Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία γύρισε σελίδα εδώ και λίγες ημέρες, με τον Τάκη Μπαλτάκο να αποχωρεί από την προεδρία έπειτα από μία διετία, για να αφήσει τη θέση του στον Μάκη Γκαγκάτση.
Δύο χρόνια στην “κεφαλή” του ελληνικού ποδοσφαίρου που τα είχαν όλα, ενώ συνδυάστηκαν και με τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα που έχουμε εδώ στη Superleague εδώ και δεκαετίες.
Τι πέτυχε η θητεία του στην ΕΠΟ; Τα εξηγεί ο ίδιος στο SDNA σε μία μεγάλη συνέντευξη-απολογισμό των όσων έκανε η διοίκηση της οποίας προήδρευσε. Μιλάει μεταξύ άλλων:
-για όσα πέτυχε, αλλά και δεν πέτυχε στο διάστημα της παρουσίας του
-τον λόγο που αποφάσισε να μπει στο ποδόσφαιρο
-τις απειλές που δέχτηκε
-το μελανό περιστατικό με τη φούστα
-τους "άδειους" τελικούς του Κυπέλλου
-την αποτυχία της Εθνικής ομάδας να προκριθεί στο Euro και γιατί δεν προχώρησε το νέο προπονητικό κέντρο
-τις σχέσεις του με τον Πογέτ και τη συμφωνία με τον Γιοβάνοβιτς
-σχολιάζει Σαββίδη, Μαρινάκη, Μελισσανίδη, Αλαφούζο, Ηλιόπουλο
-την διαιτησία και τον Λανουά
-την επόμενη μέρα στην ΕΠΟ, τα «υπολείμματα» που έμειναν και γιατί θεωρεί ότι δεν θα μείνει πολύ ο Μάκης Γκαγκάτσης αλλά θα πάει για... ψηλότερα.
Κάντε μας έναν σύντομο απολογισμό της θητείας σας...
«Έκανα μια μεγάλη περιοδεία προεκλογικά για να δω όσο περισσότερους προέδρους Ενώσεων μπορούσα και τους είπα ότι το βασικό μέλημα για έναν πρόεδρο της ΕΠΟ είναι η χρηματοδότηση του ελληνικού ποδοσφαίρου και η Εθνική ομάδα. Δεν είναι οι ομάδες της Σούπερ Λιγκ 1, ούτε ό,τι τις απασχολεί, που συνήθως είναι κυρίως η διαιτησία. Άρα λοιπόν, κατά τη διάρκεια της θητείας μου εκείνο το οποίο προσπάθησα ήταν:
-Πρώτον να αναβαθμίσω τη σχέση ΕΠΟ-Εθνικής ομάδας γιατί την πρώτη φορά που πήγα και είδα την Εθνική ομάδα στον Βόλο, οι παίκτες μου είπαν, συγκεκριμένα ο Τζαβέλλας που ήταν πιο παλιός τότε, “εγώ δεν έχω δει ποτέ από κοντά πρόεδρο της ΕΠΟ”. Το οποίο σημαίνει ότι δεν πήγαιναν στο ξενοδοχείο πριν τον αγώνα για να εμψυχώσουν τους παίκτες. Εγώ το 'ξέρα βέβαια, γι' αυτό και πήγα σε όλους τους αγώνες της Εθνικής, εντός κι εκτός έδρας. Πάντα για εμψύχωση. Ήθελα να ξέρουν ότι ο πρόεδρος είναι εδώ. Γι' αυτό είχα πάει και στο Κόσοβο, οδικώς. Αυτό ήταν το πρώτο μέλημα. Γι' αυτό πιστεύω ότι από δικής μου πλευράς ό,τι είπα, το έκανα. Δηλαδή αναβάθμισα τη σχέση ΕΠΟ-Εθνικής ομάδας και του προέδρου της ΕΠΟ με την Εθνική, γιατί το παράπονό τους ήταν που “δεν βλέπαμε προέδρους”.
-Το δεύτερο κομμάτι ήταν η χρηματοδότηση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Ο λόγος για τον οποίο ήθελα πάρα πολύ να γίνει αυτό ήταν ο εξής: Το έχω πει πολλές φορές σε συνελεύσεις και συγκεντρώσεις. Το ποδόσφαιρο είναι λαϊκό άθλημα. Δεν είναι τένις ή ιππασία, που αφορά δέκα ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε απλός άνθρωπος μπορεί να πάει στην ομάδα της περιφέρειας, της συνοικίας ή του χωριού του και να παίξει μπάλα. Άρα πρέπει η ΕΠΟ να ασχολείται πρωτίστως με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Γιατί ποδόσφαιρο είναι το άθλημα του λαού.
-Επίσης στόχος μου ήταν να εγκαθιδρύσουμε στενές σχέσεις με την ΟΥΕΦΑ και τη ΦΙΦΑ, διότι τα χρήματα κατεξοχήν έρχονται από εκεί. Βεβαίως και στην Ελλάδα υπάρχουν έσοδα, όπως χορηγικά προγράμματα, τηλεοπτικά δικαιώματα 5% κτλ, αλλά τα πιο πολλά χρήματα προέρχονται από τις διεθνείς συνομοσπονδίες. Γι' αυτό λοιπόν πήγα σε όλες τις διοργανώσεις που έκανε η ΟΥΕΦΑ και η FIFA, σε όλους τους αγώνες, σε όλες τις συνελεύσεις δεν άφησα απολύτως τίποτα. Προηγουμένως δεν πήγαιναν πολύ. Εκεί, όμως, γίνεται όλη η προσπάθεια δημιουργίας σχέσεων. Πήγα σε όλες τις εκδηλώσεις. Δημιούργησα το υπόβαθρο των καλών, αγαστών και στενών σχέσεων και έτσι πήραμε ξαφνικά 12 εκατ. τα οποία τα είχαν μπλοκάρει.
Η συμμόρφωση με τις επιταγές των διεθνών συνομοσπονδιών προχωρούσε και οι σχέσεις αποκαταστάθηκαν. Το πρώτο πράγμα που τους είπα όταν πήγα στην ΟΥΕΦΑ την 1η Αυγούστου του '22, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ Γυναικών, μου το ανέφεραν κι αυτοί βέβαια, ήταν “τα λεφτά”! “Έχουμε 12 εκατ. ευρώ μπλοκαρισμένα, πότε τα θέλεις;”. Τους είπα “τώρα, πότε να τα θέλω...”. Μου λένε πως “12 δεν μπορούμε αμέσως, θα τα πάρετε σε τρεις δόσεις, 4+4+4”. Και τα πήραμε τα λεφτά. Μέχρι το Νοέμβριο είχαμε πάρει 12 εκατ. ευρώ, οπότε το ταμείο της ΕΠΟ άνθισε».
Όλα αυτά όμως ήταν κάποια απ' όσα πέτυχε στη θητεία του. Ποια όμως είναι εκείνα που δεν έκανε, σε σχέση με τους αρχικούς στόχους του;
«Αυτό που δεν πέτυχα, αν και δεν το είχα θέσει σαν στόχο, αλλά βγήκε στην πορεία ότι θα έπρεπε να είναι στόχος, είναι ότι δεν πρόλαβα να φτιάξουμε το προπονητικό κέντρο. Βεβαίως έχουν δεσμευθεί 8 εκατ. ευρώ σε ειδικό λογαριασμό κλειστό που δεν τα πειράζει κανείς.
Αλλά προϊόντος του χρόνου και με όλα τα άλλα έσοδα που είχαμε γιατί ανεβάσαμε όλα τα έσοδα της ΕΠΟ, δηλαδή τα χορηγικά, φέραμε την κατάσταση σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Αυτή τη στιγμή λοιπόν, όπως προείπα, έχουμε 8 εκατ. δεσμευμένα σε ένα λογαριασμό, τα οποία είναι απαραίτητα για να ξεκινήσει το προπονητικό κέντρο. Γιατί δε σε χρηματοδοτούν στα πάντα. Σου λένε ξεκίνα πρώτα, βρες οικόπεδο, βάλε κάποια λεφτά και μετά θα βάλουμε εμείς. Το μόνο λοιπόν το οποίο κατάφερα για το προπονητικό κέντρο ήταν ότι υπάρχουν τα χρήματα και από εκεί και πέρα πρέπει να δούμε τις εκτάσεις. Υπάρχει μία έκταση στην Ελευσίνα, στο Ελληνικό, που θα έπρεπε ίσως να έχουμε προχωρήσει εκεί. Μετά υπήρξε ένα άλλο θέμα με το Μαρκόπουλο, μέχρι να γίνουν αυτές οι συζητήσεις και να πάμε στην ΟΥΕΦΑ για να τα εγκρίνει, πέρασε ο χρόνος. Άλλωστε η επιτροπή τους γίνεται κάθε έξι μήνες.
Η ΟΥΕΦΑ και η ΦΙΦΑ θα βάλουν 12. Με 20 εκατομμύρια το κάνεις! Αλλά πρέπει να καθίσει η μπίλια για το ποια είναι η έκταση και θα το κάνει πιστεύω η νέα διοίκηση. Ακούω για το Ελληνικό και χαίρομαι πολύ»!
Για ποιο λόγο δεν προχώρησε όμως;
«Δεν προλάβαμε να το προχωρήσουμε, θα σημείωνα πιο σωστά. Θεωρώ ότι δεν το πρόλαβα γιατί οι διαδικασίες οι οποίες έπρεπε να ακολουθηθούν ήταν εξαιρετικά χρονοβόρες. Και αυτή τη στιγμή πιστεύω ότι υπάρχει σχετική έγκριση από την επιτροπή της ΟΥΕΦΑ, από την αρμόδια επιτροπή της ΟΥΕΦΑ για τη χρηματοδότηση».
Θέλατε να συνεχίσετε στην ΕΠΟ;
«Ως πρόεδρος εννοείτε; Γιατί δεν μπορούσα να συνεχίσω ως κάτι άλλο... Όχι, δεν ήθελα, διότι έχω βγει εκτός του επαγγέλματός μου ήδη για δύο χρόνια. Αυτό είναι μια τεράστια παραχώρηση. Δικηγόρος ήμουν και δικηγόρος είμαι. Δεν μπορούσα να δικηγορήσω, παρότι δεν υπήρχε ασυμβίβαστο. Δεν μπορούσα να είμαι πρόεδρος της ΕΠΟ και ταυτόχρονα να αναλαμβάνω και να χειρίζομαι υποθέσεις, γιατί δεν υπήρχε χρόνος. Αν δηλαδή το έκανα αυτό, δεν θα μπορούσα να διοικήσω σωστά την Ομοσπονδία. Προτίμησα λοιπόν για δύο χρόνια να είμαι επαρκής και να πηγαίνω στην ΕΠΟ κάθε μέρα. Να πηγαίνω πρώτος, να φεύγω τελευταίος και να μην κάνω δικηγορία. Αυτό το έκανα για δύο χρόνια. Δεν μπορούσα να το κάνω για πάντα και αυτό έχω πει και σε όσους προέδρους με παρότρυναν και μου ζητούσαν “πρόεδρε θέλουμε να μείνεις”. Τους έλεγα ότι παιδιά δεν μπορώ. Το έκανα για δύο 2 χρόνια και 2 μήνες είναι υπεραρκετό. Πρέπει να επιστρέψω στο επάγγελμά μου. Άμα θέλετε κάτι νομικής φύσεως, πολύ ευχαρίστως. Αλλά όχι άλλο να κάνω τον παράγοντα».
Σας προτάθηκε να μείνετε από κάποιο άλλο πόστο;
«Ναι, προτάθηκε, αλλά δεν μπορούσε να γίνει. Όταν είσαι πρωθυπουργός, δεν μπορείς γίνεις υπουργός».
«Μόνο τις σφαίρες υπολογίζω - Όσοι στράφηκαν εναντίον μου, δεν είχαν καλή τύχη»
Για ποιο λόγο εν τέλει αποφασίσατε να μπείτε στο ποδόσφαιρο;
«Την απόφαση την πήρα μετά από αρκετή σκέψη και αφού δέχτηκα την παρότρυνση του κυρίου Δημήτρη Μελισσανίδη. Διότι καταλάβαινα, επειδή έχω μεγάλη εμπειρία από τον αθλητικό χώρο ότι είναι κάτι πάρα πάρα πολύ δύσκολο. Ήξερα ότι η ΕΠΟ είναι ένα μονίμως τρικυμισμένο πεδίο. Αυτό λοιπόν με βάση τον χαρακτήρα μου, γιατί όσο πιο δύσκολο ένα εγχείρημα, τόσο περισσότερο με ελκύει, με ώθησε. Γι αυτό το λόγο λοιπόν και δέχτηκα γιατί ήξερα ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα και ότι είναι αδύνατον όσον καιρό είσαι στην ΕΠΟ πρόεδρος να ηρεμήσεις».
Παρότι βλέπατε ότι υπάρχει αυτή η τοξικότητα;
«Ναι, βεβαίως. Ακριβώς γι' αυτό ο σκοπός μου ήταν να κάνω ό,τι πρέπει ούτως ώστε αυτή η τοξικότητα να παρέλθει και τα πρωταθλήματα να είναι ανταγωνιστικά. Τα πρωταθλήματα έγιναν ανταγωνιστικά. Το βλέπουμε όλοι αυτό. Η τοξικότητα δεν παρήλθε, αλλά η τοξικότητα για να παρέλθει θέλει τόσα χρόνια, όσα χρόνια χρειάστηκε για να εγκαθιδρυθεί. Αυτό το λένε οι γιατροί. Δεν μπορείς δηλαδή μια πάγια χρόνια νόσο με μια ασπιρίνη να την ξεπεράσεις. Θέλει χρόνο. Με την ίδια λογική, όσα χρόνια χρειάστηκαν ώστε η τοξικότητα να μπει στο αίμα του ελληνικού ποδοσφαίρου τόσα χρόνια και τόση προσπάθεια θα χρειαστεί για να φύγει. Γνώριζα πολύ καλά τι να περιμένω. Αλλά επειδή έχω μεγάλη εμπειρία και από τις λεγόμενες επιθέσεις, γιατί μου λέγανε θα δεχτείς επιθέσεις, έχω δεχτεί επιθέσεις εδώ και 30 χρόνια, οπότε δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Μόνο τις σφαίρες υπολογίζω. Δεν υπήρχαν επιθέσεις με σφαίρες. Είδες τι πήγε να πάθει ο Τραμπ με τις σφαίρες; Αυτό είναι επικίνδυνο. Τα λόγια, τα δημοσιεύματα και όλα τα άλλα είναι ακίνδυνα. Δεν με ενδιέφεραν».
Μιας και το αναφέρατε, σας απείλησαν ποτέ όσο ήσασταν σε αυτή τη θέση;
«Μία φορά πιο σοβαρά, αλλά δεν θα ήθελα να πω ποιος. Ε τώρα ένας άλλος που μου έλεγε “θα έρθω σπίτι σου, θα σου κάνω, θα σου δείξω, του είπα “θα έρθω κι εγώ στο δικό σου...”. Αλλά δεν φοβήθηκα καμία φορά. Ούτε για πλάκα! Εξάλλου όλοι όσοι στράφηκαν εναντίον μου δεν είχαν καλή τύχη στη συνέχεια. Εγώ έμεινα μέχρι τελευταία στιγμή. Πολλοί από αυτούς δεν μείνανε».
Πείτε μας και για το περίφημο περιστατικό με τη φούστα σε εκείνη τη συνεδρίαση στα γραφεία της ΕΠΟ. Είχε ζητήσει συγγνώμη ο κ.Καραπαπάς...
«Όχι από εμένα, στο δικαστήριο. Το έχω ξεχάσει το περιστατικό. Ήταν παντελώς ασήμαντο. Δεν έχει μείνει τίποτα στο μυαλό μου από αυτό»!
«Δεν ήταν ευθύνη της ΕΠΟ οι τελικοί χωρίς κόσμο»
Πάμε λίγο και στον πολύπαθο τελικό του Κυπέλλου που έγινε κεκλεισμένων των θυρών για δύο σερί σεζόν. Θέλω να μας εξηγήσετε τους λόγους...
«Πρώτα απ όλα, το καλοκαίρι του 2022, τον Ιούλιο που εγώ είχα εκλεγεί ένα μήνα πριν, ένα από αυτά τα θέματα που είχα θέσει εγώ ο ίδιος λόγω των παραπόνων των οπαδών του ΠΑΟΚ κυρίως στον τελικό του Κυπέλλου Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ. Κι έλεγαν “τι περίπτωση είναι αυτή; Δηλαδή οι άλλοι πάνε από το Παγκράτι στο ΟΑΚΑ και από την Κυψέλη και εμείς κάνουμε χιλιόμετρα πάνω-κάτω και πληρώνουμε. Γιατί να γίνεται αυτό; Η Ελλάδα δεν έχει Γουέμπλεϊ, άλλο η Αγγλία κλπ. Υπήρχε λοιπόν ένα παράπονο από πλευράς των ομάδων της Θεσσαλονίκης. Οπότε το καλοκαίρι, τον Ιούλιο του '22 περάσαμε στην Εκτελεστική Επιτροπή, στην προκήρυξη του Κυπέλλου με δική μου πρωτοβουλία την περάσαμε γιατί ήθελα να βοηθήσω τις ομάδες της Θεσσαλονίκης να μην αισθάνονται μειονεκτικά απέναντι σε εκείνες της Αθήνας, κι αποφασίσαμε ότι ο τελικός αν οι ομάδες είναι Αθήνα-Θεσσαλονίκη γίνεται στο Βόλο επειδή είναι μια μέση απόσταση και έχει γήπεδο. Στον πρώτο τελικό (2023) παίζουν ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Άρα πήγαμε στον Βόλο. Έτσι λέει η προκήρυξη. Εκεί γίνεται μια ολόκληρη διελκυστίνδα. Φοβερή. Εγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια, μέσω των αστυνομικών δυνάμεων κάθε περιοχής να δημιουργηθεί πρόβλημα. Όπου πηγαίναμε μας έλεγαν δεν δεχόμαστε φιλάθλους, έλεγε η Αστυνομία ότι θέλουμε κεκλεισμένων των θυρών. Στα Γιάννενα, στην Πάτρα, στη Λάρισα. Η αστυνομία έλεγε "όχι, δεν θέλω". Το ίδιο λέγανε και οι δήμαρχοι όλων των πόλεων και φυσικά και ο κ. Μπέος, ο οποίος έλεγε δεν θέλω να μου διαλύσουν την πόλη. Άρα όχι φιλάθλους».
Δεν είχε ερωτηθεί ο κ.Μπέος αν παραχωρεί με πλήρεις όρους το Πανθεσσαλικό Στάδιο πριν το βάλετε στην προκήρυξη;
«Το ήξερε. Δεν είπε δηλαδή όχι, δεν συμφωνώ με την προκήρυξη. Το βγάλαμε στη δημοσιότητα και την προκήρυξη την πήρε και ο Βόλος. Σε ό,τι αφορά τον Μπέο, αυτό που είπε είναι ότι "εγώ δεν θέλω φιλάθλους για να μη διαλύσουν την πόλη γιατί είχανε γίνει επεισόδια λίγο καιρό πριν". Από εκεί και πέρα πήγαμε στα Γιάννενα. Αμέσως παρενέβη η κυβέρνηση και είπε η αστυνομία “όχι”. Και το Στάδιο είπε “όχι” και ο Δήμαρχος είπε “όχι”. Όπου και να πηγαίναμε δηλαδή, λέγανε “όχι”, ακόμα και στην Κύπρο που πήγαμε. Η Ελληνική Αστυνομία ρωτήθηκε από την Κυπριακή Αστυνομία και είπε ότι είναι επικίνδυνο και μην το κάνετε και δεν το κάνανε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έγινε πρώτος τελικός χωρίς κόσμο. Εγώ δεν θέλω να κατηγορήσω τον Μπέο, τον καταλαβαίνω. Στον δεύτερο τελικό ο Μπέος ήταν πολύ πιο άνετος και πολύ πιο διατεθειμένος να γίνει ο αγώνας με κόσμο. Ο Μπέος έλεγε με παιδάκια δημοτικού σχολείου, αλλά η αστυνομία δεν δεχόταν ούτε αυτό. Ο Δήμαρχος έλεγε δεν θέλω χουλιγκάνους, δεν θέλω οπαδούς, μόνο παιδιά. Η αστυνομία δεν το δεχόταν αυτό, έλεγε ότι άμα γίνει αυτό θα έρθουν μαζί με τα παιδιά χούλιγκαν που θα παρεισφρήσουν, θα πλακωθούν, θα δείρουν και τα παιδιά, θα έχουμε άλλα εγκλήματα εκεί πέρα. Άρα λοιπόν, δεν είναι θέμα Μπέου, είναι θέμα Αστυνομίας. Στον δεύτερο τελικό, τον φετινό, ο Μπέος είχε σκοπό να βάλει 15.000 ανθρώπους στο γήπεδο. Αυτό είναι λογικό στις 21.000 θέσεις, να μπουν 15.000 φίλαθλοι με τις ζώνες ασφαλείας. Η αστυνομία είπε “όχι” γιατί πλέον έχει βγει ο νέος νόμος του Βρούτση με τις κάμερες και το γήπεδο δεν είχε κάμερες.
Εγώ από τη φύση μου θέλω να αναλαμβάνω ευθύνες, έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Άρα λοιπόν και για τους δύο τελικούς και για τον περσινό και για τον φετινό, δέχτηκα όλες τις επικρίσεις και όλα τα δημοσιεύματα χωρίς να απαντήσω ποτέ. Δεν είναι έτσι τα πράγματα όπως έχουν γραφτεί και δεν είναι ευθύνη της ΕΠΟ ότι ο τελικός έγινε χωρίς κόσμο. Τίνος ευθύνη είναι, εγώ δεν θα το πω. Είναι θέμα δημοσιογραφικής έρευνας. Αν θέλετε να την κάνετε. Δεν πρόκειται να επιρρίψουν ευθύνη σε κανέναν άλλον και αναλαμβάνω όλη την ευθύνη εγώ».
Μπαλτάκος για Big4!
Θα θέλαμε ένα σχόλιο για τους ιδιοκτήτες των Big-4. Μαζί και τον κ.Μελισσανίδη παρότι έχει αποχωρήσει πια...
Ιβάν Σαββίδης: Άρχοντας και ευεργέτης. Ironman!
Βαγγέλης Μαρινάκης: Βιαστικός και ανυπόμονος.
Μαριος Ηλιόπουλος: Πολύ δυνατός. Όποιος τον υποτιμήσει, έχασε.
Δημήτρης Μελισσανίδης: Φίλος από παλιά. Τσακωνόμουν μαζί του κάθε μέρα, άμεσα ή έμμεσα.
Γιάννης Αλαφούζος: Υπερπροσπάθεια και υπερδαπάνη.
Ποιες είναι οι σχέσεις σας με όλους αυτούς;
«Η προσπάθειά μου ήταν να έχω σχέση ουδετερότητας και με τους τέσσερις και αυτό παρεξηγήθηκε από τους τρεις εκ των τεσσάρων... Ποιος κράτησε διαφορετική στάση, το είπα ευθαρσώς στη Συνέλευση (σ.σ. ο Ιβάν Σαββίδης)».
Πάμε σε ένα άλλο πολύπαθο κομμάτι, τη διαιτησία. Πώς θα χαρακτηρίζατε την εικόνα της σε αυτή τη διετία;
«Η ανταγωνιστικότητα των πρωταθλημάτων καταδεικνύει την αντικειμενικότητα της διαιτησίας, παρά τις φωνές και τις οιμωγές θα λέγαμε στην καθαρεύουσα των παραγόντων. Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει ότι η διαιτησία ανήλθε σε επίπεδα τα οποία το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είχε ποτέ στο παρελθόν. Αυτή είναι η εκτίμησή μου. Εγιναν βήματα μπροστά. Ασφαλώς υπήρξαν παρατράγουδα, αλλά σε χαμηλότερες κατηγορίες. Όχι στην Σουπερ Λιγκ 1».
Τι δεν έγινε στην διαιτησία;
«Εκείνο το οποίο δεν έγινε και δεν μπορούσα εγώ προσωπικά να το κάνω γιατί δεν είχα χρόνο, ήταν αυτό που προείπα, δηλαδή να βελτιωθεί η εικόνα της διαιτησίας στις χαμηλότερες κατηγορίες. Γιατί αυτές οι χαμηλότερες κατηγορίες απασχολούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Είναι συνοικίες, είναι χωριά, είναι κωμοπόλεις και πόλεις. Και όταν αυτές στενάζουν από διαιτητικά λάθη, αυτό είναι κάτι το οποίο εμένα με ενοχλεί. Δεν είχα όμως τον χρόνο ή τη δυνατότητα αντικειμενικά να παρέμβω σε αυτό το επίπεδο».
Στον παραγωγικό ιστό βλέπουμε τα τελευταία χρόνια ότι νοσεί σημαντικά η διαιτησία. Τι φταίει; Τα επεισόδια, τα σκηνικά βίας και οι απειλές;
«Το βασικότερο δεν είναι αυτό. Γιατί οι διαιτητές από τη φύση τους δεν είναι τύποι που φοβούνται. Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται. Δεν γίνεται διαιτητής.Το βασικό τους είναι ότι όταν βλέπουν να έρχονται συνέχεια ξένοι διαιτητές, αντιλαμβάνονται ότι στην οροφή είναι δύσκολο να φτάσουν και δεν θα έχουν δηλαδή προοπτική εξέλιξης. Αυτός ο είναι βασικότερος λόγος που δεν παραμένουν. Γιατί όταν κάποιος είναι στα 22 και θέλει στα 30 να έχει γίνει διεθνής, όταν βλέπει ότι δεν έχει πάει Α' κατηγορία για να έχει μια διεθνή σταδιοδρομία, όταν βλέπει ότι εδώ παίζουν όλοι οι ξένοι, άρα οι Έλληνες δεν προχωράνε στην Ευρώπη παρά μόνο σε αγώνες περιθωριακούς... Αυτό τον απογοητεύει».
Αργεί η μέρα που θα ξαναδούμε Έλληνες διαιτητές στα ντέρμπι και Έλληνες στην ΚΕΔ;
«Ναι, αργεί. Δεν είχα μπει καν στη διαδικασία να σκεφτώ κάποιον για την ΚΕΔ γιατί ξέρω ότι είναι ουτοπία να σκεφτώ να ασχοληθώ με κάτι που δεν θα γινόταν. Χαμένος χρόνος».
«Δίκαια τα πρωταθλήματα»
Σε αυτή τη διετία θεωρείτε ότι κατανεμήθηκαν δίκαια οι τίτλοι;
«Εξελίχθηκε δίκαια θεωρώ. Και πέρυσι και φέτος είδαμε τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ταυτόχρονα είδαμε δύο τελικούς ευρωπαϊκούς στην Ελλάδα, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει σε καμία ομοσπονδία. Το Σούπερ Καπ το περασμένο καλοκαίρι και το Κόνφερενς τώρα. Και τον Ολυμπιακό να παίρνει το Κόνφερενς. Το γεγονός ότι Ολυμπιακός παίρνει το Κόνφερενς, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις επενδύσεις που κάνει ο Μαρινάκης. Οφείλεται επίσης στην επιλογή προπονητή, δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά οφείλεται και στην σφοδρή ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος. Γιατί όταν μια ομάδα δεν έχει ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στη χώρα της, δεν μπορεί να είναι καλά προετοιμασμένη για την Ευρώπη. Γι' αυτό και η κάθε Αταλάντα μπορούσε με περίπατο μέχρι πέρυσι να περνάει ελληνικές ομάδες. Τώρα δεν είναι εύκολο, γιατί όταν η ομάδα του Ολυμπιακού ή οποιαδήποτε άλλη αγωνίζεται σε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, οι ελπίδες για ευρωπαϊκή διάκριση είναι μεγαλύτερες».
«Αντιμετωπίσαμε την Γεωργία σαν την Αργεντινή του Μέσι - Δεν ήθελα σχέσεις με τον Πογέτ»
Δεν κατάφερε να πάει σε κάποια μεγάλη διοργάνωση αν και είχε κάποια επιτεύγματα, όπως η άνοδος κατηγορίας στο Nations League. Ήταν αποτυχία ότι δεν πήγε στο Euro;
«100% Αποτυχία. Στον αγώνα με τη Γεωργία αντιμετωπίσαμε τον αντίπαλο σαν να ήταν η Αργεντινή του Μέσι και παίξαμε πάρα πολύ επιφυλακτικά. Το ίδιο όμως έκαναν και οι άλλοι. Το ίδιο επιφυλακτικά έπαιξε και η Γεωργία. Ήταν ένας αγώνας που δεν έγιναν φάσεις».
-Αλλά εμείς δεν είμαστε Γεωργία...
«Ακριβώς. Έπρεπε να χτυπήσουμε το παιχνίδι με όλη μας τη δύναμη και όχι να πάμε για ισοπαλία και πέναλτι. Γιατί στα πέναλτι δεν υπάρχει φαβορί. Αυτό λοιπόν είναι κατά την άποψή μου αυτό που φταίει. Αντιμετωπίστηκε η Γεωργία και ο Κβαρατσχέλια, σαν να είναι η Αργεντινή και ο Μέσι. Δεν ήταν σε αυτό το επίπεδο αυτή η ομάδα. Και την άλλη μέρα βγαίνει ο προπονητής της Γεωργίας και λέει “σκοπός μου ήταν να παίξω αμυντικά και να φτάσω στην ισοπαλία”. Δηλαδή αυτό που ήθελε αυτός, αυτό κάναμε κι εμείς. Αποτέλεσμα 0-0 και μηδέν φάσεις. Σε όλο τον αγώνα όλη η προσπάθεια της ομάδας ήταν να μη δεχτούμε αιφνιδιασμό».
Όσο για τη σχέση του με τον Γκουστάβο Πογέτ:
«Σχέση ιδιαίτερη δεν είχα, διότι δεν ήθελα να έχω ιδιαίτερες σχέσεις. Με το σκεπτικό επειδή έχω κάνει σε ομάδα πολλά χρόνια και μάλιστα την πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού ομαδικού αθλητισμού (σ.σ. Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός). Γνωρίζω ότι ο πρόεδρος δεν πρέπει να αναμειγνύεται σε καμία περίπτωση και να μπαίνει στα πόδια του προπονητή. Αυτό λοιπόν το είχα μάθει από την ΚΑΕ Παναθηναϊκός, αυτό έκανα και στην ΕΠΟ. Οι σχέσεις ήταν τυπικές, επίτηδες, ούτως ώστε να μην μπορεί ποτέ να επηρεαστεί η προπονητής από εμένα. Και δεν ήθελα να έχω καμία επαφή μαζί του πέρα από την τυπική. Αυτό ήταν σχέδιο δικό μου και πλάνο, δε σήμαινε ότι τον υποτιμώ. Σήμαινε ότι πρέπει να είναι ανεξάρτητος και ελεύθερος να κάνει αυτό που νομίζει. Αυτή ήταν η σχέση μου με τον Πογέτ».
Και ποια η άποψή σας για τον προπονητή Γκουστάβο Πογέτ στην Εθνική ομάδα;
«Η άποψή μου είναι ότι πήγε καλά σε όλους τους αγώνες που έπρεπε να πάει, με εξαίρεση ίσως από το πρώτο ημίχρονο με την Ολλανδία εκτός έδρας. Στο πρώτο ημίχρονο μόνο. Σε όλους τους αγώνες ήταν άριστη η Εθνική ομάδα όσον αφορά το στήσιμο, εκτός από αυτό που σου είπα και βεβαίως διαφωνώ για το παιχνίδι με τη Γεωργία, όπως προείπα».
Για το θέμα του συμβολαίου του Πογέτ που είχε θίξει πολλές φορές ο Ουρουγουανός τεχνικός ότι δεν ανανεωνόταν πριν τα μπαράζ:
«Ε, δεν έπρεπε να κληθεί. Περιμέναμε να δούμε τα αποτελέσματα. Αν δεν βλέπαμε τα αποτελέσματα, τι θα κάναμε; Φαντάζεστε να το είχαμε ανανεώσει και να είχε αποτύχει με τη Γεωργία; Τι θα γινόταν; Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα. Πρώτα θα τελείωναν τα προκριματικά και μετά θα προχωρούσαμε. Αυτό είναι όλο. Δεν είχαμε καμία υποχρέωση να ανανεώσουμε κανένα συμβόλαιο».
Για το αν υπήρχαν πιέσεις για τις κλήσεις στην Εθνική ομάδα:
«Ποτέ δεν μου είπε κανείς κάτι και ποτέ δεν άκουσα κάτι για το θέμα αυτό».
Ενώ για το περιβόητο περιστατικό με την υπόθεση των καρτών των παικτών, οι οποίοι λανθασμένα θεωρήθηκαν τιμωρημένοι και δεν έπαιξαν κι αν αναζητήθηκαν ευθύνες:
«Ναι, αναζητήθηκαν, αλλά όπως είχαμε αναφέρει ξανά, μιλώντας πάντα με την εμπειρία που είχα από τον Παναθηναϊκό, αυτά τα θέματα δεν πρέπει να τα πιάνει κανείς όταν “παίζει η μπάλα”. Όταν έγινε αυτό το περιστατικό επέκειτο ο αγώνας με την Ολλανδία και μετά με τη Γαλλία. Και αν δεν περνούσαμε, που δεν περάσαμε αυτή τη φάση, οι αγώνες με Καζακστάν και Γεωργία. Αναζητήθηκαν ευθύνες, βρέθηκε ποιος είναι υπεύθυνος, αλλά δεν υπήρξε καμία αλλαγή και δεν έπρεπε να υπάρξει για να μη διαφοροποιηθεί το κλίμα των αποδυτηρίων. Γιατί οι άνθρωποι που ήταν κοντά στην ομάδα είχαν γίνει ένα με τους παίκτες. Και αν εκείνη τη στιγμή τους αφαιρούσες για ένα λάθος το οποίο δεν μας έβλαψε τελικά, η άποψή μου ήταν και την άποψη αυτή επέβαλα ότι “τώρα δεν ακουμπάμε τίποτα”. Θα τελειώσουν οι αγώνες και μετά βλέπουμε. Ε, τώρα έχει τη νέα διοίκηση και δεν ανανεώνονται τα συμβόλαια».
-Άρα εμμέσως καταλαβαίνω και πού καταλογίζετε την ευθύνη για το περιστατικό...
Αναφορικά με την επικείμενη απόφαση για αλλαγή έδρας της Εθνικής ομάδας που πρόκειται να επιστρέψει στο Καραισκάκη (και ενδεχομένως και στο ΟΑΚΑ για κάποια πιο εμπορικά παιχνίδια):
«Εγώ όταν πήγα στην ΕΠΟ δεν ήξερα τίποτα για ότι είχε συμβεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 6, 7, 8 χρόνια. Γνώριζα μόνο σαν απλός φίλαθλος, όχι κάτι παραπάνω. Εκεί λοιπόν κατάλαβα από αυτά που έλεγαν οι υπόλοιποι παράγοντες, γιατί είναι θέμα διοικητικού συμβουλίου αυτό, ότι δεν ήθελαν το Καραϊσκάκη γιατί είχαν αντιμετωπίσει και οι ίδιοι προσωπικά προβλήματα στο Καραϊσκάκη στο παρελθόν και δεν ήθελαν να ακούνε για το Καραϊσκάκη. Το αν το έδινε ή όχι Ολυμπιακός τότε, δεν το ξέρω. Δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου κάτι τέτοιο, ότι ο Ολυμπιακός προτείνει “ελάτε στο γήπεδο αυτό”. Δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο. Γι' αυτό και παίξαμε στο Βόλο την δική μου πρώτη χρονιά, όλους τους αγώνες. Τη δεύτερη χρονιά παίξαμε στην OPAP Arena”, από τον Σεπτέμβριο του '23. Ήταν ένα καινούργιο γήπεδο, όπως όλοι ξέρουμε. Ένα γήπεδο στο οποίο θα διεξήγετο τελικός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, όπως και διεξήχθη. Όλοι οι παίχτες θέλανε την “OPAP Arena”, όλοι οι φίλαθλοι το ήθελαν για να το δουν, γιατί δεν μπορούσαν να το δουν. Δεν μπορούσαν να μπουν στο γήπεδο επειδή οι οπαδοί της ΑΕΚ είχαν πάρει όλα τα διαρκείας. Στο τέλος αυτό διορθώθηκε και βελτιώθηκε. Δεν φτάσαμε ποτέ όμως στο επιθυμητό επίπεδο».
Υπήρχαν αρκετά σχόλια για το γεγονός ότι ήταν κλειστή κερκίδα των οργανωμένων οπαδών της ΑΕΚ...
«Εκεί ήταν τα σπασμένα καθίσματα, κάπου 800 σπασμένα καθίσματα εκεί που ήταν οι οργανωμένοι οπαδοί της ΑΕΚ. Αυτός ήταν ο λόγος.
Για την επικείμενη μετακίνηση της Εθνικής ομάδας στο Καραϊσκάκη:
«Αν το αποφασίσει η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ; Μακάρι... Εγώ θα προτιμούσε βέβαια το ΟΑΚΑ, γιατί αν η Εθνική ομάδα πάει καλά, το σωστό θα ήταν να έχει μία έδρα σταθερή και μία έδρα, ας το πούμε έτσι, δεύτερη στην οποία να πάει αν έχει ένα πολύ δυνατό παιχνίδι και να προσελκύει πολύ κόσμο. Με την Αγγλία για παράδειγμα, αν έχει πάει καλά και στα προηγούμενα παιχνίδια, εκεί η ζήτηση των εισιτηρίων θα είναι τρομακτική».
Για την επόμενη μέρα στην ΕΠΟ και την ανάληψη της προεδρίας από τον Μάκη Γκαγκάτση...
«Πιστεύω ότι έτσι όπως έχουν πάει τα πράγματα τώρα, το είπα και στη Συνέλευση, ότι η ΕΠΟ είχε στο περιβάλλον του ποδοσφαίρου αρκετά περιττώματα, ακαθαρσίες, σκουπίδια και φελλούς! Όλα αυτά, αυτή τη στιγμή έχουν εξουδετερωθεί. Με τον τρόπο μου, αργά και σταθερά, έφερα τα πράγματα εκεί που τα ήθελα, ακολουθώντας πάντα την τακτική του "Διαίρει και βασίλευε". Το σύστημα που ο Κούγιας αποκαλούσε "εγκληματική οργάνωση" και ο Μπέος "Χούντα" είναι τώρα εξουδετερωμένο. Μένουν μικρά, ασήμαντα υπολείμματα, τα οποία η νέα διοίκηση δια περιπάτου θα τα εξαφανίσει. Αυτή ήταν δική μου η προσπάθεια την οποία έκανα και κανείς δεν καταλάβαινε. Γι' αυτό και είπα προηγουμένως ότι ο Μαρινάκης ήταν βιαστικός. Ευτυχώς κανείς δεν καταλάβαινε τι κάνω μέχρι του σημείου που ξαφνικά, μια ωραία μέρα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο για πάρα πολλά χρόνια, μείνανε χωρίς δύναμη. Αυτή ήταν μία προσπάθεια που την έκανα από τότε που κατάλαβα τι “παίζει”. Η προσπάθειά μου ήταν να έρθει μια μέρα που όλοι αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς να το καταλάβουν και χωρίς να μπορούν να αντισταθούν, να βγουν εκτός ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό έχει επιτευχθεί και η νέα διοίκηση απλά θα κλείσει την πόρτα».
Και για τον Μάκη Γκαγκάτση πιο συγκεκριμένα...
«Έχω πει πολλές φορές ότι είναι άνθρωπος υψηλών προδιαγραφών. Έχει πάρα πολλή προοπτική μπροστά του. Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν θα είναι η θητεία του στην ΕΠΟ αυτό που θα τον απασχολήσει για πολύ. Το είπα και στη Συνέλευση αυτό, διότι έχει τέτοια προσόντα που θα κινηθεί για ανώτερα πεδία από το ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι η ΕΠΟ που εγώ του παρέδωσα, μπορεί να διοικηθεί σχετικά εύκολα πλέον και έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στις ικανότητες του. Πολύ φοβάμαι όμως για το ποδόσφαιρο ότι δεν θα μείνει για πολύ ο Μάκης στην ΕΠΟ. Θα αποχωρήσει ο ίδιος δηλαδή μετά την τετραετία του. Δεν θα μείνει όχι για κακό, αλλά καλό, θα κινηθεί προς ανώτερα πεδία».
Πώς σχολιάζετε ότι δεν αντέδρασε ο Ολυμπιακός στην εκλογή Γκαγκάτση;
«Ρωτήστε τον Ολυμπιακό, αν και όλοι γνωρίζουν την απάντηση».
Για την απόφαση να δώσει τα κλειδιά της Εθνικής στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς κι αν είχε σκεφτεί ο ίδιος την περίπτωσή του...
«Δεν πρόλαβα. Μετά τον Μάρτιο θα έρχονταν οι εκλογές και ήταν κάτι το οποίο δεν το έπιανα γιατί έλεγα μέσα μου πως αυτό αφορά τη νέα διοίκηση, δε με αφορά εμένα. Εάν όμως ήμουνα εγώ στη θέση της νέας διοίκησης, το ίδιο θα έκανα».
Ποιον θα επέλεγε ο ίδιος για αρχιδιαιτητή;
«Θα έπαιρνα κάποιον τόσο καλό που να μη δέχεται, όπως ο Μπριχ. Εάν τον έπειθα να δεχτεί. θα ήταν το τέλειο».
Εν τέλει όμως ο "κλήρος" έπεσε στον Γάλλο Στεφάν Λανουά, τον οποίο μάλιστα ψήφισαν και οι τέσσερις "μεγάλοι": Η άποψη του κ.Μπαλτάκου;
«Θα κριθεί στο πρώτο πέναλτι που ήταν και δεν δόθηκε ή δεν ήταν και δόθηκε, πάντα κατά την κρίση της ομάδας που θα θεωρήσει ότι αδικήθηκε. Τότε θα ξέρουμε την απάντηση».
Στην Γενική Συνέλευση αναφερόμενος στην νέα Εκτελεστική Διευθύντρια της ΕΠΟ, που αντικατέστησε τον κ.Φιλιππουση , την κ.Δόμνα Τσιώνη, είπατε: «Η Δόμνα είναι σήμερα το στιβαρό υποστύλωμα του Προέδρου της ΕΠΟ και για αύριο μια χρυσή παρακαταθήκη». Γιατί;
«Την είχα ορίσει Νομικό Σύμβουλο Προέδρου ΕΠΟ. Δεν υπέγραφα τίποτα αν δεν το έβλεπε πρώτα η Δόμνα. Δέχτηκε απίστευτο εσωτερικό πόλεμο. Λειτουργώντας ως εμπροσθοφυλακή σε ναρκοπέδιο, πορευόταν μπροστά από εμένα, ανάμεσα στις κρότου-λάμψης, χωρίς να ανοιγοκλείνει καν τα βλέφαρα. Πρόσφερε πολλά, υπέμεινε πολλά και ανταμείφθηκε πολύ. Δικαιοσύνη»!
Όσο για τη στιγμή που θα ήθελε να ξεχάσει κατά τη θητεία του στην ΕΠΟ αλλά και εκείνη που επιθυμεί να κρατήσει:
«Ο αγώνας με τη Γεωργία. Όταν βλέπαμε από την εξέδρα όσα γίνονταν και τις αλλαγές, δεν μπορούσα να το πιστέψω...
Σχετικά με εκείνη που κρατάω, θα έλεγα την επίσκεψή μου στο τελευταίο χωριό της ελληνικής επικράτειας, στο Ορμένιο και η παρακολούθηση αγώνα της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας, μαζί με τον πρόεδρο της ΕΠΣ Έβρου, κ.Χατζημαρινάκη».