Μα καλά τώρα! Νίκησε η ΑΕΚ τον Βόλο στη Νέα Φιλαδέλφεια και μπορεί κάποιος να κρίνει, ότι όλο αυτό είναι σημάδι που δείχνει πολλά πράγματα για το πρωτάθλημα; Κατά την κρίση μου, αναμφίβολα ναι. Βλέπετε, κόντρα σε ομάδας σαν το Βόλο, η ΑΕΚ γνώρισε οδυνηρές απώλειες στη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν και πλήρωσε ακριβά κάθε αδυναμία της. Αλλά κυρίως, επειδή δείχνει πως η ΑΕΚ βρίσκει ξανά τα «κομμάτια» που έλειπαν πολύ από το παζλ του Αλμέιδα για να αρχίσει ξανά να θυμίζει το περυσινό τρένο που σάρωσε τα πάντα.
Κατά τη γνώμη μου, καταλύτης για την επικράτηση της ΑΕΚ, αλλά και την ποιοτική ανωτερότητα της έναντι του ανταγωνισμού, είναι ο Λιβάι Γκαρσία. Πόσο έλειψε, πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να είχε γραφτεί η ιστορία μέχρι τώρα, εάν έκανε λάθος ο Μελισσανίδης που δεν αποδέχθηκε την πρόταση των 22,5 εκατ. ευρώ το περασμένο καλοκαίρι, είναι που δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αυτό που βλέπουμε δεδομένα είναι πως Λιβάι παρόντος, είναι μια άλλη ΑΕΚ.
Ο Λιβάι κάνει τη διαφορά
Ο φορ της Ενωσης σκόραρε για τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι. Εγινε ήδη, ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ στη διάρκεια της χρονιάς που διανύουμε, φτάνοντας τα έξι γκολ και ξεπερνώντας τον Τσούμπερ που έχει μείνει στα πέντε. Απέδειξε ξανά μέσα στο γήπεδο, ότι είναι τόσο απρόβλεπτος και κινητικός, που δεν μπορεί να τον εγκλωβίσει καμία άμυνα, ακόμα και όταν παίζει με νταμπλ τιμ και μαν του μαν πάνω του. Με τον Λιβάι, το παιχνίδι της ΑΕΚ παίρνει μια άλλη διάσταση.
Ετσι συνέβη και κόντρα στο Βόλο. Σε ένα ματς που η ΑΕΚ εμφανιζόταν υποτονική, σαφέστατα επηρεασμένη από την πίεση που δημιούργησαν στην ομάδα τα τελευταία αρνητικά αποτελέσματα, ίσως και από την παγωμάρα των άδειων εξεδρών της Νέας Φιλαδέλφειας, απόρροια της ακατανόητης κυβερνητικής απόφασης. Όλα αυτά, συνέθεταν ένα κοκτέιλ που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κακούς δρόμους. Αλλά ήρθε ο Λιβάι να τα ισιώσει όλα.
Η επιμονή του, η κίνηση του, το τελείωμα του μετά την όμορφη κάθετη του Γκατσίνοβιτς ξεκλείδωσαν το Βόλο. Συνεχίζει να σκοράρει συνεχώς και να είναι η αιχμή του δόρατος που θέλει η ΑΕΚ και κάθε ομάδα τέτοιου επιπέδου στην επίθεση της. Και μαζί, δείγμα της αποφασιστικότητας και της διάθεσης με την οποία παίζει, βάζω και τον τρόπο που άρπαξε την μπάλα στον καταλογισμό του πέναλτι, αναλαμβάνοντας εκείνος να καθαρίσει την μπουγάδα για την ΑΕΚ.
Η ασφάλεια του Στάνκοβιτς
Το δύσκολο που αφορούσε τη νίκη, σαφέστατα έκλεισε με τη σφραγίδα του Λιβάι. Αλλά πέραν τούτου, είναι σημαντικό για την ΑΕΚ πως υπήρξαν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία από το παιχνίδι. Στα δικά μου μάτια, κρίνω ως δεύτερο πιο σημαντικό την επαναφορά του Στάνκοβιτς και την εξαιρετική κατάσταση που έδειξε να βρίσκεται. Σε μια περίοδο που σε έπιανε το κεφάλι σου κάθε φορά που άνοιγε κουβέντα για τον τερματοφύλακα της ΑΕΚ, ήρθε ο Αυστριακός να δώσει ασφάλεια και απαντήσεις.
Είναι σημαντικό αυτό, επειδή η καλή εμφάνιση του Στάνκοβιτς δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα της σεζόν. Βλέπετε, με εξαίρεση το ματς με τη Μαρσέιγ στη Μασσαλία και το ολέθριο σφάλμα που στοίχισε εν πολλοίς το αποτέλεσμα για την ΑΕΚ, ο Στάνκοβιτς είναι σταθερά καλός έως πολύ καλός. Και σε μια χρονική συγκυρία που η Ενωση έχει μεγάλη ανάγκη να αισθανθεί ασφάλεια κοιτάζοντας κάτω από την εστία της, ο Στάνκοβιτς το δίνει.
Είναι ακόμα πιο κρίσιμο, γιατί δεν βλέπω καμία κινητικότητα για την απόκτηση τερματοφύλακα από την ΑΕΚ στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο. Εκτιμώ πως όλες οι αποφάσεις παραπέμπονται για το καλοκαίρι, ώστε εκεί να ληφθούν αποφάσεις και να υπάρχουν πιθανότατα και περισσότερες επιλογές. Η παρουσία του Στάνκοβιτς αφαιρεί πίεση από την ΑΕΚ και δίνει σιγουριά, πως με αυτόν στην εστία μπορεί να πορευθεί.
Η πρεμιέρα του Πήλιου
Θετικό είναι και το ντεμπούτο του Πήλιου στη βασική 11άδα. Δημιουργικά ήταν καλός, τολμώ δε να πω, ότι όσα είδαμε από τον Ελληνα παίκτη σε αυτό το πρώτο 90λεπτο, δεν τα είχαμε δει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της σεζόν ως τώρα από τους δύο Ιρανούς. Αμυντικά δεν είχε ιδιαίτερα ζητήματα, ούτε με το Αλχο, ούτε όταν πέρασε ο επικίνδυνος Ντέλετιτς από την πλευρά του. Καλή αρχή, έπεσε στα βαθιά και δεν πνίγηκε.
Εάν μπορεί να παίξει ο Πήλιος στο Καραϊσκάκη, αν μπορεί να είναι λύση για την ΑΕΚ ωσότου γυρίσουν οι Ιρανοί ή αν μπορεί να έρθει άμεσα παίκτης που να κριθεί ικανός από τον Αλμέιδα να μπει κατευθείαν στην ομάδα και να παίξει, είναι κάτι που θα το δείξει ο χρόνος. Με δεδομένο πάντως πως ο Πήλιος είχε ντεμπουτάρει σε ματς γκέλα, η ΑΕΚ Β’ που έπαιζε κυρίως δεν ενθουσιάζει και είναι πολλά τα παραδείγματα εκείνων που δεν άντεξαν το βάρος της φανέλας, το πρώτο δείγμα είναι θετικό.
Η ευκαιρία με τον Ολυμπιακό
Η ΑΕΚ έκανε αυτό που έπρεπε. Πάει να παίξει τώρα στο γήπεδο του Ολυμπιακού, που δείχνει να είναι στα χειρότερα του. Γιατί είναι καλές οι επικοινωνιακές στρακαστρούκες με τις ορδές των μεταγραφών που γίνονται σε κάθε μεταγραφική περίοδο, αλλά πάντα το γήπεδο μπορεί να εκθέτει την πραγματικότητα. Ο Ολυμπιακός αν δεν τραβήξει ο Φορτούνης, δεν υπάρχει μέσα στο γήπεδο και μετά τον Ατρόμητο, η Λαμία ξεγύμνωσε όλες τις αδυναμίες του.
Σε συνδυασμό με τα κυπελλικά ματς που ακολουθούν με τον Παναθηναϊκό, η ΑΕΚ έχει την ευκαιρία να νικήσει στο Φάληρο και να δημιουργήσει εκρηκτική κατάσταση στο λιμάνι. Είναι καλύτερη ομάδα, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, πρέπει να μπει για να κερδίσει και να φύγει από εκεί θριαμβεύτρια. Το έκανε πέρυσι, δεν πρέπει να αφήσει την ευκαιρία. Δεν χρειάζεται υποτίμηση του αντιπάλου, αλλά ούτε από την ΑΕΚ καμία πιθανότητα να δώσει την ευκαιρία στον Ολυμπιακό για να «αναστηθεί». Θα τα πούμε όμως ξανά, τις επόμενες μέρες…
