MENU

Ανοίγετε ένα μαγαζί; Δεν πρέπει να περάσει κάποιος καιρός, ώστε να αρχίσει να στρώνει; Και αν θα στρώσει στο τέλος, γιατί και η αποτυχία μέσα στο πρόγραμμα είναι. Κάπως έτσι είναι και οι ομάδες. Θέλουν τον χρόνο τους, σε μία Ελλάδα, πάντως, που βιάζεται πολύ. Δεν παίρνουμε το μέρος των παικτών και των προπονητών, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Θαύματα, δηλαδή, δεν γίνονται από την μία μέρα στην άλλη. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε με τίποτα ότι οι προετοιμασίες των ομάδων έχουν ξεκινήσει εδώ και μόλις ένα μήνα. Γίνονται ομαδάρες μέσα σε τόσο μικρό διάστημα και με την πανδημία να έχει επηρεάσει και να επηρεάζει τρομερά; Οχι βέβαια. Χωρίς, πάντως, αυτό να σημαίνει ότι οι ομάδες μας δεν έχουν κάποια δεδομένα μειονεκτήματα.

Πάμε να δούμε, λοιπόν, τις τέσσερις ομάδες, που συμμετείχαν στο σούπερ Καπ, το οποίο κατέκτησε κάτι παραπάνω από δίκαια ο Προμηθέας.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Η αλήθεια είναι ότι δεν γίναμε πιο σοφοί για τον νέο Παναθηναϊκό από όσα είδαμε στο Σούπερ Καπ του Περιστερίου. Αλήθεια είναι επίσης ότι δεν περιμέναμε να γίνουμε και ιδιαίτερα σοφότεροι, καθώς οι «πράσινοι» θέλουν μπόλικο χρόνο (περισσότερο από πολλές άλλες ομάδες) για να δούμε αν μπορούν να φτάσουν στο σημείο, που έχουν οραματιστεί.

Επαναλαμβανόμαστε, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός είναι μία νέα κατάσταση. Υπό την έννοια πάνω από όλα ότι δεν υπάρχει η ηγετική μορφή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου καθώς βέβαια και η βαθιά του τσέπη.

Είναι καινούρια κατάσταση ο Παναθηναϊκός για τον επιπλέον σοβαρό λόγο ότι στον πάγκο του κάθεται ένας άνθρωπος, που δεν έχει ξαναμπεί σε τέτοια διαδικασία. Πέρυσι ως υπηρεσιακός ο Γιώργος Βόβορας έκανε δύο εξαιρετικά κοουτσαρίσματα στην Ευρωλίγκα και έδωσε αντίστοιχες νίκες στην ομάδα του. Είναι άλλο, όμως, να κοουτσάρεις υπηρεσιακά σε δύο παιχνίδια και άλλο είναι να στήνεις μία ομάδα περίπου από την αρχή. Είναι η μέρα με την νύχτα αν αναλογιστούμε και ότι ο Βόβορας είναι πρωτόπειρος σε μία τέτοια διαδικασία.

Από κει και πέρα και όπως πάντα ο χρόνος θα δείξει τα πάντα. Αλλά ξανατονίζουμε ότι μοιάζει να λείπει ένας κλασικός πλέι-μέικερ, ένας παίκτης, που θα μπορεί να βάλει σε τάξη το παιχνίδι της ομάδας. Ο Τζάκσον δεν είναι τέτοιος γκαρντ, ο Σαντ-Ρος προσπαθεί να το κάνει, αλλά στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρωλίγκας μάλλον χρειάζεται κάτι διαφορετικό.

Κλείνοντας τα του Παναθηναϊκού να επισημάνουμε και πάλι αυτό, που είχαμε αναφέρει πριν από το φιλικό του Σαββάτου με την ΑΕΚ: το πως κρίνουμε, δηλαδή, το «τριφύλλι», ποιο θεωρούμε ότι είναι το βεληνεκές του.

Τα αμέσως προηγούμενα χρόνια πρώτιστος στόχος ήταν η πρόκριση στο φάιναλ-φορ. Πλέον, όμως, δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η απαίτηση. Οχι ότι αποκλείεται να πάει ο Παναθηναϊκός εκεί. Ποτέ δεν ξέρεις. Ξεκινάει, όμως, την διοργάνωση με βασική επιδίωξη την πρόκριση στην οκτάδα. Αυτός είναι ο κύριος στόχος του Παναθηναϊκού. Ο, τι καλύτερο έρθει μετά από αυτό, θα είναι υπέρβαση για το νέο «πράσινο» καθεστώς.

ΑΕΚ: Ο κόσμος της ξετρελάθηκε το Σάββατο, βλέποντας τη σπουδαία εμφάνιση και τη φιλική νίκη επί του Παναθηναϊκού. Προσγειώθηκε, όμως, άσχημα με την προχθεσινή ήττα από τον Προμηθέα.

Δεν πρέπει, όμως, ούτε το ένα ούτε το άλλο να συμβαίνει σε ξεκίνημα σεζόν.

Θυμηθείτε την περυσινή χρονιά: η ΑΕΚ με τον Ηλία Παπαθεοδώρου είχε ξεκινήσει με ήττες, μερίδα του κόσμου ήθελε την απομάκρυνση του προπονητή (αν και όχι ακριβώς για αγωνιστικούς λόγους), αλλά ο Μάκης Αγγελόπουλος είχε κλείσει τα αυτιά του. Και δικαιώθηκε υπό την έννοια ότι μετά από ένα σημείο η «Ενωση» πήγαινε από νίκη και σε νίκη, παίρνοντας και τον μοναδικό τίτλο της χρονιάς, που κρίθηκε στα παρκέ.

Φέτος η ΑΕΚ χτίστηκε, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει τους πολλούς τίτλους, που είχε και έχει μπροστά της. Τον πρώτο τον έχασε. Αλλά υπάρχει και συνέχεια με το φάιναλ-έιτ του Τσάμπιονς Λιγκ να είναι η –πρώτη- μεγάλη πρόκληση.

Η διοργάνωση γίνεται στο ΟΑΚΑ, η ομάδα του Παπαθεοδώρου έχει ένα πλεονέκτημα, αυτό της έδρας (έστω και χωρίς κόσμο), αλλά στο τουρνουά υπάρχουν μπόλικες σπουδαίες ομάδες. Οπως η Τενερίφη, η Μπούργος, η Σαραγόσα και η Χάποελ Ιερουσαλήμ. Η ΑΕΚ έχει τα πιο δυνατά ονόματα, αλλά όπως είδαμε και με τον Προμηθέα προχθές τα ονόματα δεν κερδίζουν από μόνα τους. Ενας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά η επάνοδος του Σλότερ από τον τραυματισμό του θα δώσει στην ΑΕΚ κάτι, που δεν μπορούν να δώσουν οι υπόλοιποι ψηλοί της: ο Αμερικάνος αν βρεθεί μόνος του κάτω από το καλάθι είναι πιθανό να μην μπορέσει να σκοράρει, αλλά κομμάτια του αμυντικού του παιχνιδιού είναι για σεμινάριο.

Αν πρέπει κάτι να κρατήσουν οι ΑΕΚτζήδες; Την εικόνα της ομάδας τους στα τελευταία παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό. Πέρυσι στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος η ΑΕΚ νίκησε τους «πράσινους», φέτος το έκανε και πάλι (αν και σε φιλικό), χθες στο Σούπερ Καπ έχασε στις λεπτομέρειες.

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ: Πρόκειται για ένα σοβαρό σωματείο με αρχή, μέση και τέλος. Η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει τη βιτρίνα, αλλά αν πάτε ποτέ στην Πάτρα, κάντε μία βόλτα από τις εγκαταστάσεις της ομάδας στον Καστελόκαμπο και θα πάθετε πλάκα: τέτοιες εγκαταστάσεις ούτε στο ΝΒΑ υπάρχουν.

Ο Προμηθέας είναι ένας δεμένος οργανισμός, που δεν θα είχε φτάσει εκεί, που έχει φτάσει, αν πρώτα από όλα δεν υπήρχε η βαθιά τσέπη του ηγέτη του, Βαγγέλη Λιόλιου. Καλή η αγάπη για το μπάσκετ, καλό το μεράκι, αλλά χωρίς λεφτά δεν πας πουθενά.

Ο Μάκης Γιατράς δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, αλλά φέρνει το αποτέλεσμα, που του ζητάει η ομάδα του. Και με το παραπάνω θα λέγαμε. Αν έχουν έρθει τα καλύτερα για τους Πατρινούς; Μάλλον όχι, αν αναλογιστούμε την διάθεση, που έχουν, και βέβαια την υψηλή οικονομική δυνατότητα.

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ: Αλλο ένα σοβαρό σωματείο με αρχή, μέση και τέλος. Ο Φίλιππος Κότσης με τον Ανδρέα Πολέμη είναι εκείνοι, που βάζουν την σχετική υπογραφή. Το Περιστέρι δεν είναι Προμηθέας. Υπό την έννοια ότι η ιστορία του είναι πολύ μεγαλύτερη και θαυμαστή. Για πολλά χρόνια, όμως, η ομάδα των δυτικών προαστίων πέρασε δύσκολες στιγμές. Εφτασε μέχρι και στην Β’ Εθνική, πηγαίνοντας σε γήπεδα, που δεν της ταίριαζαν. Πλέον, όμως, ή μάλλον τα τελευταία χρόνια είναι και πάλι πολύ καλά. Και αν δεν κατακτήθηκε το Σούπερ Καπ, δεν ήρθε η καταστροφή, αν και ήταν μεγάλη ευκαιρία από την στιγμή, που η διοργάνωση έγινε στο Περιστέρι και είχε προηγηθεί η ιστορική πρόκριση σε βάρος του Παναθηναϊκού.

Το παρατηρήσατε ότι δεν μπήκαμε σε συγκεκριμένες εκτιμήσεις για το μέλλον ε; Αν η τάδε ομάδα ή η δείνα, θα καταφέρει να πετύχει το ένα πράγμα ή το άλλο. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Οχι μόνο επειδή είναι ξεκίνημα χρονιάς, αλλά και επειδή προερχόμαστε από μεγάλη αποχή λόγω της πανδημίας. Η ζωή πλέον είναι ακόμη πιο πολύ μπερδεμένη, το μπάσκετ δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Προς το παρόν το μόνο, που πρέπει να κάνουμε είναι το αυτονόητο: να βλέπουμε πολύ και να μιλάμε λίγο. Σεπτέμβρης μήνας, δεν είναι η ώρα για λόγια, παρά μόνο για πολλή δουλειά.

Ο Παναθηναϊκός έχει δεδομένα μειονεκτήματα, αλλά είναι άδικο να τον κρίνουμε τόσο νωρίς