Μην περιμένετε ποτέ από μεγαλο-επιχειρηματία να δείξει στις «μπίζνες» αυτό που οι απλοί άνθρωποι ονομάζουμε «ευαισθησίες». Η πιο συνηθισμένη λέξη είναι το «αναλώσιμος». Σήμερα (θεωρεί ότι) του κάνεις τη δουλειά, σε αφήνει να… επιβιώσεις. Αύριο (πιστεύει πως) δεν του κάνεις τη δουλειά, σε «σφουγγαρίζει». Χωρίς «ναι, μεν, αλλά, διότι». Έτσι απλά, παίρνει το μπλάνκο και σε διαγράφει. Και πάει στον επόμενο. Μπίζνες, αγαπητέ. Οι «ευαισθησίες» είναι για τους φτωχούς…
Εδώ, λοιπόν, ο Γιάννης Αλαφούζος δεν κώλωσε να φέρει ολόκληρο Παναθηναϊκό μια ανάσα από τη Β’ Εθνική. Δεν δίστασε πολυεκατομμυριούχος άνθρωπος, να πέσει στην ανάγκη για «υπογραφές» των «αντιπάλων» του στη Super League ώστε να τον σώσουν από τον υποβιβασμό με την αλλαγή της ποινής (-6 βαθμοί), θα κώλωνε να «σφουγγαρίσει» την επομένη των Χριστουγέννων τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς; Ποια «αχαριστία» και ποιο «ευχαριστώ»; Για τον Αλαφούζο μιλάμε. Ούτε η πρώτη φορά που το κάνει σε «μαγαζί» του είναι ούτε η τελευταία. Όποιον ρωτήσετε που τον έχει «ζήσει» μπορεί να το επιβεβαιώσει. Και εντός της ΠΑΕ, με σημερινούς συνεργάτες του, το έχει πράξει. Από την αστική ευγένεια και τον πληθυντικό, ξημερώνει μια μέρα που ο «ανεπιθύμητος» μαθαίνει από… τρίτο τα μαντάτα. Όπως ο Γιοβάνοβιτς από τον Τύπο, ένα πράγμα.
Πολλοί από εσάς μπορεί να πέσατε από τα σύννεφα, με αυτή τη συμπεριφορά. Να αναρωτηθήκατε «Μα είναι δυνατόν να φέρθηκε έτσι στον Ιβάν; Στον άνθρωπο χάρη στον οποίο μπόρεσε να ξαναγυρίσει στο γήπεδο, χάρη στον οποίο κατέκτησε ένα κύπελλο, έφτασε μια ανάσα από το πρωτάθλημα, μπήκε μετά από 10 χρόνια σε ευρωπαϊκούς ομίλους; Μα στον Γιοβάνοβιτς να συμπεριφερθεί με αυτό τον τρόπο;»
Βρείτε μου ένα… σύννεφο να γείρω να πλαγιάσω από τα γέλια. Για τον Γιάννη Αλαφούζο, μιλάμε. Τον άνθρωπο που έχει τραβήξει την πρίζα σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ Παναθηναϊκό χωρίς να υπολογίζει ούτε συνέπειες ούτε κόσμο ούτε ιστορία ούτε τίποτα. Όταν τα έχει περάσει όλα αυτά και έχει βγει… άβρεχτος –σήμερα πολλοί άνθρωποι τον αποθεώνουν (!) επειδή βάζει, λέει, εκατομμύρια στην ΠΑΕ και λησμονούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ όλα που έχουν συμβεί- σιγά μην κωλώσει να «πετάξει» τον Γιοβάνοβιτς σα να ήταν ληγμένο μελομακάρονο.
Εδώ του έκανε και πλάκα. Η πόρτα του Παναθηναϊκού, είπαν στην ανακοίνωση, θα είναι «πάντα ανοιχτή»! Λες και έφυγε μόνος του ο Σέρβος! Λες και δεν τον «σφουγγάρισε» με τρόπο που εμείς οι απλοί, οι μη επιχειρηματίες, αποκαλούμε «αχαριστία».
Αλλά ποια «αχαριστία» και κουραφέξαλα; Διάβαζα χθες ανάμεσα σε άλλα σχόλια ότι
«Καλά έκανε ο πρόεδρος. Είναι δυνατόν να έχει στον πάγκο τον Γερεμέγεφ, τον νέο Μπεργκ, ο ‘’Καρβέλας’’;»
Ελα ντε; Μα κι αυτός ο Γιοβάνοβιτς «εγκλήματα» έκανε. «Αποκλείστηκε από την Ευρώπη και έχασε από τον Ατρόμητο. Και πολύ τον κράτησε». Σωστά. Λες και κόντρα στη Μαρσέιγ ο Παναθηναϊκός είχε στον πάγκο τον Γιάννη Αλαφούζο μαζί με τον φίλο του τον Γιάννη Κομπότη, όχι τον Γιοβάνοβιτς! Απορώ επίσης, πως ο Μελισσανίδης με τόσες «γκέλες» της ΑΕΚ κρατάει ακόμη τον Αλμέιδα.
Ξεφύγαμε όμως. Στο ποδοσφαιρικό σκέλος έχω εκφράσει πρόσφατα την άποψή μου με το κείμενο περί «μειωμένης ποδοσφαιρικής αντίληψης» από το οποίο δεν έχω ούτε να προσθέσω ούτε να αφαιρέσω κόμμα. Σέβομαι κάθε διαφορετική άποψη, έχω όμως τη δική μου με επιχειρήματα και με ΚΡΙΤΙΚΗ στον τέως προπονητή του Παναθηναϊκού, όποτε θεωρούσα ότι έπρεπε. Και τότε που ΟΛΟΙ τον είχαν σα «Θεό», όχι εσχάτως που αρκετοί τον ξέσκιζαν.
Τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όμως, τον ΣΕΒΟΜΑΙ για όλα όσα πρέσβευε με τη συμπεριφορά του. Για το ήθος, τις αρχές στο λόγο, τη συνέπεια στη δουλειά του. Τον σέβομαι γιατί μπήκε μπροστά όταν ένας τεράστιος σύλλογος υπέφερε και εκείνος τον επανέφερε στις «εργαστηριακές του ρυθμίσεις». Τον σέβομαι γιατί ουδέποτε έγινε «καραγκιόζης» για να κερδίσει.
Θα μου πείτε πέρυσι δεν πήρε το πρωτάθλημα και με δική του ευθύνη. Και φέτος μπορεί να το έχανε και με δική του ευθύνη. Ναι. Μπορεί να το έχανε, μπορεί να το έπαιρνε. Όλα όμως με τον δικό του τρόπο.
Κι αυτός ο τρόπος είναι προφανές ότι «δεν κάνει» σε τούτο το ποδόσφαιρο που έχουμε. ΑΥΤΟ το ποδόσφαιρο «χρειάζεται» Αλαφούζους, όχι Γιοβάνοβιτς. Απ' ότι επίσης αντιλαμβάνομαι, εκτός από ένα πολύ μεγάλο κομμάτι φίλων του Παναθηναϊκού που είναι έξαλλοι με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά προς τον Σέρβο κόουτς, δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που γουστάρουν-εγκρίνουν τη «μεθοδολογία Αλαφούζου», παρότι οι ίδιοι όχι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν είναι αλλά πιθανότατα βγάζουν με δυσκολία το μήνα. Το σέβομαι κι αυτό. Ο καθένας επιλέγει. Για ποδόσφαιρο μιλάμε άλλωστε…
Ή μήπως δεν μιλάμε ΜΟΝΟ για ποδόσφαιρο; Συγνώμη, μπερδεύτηκα. Ζούμε άλλωστε στη χώρα που αν στο τέλος της σεζόν ο Φατίχ Τερίμ κατακτήσει το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό θα ΑΠΟΘΕΩΘΕΙ ο Γιάννης Αλαφούζος ως ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ που έκανε τη «μαγική κίνηση όταν έπρεπε» κι αν το χάσει τότε ΟΛΟΙ θα βρίζουν τον «καταστροφέα τον Αλαφούζο» που έδιωξε τον «Μεγάλο Ιβάν». Θα το κάνουν –είμαι βέβαιος- και όσοι σήμερα δηλώνουν «απαλλαγμένοι» από την παρουσία του Γιοβάνοβιτς στον πάγκο του τριφυλλιού. Μια… σταθερότητα που μου θυμίζει τις αποφάσεις του προέδρου του Παναθηναϊκού και τη συμπεριφορά του σε ανθρώπους που τον έκαναν «μάγκα», όπως ο Σέρβος…
Χρόνια πολλά σε όλους. Υγεία και ευτυχία εύχομαι σε εσάς και τις οικογένειές σας.
