πόρτα ένας άλλος τραυματισμός. Τούτη τη φορά δεν ήταν μυϊκά τα αίτια, αλλά ήταν απόρροια ενός «εγκληματικού» τάκλιν από τον Γιάνσεν στο φιλικό με την Φένλο.
Ο αστράγαλός του έγινε «τούμπανο», μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με βαρύ διάστρεμμα στο αριστερό του πόδι και έχασε το υπόλοιπο μέρος της προετοιμασίας.
Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στη Λαμία ήταν ανέτοιμος και όχι επαρκώς προπονημένος.
Επαιξε ελάχιστα ως αλλαγή. Κόντρα στον ΟΦΗ επανήλθε στο αρχικό σχήμα αν και χωρίς επαρκή ρυθμό και επαρκή ετοιμότητα.
Η εικόνα του το «φώναζε». Απέναντι στον Αρη ήταν μεν από τους ελάχιστους διασωθέντες της συντριβής των «πράσινων», όχι όμως στα γνωστά του στάνταρ που δεν έπιασε ούτε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Με τον Πανιώνιο και την Ξάνθη, οι εμφανίσεις του κατέδειξαν τα πρώτα σημάδια της επιστροφής του.
Το ίδιο συνέβη και στις υποχρεώσεις του με την Εθνική Ελπίδων της χώρας, στην οποία παρεμπιπτόντως δεν είχε πέρυσι θέση βασικού (!), σκοράροντας στα ματς με τη Λιθουανία και την Τσεχία.
Για τον Παναθηναϊκό ο Μπουζούκης παραμένει παίκτης-κλειδί και η ατομική του κατάσταση επηρεάζει σαφώς το σύνολο της ομάδας και ειδικότερα τη μεσοεπιθετική της λειτουργία.
Το οξύμωρο είναι ότι έχει ήδη αλλάξει τρεις θέσεις: 8άρι με τον Παναθηναϊκό στην προετοιμασία και στα πρώτα επίσημα ματς, 10άρι με την Εθνική Ελπίδων, ακραίος με τον Παναθηναϊκό από το ντέρμπι των «αιωνίων» μέχρι σήμερα.
Ομως αυτό μικρή σημασία έχει, καθώς και πέρυσι υπήρξε «πασπαρτού» και πολυθεσίτης πολυτελείας.
Το κυρίαρχο ζητούμενο για τον Μπουζούκη είναι να επανέλθει σε υψηλά στάνταρ απόδοσης και να καταδείξει το εύρος του ταλέντου του στο χορτάρι.
Στην παρούσα φάση τα νέα είναι ευχάριστα: φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχει σκύψει το κεφάλι, έχει καταγράψει θετικές εμφανίσεις με ανοδική πορεία και δείχνει έτοιμος να ξαναβρεί πλήρως τον καλό εαυτό του.
