Το χθεσινό (8/9) παιχνίδι του Ολυμπιακού στο «Stade de la Beaujoire» ήταν το έβδομο ευρωπαϊκό της φετινής σεζόν και η νίκη συνεχίζει να αγνοείται. Μία ισοπαλία (1-1) και μία ήττα με το εκκωφαντικό 0-4 μέσα στο Φάληρο από τη Μακάμπι Χάιφα. Πρόκριση στα πέναλτι με δύο ισοπαλίες (1-1, 2-2) κόντρα στη Σλόβαν Μπρατισλάβας. Το ίδιο ακριβώς σενάριο και με τον Απόλλωνα Λεμεσού (1-1, 1-1), με τη "ρώσικη ρουλέτα" να βγάζει και πάλι νικητές τους Πειραιώτες και να τους στέλνει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.
Ένας απολογισμός 0-5-1 πριν τη χθεσινή ήττα στη Γαλλία, ενώ αν συνυπολογίσουμε και το ευρωπαϊκό φινάλε της περσινής σεζόν, με τις δύο ήττες από την Αταλάντα στα νοκ άουτ του Γιουρόπα Λιγκ και εκείνη που είχε προηγηθεί από την Αντβέρπ για την τελευταία αγωνιστική των ομίλων, φτάνουμε αισίως στα δέκα σερί ματς χωρίς νίκη (σε κανονική ροή) εκτός συνόρων, με απολογισμό 0-5-5. Αν τυχόν αναρωτιέστε, είναι το χειρότερο σερί στην ιστορία του Ολυμπιακού μετά από έξι δεκαετίες συμμετοχής στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Για να είμαστε ακριβείς, το -αρνητικό ρεκόρ- είχε ήδη γίνει από τη ρεβάνς με τον Απόλλωνα κι απλώς τώρα διευρύνθηκε.
Μερικές φορές ωστόσο, χειρότερο από τα αποτελέσματα αυτά καθ' εαυτά, είναι ο τρόπος που διαμορφώθηκαν. Θα μπορούσε για παράδειγμα ο Ολυμπιακός να έχει... πατήσει τη Μακάμπι, τη Σλόβαν ή τον Απόλλωνα και από μία στραβοκλωτσιά να έχανε στο τέλος τη νίκη. Συνέβη αυτό μήπως; Όχι.
Θα μπορούσε επίσης χθες βράδυ στη Γαλλία να έπαιζε σαν τη... γάτα με το ποντίκι τη σαφώς πιο άπειρη ευρωπαϊκά Ναντ, η οποία παρεμπιπτόντως επέστρεψε στις διεθνείς διοργανώσεις μετά από 18 χρόνια, αλλά στο φινάλε να στέκεται άτυχος και να χάνει από μία στιγμή αδράνειας. Συνέβη αυτό μήπως; Όχι.
Αντιθέτως, η γενική αίσθηση που άφησε σε όλους η εξέλιξη του παιχνιδιού, ήταν πως θα επρόκειτο για μία κατάφωρη αδικία, με βάση την εικόνα της αναμέτρησης, αν η Ναντ δεν έπαιρνε το τρίποντο στην πρεμιέρα των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Μία πρόχειρη ανάγνωση της στατιστικής του αγώνα, αρκεί για να πάρει κανείς μία γεύση για το τι συνέβη στο παιχνίδι.
14-4 οι τελικές προσπάθειες των δύο ομάδων. 10-2 τα κόρνερ, υπέρ των Γάλλων φυσικά και σχεδόν διπλάσιες επιθέσεις από τους γηπεδούχους: 38 έναντι 20 του Ολυμπιακού! Όλα αυτά ενώ από τη μία πλευρά έχουμε την -περσινή κυπελλούχο- 13η του φετινού πρωταθλήματος Γαλλίας, με μόνο μία νίκη σε έξι αγωνιστικές και μόλις στο +1 από τη ζώνη του υποβιβασμού. Κι απέναντί της ο πρωταθλητής Ελλάδας...
Η Ναντ, που επανεμφανίστηκε στην Ευρώπη μετά από 18 (!) χρόνια απουσίας ήταν η απόλυτη κυρίαρχος του αγώνα, θα μπορούσε κάλλιστα να μη φτάσει στην εκπνοή για να πετύχει το νικητήριο τέρμα. Νωρίτερα της ακυρώθηκε, ορθά, ένα ακόμη γκολ για εντελώς οριακό οφσάιντ, πιο πριν ισοφαρίστηκε με απίθανο αυτογκόλ, ενώ οι επιθέσεις γίνονταν κατά κύματα στην “ερυθρόλευκη” άμυνα, τη στιγμή που οι Πειραιώτες σχεδόν ούτε που... μύρισαν το χορτάρι στη γαλλική περιοχή.
Αν ήταν απέναντι στον Ολυμπιακό η Παρί, θα δικαιολογούνταν αυτή η εικόνα. Το “χριστιανοί με λιοντάρια” που βλέπαμε κατά διαστήματα στον αγωνιστικό χώρο του «Stade de la Beaujoire». Με ομάδα που βολοδέρνει όμως στις τελευταίες θέσεις του Championnat, όχι. Με αυτή την εικόνα, προφανώς δεν μπορείς να “συνεχίζεις να ονειρεύεσαι”. Και προφανώς, με τέτοια εικόνα, δίνεις πάτημα στην πεποίθηση των Γάλλων οπαδών ότι «αυτός ο Ολυμπιακός θα πάλευε εδώ για να σωθεί»...
