Τι να πούμε τώρα; Να πω το πίστευα; Ούτε για πλάκα. Με όποιον και εάν συνομιλούσα τις προηγούμενες μέρες και στεκόμασταν στο ματς της ΑΕΚ με την Μπράιτον, έλεγα να πάμε παρακάτω και να μη γίνει καμία μεγάλη ζημιά. Αλλά τελικά ζημιά έγινε. Ξέρετε, μετά από τέτοιες νύχτες, μπορούν να γεννηθούν πολλά ΑΕΚόπουλα. Μετά από τέτοιες νύχτες, η ΑΕΚ δείχνει σε όλους πως πρέπει να υποκλιθούν στη μεγάλη κυρία της Ευρώπης. Η βραδιά στο Μπράιτον, το νέο έπος της Αγγλίας, θα μείνει στην ιστορία δίπλα στις πιο χρυσές ευρωπαϊκές βραδιές της Ενωσης.
Η ΑΕΚ είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει καταφέρει να κερδίσει δύο φορές μέσα στην Αγγλία. Με το ίδιο σκορ, όπως σε εκείνη τη βραδιά με τους ήρωες του Ντέρμπι. «Οσοι δεν πιστεύουν να πιστέψουν» που είπε και ο Αλμέιδα. Νύχτα θαυμάτων. Νύχτα μαγική και ονειρεμένη. Μια ΑΕΚ που πήγε με τις χειρότερες συνθήκες, υπό γενικευμένη αμφισβήτηση, δίχως βασικά στελέχη της και με τεράστια ζητήματα και έκανε την Μπράιτον να μην ξέρει από πού της έρχεται.
Με τον τρόπο της ΑΕΚ
Είναι δεδομένο, πως κάποιοι εξυπνιτζήδες θα πουν ποια Μπράιτον. Να σας πω ποια είναι. Είναι η ομάδα που έριξε τρία γκολ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το Σάββατο. Είναι η ομάδα που ο Γκουαρντιόλα λέει πως παίζει το τρανζίσιον καλύτερα και από τη Μάντσεστερ Σίτι. Είναι η ομάδα που θεωρείται ως το πιο ισχυρό αουτσάιντερ για να κάνει το θαύμα και να μπει στην τετράδα της Premier League. Είναι μια ομάδα με έναν γαλαξία αστέρων που αναγνωρίζουν άπαντες.
Και ξέρετε ποιο είναι το πλέον εντυπωσιακό; Πως η ΑΕΚ δεν μπήκε να ταμπουρωθεί, να παίξει τακτικά και να κοιτάξει να κλέψει το ματς. Πήγε και έπαιξε με τη δική της ποδοσφαιρική πρόταση, αυτό που από πέρυσι μας έχει δείξει πως μπορεί να το κάνει καλύτερα από κάθε άλλη ελληνική ομάδα. Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, καλύτερα και από πολλές ευρωπαϊκές. Ακόμα και ομάδες από τη φημισμένη Premier League, δεν μπορούν να κάνουν καλά την αγέλη του Αλμέιδα.
Εκπληκτική άμυνα, τρομερός Αλμέιδα
Το αγωνιστικό μυστικό αυτήν τη φορά αφορούσε τη συγκέντρωση και την εκπληκτική αμυντική λειτουργία. Κοτζάμ Μιτόμα, που κονταροχτυπιούνται τα μεγάλα κλαμπ για το ποιος θα τον αποκτήσει, εξαφανίστηκε στις δαγκάνες του Σιντιμπέ. Ο Σιμάνσκι ήταν αλάνθαστος με εξαίρεση το λάθος στο πέναλτι, ο Χατζισαφί έδωσε δύο ασίστ, ο Μήτογλου επιβεβαίωσε πως είναι τουλάχιστον ισάξιος των Βίντα και Μουκουντί.
Για τον Πινέδα στον άξονα, ας μην κάνω καν κουβέντα. Τέτοιο μαέστρο, τέτοιο δυναμίτη που να τον βρεις. Τρομερός Γιόνσον, ο Γκατσίνοβιτς είναι η ποδοσφαιρική ευφυΐα προσωποποιημένη. Να πω και για τον Λιβάι. Πιστεύω πως όλοι καταλαβαίνουν, πως η ΑΕΚ είναι μια άλλη ομάδα με τον Λιβάι στην 11άδα. Κάνει φάσεις μόνος του, είναι εκείνος που ξέρει πώς να παίζει και να κάνει στόπερ τοπ επιπέδου να βλέπουν εφιάλτες. Και ο Πόνσε, έρχεται να συμπληρώσει ιδανικά την κατάσταση και να δείξει πως τελειώνεις φάσεις.
Η ΑΕΚ έδειξε με τον Ολυμπιακό πως συνέρχεται. Είχε ένα εκπληκτικό 25λεπτο, καλύτερο ακόμα και από τα περυσινά της. Αλλά αυτό που έκανε στην Αγγλία υπερβαίνει κάθε τι άλλο. Εδειξε πως και στην Ευρώπη, ήρθε για να πρωταγωνιστήσει. Και για αυτόν τον περίεργο τύπο από την Αρζεντίνα που ήρθε και άλλαξε τον ρου της ιστορίας, φαίνεται πως δεν υπάρχει φραγμός στα όνειρα. Κάθε μέρα και ένα παραπάνω, κάθε μέρα και πιο ψηλά.
Δεν θα μας τρελάνουν
Να πω και κάποια πράγματα για το άλλο μεγάλο ζήτημα που προέκυψε και αφορά τον διαιτητή που θα οριστεί για το ντέρμπι της Δευτέρας στη Λεωφόρο. Για να μπορέσει να υπάρξει μίνιμουμ συνεννόηση, κρίσιμο είναι να δούμε την πραγματικότητα όπως καταγράφεται με στοιχεία και όχι όσα πιστεύει, υποπτεύεται ή θα ήθελε ο καθένας να συμβαίνουν. Διότι, καλά τα αφηγήματα, αλλά να μη χάσουμε και το μυαλό μας.
Από το πρωί της Πέμπτης άρχισαν κουβέντες για μαγειρέματα και άλλα πολλά που επιχειρούσαν να δείξουν μεθόδευση γύρω από το ντέρμπι. Στην πορεία, η ΑΕΚ βγαίνει δημόσια και επιβεβαιώνει, πως η θέση της παραμένει πάγια και αφορά την παρουσία ξένων διαιτητών υψηλού επιπέδου στα μεγάλα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος. Το αυτονόητο δηλαδή, αλλά στη χώρα που χάνεις την μπάλα με τη σπέκουλα, καλό είναι να επαναλαμβάνεται.
Στην πορεία της ημέρας, διαπιστώθηκε πως η αργοπορία στον ορισμό διαιτητή οφείλονταν στην αδυναμία του Μπένετ να βρει κάποιον που θα μπορεί να σηκώσει το βάρος του παιχνιδιού και την ξεκάθαρη πρόθεση του, να συμβάλει κάποια στιγμή στην πιθανότητα να βελτιωθεί η ελληνική διαιτησία και να μην απαιτούνται δεκανίκια. Ακραίο; Ακαιρο; Λάθος; Τα δέχομαι όλα. Αλλά η ΑΕΚ πως εμπλέκεται σε αυτό; Εχει δημιουργηθεί τεχνηέντως κλίμα, πως η ΑΕΚ θέλει τους Ελληνες.
Στα όρια της κωμωδίας
Εκτός και εάν το ζήτημα ήταν απλά να δημιουργήσουν ξανά τις συνθήκες του περυσινού ματς στη Λεωφόρο. Τότε που υπήρχε πρόθεση για Ελληνα (Σιδηρόπουλο) και τελικώς υπό πίεση προέκυψε Καμπάκοφ με τα γνωστά αποτελέσματα που αλλοίωσαν το παιχνίδι. Να βάλουν ξανά την ΑΕΚ στην ίδια διαδικασία, να υπάρχει ξανά φασαρία και να είναι σε πίεση πριν καν αρχίσει το ματς. Υπάρχει μια ξεκάθαρη απόφαση των μεγάλων του ελληνικού πρωταθλήματος, για ξένους διαιτητής υψηλού επιπέδου στα μεγάλα παιχνίδια.
Όχι πως αυτό μας έσωσε, γιατί είναι απτά όσα συμβαίνουν γύρω μας. Οι ξένοι διαιτητές, δεν έρχονται από τον Αρη. Εχουν ανθρώπους, μιλούν, μαθαίνουν, ξέρουν ποιο είναι το σκηνικό στην Ελλάδα. Το διαπιστώσαμε πρόσφατα και με τον Ντίας, που μπήκε στη Νέα Φιλαδέλφεια αποφασισμένος να μην κάνει τίποτα που θα μπορεί να κατηγορηθεί πως ευνόησε την ΑΕΚ. Με την αδικία της ΑΕΚ, δεν έχουμε πρόβλημα συνολικά καταπώς φαίνεται.
Από την ώρα που έγιναν όλα αυτά, βγήκε η λατέρνα και άρχισαν τα περίεργα. Ελεγαν, συζητούσαν, έκαναν σενάρια για να υπάρχει κλίμα. Μόνο που όλο το αφήγημα ανακόπτονταν, από την έγκαιρη επανατοποθέτηση της ΑΕΚ περί ξένων διαιτητών. Και έτσι, δεν μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν κατηγορίες. Αρχισε βέβαια η σπέκουλα γύρω από το σενάριο αναβολής, αλλά κατανόησαν και μόνοι τους, πως έφτανε στα όρια της κωμωδίας.
