Ξεκινάω με κάτι άλλο «απίθανο» και μετά θα πάω στα θέματα που αναφέρω στον τίτλο.
- Ζητάει ο Ομοσπονδιακός προπονητής Γκουστάβο Πογιέτ και εν συνεχεία η ΕΠΟ από τη Super League να μη διεξαχθεί η 2η αγωνιστική των play off την προγραμματισμένη ημερομηνία 17 Μαρτίου ώστε να έχει μαζί του, χωρίς τυχόν προβλήματα τραυματισμών που μπορεί να προκύψουν, όλους τους διεθνείς οι οποίοι αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν είναι ούτε μικρός ο αριθμός-σύνολο αυτών ούτε παίκτες «συμπληρωματικοί». Ακόμη και ΕΝΑΣ όμως να ήταν, θα έπρεπε να αντιμετωπιζόταν από ΟΛΟΥΣ ως ΝΟΜΟΣ το αίτημα του Ομοσπονδιακού. Γιατί η Εθνική ομάδα είναι ΠΑΝΩ από συλλόγους. Σωστότερα ΠΡΕΠΕΙ να είναι και έτσι να αντιμετωπίζεται. Πόσο μάλλον όταν διεκδικεί με αξιώσεις πρόκριση σε μεγάλη διοργάνωση έπειτα από 10 ολόκληρα χρόνια. Αλλά στην Ελλάδα το αυτονόητο αμφισβητείται. Και βρίσκεται… στην κρίση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου! Το οποίο ΘΑ αποφασίσει –λέει η ενημέρωση- την ερχόμενη εβδομάδα. Και μπορεί, επειδή έτσι γουστάρει, να αποφασίσει αρνητικά. Αντί η ΕΠΟ η οποία υποτίθεται ότι είναι η ανώτατη αρχή να τους ανακοινώσει ότι «Δεν υπάρχει αγωνιστική στις 17 Μαρτίου καθώς αυτό ζήτησε ο προπονητής της Εθνικής Ελλάδος» τους… παρακαλάει να κάνουν δεκτό το αίτημα. Πόσο ωραίο ποδόσφαιρο ρε φίλε. Να το πιεις στο ποτήρι…
- Πάμε τώρα στην αναζήτηση «λογικής» στα του τίτλου του κειμένου. Στον Παναθηναϊκό, που εδώ και δεκαετίες «λατρεύεται» η διχόνοια, έχουν βρει ξανά ένα ρίνγκ να «παλεύουν». Αυτή τη φορά οι «Τεριμικοί» με τους «Ιβανικούς» και τούμπαλιν. Κάθε φορά που νικάει ο Παναθηναϊκός –ή προκρίνεται όπως συνέβη με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ- οι «Τεριμικοί» αποθεώνουν τον Φατίχ και τη «λένε» στους «Ιβανικούς» για τη δικαίωση της απόφασης Αλαφούζου περί αλλαγής του προπονητή. Κάθε φορά όμως που «τρακάρει» ο Παναθηναϊκός (όπως στην Τούμπα, στο πρωτάθλημα, και κυρίως με Λαμία και Κηφισιά στη Λεωφόρο), βγαίνουν παγανιά οι «Γιοβανοβιτσικοί» για να περάσουν… πριονοκορδέλα την επιλογή του Τούρκου κόουτς. Μιλάμε για… τρέλα! Λες και είναι τόσο δύσκολο το προφανές: Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ΔΕΝ είναι εδώ και δύο μήνες στον πράσινο πάγκο. Όσα, θετικά ή αρνητικά πέτυχε, αποτελούν παρελθόν. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του αν με τον Σέρβο ο Παναθηναϊκός ξαναβρήκε την ταυτότητά του ως ομάδα και αν «ταβάνιασε» ή όχι. Τελεία, όμως. Από εκεί και πέρα σήμερα προπονητής του Παναθηναϊκού είναι ο Φατίχ Τερίμ. Και ΑΥΤΟΣ κρίνεται, στα θετικά και στα αρνητικά. Δεν κρίνεται αν είναι… καλός προπονητής, μην παλαβώσουμε εντελώς. Ο Τερίμ κουβαλάει μια τεράστια καριέρα πίσω του. Όμως, όπως κάθε επαγγελματίας, κρίνεται για τις επιλογές του σε κάθε παιχνίδι καθώς και για την εικόνα της ομάδας του. Η οποία ήταν κάκιστη την τελευταία εβδομάδα και γι αυτό δικαιότατα του ασκήθηκε κριτική. Είναι όμως απόλυτα… τρελό, κάθε φορά που νικάει ο Τερίμ να «τη λένε» οι θιασώτες του στους «Ιβανικούς» και κάθε φορά που χάνει ο Τερίμ να αναδεικνύεται από εκείνους που αναπολούν τον Γιοβάνοβιτς «το έγκλημα Αλαφούζου με την αλλαγή προπονητή». Ακόμη και ο διχασμός έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά με τη συμπεριφορά πολλών εκ των οπαδών του Παναθηναϊκού. Η επιλογή έγινε και στο τέλος της σεζόν θα ξυρίσουν τον γαμπρό στο τριφύλλι. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για «κατανάλωση». Και κάνουν μόνο κακό στον σύλλογο.
- Από το βράδυ του περασμένου Σαββάτου κυριαρχεί ένα ακόμη «τράκο λογικής» εις διπλούν. Όσοι δεν είναι οπαδοί της ΑΕΚ αλλά άλλων «μεγάλων» ομάδων, επιτίθενται στον Τσιλούλη γιατί έκανε το «έγκλημα» να ενημερώσει τον προπονητή της Λαμίας πριν από το παιχνίδι με την Ένωση ότι έχει συμφωνήσει μαζί της για να μεταγραφεί εκεί το καλοκαίρι. Οπως είναι αναφαίρετο δικαίωμά του, δηλαδή, καθώς είχε μπει στο τελευταίο 6μηνο του συμβολαίου του. Που βρίσκεται το περίεργο ή το κατακριτέο για τον ποδοσφαιριστή; Πουθενά! Επρεπε μήπως να μην πει λέξη στον Βόκολο και να έπαιζε; Μάλιστα. Σε μία ΚΑΝΟΝΙΚΗ χώρα αυτό θα μπορούσε να συμβεί. Φανταστείτε όμως το εξής: δεν έλεγε τίποτα ο Τσιλούλης, έπαιζε και έχανε τετ α τετ όπως του συνέβη στο ματς της Λεωφόρου (εκεί όπου νωρίτερα είχε σκοράρει). Έχανε λοιπόν το γκολ και μετά από λίγο καιρό έβγαινε στον αέρα η συμφωνία του με την ΑΕΚ. Ξέρετε τι θα είχε συμβεί; Δεν θα έφταναν όλα τα μανταλάκια της γης για το «κρέμασμά» του από εκείνους που θα έλεγαν –και θα έγραφαν- ότι το έκανε ΕΠΙΤΗΔΕΣ. Κι άντε μετά να αποδείκνυε ο Τσιλούλης (και κάθε Τσιλούλης) πως δεν είναι ελέφαντας. Πήγε λοιπόν, το είπε στον Βόκολο, ως είχε δικαίωμα, και ακόμη κι αν τσάτισε τον προπονητή του αυτός δεν έκανε κάτι μεμπτό. Αν θα μπορούσε η διοίκηση της Λαμίας να το διαχειριστεί διαφορετικά σε σχέση με τον παίκτη και τον προπονητή; Προφανώς. Ας τοποθετηθεί όμως γι αυτό δημόσια η διοίκηση του κ. Παπαϊωάνου να μας πει κι αυτή την άποψή της. Πάμε τώρα στον Βόκολο ο οποίος ξαφνικά βρέθηκε στο στόχαστρο οπαδών της ΑΕΚ αλλά και δημοσιογραφικών τοποθετήσεων. Γιατί; Επειδή ρωτήθηκε και ΕΙΠΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Μιλάμε για φοβερά πράγματα. Όχι δημοσιογράφος στο ματς αλλά και ένα παιδάκι προφανώς θα ρωτούσε τον προπονητή της Λαμίας για ποιο λόγο δεν χρησιμοποίησε τον Τσιλούλη. Τι είπε λοιπόν ο Βόκολος ΟΤΑΝ ρωτήθηκε; ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Ότι δηλαδή τον ενημέρωσε πριν από το παιχνίδι ο παίκτης του για τη συμφωνία με την ΑΕΚ. Και την «πέφτουν» στον άνθρωπο επειδή είπε την αλήθεια; Θα τρελαθούμε εντελώς σε αυτή τη χώρα; Δηλαδή είχαν κάποιοι την… απαίτηση να πει ο Βόκολος «ρωτήστε τον Τσιλούλη γιατί δεν τον έβαλα»; Θα ήταν σοβαρή τοποθέτηση, σοβαρού ανθρώπου αυτή; Τον «έδωσε», λέει, δημόσια. Τον «έδωσε» επειδή είπε την αλήθεια κι όχι κάποιο παραμύθι ότι ο Τσιλούλης είχε 36… πυρετό!!! Γι αυτό σας λέω: σε τούτη τη χώρα η λογική είναι ανάλογα με το πως βολεύει τον καθένα και την κάνει σημαία. Αντί να δει ήρεμα και συνετά μια υπόθεση στην οποία ΚΑΙ οι δύο πρωταγωνιστές της δεν έκαναν τίποτα περισσότερο απ΄το να πουν την αλήθεια τους…
