Μικρά κομματάκια ορεκτικού. Αυτό μας «κέρασε» μέχρι τώρα ο Μπερνάρ. Παίζοντας αλλαγή, με τα λεπτά του να αυξάνονται. Σε ματς διαφορετικών χαρακτηριστικών. Πραγματοποίησε στην Τούμπα την παρθενική του εμφάνιση στην ενδεκάδα. Όχι όμως στη θέση που τον προορίζει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο 30χρονος έπαιξε δεξί εξτρέμ. Ήταν ξεκάθαρο πως είχε δυσκολία στη συνεργασία με τον Σάντσες. Βελτιώθηκε με την πάροδο του χρόνου, ειδικά όταν τον έφερε ο Σέρβος τεχνικός στα αριστερά. Ακόμη κι έτσι, ήταν μακριά απ’ τη θέση που «κουμπώνει» στο Τριφύλλι.
Όπως φαίνεται, η ώρα έφτασε για τον Βραζιλιάνο. Πρώτη φορά θα τον δούμε-εκτός απροόπτου-στη βασική ενδεκάδα παίζοντας στη θέση που τον θέλει ο Σέρβος τεχνικός. Στα χαφ δηλαδή, με ξεκάθαρη δημιουργική ευθύνη. Σα να είναι το… κλειδί που θα «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα. Χρησιμοποιώντας τα ποδοσφαιρικά του προσόντα.
Προσωπικότητα, οξυδέρκεια, ικανότητα στην τελική πάσα και προσπάθεια. Στην κουβέντα δεν χρειάζεται να μπει η ποιότητα, η τεχνική και η ευκολία με την οποία διατάζει την μπάλα κι αυτή υπακούει.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήθελε να αποκτηθεί ο Μπερνάρ γι’ αυτά ακριβώς τα στοιχεία. Το συγκεκριμένο ρόλο ήθελε να του δώσει απ’ την πρώτη στιγμή. Απλά καθυστέρησε λίγο παραπάνω η ενσωμάτωσή του, λόγω ενός μικροπροβλήματος τραυματισμού που αντιμετώπισε στον ώμο. Περίμενε υπομονετικά ο λατινοαμερικάνος άσος, δούλεψε εξαιρετικά το τελευταίο διάστημα.
Η πρώτη του… παράσταση, έρχεται για να «δέσει» το ταλέντο του με τις «σκηνοθετικές» απαιτήσεις. Να «κουμπώσει» ιδανικά και αρμονικά στο σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Με το κοινό να έχει κάνει sold out σε λιγότερο από μία μέρα και τον αντίπαλο να έρχεται για να βάλει τις δυσκολίες που γουστάρει ο Μπερνάρ.
Κλειστοί χώροι, ανάγκη για ατομική ενέργεια και φαντασία. Ο Αστέρας Τρίπολης είναι το ιδανικό fit σε επίπεδο αγώνα, προκειμένου ο Μπερνάρ να αρχίσει να ξεδιπλώνει τη δεδομένη ικανότητά του, αλλά και την ηγετική του παρουσία. Αυτή που τόσο αναζητούσε ο Παναθηναϊκός από την περασμένη σεζόν.
Προφανώς και δε θα είναι παράσταση για ένα ρόλο. Ο Παναθηναϊκός δε θα είχε πετύχει τίποτα αν μπορούσε να ισχύσει κάτι τέτοιο. Θα είναι η αύξηση της ατομικής ικανότητας, των στοιχείων που χρειάζεται το σύνολο, για να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο. Ο Μπερνάρ θα γίνει το ιδανικό συνοδευτικό για ένα εύγεστο πιάτο.
Και μόνο το γεγονός πως είναι η πρώτη φορά που θα αγωνιστεί στη θέση που τον θέλει ο Γιοβάνοβιτς, όντας ενδεκαδάτος, αποτελεί ελαφρυντικό για τον Βραζιλιάνο. Ας τον χαρακτηρίζουμε «μάγο» για ποδοσφαιρικούς λόγους, δεν έχει κάποιο ραβδάκι να το τινάξει και αμέσως να δώσει ρεσιτάλ κόντρα στον Αστέρα.
Αποτελεί, όμως, ιδανική περίπτωση αγώνα για να κάνει τα… δικά του. Εντός έδρας, σε γεμάτη Λεωφόρο, με κοινό που τον πιστεύει και έχει ενθουσιαστεί. Ο ρόλος του καθοριστικός. Κάτι που επιζητούσε από τότε που έψαχνε την επόμενη ομάδα του. Δεν ήθελε να είναι κάπου ανάμεσα στους πολλούς. Ήθελε να είναι το σημείο αναφοράς. Να η ευκαιρία του. Η πρώτη απ’ τις πολλές που θα ακολουθήσουν.
Η δική του απόδοση μια και ουσιαστικά θα είναι η κινητήριος δύναμη δημιουργικά, θα αποτελέσει βαρόμετρο για το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης. Ταυτόχρονα, απελευθερώνει τους ακραίους που λογικά θα είναι Παλάσιος-Αϊτόρ, αλλά και τον Ρουμπέν Πέρεθ. Μέχρι τώρα οι περισσότεροι αντίπαλοι δημιουργικά έριχναν το βάρος αποκλειστικά στον Ισπανό. Πλέον προστίθεται… φουριόζος, ένας ακόμη πόλος στον άξονα. Με τεράστια ικανότητα και όρεξη.
