Κρίμα κι άδικο η ήττα του Ολυμπιακού από τη Φράιμπουργκ. Κρίμα διότι οι ερυθρόλευκοι συνολικά ήταν καλύτεροι από τους Γερμανούς, άδικο διότι χάρισαν στους αντιπάλους τους ένα ξεκούραστο τρίποντο, βάζοντάς τους αυτόματα στη θέση του φαβορί για την πρώτη θέση. Και κρίμα, επίσης, επειδή οι Πειραιώτες χαμογελούσαν πριν από λίγο καιρό όταν διάβαζαν τα χαρτάκια που έβγαιναν από τα λευκά μπαλάκια της κληρωτίδας.
«Πληρώσαμε τα λάθη μας» ακούστηκε αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, ενώ ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ ανέλαβε την ευθύνη της ήττας.
Ας μιλήσουμε λίγο γι'αυτά:
Τι πάει να πει «πληρώσαμε τα λάθη μας;». Φυσικά και θα πληρώσεις τα λάθη σου, ευχαριστούμε πολύ για την παρατήρηση. Με τη Φράιμπουργκ παίζεις, όχι με την (προσεχή αντίπαλο) Κηφισιά. Είναι δυνατόν σε αυτό το επίπεδο να κάνεις τέτοια λάθη; Οχι, δεν επιτρέπεται κι ας χρυσώνει το χάπι όποιος θέλει. Το λάθος του Φρέιρε που φέρνει το πρώτο γκολ είναι ανεπίτρεπτο και δεν γίνεται ούτε σε προπόνηση (αφήστε που και ο Πασχαλάκης θα έπρεπε να βγει και όχι να διστάσει). Κι αν ρίχνουν όλοι το βάρος του δεύτερου γερμανικού γκολ στο πέναλτι του Ρέτσου, εγώ θα πω ότι η φάση αυτή αρχίζει από νέο λάθος του Φρέιρε. Αυτά τα λάθη, λοιπόν, τιμωρούνται και καλό θα είναι να ανεβάσουμε τον πήχη των απαιτήσεων και τις... απαντήσεις περί πληρωμής των λαθών να τις αφήνουμε στην άκρη.
Το θέμα είναι να ελαχιστοποιηθούν αυτά τα λάθη που στοιχίζουν τόσο ακριβά, γιατί κάποια στιγμή το ταμείο αδειάζει. Κοινώς, έρχεται ο αποκλεισμός. Το θέμα είναι να βρεθούν οι αιτίες και το πρόβλημα να εξαφανιστεί. Στην Opap Arena την ίδια νευρική στάση είχε στο πρώτο 20λεπτο η άμυνα και το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Σε δεύτερο διαδοχικό ματς, στο δεύτερο σερί παιχνίδι με σοβαρή ομάδα, η άμυνα έκανε τα ίδια λάθη και προκάλεσε την ίδια ανασφάλεια. Και για να πω κι εγώ κάτι τετριμμένο, χωρίς άμυνα δεν πας πουθενά και όλοι είδαμε πώς προσέγγισε το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός κόντρα στους Ισπανούς.
Ενα άλλο ανοιχτό ζήτημα, είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει πολύ μεγάλη, μεγαλύτερη απ' όσο θα έπρεπε, εξάρτηση από αυτόν τον παικταρά που λέγεται Κώστας Φορτούνης. Δεν μπορεί να βγάλει 90λεπτο ο αρχηγός όπως είδαμε με την ΑΕΚ, όπως είδαμε και χθες. Αυτό τι σημαίνει; Ότι δεν θα μπορείς να κρατήσεις μπάλα όταν πρέπει σε παιχνίδια που το απαιτούν; Αν, δηλαδή, δεν υπάρχει στην ενδεκάδα ο Φορτούνης για τον οποιοδήποτε λόγο, ποιος θα αναλάβει στη θέση του; Ο Μαρτίνεθ δεν θα έπρεπε να έχει μία εναλλακτική λύση, ένα πλάνο που να καλύψει το κενό όσο γίνεται; Το ίδιος ακριβώς έγινε και στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τον έκανε αλλαγή και ο Ολυμπιακός άλλαξε αμέσως πρόσωπο προς το χειρότερο.
Οι ερυθρόλευκοι είναι μια πλήρης ομάδα. Ενα σύνολο με ποιότητα, ικανό για πολλά πράγματα, ειδικά στην Ελλάδα. Είναι ίσως η πιο γεμάτη ομάδα αυτή τη στιγμή και το ρόστερ βάζει δύσκολα στον προπονητή που πρέπει κάθε φορά να κάνει τις επιλογές του, να διαλέξει τους πιο έτοιμους, τους πιο διατεθειμένους να τα παίξουν όλα για όλα και κυρίως ομαδικά. Αυτό το τελευταίο το σημειώνω διότι θεωρώ «εγκληματική» τη συνειδητή επιλογή του Μασούρα να τελειώσει μόνος του το τετ α τετ με τον αντίπαλο τερματοφύλακα, αντί να πασάρει δίπλα του στον Ελ Κααμπί που ερχόταν με φόρα και θα έμπαινε με τη μπάλα στα δίχτυα. Το τονίζω επειδή εκείνη την ώρα το σκορ ήταν 1-1 και το ρολόι στο 45+2. Τι έγινε; Στην επόμενη φάση ο Ρετσος κάνει πέναλτι και οι Γερμανοί πάνε στα αποδυτήρια με 1-2.
Αυτές είναι λεπτομέρειες που κάνουν, όμως, μεγάλη διαφορά. Ναι, έπαιξε καλά ο Ολυμπιακός κόντρα σε μια ομάδα που έχασε από τη Ντόρτμουντ όταν έμεινε με 10. Και χθες με δέκα θα έπρεπε να μείνει, αλλά ο διαιτητής ούτε που πήρε χαμπάρι την αγκωνιά του (κορυφαίου) Σάλαι στον Έσε. Ο Ούγγρος επιθετικός έσπασε τη μύτη του Αργεντίνου χαφ, τον έκανε αγνώριστο, αλλά ο ρέφερι αχάμπαρος και πάλι καλά να λέμε που δεν έβγαλε κίτρινη για θέατρο σαν τον συνάδελφό του στο Μπράιτον, όταν η ΑΕΚ υπέπεσε στο πρώτο πέναλτι.
Είπαμε πιο πάνω για γεμάτο ρόστερ. Το ρόστερ, ως γνωστόν, θέλει το χρόνο του. Οι ποδοσφαιριστές πρέπει να κάνουν προετοιμασία όλοι μαζί, ή τουλάχιστον όσο γίνεται περισσότεροι. Αυτό δεν έγινε εφέτος στον Ολυμπιακό και τα αποτελέσματα φαίνονται στα δύσκολα παιχνίδια. Λείπει η ομοιγένεια, λείπει το δέσιμο που έχουν ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ, χωρίς αυτό να είναι ευθύνη του προπονητή. Τούτος, ωστόσο, κάθεται στην «ηλεκτρική καρέκλα» και πρέπει να «σμίξει» όλους αυτούς τους παίκτες που έρχονταν μέχρι τέλη Αυγούστου, ώστε να έρθει -σύντομα- η στιγμή που θα παίρνει βοήθειες από τον πάγκο. Χρόνος, όμως, για τον Ολυμπιακό δεν υπάρχει...
