Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης δεν μιλάει πολύ. Αλλά όταν αποφασίζει να το κάνει, τα λέει έξω από τα δόντια. Οπως δεν φοβόταν μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, το ίδιο και το αυτό ισχύει και για τον χώρο έξω από αυτές.
Τα όσα λέει κυρίως για τον Αργύρη Πεδουλάκη, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Θα μπορούσε να πει ωραία λόγια, πράγματα, που χαϊδεύουν αυτιά, αλλά δεν το έκανε. Αλλωστε το σχετικό συμπέρασμα θα το βγάλετε και μόνοι σας, διαβάζοντας τα παρακάτω.
Μεταξύ των δύο θητειών σου στην Μακάμπι, έπαιξες μία χρονιά στον Παναθηναϊκό. Σε άλλες χώρες, θα ήταν μία φυσιολογική μετακίνηση. Στην Ελλάδα, όμως, είναι διαφορετικά τα πράγματα, την στιγμή, που είχες ήδη μεγάλη θητεία στον Ολυμπιακό. Πως το αποφάσισες;
«Τότε το είχαμε αποφασίσει και με την γυναίκα μου ότι πρέπει να γυρίσω στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί η γυναίκα μου ήταν έγκυος τότε. 'Η αλλιώς να συνεχίσω στην Μακάμπι και η γυναίκα μου να είναι στην Αθήνα. Πολλές γυναίκες έχουν γεννήσει μακριά από την χώρα τους, αλλά η δικιά μου δεν ήθελε κάτι τέτοιο.
Με πλησίασε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός και ναι είχα ενδοιασμούς. Πως να μην έχω; Ελεγα ότι άμα πάω στον Παναθηναϊκό και κατέβω στον Πειραιά και δεν με κρεμάσουν, θα είμαι χαρούμενος! Και να σας πω κάτι, που δεν ξέρει ο κόσμος. Πριν πάω να υπογράψω στον Παναθηναϊκό, με παίρνουν τηλέφωνο από την Μακάμπι και μου λένε έλα να συνεχίσουμε μαζί. Ημουν έξω από τα γραφεία της ΒΙΑΝΕΞ. Πήγαινα να υπογράψω. Παίρνω τον ατζέντη μου και του το λέω. Καλά μου λέει, πλάκα κάνεις. Και μου λέει, τι θες να κάνεις; Τι να κάνω, του απαντώ. Να μην πάω στον Παναθηναϊκό και να τις τρώω μετά και από τους Ολυμπιακούς και από τους Παναθηναϊκούς; Το θέμα είναι ότι ήταν σωστή επιλογή, καλή επιλογή. Στην αρχή με τον κόουτς Πεδουλάκη είχαμε πολύ καλή σχέση με τον τρόπο, που παίζαμε. Βέβαια ακόμα η ομάδα δεν κλίκαρε. Μετά είχαμε τις προσθήκες του Λάσμε και του Γκιστ, που βοήθησαν πάρα πολύ την ομάδα.
Ο δικός μου χρόνος μειώθηκε, αλλά εντάξει δεν με απασχολούσε. Εβλεπα ότι ο τρόπος, που παίζω εγώ με τον τρόπο, που ήθελε να παίξει ο κόουτς, δεν ταίριαζε ως ένα σημείο. Πήραμε, όμως, πρωτάθλημα, πήραμε το Κύπελλο, όλα για καλό. Οταν είσαι σε μεγάλη ομάδα, πρέπει να ξέρεις τι πας να κάνεις. Και στην Ελλάδα επέστρεψα, πέρα από το οικογενειακό μου θέμα, και για να πάρω τίτλους. Ξέρετε τι μου έχει πει ο Παπαλουκάς; Στόχος είναι οι νίκες. Δεν είναι οι αριθμοί σου, πόσους πόντους θα βάλεις. Οσο νικάς, όλοι είναι χαρούμενοι. Ο Παναθηναϊκός ήταν, λοιπόν, μία καλή χρονιά για μένα».
Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο πότε έγινε η πρώτη σας γνωριμία;
«Ω, με πήγες χρόνια πίσω τώρα. Τον Θανάση γνώρισα πρώτα. Τρομερά παιδιά. Ο Θανάσης γνώριζε τον αδερφό μου. Και μου έλεγε τότε ο Θανάσης ότι ψάχνει να κάνει κάπου προπόνηση. Και του λεω, οκ, έλα να κάνεις μαζί μου. Τότε εγώ έκανα με τον Κώστα τον Χατζηχρήστο φουλ πρόγραμμα κάθε καλοκαίρι. Οταν γνώρισα τον Θανάση, μόλις είχα τελειώσει από την Μακάμπι. Τότε έκανα συνέχεια προπονήσεις με τον Χατζηχρήστο, στο κλειστό του Ελληνικού. Κάποια στιγμή ο Θανάσης μου λέει ότι θα φέρει τον αδερφό του και του είπα οκ. Και έρχεται ο Γιάννης. Βλέπω ένα ψηλό παιδί, ήσυχο παιδί, δεν έλεγε τίποτα. Ο Θανάσης ήταν πιο εκδηλωτικός. Τα προσόντα του Γιάννη είναι εξωπραγματικά. Αλλά το θέμα είναι ότι οτιδήποτε κάναμε τότε στην προπόνηση, οτιδήποτε ζητούσε ο Χατζηχρήστος, ο Γιάννης δεν έλεγε τίποτα. Τότε προερχόμουν από πολύ καλή χρονιά στην Μακάμπι, είχαμε πάμε στον τελικό του φάιναλ-φορ, είχα βγει μέσα στην καλύτερη πεντάδα. Οι προπονήσεις τότε, λοιπόν, του Χατζηχρήστου ήταν πολύ σκληρές. Δεν είχα συνηθίσει σε κάτι τέτοιο. Ο Γιάννης, όμως, ακολουθούσε κανονικά και δεν έλεγε τίποτα.
Και συνέχεια έκανε δουλειά, δεν μίλαγε ποτέ. Θυμάμαι μία φορά, που με είχε πάρει και μου είχε πει ότι δεν μπορούν να έρθουν προπόνηση, γιατί δεν είχαν τρόπο να μετακινηθούν. Ηταν δύσκολες οι εποχές τότε για τα παιδιά αυτά. Και είχα πάει και τους πήρα για να πάμε για προπόνηση. Τότε γνώρισα και τα υπόλοιπα αδέρφια του, είχε έρθει με την μητέρα του στο γήπεδο. Τρομερά παιδιά, τρομερή οικογένεια, τρομερές αρχές από τους γονείς τους, κάτι, που δεν είναι εύκολο να βρεις.
Και εδώ θέλω να σταθώ. Δεν θέλω να πατήσω δάκτυλα ποδιών, αλλά αν τον είχαμε τον Γιάννη εδώ στην Ελλάδα και τον μεγαλώναμε μέσα από τον οργανισμό του ελληνικού μπάσκετ, δεν υπήρχε περίπτωση να παραμείνει τόσο θετικός και τόσο ευχάριστος όπως είναι τώρα. Ολοι προσπαθούν να κερδίσουν κάτι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ο Γιάννης έχει καταφέρει πολλά και τα έχει καταφέρει με την σκληρή του δουλειά. Εχει κάνει τα απίστευτα πράγματα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον Γιάννη ήταν στο τσακ να τον χάσουμε μέσα από τα χέρια μας, από την Σαραγόσα. Θα έπαιρνε ισπανικό διαβατήριο για να μπορέσει να κυκλοφορεί. Ισπανικό διαβατήριο φίλε, θα τον βρίσκαμε μπροστά μας ως αντίπαλο. Θα γελούσαμε όλοι, αν γινόταν κάτι τέτοιο.
Ο Γιάννης είναι ακέραιο παιδί. Στην Ελλάδα μεγάλωσε και καθόμαστε και συζητάμε αν είναι Ελληνας ή όχι. Αν είχε πάρει ισπανικό διαβατήριο, θα τον βρίζαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ».
Ποια είναι η γνώμη σου για τον παλιό συμπαίκτη σου, Ταϊρίς Ράις, που πήγε στον Παναθηναϊκό;
«Παιχτάρα μεγάλη. Αδικήθηκε πολύ στην Μπαρτσελόνα. Το ταλέντο του είναι απίστευτο. Η εργατικότητά του είναι τρομερή. Οταν παίζαμε μαζί στην Μακάμπι, ήταν ο μόνος παίκτης, που δεν έχανε προπόνηση. Και έκανε και έξτρα προπονήσεις μάλιστα.
Είναι πειθαρχημένος. Θα του πεις στρίψε αριστερά, θα στρίψει. Πήγαινε δεξιά, θα πάει. Είναι ένα άτομο, που είχε δυσκολίες στη ζωή του και δουλεύει σκληρά πάντα.
Στην Μπάμπεργκ έκανε τρομερή χρονιά. Τον Παναθηναϊκό θα τον βοηθήσει πάρα πολύ. Τον Ράις στην Μακάμπι δεν τον είχαμε πάρει για βασικό, αλλά μας πήρε την Ευρωλίγκα μόνος του».
Ο Αργύρης Πεδουλάκης επέστρεψε στον Παναθηναϊκό. Τον έχεις ζήσει, ποια είναι η γνώμη σου;
«Είναι δύσκολη κατάσταση, Ο κόσμος του Παναθηναϊκού πίστευε ότι η επόμενη χρονιά με τον Πιτίνο θα ήταν παραδεισένια. Οταν ήρθε στον Παναθηναϊκό ο Πιτίνο ήταν δύσκολα τα πράγματα, για να προσαρμόσει την ομάδα έτσι, όπως θα ήθελε. Αλλά τα κατάφερε και η ομάδα πήγε σούπερ. Χαιρόσουν να την βλέπεις. Και μπροστά και πίσω. Τώρα είναι δύσκολο. Είναι τρομερό ότι ο Πεδουλάκης πήγε στον Παναθηναϊκό μετά τον Ομπράντοβιτς και τώρα μετά τον Πιτίνο. Δεν θα αποφύγει τις συγκρίσεις. Βέβαια από την άλλη σαν Παναθηναϊκός λες ότι προχωράς με αυτό, που ξέρεις. Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο Πεδουλάκης είναι καλός προπονητής, αλλά για το μέγεθος του Παναθηναϊκού δεν ξέρω. Θα είναι δύσκολη σεζόν».
Πάμε στην Εθνική και πάμε στο 2006. Εχουν γίνει πολλές συζητήσεις και αναλύσεις, αλλά πες μας πως κερδίσαμε τους Αμερικάνους. Τι είχε γίνει εκεί;
«Εκεί μέτρησε η Ελλάδα. Η νοοτροπία μας. Το «γιατί να χάσουμε»; Από που και ως που; Μπήκαμε μέσα να παίξουμε ένα παιχνίδι, που θα είναι δύσκολο για μας, αλλά θα είναι δύσκολο και για τους Αμερικάνους. Στο δεύτερο ημίχρονο, που κάναμε το καμ μπακ και περάσαμε μπροστά, καταλάβαμε ότι δεν είναι τόσο δύσκολο τελικά. Συνειδητοποιήσαμε τις αδυναμίες τους με λίγα λόγια.
Ο ΛεΜπρον, ο Ουέιντ, ο Καρμέλο, τότε ήταν μικρά παιδιά. Και εμείς είχαμε..τέρατα, που ήξεραν κιλά μπάσκετ. Μιλάμε για Διαμαντίδη, για Παπαλουκά, ακόμη και για τον Σπανούλη, που ήταν μικρότερος από τους άλλους δύο. Τι να τους πει τότε, συγγνώμη κιόλας, ο Ουέιντ και ο Κρις Πολ; Το μπάσκετ, που ήξερε ο Παπαλουκάς και ο Διαμαντίδης, ήταν χιλιόμετρα μπροστά. Το κάρφωμα, που είχα κάνει τότε με τους Αμερικάνους, δεν θα το έκανα ποτέ μου. Με έπιασε ο Παπαλουκάς και μου είπε, με το που θα πάρεις την μπάλα, τρέξε, εξεφανίσου. Μη σε ξαναδώ. Φύγε. Και όταν θα σε ξαναδώ, θα είσαι μπροστά. Με αυτά και με αυτά, έγινε αυτή η τεράστια επιτυχία».
Μπορούμε να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές στο Παγκόσμιο της Κίνας;
«Θα ειναι δύσκολο. Αυτή η Εθνική έχει πολλά πράγματα να φτιάξει για να καταφέρει κάτι. Κατ' αρχάς πρέπει να προσαρμόσει τον Γιάννη. Είναι ένας παίκτης, που μπορεί να παίξει παντού. Σε όλα τα χρόνια η Εθνική ποτέ δεν ήταν η ομάδα του ενός. Τώρα έχεις τον καλύτερο παίκτη του κόσμου στην ομάδα σου. Πρέπει πολλοί να καταπιούν την περηφάνεια τους και να πουν ότι πρέπει να δουλέψουν για τον Γιάννη. Ο Γιάννης αλήθεια είναι ότι δεν είναι τέτοιο παιδί. Σίγουρα θα θέλει να δουλέψει πολύ για την ομάδα. Είναι πολλά θέματα, που έχει η ομάδα, για τα οποία ο κόουτς Σκουρτόπουλος πρέπει να βρει την λύση. Πως θα χρησιμοποιήσει τον Γιάννη, πως θα είναι οι υπόλοιποι παίκτες γύρω του. Ο Γιάννης είναι σε σχέση με τους άλλους παίκτες μας δύο ταχύτητες πάνω σε όλα τα επίπεδα. Αυτό πως μεταφράζεται μέσα στο γήπεδο; Θα είναι δύσκολα τα πράγματα».
Πάμε να κλείσουμε πάλι με το θέμα του ΝΒΑ και γιατί δεν έπαιξες εκεί...
«Εχω παίξει και με τον Σακίλ Ο' Νιλ, έχω παίξει και με τον Χάουαρντ, έχω παίξει και με τον Ντάνκαν. Λέμε τώρα για προσόντα, για δύναμη και βλακείες. Εχω παίξει με τον Ντάνκαν και πήγα να του κάνω μαγκιά και ήταν σαν να με βάρεσε καρφί, που δεν θεωρείται και από τα πιο δυνατά κορμιά. Παιδιά, άμα δεν ξέρει κάποιος, μην λέει πράγματα. Ηταν σαν να με χτύπησε καρφί. Ο τύπος ήταν πιο σκληρός και από τις πέτρες. Μην λέμε ό, τι θέλουμε. Στην Ελλάδα δεν έχουμε την υποδομή για να βγάλουμε παίκτες για το ΝΒΑ. Εδώ πλακωνόμαστε για το πρωτάθλημα και θα βγάλουμε παίκτες για το ΝΒΑ; Τουλάχιστον είναι πολύ καλό αυτό, που θα κάνει ο Γιάννης με την ακαδημία, που θα φτιάξει. Είναι μεγάλη υπόθεση. Δίνει κάτι, που δεν έχουμε».
Κλείνοντας ο «Σόφο» θέλησε να ευχαριστήσει τον Πέτρο Συρακόπουλο (για την βοήθεια στην αποθεραπεία), τους Απόστολο Γιαννικάκη και Βασίλη Μοϊντίνη (για το κομμάτι της διατροφής και σωματικής υποστήριξης), καθώς και τον κόουτς Δημήτρη Αποσκίτη για τις προπονήσεις, που έκαναν στον Μίλωνα.
* Η συνέντευξη με τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη έγινε στο Darling The Bar (Δραγάτση 8, Πειραιάς)