Ισιώνει η καμπύλη;

Πριν εννέα χρόνια ήταν στο φάιναλ φορ. Επίσης, πριν εννέα χρόνια δεν είχαμε κορωνοϊό, είχαμε ακόμα τα πρώτα μνημόνια στην Ελλάδα, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είχε γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ, είχαμε διαφορετικό Πάπα, η Κύπρος ετοιμαζόταν να μπει σε μια τεράστια οικονομική κρίση, η Κροατία δεν ήταν ακόμα άμεσο μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης, η Αγγλία ήταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα μέχρι τον Φεβρουάριο ο κατώτατος μισθός για 14 πληρωμές ήταν 751,39 ευρώ. Πολλά άλλαξαν, και μαζί τους και ο Παναθηναϊκός.

Η πτώση του από το φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης μέχρι σήμερα δεν ήταν απότομη. Ήταν σταθερή. Τρομακτικά σταθερή. Τόσο στα αποτελέσματά του, όσο και στο ταβάνι του. Εφτά συνεχόμενα χρόνια αποκλείστηκε από το φάιναλ φορ στους αγώνες πλέι οφ. Τα πρώτα δύο χάθηκε η πρόκριση στο ένα ματς. 3-2 από την Μπαρτσελόνα τη σεζόν 2012-13, και 3-2 από την ΤΣΣΚΑ το 2013-14. Σταδιακά ερχόταν η κάμψη. Από το 2012 ως το και 2019 ο Παναθηναϊκός χωρίς να είναι εντυπωσιακός, χωρίς να φτάνει την αίγλη του παρελθόντος ήταν συνεπής. Τρομακτικά συνεπής. Στον πίνακα που ακολουθεί θα δείτε το ρεκόρ του στα πρώτα εννέα ματς που έδωσε στη σεζόν. Η σταθερότητα, έστω και μια περίπου μετριότητα, είναι καμιά φορά υποτιμημένη, και οι πράσινοι είχαν αυτή τη σταθερότητα, ακόμα και με το νέο σύστημα διεξαγωγής.

Από το 2016-17 όταν και έγινε ένα ενιαίο πρωτάθλημα, αντί δύο φάσεις ομίλων, πριν τα πλέι οφ, ο Παναθηναϊκός ήταν σταθερός. Το 2016-17 ξεκίνησε με 5-4 και τελείωσε τη χρονιά στο 19-11. 19-11 ήταν το τελικό του ρεκόρ και το 2018-19, στο οποίο είχε ξεκινήσει με 6-3. Το 2018-19 το ξεκίνημά του ήταν και πάλι στο 5-4 για να κλείσει στο 16-14, ενώ τη σεζόν 2019-20 η διακοπή λόγω πανδημίας τον βρήκε στο 14-14.

Η ελεύθερη πτώση παρατηρείται τις δύο τελευταίες σεζόν. 2-7 το ξεκίνημα πέρυσι και 11-23 στο φινάλε της σεζόν, κάτι που συμβαίνει προς το παρόν και φέτος. Η ευθεία γραμμή του Παναθηναϊκού από το 2012 ως το 2020 έχει γίνει μια κάθετη διαγώνιος και όπως μάθαμε από τον κορωνοϊό και τα απανταχού διαγράμματα, πρέπει να βρίσκουμε έναν τρόπο να ισιώνουμε την καμπύλη. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να τον βρει;

• Από τη σεζόν 2016-17 ξεκίνησε το νέο σύστημα διεξαγωγής της ευρωλίγκα
• Η σεζόν 2019-20 δεν ολοκληρώθηκε λόγω της πανδημίας.

Είσαι μια απ’ τα ίδια!

Αφού μας έχει πάει καλά με τις παροιμίες, ας συνεχίσουμε και με το γνωστό «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του»… Και το επόμενο πινακάκι είναι ακριβώς αυτό για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Γιατί καλό είναι να πέφτει το ανάθεμα σε παίκτες και προπονητές, αλλά σοφότερο να μπορείς να αναγνωρίσεις αν δικαίως συμβαίνει αυτό. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, σχεδόν τελευταίος, σχεδόν ουραγός, σχεδόν αποκαμωμένος προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του. Ήττα από ήττα διαφέρει και τρεις συνεχόμενες ήττες με τα αποτελέσματα που ήρθαν, σίγουρα είναι κάτι περισσότερο από κίτρινο φύλλο αγώνα. Δεν μπορεί, όμως, να αλλάξει η ιστορία και ο Παναθηναϊκός, αν κοιταχτεί στον καθρέφτη θα δει ότι στο ίδιο ακριβώς σημείο ήταν και πέρυσι.

Άρα; Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση ή μεμονωμένη ευθύνη. Το ρεκόρ του Παναθηναϊκού είναι ίδιο με την περυσινή σεζόν. Δύο νίκες και εφτά ήττες. Οι τρεις διαφορές στα αρνητικά του αποτελέσματά είναι οι εξής: Κέρδισε την Εφές Πίλσεν, ενώ πέρυσι είχε ηττηθεί. Έχασε από τη Βιλερμπάν, ενώ πέρυσι είχε κερδίσει. Και σε αντιστοιχία προέλευσης, δυναμικότητας και θέσης έχασε φέτος από την Ούνιξ, ενώ πέρυσι είχε κερδίσει την Χίμκι. Μια Χίμκι, η οποία είχε έρθει – μεταχρονολογημένα λόγω covid – στο ΟΑΚΑ διαλυμένη. Θέλετε να σταθούμε στο εύρος των ηττών ή των νικών; Κι εκεί υπάρχει απάντηση. Διασυρμό σαν του Βελιγραδίου δε θα βρούμε και η μπακαλίστικη λογική δεν είναι πάντα εφαρμόσιμη όμως ο Παναθηναϊκός του -60 φέτος (656-716), πέρυσι ήταν στο -10 (714-724). Είναι μεγάλη διαφορά; Είναι. Όμως δεν μπορεί από μόνη της να αποτελεί κατηγορητήριο για τον Παναθηναϊκό, πάντα σε σχέση με πέρυσι. Γιατί όπως μαρτυρούσε ο πρώτος πίνακας το πρόβλημα εντοπίζεται στην ολοένα και χειρότερη παρουσία των πρασίνων στην ευρωλίγκα και όχι στις διαφορές από το πέρυσι στο φέτος.

* Αντικαταστήσαμε τη Μονακό με την παρόμοιας δυναμικότητας Βαλένθια.

** Αντικαταστήσαμε την Ούνιξ Καζάν με την Χίμκι.