- Τι θα έκανε με τον προπονητή μετά τη λαίλαπα που είχε υποστεί το ρόστερ;
- Τι θα έκανε με παίκτες που έπρεπε να τον επαναφέρουν στην πρώτη γραμμή;
- Τι θα έκανε με τους παίκτες με συμβόλαιο που δεν υπολογίζονταν;
- Τι θα έκανε με τους οργανωμένους;
- Τι θα έκανε με το γκρίζο σύστημα που είχε αναπτυχθεί εντός των τειχών;
- Τι θα έκανε με ένα κομμάτι των media;
- Τι θα έκανε με τους διαιτητές της Ευρωλίγκα;
- Τι θα έκανε με τα διαρκείας και τα απλά εισιτήρια;
- Τι θα έκανε με το ΟΑΚΑ και τις εργασίες ανακαίνισης;
- Τι θα έκανε με τα λίγα αλλά ξεκάθαρα «κατευθυνόμενα» accounts στα social media;
Σχεδόν 9 μήνες και κάτι αργότερα, ο Παναθηναϊκός βρήκε λύση σε όλα. Ή μάλλον σχεδόν σε όλα. Προπονητή πήρε τον καλύτερο που κυκλοφορούσε, ρόστερ υψηλού επιπέδου έφτιαξε, τα συμβόλαια τα έλυσε με το αζημίωτο, οι οργανωμένοι είναι υπόδειγμα υποστήριξης και προστασίας της ομάδας, τα media ακολούθησαν το «κύμα», τα ρεκόρ στα εισιτήρια σπάνε κάθε εβδομάδα, το ΟΑΚΑ δόθηκε σε εταιρία κολοσσό για ολικό lifting, οι διαιτησίες στην Ευρωλίγκα δεν τον κυνηγάνε κάθε εβδομάδα, στην Ελλάδα υπάρχει δρόμος για την ισονομία.
Ακόμα και τα σεσημασμένα προφίλ στα social σιώπησαν. Υποχρεώθηκαν από τις εξελίξεις, την μεγάλη επένδυση, τους λαμπερούς παίκτες, την πορεία της ομάδας. Είναι όμως χρονοβόρα διαδικασία να γίνουν όλα τέλεια. Και το ρόστερ επιδέχεται βελτιώσεων, και το γήπεδο και οι διαιτητές. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα μετά την πυρκαγιά που την κατέκαψε. Απαιτεί χρόνο, είναι επίπονο, περνά από τις Σειρήνες για να φτάσει στον τελικό του προορισμό.
Για τον Παναθηναϊκό το φετινό ταξίδι μοιάζει με τον Οδυσσέα δεμένο στο κατάρτι. Οι «Σειρήνες», συμβολίζουν τους κινδύνους που συναντά κάποιος στο ταξίδι της ζωής του, και δεν τους αντιλαμβάνεται με την πρώτη ματιά. Μοιάζουν ασφαλείς, όμορφοι κι ελκυστικοί, αλλά…
Ο Παναθηναϊκός έχει εκατομμύρια οπαδούς. Κι η συντριπτική πλειοψηφία, μηδενός εξαιρουμένου στην πραγματικότητα, στηρίζει με κάθε τρόπο. Με ταξίδια, εισιτήρια, από την τηλεόραση, ξοδεύοντας χρόνο και ενέργεια για να μαθαίνει, να πληροφορείται, να διαβάζει, να παρακολουθεί. Ξοδεύει χρήμα, ενέργεια, φαιά ουσία, συνήθως χαίρεται αλλά και ενίοτε στεναχωριέται όπως συμβαίνει στον αθλητισμό. Ο κόσμος δίνει ζητώντας μόνο προσπάθεια και εντιμότητα. Κι αυτή τη φορά τα βλέπει όλα και με το παραπάνω. Ζητά και ενημέρωση με ίδια χαρακτηριστικά.
Τα προηγούμενα χρόνια με την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού στο πάτωμα, «στημένοι» λογαριασμοί, από εκείνους που πλέον ευδοκιμούν στο παγκόσμιο επιχειρείν, στα social έκαναν παρέλαση καίγοντας μαζί ξερά και χλωρά. Δίκαιους και αδίκους. Μια από τις προσπάθειες, που προσεταιρίστηκε μάλιστα και ο προπονητής του Ολυμπιακού σε μια εντυπωσιακή ταύτιση απόψεων, ήταν να περάσει στην κοινή γνώμη πως από αυτό εδώ το Μέσο οποιαδήποτε επίκριση, αρθρογραφία, σχολιασμός, μεταγραφική είδηση, είναι «γραμμή» της διοίκησης. Εδώ δεν γίνεται ρεπορτάζ, δεν υπάρχουν αρθρογράφοι, δεν έχει κανένας προσωπική άποψη κι ας ξοδεύει 10-12-14 ώρες τη μέρα στη δουλειά του.
Η τέχνη του Γκέμπελς: Αν είσαι εσύ στημένος, πες ότι είναι στημένος ο άλλος. Στην καλύτερη θα σε πιστέψουν. Στη χειρότερη θα τον πάρεις μαζί σου στον βούρκο.
Άνθρωποι μανιακοί, με προσωπικές εμμονές άλλοι εναντίον του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός κι άλλοι με προσωπικά κίνητρα εναντίον του SDNA, των δημοσιογράφων του και των επικεφαλής, έστησαν έναν μηχανισμό λάσπης επιχειρώντας να δημιουργήσουν κλίμα σε κάθε στραβή.
Αν έχουν πρώτοι τις ειδήσεις επειδή κάνουν ρεπορτάζ «τους τα δίνουν». Αν δεν τις έχουν, «είναι άχρηστοι και τους πρόλαβαν οι ανώνυμοι του Twitter».
Αν κάνουν κριτική στον Μπαρτζώκα, τον Παπανικολάου, τον Χουάντσο, τον Αταμάν «τον στοχοποιεί η ΚΑΕ Παναθηναϊκός». Αν δεν κάνουν κριτική, «δεν τα γράφουν γιατί είναι κότες».
Όλα ανώνυμα ασφαλώς. Γιατί εκ του σύνεγγυς, σε κάθε συναπάντημα αυτοπροσώπως με τον απλό κόσμο σε γήπεδα, αεροπλάνα και κοινωνικές συναντήσεις, οι ρεπόρτερ του SDNA δέχονται μόνο συγχαρητήρια. Περίεργο; Όχι.
Ακριβώς επειδή το 99,99% δεν επηρεάζεται από 10-20 στημένους με πέντε account ο καθένας. Αναγνωρίζει με το κλικ, τις καθημερινές επισκέψεις, τα ρεκόρ που σπάνε το ένα μετά το άλλο σε μπασκετικές εκπομπές του YouTube, την ανοιχτή επικοινωνία, το φιλικό χτύπημα στην πλάτη, το «μπράβο, συνεχίστε».
Όλα τα παραπάνω αποτελούν έναν μακροσκελή πρόλογο για να φτάσουμε στην ιστορία της Παρασκευής. Που αποτελεί και την τελευταία πληγή του Παναθηναϊκού.
Η στήλη Slam Dunk κατά την προσφιλή της συνήθεια ήταν αποκαλυπτική. Ανέλυσε γιατί ο Παπανικολάου άλλαξε δημόσια (όχι ιδιωτικά) συμπεριφορά απέναντι στον Σλούκα. Και σχολίασε με δηκτικό τρόπο τα λάθη του Αταμάν στη διαχείριση. Έγκλημα! Και μάλιστα «κατευθυνόμενο». Οι ΣΤΗΜΕΝΟΙ δεν έχασαν την ευκαιρία. Κι όχι μόνο δεν ασχολήθηκαν δευτερόλεπτο με το πρώτο θέμα της στήλης αλλά έπιασαν κατευθείαν «δουλειά».
«Ο Γιαννακόπουλος τους έβαλε». «Γραμμή της διοίκησης για να τον τελειώσουν το καλοκαίρι». «Φεύγει ο Αταμάν πριν τελειώσει το συμβόλαιο του».
Ναι. Τόσο ξεδιάντροπα, τόσο άνανδρα, τόσο βρώμικα. Μια λύσσα υποβόσκουσα που η ομάδα δεν την άφηνε τόσους μήνες να βγει στην επιφάνεια. Γιατί κέρδιζε. Διότι εδώ και ένα γύρο στην Ευρωλίγκα είναι σταθερά σε θέση πλεονεκτήματος.
Δε θα μπορούσε δηλαδή, ο συντάκτης, να εκφράσει προσωπική άποψη. Κι ας κατέγραψε τα προφανή. Κι ας ανέλυσε όσα έλεγε όλος ο κόσμος, ακόμα και αυτοί οι ίδιοι που λίγη ώρα πριν κατέκριναν για τους ίδιους ακριβώς λόγους τον προπονητή.
Κι ύστερα; Ύστερα ήρθε ο διασυρμός τους.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος εξήγησε με λίγες λέξεις ότι αυτοί που προσπαθούν να σας πείσουν δεν είναι Παναθηναϊκοί. Είναι μηχανισμός λασπολόγων. Κι όχι μόνο δεν είχε επικριτική διάθεση απέναντι στον προπονητή αλλά έβαλε ασπίδα απέναντι σε όποιον τολμήσει να ξαναδημιουργήσει σενάρια.
Την καλόπιστη κριτική ούτε ο Γιαννακόπουλος θέλει να τη σταματήσει, ούτε κανείς. Αντιθέτως, τη χρειάζονται όλοι για να βελτιώνονται, να γίνονται καλύτεροι, να προχωρούν μπροστά προεκτείνοντας τους ορίζοντες και τις δυνατότητές τους.
Αυτή τη φορά οι στημένοι που πόνταραν πως «ήταν non paper» μια αμιγώς μπασκετική κριτική στον Αταμάν, χωρίς ίχνος χαρακτηρισμού απέναντι του, δεν έπαιξαν κι έχασαν απλώς. Μπουκώθηκαν δημόσια.
Ο Παναθηναϊκός, ειδικά ο μπασκετικός που αποτελεί εθνικό προϊόν για τον ελληνικό αθλητισμό, δε μπορεί να σέρνεται πίσω από τις εμμονές κανενός. Οι φαντασιόπληκτοι με τα στημένα accounts διασύρθηκαν. Κι από χθες, γύρισαν πίσω στις σπηλιές της σιωπής που βρίσκονται από το καλοκαίρι.
Ολοκληρωτικά θα εκτεθούν όταν δουν το σχέδιο που καταστρώνουν μαζί Γιαννακόπουλος και Αταμάν για την επόμενη σεζόν.
Τότε θα κλείσει κι η τελευταία πληγή. Δέκα είκοσι άνθρωποι που ξυπνούν και κοιμούνται ξερνώντας μίσος και δηλητήριο από πέντε accounts, κατά μιας ομάδας, ενός ανθρώπου, ενός Μέσου, αργά ή γρήγορα θα απομονωθούν.
Κι ο καημός τους θα συνεχιστεί όταν οι ειδήσεις αποκαλυφθούν από το γνωστό μέρος που δεν μοιάζει με κανένα, δεν κατευθύνεται από κανέναν και έχει το θάρρος της γνώμης να τα βάζει στα ίσα με τους κάθε λογής ισχυρούς είτε κόντρα στο ρεύμα, είτε ακόμα και κόντρα στις διοικήσεις… Πάντα, με σεβασμό στους αναγνώστες.
