Η ετυμηγορία από την… εκκλησία του Δήμου που είχε στηθεί στην Τούμπα ήταν ομόφωνη, εκφράστηκε διά βοής: «Άλι Σαμάτα! Άλι Σαμάτα!». Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε τα ντεσιμπέλ γίνονται και πιο διαπεραστικά. «Άλι Σαμάτα! Άλι Σαμάτα!».
Ο Τανζανός σχεδόν κρύφτηκε από την συστολή. Είναι τέτοια η φτιαξιά του. Δεν έχει συνηθίσει να ακούει το όνομα του για καλό λόγο, ήταν κάτι που τον έκανε να νιώσει αμήχανα.
Αυτή τη φορά είχε ταυτιστεί με κάτι καλό. Κάτι χρήσιμο. Ήταν το πιο επιδραστικό, το πιο γεμάτο του παιχνίδι με την ασπρόμαυρη φανέλα -δεν είχε σημασία που δεν είχε βάλει γκολ- είχε κάνει σωστά όλα τα άλλα. Τα μικρά. Τα σημαντικά. Εκείνα που κάνουν χαρούμενους τους συμπαίκτες και τον προπονητή.
Ο Στέφαν Σβαμπ προσφέρθηκε να του δώσει την εκτέλεση, ήθελε να τον ανεβάσει, να τον επιβραβεύσει για αυτή του την εμφάνιση. Μπαίναμε στα χασομέρια το σκορ ήταν 2-1 με την Λαμία, τι μπορούσε να πάει στραβά;
Ο Τανζανός δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά: «είσαι on fire, πάρε εσύ το πέναλτι να σκοράρεις».
Πριν αναλάβει την εκτέλεση, ο Αυστριακός έριξε και μία ματιά στον πάγκο. Ο Λουτσέσκου ήταν ξεκάθαρος. Η ιεραρχία, πάνω από όλα. Ο Σβαμπ πήρε φόρα, κρύο αίμα, πλαϊνό δίχτυ, 3-1, πάμε για το επόμενο.
Δεν είναι ακόμα ένας ποδοσφαιριστής. Στην πραγματικότητα, είναι ένα… στέλεχος που απλώς ακόμα φοράει κοντά παντελονάκια και παίζει ακόμα με τα παιδιά. Εν μέσω καραντίνας ξεκίνησε διαδικτυακά μαθήματα στο ανοιχτό πανεπιστήμιο.
Πέρσι ορκίστηκε -μέσω τηλεδιάσκεψης- είναι πλέον πτυχιούχος στο τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων και του αθλητικού μάνατζμεντ.
Δεν είναι ακόμα ένας ποδοσφαιριστής. Ξανά εν μέσω καραντίνας, όταν έπαιζε ακόμα στην Ραπίντ Βιέννης, είχε δηλώσει έτοιμος να δώσει οποιαδήποτε είδους υποστήριξη σε όποιον το ζητήσει:«Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα έρθει η νευρική κατάρρευση από την καραντίνα. Δεν είμαι τυφλός. Γι’ αυτό και το τηλέφωνο μου είναι ανοιχτό ανά πάσα ώρα και στιγμή σε όλους μου τους συμπαίκτες. Θέλω να ξέρουν ότι όποια στιγμή με χρειαστούν θα είμαι εδώ».
Δεν είναι ακόμα ένας ποδοσφαιριστής. Είναι ένας άνθρωπος της ευθύνης. Ο τρόπος που εκτελεί τα πέναλτι, είναι μνημειώδης. Ποτέ δεν κοιτάζει την μπάλα, βηματίζει αργά, με το βλέμμα καρφωμένο στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Αποφασίζει την γωνία, διαβάζοντας την γλώσσα του σώματος του αντίπαλου τερματοφύλακα. Σχεδόν σε όλες τις εύστοχες εκτελέσεις, έχει αφήσει το τέρμα να πέσει στην άλλη γωνία, πρώτα. Ένας τύπος που «διαβάζει» τα πάντα.
Ξέρει πότε να είναι πράος, μειλίχιος, νουνεχής, αλλά και πότε πρέπει να ανεβάσει τον τόνο για να χτυπήσει ευαίσθητες χορδές. Η αρχηγική του ομιλία στα αποδυτήρια, πριν το ντέρμπι της Λεωφόρου με τον Παναθηναϊκό, ήταν ένας… άλλος Σβαμπ, πολύ πιο ευθύς, πολύ πιο πωρωτικός: «Έχουμε ένα μεγάλο παιχνίδι. Είμαστε πολύ καλή ομάδα αλλά πρέπει να είμαστε μεγάλη ομάδα. Και μερικές φορές δείξαμε ήδη ότι είμαστε μια μεγάλη ομάδα.
Και ξέρετε πώς μπορούμε να είμαστε μια μεγάλη ομάδα αν βάλουμε όλη την ενέργεια, το πάθος, την επιθετικότητα και την έντασή μας στο γήπεδο. Όπως στο τελευταίο παιχνίδι, όπως σε όλα τα γ@@@@@να ευρωπαϊκά παιχνίδια δεν παίξαμε στο 100% αλλά παίξαμε στο 110% Και αυτό θα κάνουμε απόψε και θα τους νικήσουμε, θα τους πατήσουμε και θα πάρουμε τους τρεις βαθμούς από εδώ εντάξει; Όλοι μαζί παιδιά».
Είναι το κρύο αίμα, η φωνή της λογικής. Ο λόγος του έχει μεγάλη βαρύτητα στα αποδυτήρια. Οι κουβέντες του είναι πάντα τεκμηριωμένες, το ύφος του, το λεξιλόγιο του, τον κάνουν να ξεχωρίζει.
Ο Στέφαν Σβαμπ είναι η κόλλα στο γήπεδο, αλλά και η κόλλα στα αποδυτήρια. Είναι αυτός που θα ταιριάξει σχεδόν με κάθε παρτενέρ, σε κάθε τακτικό σχηματισμό. Ό,τι ρυθμό κι αν έχει το ματς, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος, όποια κι αν είναι η συνθήκη, θα βρει να προσθέσει κάτι χρήσιμο.
Λίγο πριν κλείσει τον τέταρτο χρόνο του στον ΠΑΟΚ, μετρά ήδη 185 παιχνίδια με την ασπρόμαυρη φανέλα. Κάντε την διαίρεση. Σχεδόν 50 ματς τη σεζόν. Και 595 σε όλη του την καριέρα. Στα 33 του!
Ο Αυστριακός ξέρει να είναι χρήσιμος σε ότι κι αν κάνει. Ξέρει να κάνει τους γύρω του καλύτερους, είτε παίζει είτε όχι. Ξέρει να μιλάει, ξέρει να στέκεται, είναι δίκαιος. Ένα role model.
Απέναντι στην Λαμία ήρθε από τον πάγκο για να σκοράρει για πρώτη φορά δύο γκολ στο ίδιο παιχνίδι με την φανέλα του ΠΑΟΚ και να ξεκλειδώσει ένα πολύπλοκο ματς. Ο Mr. Effective του ΠΑΟΚ, ένας τύπος που αύριο κιόλας θα μπορούσες να του φορέσεις κουστούμι και γραβάτα και να υποστηρίξει κάθε θεσμικό πόστο στην ΠΑΕ…
