Ποιο ήταν το σημείο που χώλαινε σταθερά η ΑΕΚ από το ξεκίνημα της σεζόν; Εύκολη η απάντηση. Τα παιχνίδια που συνήθως χαρακτηρίζουμε «μικρά», απέναντι στους μικρομεσαίους του πρωταθλήματος. Και να μη θέλεις να εστιάσεις εκεί, δεν σε αφήνει η πραγματικότητα: γκέλες με τον Πανσερραϊκό (δύο φορές μάλιστα), με τον Παναιτωλικό, την Κηφισιά, τον ΟΦΗ βέβαια στον πρώτο γύρο. Αλλοτε με θέματα συγκέντρωσης και πνευματικής προσέγγισης του ματς, άλλοτε με διαταραγμένη χημεία από το εκτεταμένο ροτέισον, σε άλλες περιπτώσεις από καταστάσεις που δεν φανέρωναν ηρεμία και σιγουριά.
Και όπως λένε, επειδή από αγκάθι βγαίνει ρόδο, έτσι και στην περίπτωση της ΑΕΚ. Ηρθε ο οδυνηρός αποκλεισμός στο κύπελλο, είχε προηγηθεί ο αποκλεισμός από την Ευρώπη και η ΑΕΚ βρέθηκε σε πίεση. Το αγκάθι το καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας. Το ρόδο είναι πως φαίνεται επιτέλους να έπαθε και να έμαθε. Και σε συνδυασμό με τη δυνατότητα να έχει πλέον ένα παιχνίδι την εβδομάδα, να το προετοιμάζει καλύτερα και να έχει παίκτες με μεγαλύτερη φρεσκάδα, άρχισε να κλείνει αυτό το ζήτημα.
Τα έκανε ξανά τυπική διαδικασία
Πέντε γκολ την περασμένη εβδομάδα στο Περιστέρι, εκεί που έχασε ο Παναθηναϊκός, γκέλαρε ο Ολυμπιακός και θα δούμε τι θα κάνει σε μια εβδομάδα ο ΠΑΟΚ. Τρία γκολ στο ρελαντί με τον ΟΦΗ, δίχως καν να πιεστεί ιδιαίτερα και χωρίς να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης. Όταν η ΑΕΚ καταφέρνει να μετατρέπει σε διαδικαστικά ξανά ματς τέτοιου επιπέδου, τότε δεν βλέπω και πολλά που μπορούν να την ανακόψουν στο δρόμο για το πρωτάθλημα.
Το ματς με τον ΟΦΗ μετατράπηκε σε τυπική διαδικασία. Ο Αλμέιδα διατήρησε ίδια 11άδα με εκείνη του Περιστερίου, έχοντας μοναδική διαφοροποίηση την αναγκαστική του Ραντόνια στο δεξί άκρο της άμυνας. Χωρίς να εντυπωσιάσει, η ΑΕΚ είχε την ένταση, τη διάθεση, την κυκλοφορία της μπάλας και τον Πόνσε ξανά να μοιάζει με φονικό όπλο. Είναι εντυπωσιακό, ότι ο Αργεντινός είχε πολλές επαφές με την μπάλα, οι συμπαίκτες του βρήκαν τρόπο να τον «ταΐσουν» αρκετές φορές μέσα στην περιοχή, έπαιξε με πλάτη, έκανε δουλειά.
Ο Πόνσε, ο Φαν Βέερτ και τι θα γίνει με τον Γκαρσία
Δύο γκολ, της μίας επαφής, χωρίς πολλές φιοριτούρες. Σημαντικό το πρώτο γιατί έβγαλε την πίεση από την ΑΕΚ, ακόμα πιο σημαντικό το δεύτερο γιατί ήταν σε σημείο που ο ΟΦΗ είχε πιέσει και έψαχνε τη στιγμή του. Και καπάκι, έρχεται και το… κερασάκι στην τούρτα με το πρώτο γκολ του Φαν Βέερτ έπειτα από εννιά μήνες. Να φανερώσει, πως η ΑΕΚ έχει πολλές και σημαντικές επιλογές σε όλες τις θέσεις και μπορεί να καλύψει τα ζητήματα της.
Αν ανοίξει ξανά η κουβέντα τι θα συμβεί όταν επιστρέψει ο Γκαρσία; Ανευ σημασίας κατά την κρίση μου. Ο βασικός και αναντικατάστατος σέντερ φορ της ΑΕΚ, είναι ο Λιβάι. Άλλη κλάση, σπουδαίος παίκτης που μπορεί να δημιουργεί επικίνδυνες καταστάσεις εκεί που δεν υπάρχει τίποτα. Ο Πόνσε θα είναι ο αναπληρωματικός, ο Φαν Βέερτ θα αποτελεί την τρίτη επιλογή, σε ματς ειδικών συνθηκών και καταστάσεων.
Λύση για όλα ο Πινέδα
Περισσότερο ενδιαφέρον έχει να δούμε τι θα σκεφτεί ο Αλμέιδα ενόψει του ματς με τον Αστέρα Τρίπολης. Γιατί σε μια ΑΕΚ που δεν ησυχάζει από τραυματισμούς, ήρθε η νέα απώλεια του Σιμάνσκι που θα μείνει εκτός για ένα-ενάμιση μήνα. Την Κυριακή όμως έχουν δηλωθεί να εκτίσουν ποινή ο Γιόνσον και ο Γκατσίνοβιτς, που εσχάτως είχε παίξει κάποια ματς στον άξονα. Αν δεν είναι έτοιμος ο Γαλανόπουλος, Πινέδα μπες και παίξε και ως κόφτης.
Βέβαια, για να μη χαθούμε. Όταν έχεις ένα υπερόπλο σαν τον Πινέδα, που κάνει κλεψίματα και δημιουργία, σε ματς που μάλιστα θα πρέπει να παίξεις φουλ επιθετικά, τότε δεν είναι και για να χαλάσεις το μυαλό σου. Και σίγουρα, δεν μπορεί να πάρεις έναν χαφ μόνο για τη συγκεκριμένη συγκυρία. Ο,τι η ΑΕΚ χρειαζόταν ακόμα ένα κεντρικό χαφ, είναι άποψη εκφρασμένη από το καλοκαίρι. Τώρα πια, να σας πω την αλήθεια, βλέπω το λαμπάκι που δείχνει μεταγραφή να σβήνει.
Τα φαντάσματα της διαιτησίας
Επέλεξα να γράψω πριν τα ματς ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Ετσι κι αλλιώς, ζούμε στην εποχή της εικονικής πραγματικότητας. Εδώ οι αθεόφοβοι είδαν εύνοια της ΑΕΚ στο γκολ του Πόνσε, που ούτε οι υπεύθυνοι του ΟΦΗ δεν τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν και στο ημίχρονο αποδέχονταν πως δεν υπήρχε καμία παράβαση. Εκανε λάθος ο Παπαπέτρου με την υπόδειξη πέναλτι στον Ελίασον, το VAR το αποκατέστησε. Αν και με κάποια πέναλτι που δόθηκαν μόνο τις τελευταίες εβδομάδες, τίποτα πια δεν μου κάνει εντύπωση.
Το θέμα της διαιτησίας είναι κρίσιμο. Βρισκόμαστε σε μια χώρα, όπου μόνο τις τελευταίες εβδομάδες μπορεί να ακούς συνεχώς για τη... σφαγή που υπέστη ο Παναθηναϊκός κόντρα στην ΑΕΚ, σε φάση που όσο καλύτερα τη βλέπεις τόσο διαπιστώνεις πως ίσως και να μην υπάρχει καν επαφή του Πινέδα με τον Βέρμπιτς, αλλά να μη λέει κανείς τίποτα για το φάντασμα που ανακάλυψαν Κουμπαράκης και Διαμαντόπουλος στο κυπελλικό Παναθηναϊκός – Ατρόμητος.
Και πολλά πολλά ακόμα να πιαστείς. Να πεις για τη φάση που στο ίδιο παιχνίδι, κατά το πρώτο ημίχρονο ο Μπακασέτας κλωτσάει παίκτη του Ατρομήτου, πέφτει κάτω ο ίδιος και ο Διαμαντόπουλος αν και βρίσκεται μπροστά στην φάση, δίνει φάουλ υπέρ του Παναθηναϊκού στην γραμμή της περιοχής! Να πεις για το πέναλτι ανακάλυψη του Ολυμπιακού στο Χαριλάου, για τη μη αποβολή του Μιχαηλίδη και το γκολ φάντασμα του Βόλου που ακυρώθηκε κόντρα στον ΠΑΟΚ. Αλλά μην πεις τίποτα, γιατί τίποτα δεν θα αλλάξει.
Διαβάστε ακόμα:
ΑΕΚ: Σερβικά σενάρια για Χουάνγκ, αλλά δεν υπάρχει κάτι στον ορίζοντα!
