Αρχίζω από το κύριο, βασικό και ποδοσφαιρικό. Όταν παίζεις τελικό με την Γεωργία, για να πας στο Euro και δεν κερδίζεις είναι αποτυχία. Τέλος χωρίς καμία δικαιολογία. Και είναι και μία μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Η στενοχώρια των λίγων από εμάς -που όταν παίζει η Εθνική δεν χαιρόμαστε με τις επιτυχίες της ανάλογα ποιος έχει την ΕΠΟ και αν παίζουν οι δικοί μας παίκτες-είναι μεγάλη.
Το βράδυ της Τρίτης ήταν πολύ δύσκολο για όλους εμάς τους λίγους και φυσικά πιο πολύ δύσκολο για τους παίκτες και τον προπονητή. Αυτοί εδώ και δύο χρόνια έκαναν αυτή την μεγάλη προσπάθεια και έφθασαν ένα βήμα από το Euro, αυτοί μας έδωσαν και πάλι ελπίδα, αυτοί γέμισαν και πάλι το γήπεδο για την Εθνική ομάδα, αυτοί έκαναν και πάλι την Εθνική να είναι οικογένεια και ένα γκρουπ με υγεία, αυτοί την τελευταία διετία σημείωσαν πρόοδο και έκαναν ένα σημαντικό βήμα από τις προηγούμενες Εθνικές που έχαναν από τα Νησιά Φερόε.
Αν λοιπόν, όλοι συμφωνούμε ότι ήταν αποτυχία να μην κερδίσεις την Γεωργία και να πας στο Euro, πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι αυτό το γκρουπ πέτυχε πρόοδο που είχαμε να δούμε χρόνια. Για αυτό και έφθασε να είναι 120 λεπτά μακριά από την πρόκριση στο Euro.
Aπο κει και πέρα και μετά από αυτά, που βλέπω να επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια θα πω κάτι στο οποίο έχω καταλήξει. Σε αυτή την άμπαλη χώρα, σε αυτή την χώρα, που το μίσος κυριαρχεί , σε αυτή την χώρα, που όλοι είναι προπονητές και ξέρουν καλύτερα, όλοι είναι παίκτες και ξέρουν καλύτερα, σε αυτή την χώρα, που χαιρόμαστε με την στενοχώρια του άλλου δεν αξίζει μία Εθνική ομάδα να πάει στα τελικά του Euro. Είναι κρίμα μόνο για τα παιδιά και τον προπονητή. Στην Ελλάδα, που έχει γεμίσει από κομπλεξικούς δεν αξίζει η Εθνική να πάει σε μεγάλη διοργάνωση.
Το κύμα μίσους για τους διεθνείς και τον προπονητή από χθες το βράδυ έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Κριτική επιβάλλεται να κάνουμε, αλλά ο κανιβαλισμός δείχνει και το πόσο σκατόψυχοι ζουν ανάμεσα μας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον κόσμο, που έχει κατακλύσει τα σόσιαλ και εύχεται ψόφους και καρκίνους σε παίκτες, επειδή έχασαν ένα πέναλτι, αναφέρομαι και στο σινάφι μας, που κρίνει την Εθνική με το ποιος έχει τα κόζα και ποιος παίζει, αν παίζει ο δικός μας παίκτης η δεν παίζει.
Ε σε όλους αυτούς δεν αξίζει καμία Εθνική να πάει σε μεγάλη διοργάνωση. Βρήκαν την ευκαιρία όλοι αυτοί οι εμετικοί τύποι και έβγαλαν το μένος τους για τον Τάσο Μπακασέτα επειδή έχασε το πέναλτι , που έχουν χάσει ο Μπάτζιο και ο Μαραντόνα. Και το έβγαλαν το μένος τους, διότι παίζει στον Παναθηναϊκό, αυτό είναι το πρόβλημά τους, αλλά κρύβονται πίσω από την Εθνική.
Ολοι εσείς που στοχοποιείτε τον Μπακασέτα από χθες το βράδυ θα μας βρείτε όλους εμάς απέναντι. Όπως μας βρήκατε απέναντι, όταν πριν δέκα χρόνια είχατε βγάλει hashtag εναντίον του Κατσουράνη, να μην παίζει στην Εθνική. Αλλά κάνατε τις κότες, όταν ο Κατσουράνης έπαιξε με την Κόστα Ρίκα και ήταν από τους καλύτερους. Εκεί μούγκα.
Όπως τότε, που η Εθνική του 2004 χλευάστηκε, πολεμήθηκε ακόμα και μετά την κατάκτηση του Euro από συγκεκριμένα κέντρα, που επηρεάζουν κόσμο, διότι ήταν μία παρέα με προσωπικότητες που πέτυχε όσα δεν θα πετύχει άλλη Εθνική ούτε σε τρεις ζωές.
Και αυτή η παρέα είχε πετάξει έξω από την Εθνική τους παράγοντες και ήταν μία αυτόνομη ομάδα, που δεν άκουγε κανένα. Και είδαμε τι πέτυχαν και που έφθασαν ο Κάρα, ο Κατσούρ, ο Δέλλας,ο Ζαγοράκης, ο Ντέμης, ο Γιαννακόπουλος, ο Γιούρκας, ο Μπασινάς, o Χαριστέας, ο Νικοπολίδης και τα άλλα παιδιά. Και τι συνέχεια είχαν μετά το 2004, όταν και η επόμενη γενιά με τους παλιούς παρέα έχασαν στα πέναλτι την πρόκριση για τους 8 του Μουντιάλ το 2014.
Κάτω τα χέρια σας κομπλεξικοί και σκατόψυχοι από τον Μπακασέτα που έχει δεχθεί την μεγαλύτερη επίθεση για ένα χαμένο πέναλτι, αλλά με αιτία αυτή, που ανέφερα. Κάτω τα χέρια σας από όλους τους διεθνείς. Αυτή η γενιά αξίζει και θα πάει σε μία επόμενη διοργάνωση και τότε όλοι θα μπείτε στα καβούκια σας από την στενοχώρια.
*Για τον Μπάκα και τον Ιωαννίδη θα είναι δύσκολο να ξεπεράσουν την στενοχώρια από τον αποκλεισμό ενόψει paly off, αλλά είμαι σίγουρος, ότι θα τα καταφέρουν.
*Ο Γιώργος Τζαβέλας είπε όλη την αλήθεια μέσα σε λίγες λέξεις μετά το ματς :"Μην τα διαλύσουμε όλα για δύο χαμένα πέναλτι". Και μετά από λίγο άρχισε ο κανιβαλισμός...
