Με ψυχραιμία αντιμετωπίζεται στον ΠΑΟΚ το 0-0 του πρώτου ντέρμπι της χρονιάς με τον Παναθηναϊκό. Και πως θα μπορούσε άλλωστε να αντιμετωπιστεί, όταν είμαστε ακόμη στην αρχή, με τους ανταγωνιστές να χάνουν βαθμούς εκτός προγράμματος. Ωστόσο, αυτό το αποτέλεσμα για τον ΠΑΟΚ ήταν γκέλα!
Δεν θέλω να υποτιμήσω ούτε το μέγεθος, ούτε το ρόστερ του φετινού Παναθηναϊκού, ωστόσο ο ΠΑΟΚ χάρισε δυο βαθμούς που δικαιούνταν. Οι "πράσινοι" διανύουν μια θλιβερή -σε αγωνιστικό επίπεδο- περίοδο και δεν θα μείνουν σ΄αυτή την κατάσταση για καιρό. Είτε θα αλλάξουν προπονητή, είτε το σχέδιο (;) του Αλόνσο θα αρχίσει να αποδίδει, γιατί είναι γεγονός πως από μονάδες και ταλέντο, ο Παναθηναϊκός "σφύζει". Όταν λοιπόν βρίσκεις τον Παναθηναϊκό σε αυτή την κατάσταση, με δυνατότητα να τον ρίξεις στο -8 και να τον εξοντώσεις ως διεκδικητή του τίτλου, καλό είναι να το κάνεις. Δεν έγινε, πάμε παρακάτω.
Ο λόγος που η βαθμολογική γκέλα αντιμετωπίστηκε με ψυχραιμία από τον κόσμο του ΠΑΟΚ, ήταν η εικόνα του Δικεφάλου. Μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, με σχέδιο και αυτοπεποίθηση στον αγωνιστικό χώρο, ακόμη κι αν οι μισοί του παίκτες ήταν κάτω από τον μέσο όρο τους ταυτόχρονα. Όταν όλοι μαζί οι Τάισον, Ζίφκοβιτς, Ντέλιας και Τσάλοφ κινούνται σε ρηχά νερά, είναι δύσκολο να διασπάσεις μια άμυνα με ικανότητα και εμπειρία. Ειδικά όταν ο αντίπαλος έχει μόνο ή κυρίως εκεί το μυαλό του. Δεν πιστεύω ότι αυτή η ταυτόχρονη μέτρια βραδιά, θα ξανασυμβεί πολλές φορές φέτος.
Ένας ακόμη λόγος που ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν ανησύχησε με το αποτέλεσμα, είναι η ελπίδα ότι αυτή η ήδη καλή ομάδα του Λουτσέσκου, οι Πρωταθλητές Ελλάδας να μην ξεχνάμε, δεν έχει πάρει ακόμη τίποτα ουσιαστικό από τις μεταγραφές της. Οι παλιοί τραβούν ακόμη σχεδόν όλο το κουπί και το οπλοστάσιο έχει να περιμένει ακόμη τα "βαριά χαρτιά", όπως του Μπακαγιόκο, του Κόλει, του Λόβρεν, του Μαντί Καμαρά, του Σορετίρε, του Ταρίκ Τισουντάλι, του Τζόναθαν Γκόμεζ... Κανείς από αυτούς (πλην ελάχιστα του Μαντί και του Ταρίκ), δεν έχει μπει ουσιαστικά στο rotation της ομάδας. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει έναν μοναδικό τρόπο ενσωμάτωσης των καινούργιων, που όμως χρειάζεται λίγο χρόνο για να αποδώσει. Και όταν γίνει... Θυμάστε φαντάζομαι τα περυσινά!
Και τέλος, ένας ακόμη λόγος που αυτό το 0-0 αντιμετωπίστηκε ψύχραιμα, είναι η κατάσταση του ανταγωνισμού. Για τον Παναθηναϊκό τα είπαμε, η αγωνιστική του εικόνα είναι θλιβερή. Η ΑΕΚ απέχει από τις πειστικές και πιεστικές εμφανίσεις των προηγούμενων χρόνων, παρότι έχει τον ίδιο προπονητή. Οι "κίτρινοι" έχουν επίσης να διαχειριστούν δυο πολύ σημαντικά προβλήματα. Το τεράστιο και... ανισόρροπο ρόστερ (σπουδαίοι και υπερβολικά υπεράριθμοι παίκτες μπροστά, ένδεια λύσεων πίσω), που νομοτελειακά θα φέρει πονοκεφάλους στον Αλμέιδα με ένα ματς την εβδομάδα και τους συχνούς τραυματισμούς που συνεχίζουν να μαστίζουν την ομάδα. Ο Ολυμπιακός δείχνει επίσης "ακούρδιστος" και χρειάζεται χρόνο για να βρει τους αντικαταστάτες του Φορτούνη, του Ποντένσε και λιγότερο του Όρτα στη δημιουργία. Ο δε Μεντιλίμπαρ, που προσωπικά συμπαθώ πολύ ως προσωπικότητα, στο παρελθόν έκανε θαύματα ως υπηρεσιακός, αλλά δεν τα κατάφερε το ίδιο καλά ως προπονητής από την αρχή της σεζόν.
Ένας μόνο κίνδυνος ελλοχεύει αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ και αυτός είναι ο εφησυχασμός. Όσο και να δικαιολογείται η ψυχραιμία από όσα αναφέρω παραπάνω, καλό θα είναι να βγαίνει ο εγωισμός όταν δεν έρχονται οι νίκες. Γιατί αν αντιμετωπιστεί με σχετική ικανοποίηση μια ισοπαλία με αυτόν τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα, το μήνυμα στο εσωτερικό της ομάδας θα είναι λανθασμένο. Σε κάθε περίπτωση η χρονιά τώρα ξεκινάει και όλοι θα βελτιωθούν. Το Ελληνικό πρωτάθλημα θα είναι πάλι συγκλονιστικό και δύσκολο και καλό θα είναι να μάθουμε να απολαμβάνουμε όλες τις στιγμές του. Πλέον όλα τα αποτελέσματα είναι ανοιχτά και έτσι πρέπει να είναι το ποδόσφαιρο.