Ίσως κουράστηκε, ίσως κουραστήκαμε και εμείς.
Σκόρπιες σκέψεις μετά τον περσινό τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ. Αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. Κύριοι, αποτύχαμε. Όλοι. Αλλά εκείνος το έφερε βαρέως. Περισσότερο από τον καθένα. Ρε λες να είχαν δίκιο όσοι λένε για... επιστροφές - καταστροφές; Μία τελευταία ζαριά και φύγαμε για Ολλανδία. Αλλά αυτή η «μαυρίλα» δεν λέει να φύγει... Σε μία από τις πιο «ήσυχες» προετοιμασίες των τελευταίων ετών. Με τα μάτια στραμμένα πάνω σε εκείνον. Πάνω στον στρατηγό.
Γιατί όταν ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι καλά, όλος ο ΠΑΟΚ είναι καλά. Αλλά εκείνος δεν ήταν... Σαν να ασφυκτιούσε. Διαφορετικός και απόμακρος, χαμένος στις σκέψεις του. Αυτός δεν ήταν ο Ραζβάν που ξέραμε, που μάθαμε και που μας έμαθε καλά. Βλέπετε πολλά τα χρόνια, δεύτερη θητεία γαρ.
- «Κόουτς, όλα καλά;»
- «Με ταλαιπωρεί μία ίωση...».
Μία προσπάθεια να διασκεδάσουμε τις εντυπώσεις. Να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι όλα είναι καλά. Μία ίωση είναι και θα περάσει...
Αλλά οι μέρες στην Ολλανδία δεν περνούσαν εύκολα. Και ήρθε και αυτή η ατάκα του στην Ρουμανία «πολύ δύσκολα θα κατακτήσουμε κάποιον τίτλο φέτος», να βάλει κι άλλη αμφιβολία. Να προκαλέσει τριγμούς. Σε μία εποχή που ο ΠΑΟΚ είχε ανάγκη από ηρεμία.
Λευκή πετσέτα; Τότε γιατί παλεύουμε; Δεν πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε;
Το αποτέλεσμα είναι το μόνο πράγμα που μετρά στη σκληρή λογική του ποδοσφαίρου. Και βάσει αυτού ο Ραζβάν Λουτσέσκου θέλησε να κρατήσει χαμηλά τις προσδοκίες έπειτα από μια δύσκολη σεζόν που μόλις είχε τελειώσει και μπροστά σε μια ακόμα δυσκολότερη που μόλις ξεκινούσε.
Δεν ήταν υποχρεωμένος να εξηγεί. Αρκεί που το ένιωθε.
«Η ζωή μας θα ήταν πολύ καλύτερη, αν συγκεντρωνόμασταν σε αυτό που έχουμε να κάνουμε».
Και κόντρα σε κάθε προγνωστικό, το κατάφερε. Κράτησε το γκρουπ ενωμένο, τους έκανε όλους να πιστέψουν στον εαυτό τους και επένδυσε στη δουλειά του. «Παιχνίδι με παιχνίδι». Και σε αυτό το... τρυπάκι έβαλε τους πάντες. Από τον πρόεδρο, Ιβάν Σαββίδη, μέχρι τον τελευταίο εργαζόμενο στην Τούμπα.
Και η αυτοπεποίθηση χτίστηκε.
Αν και έμπαινε στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του, ο Ρουμάνος τα έσπασε στο μάθημα χημείας, βρήκε την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στα πιτσιρίκια από την ακαδημία, τους έτοιμους παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι και σε αυτούς που έμειναν από πέρυσι.
Ατομικό ταλέντο και ομαδική λειτουργία μπήκαν όλα στη σωστή δόση και το διαγώνισμα άρχισε να παίρνει άριστα. Πρώτα η Ευρώπη. Με άγχος βέβαια και μετρημένα κουκιά. Αλλά μέγας είσαι Ραζβάν και θαυμαστά τα έργα σου.
Οι «γκέλες» που ήρθαν νωρίς με Άρη και ΟΦΗ θα μπορούσαν να έχουν λυγίσει πνευματικά πολλά γκρουπ που περπατούσαν εδώ και μήνες σε τεντωμένο σχοινί. Όχι όμως το δικό του. Και ακολούθησαν τα ματς με τους μεγάλους. Στη Λεωφόρο χάθηκαν δύο πολύτιμοι βαθμοί αλλά μέσα τους το κέρδος στην αυτοπεποίθηση κάθε παίκτη ξεχωριστά αλλά και του συνόλου, χτύπησε peak. «Μπορούμε κόντρα σε όλους».
Και αυτό φάνηκε κόντρα στον Ολυμπιακό σε ένα party που μπήκε στα βιβλία της ιστορίας. Όπως και εντός, εκτός με την Άιντραχτ. Όλα ματς για σεμινάριο. Προπονητικό σεμινάριο. Με την υπογραφή του κορυφαίου. Δεν το λέμε εμείς αλλά τα αποτελέσματα.
Για την ιστορία, ο General είναι ο μοναδικός προπονητής του ΠΑΟΚ που κατέκτησε αήττητο πρωτάθλημα και νταμπλ, έχει τους περισσότερους τίτλους, ενώ έφτασε με τον Δικέφαλο και στα προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Τον Αύγουστο του 2023, ο Ραζβάν Λουτσέσκου έγινε ο τεχνικός με τις περισσότερες νίκες στην ιστορία του συλλόγου. Ένα ακόμη milestone στο πλούσιο παλμαρέ του, μέχρι το επόμενο.
Αλλά ο ΠΑΟΚ δεν είναι αριθμοί για τον Ραζβάν Λουτσέσκου.
«Είμαι ΠΑΟΚ, είναι η ομάδα της καρδιάς μου, όχι μόνο για τα επιτεύγματα μου. Όχι επειδή πέτυχα τις περισσότερες νίκες στην ιστορία του συλλόγου, είμαι ΠΑΟΚ μέχρι τα βάθη της ψυχής μου».
Και στην ψυχή χωρούν μόνο συναισθήματα. Και αυτά μπορούν να αποτελέσουν την βάση μίας συζήτησης. Ακόμη και σε ένα τηλεφώνημα, όπως αυτό που έκανε ο Ιβάν Σαββίδης ανήμερα των Χριστουγέννων στον Ραζβάν Λουτσέσκου.
Για το «εμείς μαζί».
