Την ιστορία, τη γράφουν πάντα οι παρόντες. Νόμος. Με τα αν και τα ίσως, δεν προχώρησε κανείς. Οσοι είναι εκεί, κάνουν την προσπάθεια τους και κρίνονται. Για την ΑΕΚ, πολλές φορές η κουβέντα γυρίζει σε παρελθοντικές καταστάσεις. Εκείνους που θα «έπρεπε» να έρθουν, αλλά δεν ήρθαν, πόσα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Αρκεί ένα στραβό αποτέλεσμα, για να βγουν από την… κρύπτη όσα βασάνιζαν το μυαλό μέσα στο καλοκαίρι.
Ο χρόνος όμως, δεν γυρίζει πίσω. Η ΑΕΚ πήρε συγκεκριμένες αποφάσεις, με αυτές θα πορευθεί τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο. Αρα, το πλέον ενδιαφέρον στην ολοκλήρωση και του δεύτερου κύκλου της τρέχουσας περιόδου – έπειτα από τον πρώτο που περιλάμβανε τα ευρωπαϊκά προκριματικά και τις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος – είναι να μετρήσουμε ποια είναι η ιστορία που γράφουν οι παρόντες. Τι έδωσαν στην ΑΕΚ οι προσθήκες που έκανε, πόσα κέρδισε η ομάδα από την παρουσία τους και βέβαια, όσα προσδοκά για τη συνέχεια.
Το διαφορετικό καλοκαίρι της ΑΕΚ
Το καλοκαίρι που πέρασε, ήταν εκ των πραγμάτων διαφορετικό για την ΑΕΚ. Μετά από πολλά χρόνια, ούτε θυμάμαι πια πόσα, δεν αποτελούσε γενικευμένο αίτημα να διαλυθεί το προηγούμενο σχήμα και να φτιαχτεί μια ομάδα από την αρχή, αλλά μπήκε στην ατζέντα η ανάγκη αναβάθμισης. Ο Μελισσανίδης είχε πει δημόσια για 4-5 μεταγραφές, τόσες έγιναν τελικά. Δεν βάζω στην εξίσωση πιτσιρικάδες που αποκτήθηκαν ως προοπτική εξέλιξης για το μέλλον, αλλά αναφέρομαι σε παίκτες που είναι στελέχη της πρώτης ομάδας.
Πινέδα, Πόνσε, Πισάρο, Κάλενς και Πήλιος. Αυτοί είναι οι πέντε παίκτες που αποκτήθηκαν από την ΑΕΚ το καλοκαίρι. Με τον πλέον πολύτιμο, αλλά και τον πιο ακριβό, να είναι εκείνος που βρισκόταν στην ομάδα από πέρυσι. Για τον Πινέδα αναφέρομαι βέβαια, τον πολυτιμότερο της περυσινής σεζόν. Η κίνηση απόκτησης του με 6,5 εκατ. ευρώ, ήταν μια τεράστια κίνηση της ΑΕΚ, που έδειξε πως πλέον μπορεί να πάει και σε νούμερα που έμοιαζαν απαγορευτικά το προηγούμενο διάστημα.
Ο κομβικός Πινέδα
Η παραμονή του Πινέδα, ως πρωταρχική κίνηση μάλιστα, φανέρωσε και πόσο σημαντικό ήταν να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος και να μη διαλυθεί ο απόλυτα επιτυχημένος κορμός του νταμπλ. Ηταν κομβική για την ΑΕΚ η παραμονή του Μεξικανού και έγινε. Τα αποτελέσματα είναι ορατά σε κάθε επαφή του με την μπάλα. Η ΑΕΚ είναι μια άλλη ομάδα όταν ο Πινέδα βρίσκεται στο γήπεδο και ειδικά στο κέντρο, άλλη ομάδα όταν λείπει από το χορτάρι.
Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, ο Πινέδα είναι βασικός σε όλα τα ευρωπαϊκά βράδια της ΑΕΚ μέχρι τώρα. Εξηγεί πολλά αυτό. Όπως εξηγεί πολλά και για τα σκαμπανεβάσματα στο πρωτάθλημα, πως ο Πινέδα έπαιξε μόνο σε δύο από τα επτά ματς βασικός και ήταν στη νίκη επί του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο και στην πιο άνετη επικράτηση της Ενωσης, εκείνη επί του Παναιτωλικού. Σαφέστατα, το ένα γκολ που έχει καταγράψει η στατιστική, είναι ελλιπές για να δείξει την κλάση του.
Η περίπτωση Πισάρο
Για τον Πινέδα πάντως, δεν υπήρχαν και πολλές αμφιβολίες. Είχαν λυθεί από την περασμένη σεζόν. Τα ερωτηματικά που συνοδεύουν κάθε νεοφερμένο παίκτη, αφορούσαν τον Πισάρο. Δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει θετική προδιάθεση, από τη στιγμή που αποτέλεσε εισήγηση του Αλμέιδα, αλλά παράλληλα κουβαλά και σπουδαίο βιογραφικό. Εκτός Ευρώπης βέβαια και ίσως αυτό να είναι εκείνο που γεννά ακόμα κουβέντα για τον έτερο Μεξικανό του ρόστερ.
Ο Πισάρο ήρθε από άλλη ήπειρο. Αρκετά πιο μπροστά από τους υπόλοιπους, δεδομένου πως βρισκόταν σε φουλ ρυθμό, αλλά σαφέστατα με διαφορετικές εντάσεις και απαιτήσεις, από τον τρόπο που αγωνίζεται η ΑΕΚ του Αλμέιδα. Μέχρι τώρα, ο τεχνικός της ΑΕΚ δείχνει να τον εμπιστεύεται περισσότερο εντός συνόρων. Πέντε από τις επτά συμμετοχές τις έχει στο πρωτάθλημα, είχε παίξει στο Ζάγκρεμπ (εκεί που είχε και την ασίστ) και στη ρεβάνς με την Αντβέρπ ως αλλαγή.
Είναι γεγονός, πως ο Πισάρο δεν φαίνεται να έχει προσαρμοστεί ακόμα. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει, πως πρόκειται για μέγα τεχνίτη, που μπορεί να κάνει την μπάλα… κομπολόι. Είναι μέσα σε φάσεις, μπορεί να μοιράζει σωστά και να έχει ενεργό ρόλο στο συνδυαστικό παιχνίδι. Παίζοντας στα αριστερά βέβαια, δεν έχει την έκρηξη και τα σπριντ στο χώρο που κάνει ο Γκατσίνοβιτς και αυτό τον κάνει κάποιες φορές να δείχνει εκτός παιχνιδιού.
Η… καψούρα Πόνσε
Επειτα, ήρθε ο Πόνσε. «Καψούρα» και απωθημένο ετών, ήρθε να γίνει ο άλλος πόλος στην επίθεση της ΑΕΚ. Οι διαδοχικοί τραυματισμοί του Γκαρσία, έφεραν στον Πόνσε πιο γρήγορα απ’ ό,τι ενδεχομένως περίμενε, φανέλα βασικού. Τα δύο γκολ, με Ολυμπιακό και Μπράιτον, δείχνουν αναμφίβολα πως είναι παίκτης που σκοράρει με άνεση. Συνολικά η εικόνα του, δείχνει πως χρειάζεται ακόμα χρόνο για να εμφανίσει εκείνα που έδειξε το 2018, αγωνιζόμενος με την Ενωση ως δανεικός.
Για τον Πόνσε (ως ένα σημείο και για τον Πισάρο), υπάρχει η δυσκολία προσαρμογής σε μια ομάδα που ήδη παίζει συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου και μάλιστα καλά. Δεν είναι όπως το ’18, όταν η ΑΕΚ προσαρμόστηκε πάνω του, μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνει. Τώρα, ο Πόνσε πρέπει να βρει χημεία με την υπόλοιπη ομάδα, σε μια ΑΕΚ που δεν παίζει πια με γεμίσματα μέσα στην περιοχή και έμαθε να ζει με τον Λιβάι, οι δουλειές του οποίου είναι εκπληκτικές μέσα στο γήπεδο.
Ο Κάλενς και οι προσδοκίες
Για τον Πήλιο δεν υπάρχουν συμπεράσματα, φάνηκε από την προετοιμασία πως θα χρειαστεί χρόνο. Ο Κάλενς, είναι ουσιαστικά και η μοναδική κίνηση αντικατάστασης, καθώς κάλυψε το κενό που άφησε ο Τζαβέλλας. Μολονότι ο Περουβιακός μπήκε βιαστικά και απότομα στην 11άδα με τις ταυτόχρονες απώλειες των Βίντα και Μουκουντί, κατάφερε να ανταποκριθεί σε υψηλό βαθμό. Φανέρωσε ηγετικά χαρακτηριστικά, δείχνει πως μπορεί να είναι επιλογή στο ροτέισον της ΑΕΚ και ο Αλμέιδα τον εμπιστεύεται.
Ως συγκρίσιμο μέγεθος με τον προκάτοχο του, δείχνει πως μπορεί να δώσει περισσότερα στην ΑΕΚ. Συνολικά αυτό ισχύει για τις μεταγραφές που έγιναν στο θερινό παράθυρο. Είναι παίκτες που έχουν προσωπικότητα, καλά αγωνιστικά στοιχεία, αλλά δυσκολεύονται να βρουν χώρο μέσα σε μια ομάδα που είναι ήδη καλά δομημένη. Αλλά με τόσα ματς μπροστά και το χρόνο σύμμαχο, υπάρχει προσδοκία πως μπορεί να φτάσουν σε ακόμα καλύτερα πράγματα.
