Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να αναλύουμε την παρουσία της Μεγαρίδας στο Final-8, την νίκη του Προμηθέα, την νίκη του Παναθηναϊκού, την προσπάθεια του Περιστερίου στην τελική φάση του θεσμού, αλλά και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα από χθες στο Ηράκλειο της πανέμορφης Κρήτης.
Αλλά δυστυχώς δε θα ασχοληθούμε με τίποτα από όλα αυτά…
Για μία ακόμα φορά είμαστε αναγκασμένοι να ασχοληθούμε με τα κακώς κείμενα της διοίκησης του κ. Βαγγέλη Λιόλιου.
Αλλά αυτή τη φορά δε μιλάμε απλά για κακώς κείμενα. Μιλάμε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Μιλάμε για μια ΚΕΔ η οποία χαρακτηρίστηκε παράνομη από το ΑΣΕΑΔ, με μια απόφαση η οποία μπορεί να τινάξει στον… αέρα τα πάντα.
Μπορεί ο ίδιος ο κύριος Λιόλιος και οι συνεργάτες του να προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω μια αίσθηση σιγουριάς και ηρεμίας, αλλά όλα όσα προκύπτουν από το περιβάλλον της ΕΟΚ, μάλλον τους διαψεύδουν.
Είναι γεγονός πως αυτό που έγινε χθες, στην ΕΟΚ δεν το περίμεναν. Και πραγματικά είναι να απορεί κανείς πως δεν το έβλεπαν να έρχεται. Πως είναι δυνατόν, ευφυείς άνθρωποι, να θεωρούν πως με τον τρόπο που αποφάσισαν να ορίσουν μια επιτροπή διαιτησίας θα την έβγαζαν… καθαρή.
Πως είναι δυνατόν ευφυείς άνθρωποι να προκαλούν με τέτοιο τρόπο το κοινό αίσθημα. Με διαικασίες "τσάτρα-πάτρα" να προσπαθούν να νομιμοποιήσουν, μέσω zoom την ίδια παράνομη ΚΕΔ. Και να θεωρούν ότι το πρόβλημα λύθηκε. Άβυσσος...
Για μία ακόμα φορά ο Παναθηναϊκός δικαιώθηκε. Και μάλιστα πανηγυρικά. Γιατί ο Παναθηναϊκός, όπως και στη Euroleague, έτσι και εντός των συνόρων είναι η μοναδική ομάδα που προσπαθεί να σώσει την πληγωμένη αξιοπιστία του ελληνικού μπάσκετ. Και αυτό το έχει καταλάβει και ο πλέον αδαής. Δεν υπάρχει παρασκήνιο, δεν υπάρχουν ερωτηματικά, δεν υπάρχει τίποτα πίσω από τις «πράσινες» κινήσεις. Μόνο να «καθαρίσει» το μπάσκετ…
Και κανονικά ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να έχει δίπλα του τον Ολυμπιακό του «μέχρι τέλους». Τους αδελφούς Αγγελόπουλους οι οποίοι κάθε ώρα και στιγμή, σε κάθε ευκαιρία ευαγγελίζονται πως είναι αποφασισμένοι να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να κάνουν το ελληνικό μπάσκετ ακόμα μεγαλύτερο. Αλλά η μεγάλη απορία που γεννάται είναι: Που είναι οι αδελφοί Αγγελόπουλοι; Που είναι ο Ολυμπιακός;
Σε μια τεράστια κρίση που έχει προκύψει από χθες, ο Ολυμπιακός λάμπει διά της απουσίας του και διά της αφωνίας του. Οι «ερυθρόλευκοι» μοιάζουν να… κρύβονται (για δικούς τους λόγους) και να αρνούνται πεισματικά να πάρουν θέση αναφορικά με όσα έχουν συμβεί. Μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους οι οποίοι τονίζουν με κάθε τρόπο και πως «μάχονται» με όλους τους νόμιμους τρόπους την κάθε παρανομία. Εδώ όμως…; Εδώ τίποτα… Και πραγματικά θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να πάρουν θέση και να τοποθετηθούν για την απόφαση του ΑΣΕΑΔ.
Αλλά δεν είναι μόνο ο Ολυμπιακός που λάμπει διά της απουσίας του. Το ίδιο έχει αποφασίσει να πράξει και η ΕΟΚ. Και ο Βαγγέλης Λιόλιος προσωπικά. Ο Πρόεδρος. Ο θεσμός. Όχι ο κύριος Λιόλιος προσωπικά. Φαίνεται πως ΕΟΚ και Ολυμπιακός έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν μια κοινή γραμμή. Μία κοινή στρατηγική. Μπορεί να είναι τυχαίο. Μπορεί και όχι… Ο καιρός θα δείξει.
ΥΓ1: Οι επόμενες ημέρες θα είναι άκρως ενδιαφέροντες. Από τη στιγμή που θα γίνει γνωστό το πραγματικό σκεπτικό της απόφασης του ΑΣΕΑΔ (πιθανότατα) θα έχουμε να πούμε πολλά περισσότερα.
ΥΓ2: Έξι ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή που οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έγραψαν την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ολυμπιακού. Από τη στιγμή που αποφάσισαν να σύρουν την ομάδα τους στην Α2 γιατί δε μπορούσαν να επικρατήσουν του Παναθηναϊκού. Λες και η ήττα δεν είναι στο παιχνίδι…
ΥΓ3: Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Παναθηναϊκός χθες ήταν… Παναθηναϊκός. Αυτός που πρέπει να είναι σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Σοβαρός και αποφασιστικός. Το «καθάρισε» από το πρώτο δεκάλεπτο, ο Αταμάν κράτησε φρέσκια την ομάδα και πλέον οι πρωταθλητές πάνε για το Step 2.
