Όταν η Ρεμς ανακοίνωσε, τον Οκτώβριο του 2022, ότι ο τελείως άπειρος Στιλ θα είναι ο αντικαταστάτης του έμπειρου Όσκαρ Γκαρθία πολλοί γέλασαν.
Αναζήτησαν στη google στοιχεία γι’ αυτόν τον άγνωστο προπονητή και είδαν το βιογραφικό του. Τι είχε κάνει ως τότε; Ήταν βοηθός στην Κ18 της Πρέστον, είχε περάσει από διάφορα πόστα στις Σιντ-Τρούιντεν, Λιρς, Μπέερσοτ, Σταντάρ Λιέγης, αλλά ως πρώτος προπονητής δεν είχε προϋπηρεσία.
Ή μπορεί και να είχε… Ως προπονητής στο Football Manager έσκιζε! Εκεί έκανε τα πρώτα του… βήματα και ήταν εξαιρετικός. Απλά σε αντίθεση με όλους τους άλλους αυτός κατάφερε την εικονική πραγματικότητα να την κάνει… πραγματικότητα. Σε… κανονική ομάδα, με κανονικούς παίκτες, σε κανονικό σύλλογο, σε κανονικά γήπεδα. Όχι πια μπροστά σε μια οθόνη, αλλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Και αυτό είχε μεν πίεση, αλλά ήταν και εξαιρετικά ενδιαφέρον για τον νεαρό, που γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1992, δηλαδή σήμερα δεν έχει κλείσει τα 32 του.
Οι παίκτες δεν ήταν πια άψυχοι, αλλά εκεί μπροστά του. Και έπρεπε να τους διαχειριστεί. Το έκανε με έναν τρόπο που δεν μπορούσε στο Football Manager.
Ένα από τα πράγματα που λατρεύει ως… κανονικός προπονητής είναι να προσέχει τις λεπτομέρειες: για παράδειγμα τι αρέσει σε έναν ποδοσφαιριστή του να τρώει για πρωινό, σε ποιους αρέσει να κάνουν παρέα. Μετά το διπλό στις προπονήσεις βαθμολογεί τους παίκτες ανάλογα με την απόδοσή τους. Στο τέλος κάθε μήνα αυτός που είναι στην τελευταία θέση πληρώνει ένα γεύμα για όλους.
Γέλασαν, επίσης, πολλοί όταν κατάλαβαν ότι ο γαλλικός σύλλογος θα έπρεπε για κάθε παιχνίδι τους με τον νεαρό Άγγλο, ο οποίος μεγάλωσε στο Βέλγιο στον πάγκο να πληρώνουν πρόστιμο 25.000 ευρώ καθώς αυτός δεν διέθετε ακόμα τότε το δίπλωμα UEFA Pro, το οποίο απαιτείται για να εργάζεται ως πρώτος προπονητής σε ομάδα της Ligue 1.
Η αλήθεια είναι πως αρχικά για τη Ρεμς ο Στιλ ήταν μια λύση ανάγκης. Απομακρύνθηκε ο Γκαρθία και ανέλαβε ο βοηθός του. Η ομάδα δεν έχανε, ανέβαινε στην βαθμολογία και έτσι ο Στιλ κέρδισε τη θέση στην άκρη του πάγκου.
«Μακροπρόθεσμα, θέλω να τα αγωνιστούμε στο Τσάμπιονς Λιγκ και ιδανικά να τα καταφέρω στην Πρέμιερ Λιγκ. Ξέρω πόσο μακριά και πόσο ανόητο ακούγεται αυτό τώρα, αλλά νομίζω ότι είμαι η απόδειξη ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν αν το πιστεύεις πραγματικά» έλεγε μιλώντας για τις φιλοδοξίες του.
Και τα έλεγε αυτά πατώντας στη γη όπως όταν κατάλαβε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει καριέρα ως ποδοσφαιριστής και αποφάσισε να μείνει στο ποδόσφαιρο ως αναλυτής αρχικά και μετά ως προπονητής. Χωρίς, βέβαια, να είναι πάντα τόσο τυχερός όσο τους τελευταίους μήνες. «Μου έκλειναν τις πόρτες στα μούτρα. Έστελνα βιογραφικά, πήγαινα σε συνεντεύξεις και με απέρριπταν» θυμάται.
Όσο έκλειναν οι πόρτες, τόσο ο Στιλ… βυθιζόταν στο Football Manager. Κυρίως τα βράδια, καθώς στο σπίτι υπήρχε μόνο ένας υπολογιστής, την ημέρα τον χρειάζονταν οι γονείς του. «Δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ ότι αυτό το παιχνίδι θα μπορούσε να επηρεάσει τόσο πολύ τη ζωή και την καριέρα μου. Συνέβη, όμως. Ήμουν τόσο κολλημένος με το Football Manager που το πάθος μου για το ποδόσφαιρο και την προπονητική έγινε εμμονή. Μαζί με τον αδερφό μου παίζαμε πολλές ώρες, ασταμάτητα. Δημιουργούσαμε το ρόστερ, οργανώναμε τις… προπονήσεις. Θυμάμαι ότι είχα πάρει τη Σιντ-Τρούιντεν και προσπαθούσα να κατακτήσω το πρωτάθλημα. Ήταν δέκα το βράδυ, λέγαμε με τον Εντ να παίξουμε άλλο ένα παιχνίδι και καταλήγαμε στις τέσσερις το πρωί να παίζουμε ακόμη» θυμάται.
Τότε, βέβαια, δεν μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξή του. Πως θα γινόταν ο νεότερος προπονητής στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. «Αν τότε μου έλεγε κάποιος ότι στα 30 μου θα καθόμουν στον πάγκο ομάδας της Ligue 1, θα τον κοπανούσα! Μπουνιά στο πρόσωπο επειδή θα με κορόιδευε. Ήταν τρελό, αδιανόητο».
Σπούδασε προπονητική σε κολλέγιο στο Πρέστον και σε ηλικία 20 ετών ανέλαβε την Κ14 της ομάδας. Όταν αποφοίτησε και γύρισε στο Βέλγιο, «χτύπησε» πολλές πόρτες διάφορων ανθρώπων του χώρου χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αυτή που άφησε για το τέλος ήταν του Γιανίκ Φερέρα, ενός νεαρού Βέλγου προπονητή που είχε αναλάβει τη Σεντ Τρούιντεν στη δεύτερη κατηγορία. Ζήτησε από τον Στιλ να κάνει ανάλυση ενός αντιπάλου της ομάδας και έμεινε έκπληκτος από την δουλειά του. Σταδιακά, ο Στιλ έφτασε να γίνει βοηθός του Φερέρα. Η αρχή είχε γίνει!
Με τον Στιλ στον πάγκο της, η Ρεμς κατάφερε να φτάσει ένα αήττητο 17 αγώνων, το οποίο σταμάτησε μετά από μια ήττα από την Τουλούζ με 3-1 στην φάση των «16» του κυπέλλου Γαλλίας. Σε αυτά τα 17 παιχνίδια, μάλιστα, είχε και δυο ισοπαλίες με την Παρί Σεν Ζερμέν! Στο πρώτο παιχνίδι του στη Ρεμς ήταν αντίπαλοι οι Παριζιάνοι. Αποτέλεσμα; 0-0. Και όταν ο Στιλ και οι παίκτες του πήγαν στο «Παρκ ντε Πρενς» πάλι δεν έχασαν: πήραν ισοπαλία 1-1 με γκολ στο 95ο λεπτό! «Κι εγώ σκεφτόμουν ότι θα μας βάλουν έξι γκολ» είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια μετά το ντεμπούτο του.
«Ο Όσκαρ θα φύγει, αλλά θέλουμε εσύ να μείνεις και να αναλάβεις την ομάδα» του είπαν από τη διοίκηση του συλλόγου όταν έγινε γνωστή η απομάκρυνση του Ισπανού. «Δεν είχα επιλογές ούτε χρόνο για να το σκεφτώ. Αρχικά μου είπαν να αναλάβω μέχρι την διακοπή για το Μουντιάλ. Μετά με κάλεσαν και μου είπαν ότι η διοίκηση ήταν ικανοποιημένη και ήθελαν να συνεχίσω».
Και πια τον παραδέχονται όλοι, η ιστορία του κάνει τον γύρο του κόσμου και έχει κερδίσει την εκτίμηση των αντιπάλων. Και όχι μόνο αυτών… Μετά τη νίκη με 3-1 επί της Ρεν, ο διαιτητής της αναμέτρησης έσπευσε να τον συγχαρεί. Του έσφιξε το χέρι και το ύφος του ήταν σαν να του έλεγε «Τι έχεις κάνει, ρε φίλε».
Η φήμη του είχε πια περάσει τα σύνορα του Βελγίου και της Γαλλίας. «Ήταν εντελώς σουρεαλιστικό ότι ήξεραν ποιος ήμουν, ότι παρακολουθούσαν την πρόοδό μου ως προπονητής. Δεν ήμουν γνωστό όνομα –τουλάχιστον, δεν πίστευα ότι ήμουν– εκτός Βελγίου, όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, και όπου είχα περάσει ολόκληρη τη καριέρα μου μέχρι εκείνο το σημείο».
Τελικά η Ρεμς, υπό τις οδηγίες του, ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν στην 11η θέση. Και λίγο καιρό αργότερα, οι δυο πλευρές αποφάσισαν να λύσουν κοινή συναινέσει την συνεργασία τους.
Στη Λανς βρέθηκε αρχές Ιουνίου του 2024 για να καθοδηγήσει την ομάδα σε Γαλλία και Ευρώπη. Υπέγραψε για τρία χρόνια και ο διευθύνων σύμβουλος του συλλόγου, Πιέρ Ντρεοσί, είπε παρουσιάζοντάς τον: «Ο Γουίλ ήταν η κορυφαία μας προτεραιότητα για να αναλάβει προπονητής μας . Είναι μια ενωτική προσωπικότητα με εμμονή με τη νίκη. Ένας αληθινός ενθουσιώδης, ένας κατακτητής και ένας καλός τακτικά».
Στο μεταξύ, το… έριξε στο διάβασμα καθώς έπρεπε να πάρει το δίπλωμα UEFA Pro. Ο στόχος με τον οποίο πορεύεται είναι να εξελίσσεται συνέχεια. «Βλέπεις τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον και σκέφτεσαι πως στο καλό κατάφερε να πετύχει τόσα πολλά» λέει ο Στιλ. Εννοείται πως ούτε ο «Φέργκι« μπορούσε να προβλέψει την πορεία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όπως ο 32χρονος προπονητής δεν μπορούσε να φανταστεί πως τα ατέλειωτα ξενύχτια μπροστά σε μια οθόνη, η μανία με ένα παιχνίδι θα έγραφαν το δικό του μέλλον… Εκεί, βέβαια, που δεν υπάρχει η επιλογή Quit-Load!