Η επιθυμία του για την ενίσχυση της ομάδας με 4 παίκτες, πριν την αναχώρηση της αποστολής για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Ολλανδία, δεν ικανοποιήθηκε ποτέ. Είχε πάρει την υπόσχεση πως η ομάδα θα έχει αποκτήσει σέντερ φορ, αριστερό μπακ, χαφ και ένα εξτρέμ, πριν τις 3 Ιουλίου.
Κυριακή βράδυ 9 Ιουλίου, ο Ραχμάν Μπάμπα είναι στην Θεσσαλονίκη για να υπογράψει το συμβόλαιο του, ο Αλί Σαματά αναμένει την έκδοση της βίζας του για να ταξιδέψει στην Ελλάδα και να υπογράψει επίσης (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) το συμβόλαιο του, οι συζητήσεις για χαφ είναι προχωρημένες (αλλά μέχρι εκεί) ενώ για εξτρέμ, δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα.
Στην Ολλανδία δεν έχει εμφανιστεί κανείς, ενώ παράλληλα αποχώρησε ο Ινγκανσον που αντικαταστάθηκε μεν από τον Εκονγκ, αλλά όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε, παρά την ποιότητα του, θα χρειαστεί χρόνο για να προσαρμοστεί στα δεδομένα της ομάδας και να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε από την αποχώρηση του Ισλανδού αμυντικού.
Απόλυτα λογικό λοιπόν να μην νιώθει διόλου άνετα ο Ρουμάνος τεχνικός του ΠΑΟΚ, μετρώντας τις μέρες που χωρίζουν την ομάδα, από το πρώτο της Ευρωπαικό παιχνίδι με την Μπειτάρ Ιερουσαλήμ, για τον β΄ προκριματικό γύρο του Conference League.
Ξέρω πως δεν σας έγραψα κάτι καινούργιο. Αυτά είναι γνωστά και πολυσυζητημένα. Όπως γνωστές είναι και οι πολλές ελλείψεις στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Την προηγούμενη εβδομάδα, η κινητικότητα που καταγράφηκε, έδειχνε ότι οι υπεύθυνοι, πάτησαν το πόδι στο γκάζι. Ακόμα κι αν το έκαναν και δεν τους… βγήκε ο σχεδιασμός, η ουσία δεν αλλάζει.
Ο ΠΑΟΚ προετοιμάζεται με σοβαρές και χτυπητές ελλείψεις για να αντιμετωπίσει τους Ισραηλινούς. Προσωπικά θεωρώ πως στη φάση αυτή, το θέμα δεν είναι ποιος ή ποιοι έχουν την ευθύνη. Αργά ή γρήγορα οι ευθύνες θα επιμεριστούν και θα ληφθούν αποφάσεις.
Δεν έχει λοιπόν τίποτα να προσφέρει στον ΠΑΟΚ μια συζήτηση περί ευθυνών. Το θέμα μας δεν είναι το κουτσομπολιό, ούτε η κατάθεση απόψεων για το ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει. Μια τέτοια συζήτηση, απλά θα ρίξει αλάτι στις πληγές του ΠΑΟΚ και δεν θα προσφέρει καμία απολύτως βοήθεια στην ομάδα. Και ο Ραζβάν περιμένει…
Και μαζί του περιμένει και αγωνιά ο κόσμος που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι κινδυνεύει να χαθεί μια χρονιά πριν καλά – καλά αρχίσει.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν θα αφήσουμε τον προπονητή να υποφέρει και να δημοσιοποιεί την δυσαρέσκεια του, ή θα γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις για να αλλάξει το σκηνικό και η ομάδα να συγκεντρωθεί αποκλειστικά στον πρώτο στόχο της χρονιάς, που δεν είναι άλλος από την πρόκριση επί της Μπειτάρ. Ποτέ δεν είναι αργά να διορθωθούν τα λάθη. Αρκεί να υπάρχει θέληση σχέδιο. Και κάπου εδώ μπαίνει στο κάδρο ο Ιβάν Σαββίδης, υποχρέωση του οποίου είναι άμεσα, να διαπιστώσει αν υπάρχει θέληση και σχέδιο.
Αυτός και μόνο αυτός, μπορεί να ενώσει τα κομμάτια του παζλ, να επιμερίσει ευθύνες και κυρίως –γιατί επαναλαμβάνω αυτό είναι το ζητούμενο- να προκαλέσει εξελίξεις που θα εγγυηθούν μια επιτυχημένη πορεία για τον ΠΑΟΚ τη σεζόν που ακολουθεί. Σήμερα. Όχι αύριο. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος.
Για να κλείσω το θέμα ευθυνών, εννοείται ότι θα καταθέσω την άποψη μου. Ευθύνες για την καθυστέρηση στο τομέα της ενίσχυσης, έχουν όλοι όσοι εμπλέκονται στο θέμα αυτό. ΟΛΟΙ. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Δεν εξαιρώ κανένα. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Είναι άδικο να φορτώσουμε την ανικανότητα ικανοποίησης των επιθυμιών του προπονητή, σε ένα ή δυο ανθρώπους. Επαναλαμβάνω όμως πως αυτή η συζήτηση δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα. Αντίθετα θα ανοίξει κι άλλα, που θα προκαλέσουν ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα στην ομάδα. Ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που τώρα, όσο ποτέ στο παρελθόν, είναι η ώρα, ο Ιβάν Σαββίδης, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Δεν υπάρχει άλλη λύση για τον ΠΑΟΚ.
