Το ποτήρι ο καθένας το βλέπει όπως θέλει. Μισοάδειο ή μισογεμάτο. Αν το δει μισοάδειο θα σταθεί στην ήττα απ’ τον Ολυμπιακό, φέρνοντας την… καταστροφή για τον Παναθηναϊκό. Αν πάλι το δει μισογεμάτο, θα αρχίσει τις δικαιολογίες του στυλ που ήταν οι Πράσινοι πριν ένα χρόνο και τί στόχους έχουν τώρα.
Η αλήθεια δύσκολα εντοπίζεται σε κάποιο άκρο όμως. Ο ρεαλισμός και η αντίληψη της κατάστασης, είναι δύσκολοι γρίφοι όταν η Euroleague έχει συνεχόμενα παιχνίδια, τόσο καλές ομάδες και η ψυχολογία γίνεται λάστιχο. Μία νικάς και… κατακτάς το Ευρωπαϊκό περίπατο, την άλλη χάνεις και ανησυχείς αν θα είσαι έστω στην εξάδα.
Εντελώς ψυχρά και ρεαλιστικά, χωρίς τη… μελαγχολία των Παναθηναϊκών επειδή έχασαν ένα ομολογουμένως σημαντικό ντέρμπι στο ΣΕΦ, μετά από κλειστό ματς κι όχι ήττα σαρωτική και ξεκάθαρη: Το «τριφύλλι» είναι στο 18-11, ισοβαθμεί με Ολυμπιακό και Φενέρμπαχτσε αυτή τη στιγμή, ενώ η Μονακό πέρασε μπροστά. Το κακό για τους «πράσινους» είναι πως δεν έχουν την ισοβαθμία απέναντι σε Ολυμπιακό και Φενέρμπαχτσε. Επειδή στον πρώτο γύρο τους αντιμετώπισαν στις αρχές της σεζόν, όταν ακόμη έλειπε ο Μήτογλου κι όταν η εντελώς νέα ομάδα ψαχνόταν. Διαφορετικές θα ήταν οι συνθήκες αν γινόταν τώρα το ματς στο ΟΑΚΑ ας πούμε, ή αν απλά η ήττα δεν ήταν με… κάτω τα χέρια στην Κωνσταντινούπολη. Όμως αυτό ήταν το πρόγραμμα, οπότε δεν μπορεί να υπάρχει γκρίνια γι’ αυτό.
Πριν από τέσσερις αγωνιστικές, ο Παναθηναϊκός έμπαινε σε μια σειρά ομολογουμένως πολύ δύσκολων αγώνων. Σαφώς δυσκολότερων απ’ τα πέντε παιχνίδια που ακολουθούν. Την 26η αγωνιστική ήταν η Φενέρμπαχτσε στο ΟΑΚΑ, μετά τη διακοπή η Ρεάλ στη Μαδρίτη, το εύκολο με τη Βιλερμπάν εντός και ο Ολυμπιακός εκτός για την 29η αγωνιστική. Τότε οι «πράσινοι» είχαν ρεκόρ 15-10.
Ο καθένας σε πιθανή ερώτηση αν θα «έπαιρνε» το 18-11 μετά από τέσσερα ματς, μάλλον θα… υπέγραφε με τα δύο χέρια. Η Φενέρ σε φουλ φόρμα, η Ρεάλ στη Μαδρίτη είναι η Ρεάλ φυσικά, ο Ολυμπιακός σε φουλ φόρμα στο ΣΕΦ. Χωρίς αμφιβολία, το ρεκόρ που έφτασε να έχει τώρα ο Παναθηναϊκός είναι θετικό μετά απ’ αυτή τη σειρά αγώνων.
Αυτό που έρχεται να δυσκολέψει την κατάσταση, είναι κυρίως τα υπόλοιπα αποτελέσματα. Γιατί στην οικονομία μιας σεζόν όπως η κανονική περίοδος της Euroleague, χρειάζεται να… βολέψουν και κάποια άλλα αποτελέσματα για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα. Ή ακόμη και αν το πλασάρισμα είναι καλό, χρειάζεται να έχεις καλή διασταύρωση στα πλέι οφ για να προχωρήσεις. Θυμηθείτε δύο φορές που ο Παναθηναϊκός είχε πλεονέκτημα έδρας και έπεσε τη μία φορά πάνω στη Φενέρ του Ομπράντοβιτς με τον Μπογκντάνοβιτς να… οργιάζει και την άλλη πάνω στη Ρεάλ Μαδρίτης του Ντόντσιτς. Αμφότερες κατέκτησαν τη διοργάνωση στο τέλος. Και τότε κυνηγούσε το πλεονέκτημα και χάρηκε που το πήρε, αλλά αν είχε την επιλογή τελικά θα προτιμούσε μειονέκτημα και διαφορετικούς αντιπάλους.
Ας επανέλθουμε στο σήμερα. Όταν ο Παναθηναϊκός νικούσε τη Φενέρ στο ΟΑΚΑ, Ολυμπιακός και Μονακό έφευγαν με εκτός έδρας νίκες από Βαλένθια και Μπολόνια αντίστοιχα. Αμφότερα αποτελέσματα που δεν ήθελε το «τριφύλλι».
Όταν οι «πράσινοι» νικούσαν εκτός τη Ρεάλ, η Μονακό έφευγε με «διπλό» από την Μπαρτσελόνα και ο Ολυμπιακός έκανε.. περίπατο στη Ζαλγκίρις, η οποία πριν τη διακοπή ήταν σε φουλ φόρμα και αυτό το έχασε στο διάστημα που δεν είχαμε αγώνες Euroleague.
Την προηγούμενη αγωνιστική, η προφανής νίκη του Παναθηναϊκού με τη Βιλερμπάν. Παράλληλα, η Μπαρτσελόνα έφευγε νικήτρια απ’ τη Βαλένθια, η Φενέρμπαχτσε νικούσε μέσα στη Μαδρίτη τη Ρεάλ και ο Ολυμπιακός επικρατούσε της Βίρτους στο ΣΕΦ. Πάλι, ούτε μισό αποτέλεσμα βολικό για τον Παναθηναϊκό.
Η ουσία λοιπόν του πράγματος, είναι πως οι «πράσινοι» με τα δεδομένα τους, έχουν ένα αξιοπρεπέστατο ρεκόρ. Απλώς αν συνεχίσουν να νικούν οι πάντες, τότε προφανώς το πλεονέκτημα έδρας θα έχει χαθεί. Πόσο πιθανό είναι όμως να νικάνε όλοι για πέντε αγωνιστικές ακόμη; Θα το μάθουμε στην πορεία.
