Τελικά το να βάλεις ένα τίτλο σε μια ωραία ιστορία δεν είναι εύκολο πράγμα. Η Ελλάδα νίκησε χθες βράδυ την Κροατία μέσα στο σπίτι της με μια ανατροπή που θύμισε παλιές καλές εποχές και αναρωτιέται κανείς αν απλά μίλησε η κλάση του απίθανου Βασίλη Σπανούλη, ή αν αυτή η εθνική κληρονόμησε κάτι από το DNA που είχε η ελληνική ομάδα στο παρελθόν. Μια κίνηση του Κατσικάρη στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου, όταν έριξε στο παρκέ ταυτόχρονα τρεις κοντούς, άλλαξε την ιστορία του αγώνα. Η Ελλάδα από εκεί που ψυχορραγούσε βρήκε λύσεις τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά , ανέτρεψε το μείον δέκα και μόλις πήρε το προβάδισμα δεν το έδωσε ποτέ πίσω...
Και όλα αυτά έγιναν σε ένα ματς όπου είχαμε 25% τρίποντο… Σε ένα ματς που αντιμετωπίσαμε δυσκολίες στο να γυρίσουμε γρήγορα πίσω μετά από άστοχο σουτ, σε ένα ματς που ο Σιμόν και ο Ούκιτς βρέθηκαν σε μεγάλη βραδιά και δεν μπορέσαμε να τους σταματήσουμε. Η εθνική, όμως, νίκησε γιατί έχει παίκτες που δεν ξέρουν και δεν θέλουν να χάνουν. Με πρώτον από όλους τον Σπανούλη, ένα αληθινό νικητή. Και στο συγκεκριμένο ματς ο Βασίλης δεν ήταν μόνος του. Εκαναν ένα βήμα μπροστά ο Μπουρούσης, ο Κουφός, ο Πρίντεζης, ο Σλούκας, ο Ζήσης και ο Αντετοκούμπο που πάνω από όλα έπαιξαν άμυνα, έβαλαν το κορμί τους δυνατά πάνω στους αντιπάλους τους και έκαναν το κοινό να σωπάσει…
Η Κροατία μπορεί να μην είναι Σερβία ή, Ισπανία, ούτε καν Ιταλία, αλλά δεν παύει να έχει πολύ ταλέντο και να παίζει εντός έδρας. Γιαυτό και η νίκη έχει ιδιαίτερη σημασία. Όχι βαθμολογική, αλλά ψυχολογική… Το παιχνίδι στο ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου πήρε στραβή στροφή για την Ελλάδα. Κουφός και Καλάθης έκαναν λάθη, ο Ούκιτς έδινε την μία ασίστ μετά την άλλη και η διαφορά έγινε διψήφια υπέρ των γηπεδούχων. Κάπου εκεί, όμως, εμφανίστηκαν οι Πρίντεζης και Ζήσης που πέτυχαν μεγάλα καλάθια και έστειλαν ένα πρώτο μήνυμα στους κόκκινους. Την μεγάλη ζημιά, όμως, στην Κροατία επαναλαμβάνουμε ότι την έκανε ο Βασίλης Σπανούλης . Ο αρχηγός της εθνικής ήταν ήταν ο εαυτός του στα καλύτερα του! Ζήτησε και πήρε την μπάλα στα σημεία που κρινόταν το ματς, έβαλε μεγάλα σουτ , κέρδισε βολές, κυριολεκτικά δεν έβλεπε τον προσωπικό του αντίπαλο. Προσέξτε σε πόσα σημεία του δευτέρου ημιχρόνου ο Σπανούλης παίρνει αποφάσεις χωρίς κανένα λάθος.
αγόρασε την φανέλα της εθνικής ΕΔΩ
* Ασίστ στον Μπουρούση για το 41-49
* Ασίστ στον Παπανικολάου για το 51-43
* 1:35 πριν την λήξη του τρίτου δεκαλέπτου κερδίζει τρεις βολές που τις σουτάρει (και τις βάζει) ο Μάντζαρης λόγω τραυματισμού
* Τρίποντο για το 56-61
* 6:18 πριν την λήξη του Δ τρεις κερδισμένες βολές που τις βάζει για το 59-61
* Ασίστ στον Μπουρούση για το 65-6
* Τρίποντο για το 65-66
* Καλή άμυνα, κλέψιμο και ασίστ στον Πρίντεζη για το 70-67 στον αιφνιδιασμό
Γενικά το σχήμα με τα τρία γκαρντ μας που τελείωσαν το παιχνίδι (αλλά και ο Καϊμακόγλου στον χρόνο που αγωνίστηκε) έπαιξαν άμυνα στο όριο του φάουλ και στην επίθεση έκαναν πλεονέκτημα το ότι ήταν πιο γρήγοροι από τους προσωπικούς τους αντιπάλους. Ετσι, για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι στο άθλημα των ψηλών βασιλιάδες είναι οι κοντοί… Μεγάλο παιχνίδι έκαναν και τα δύο πεντάρια μας.
Ο Γιάννης Μπουρούσης που εκτός όλων των άλλων είχε πέντε ασίστ, έβαλε ένα πολύ δύσκολο turn around σουτ που μας έδωσε προβάδισμα με 68 – 67 και κέρδισε πολλές μονομαχίες από τον Τόμιτς. Ο έτερος ψηλός μας, ο Κώστας Κουφός άγγιξε μέσα σε 13 λεπτά το νταμπλ νταμπλ (11 πόντοι, εννέα ριμπάουντ. Αν προσθέσουμε στο δίδυμο των σέντερ και τους σούπερ αθλητικούς Πρίντεζη, Αντετοκούνμπο, τότε η τετράδα των ψηλών δείχνει ικανή για μεγάλα πράγματα. Κατά τα άλλα: Για ένα ακόμη βράδυ δεν μπήκαν τα σουτ (0/4 τα τρία τριάρια μας, 0/4 ο Ζήσης,1/4 ο Πρίντεζης) και όσο διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση, τόσο περισσότερο κλείνουν οι άμυνες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος για διεισδύσεις και παιχνίδι μέσα στην ρακέτα με τους ψηλούς.
Τι μπορεί να γίνει για να διορθωθεί η κατάσταση; Απλό! Συνεχίζουμε να σουτάρουμε με συγκέντρωση και υπό καλές προϋποθέσεις, υποστηρίζουμε τα σουτ μας με επιθετικό ριμπάουντ και θα έρθει το ματς στο οποίο θα μπουν όλα μέσα, θα αλλάξει η ψυχολογία μας και όλα θα γίνουν πιο απλά. Αν είναι, πάντως, να σουτάρουμε τρίποντα στον …γάμο του καραγκιόζη, σαν αυτά τα δύο που έκανε ο Χεζόνια στο τελευταίο τρίλεπτο, τότε καλύτερα να πορευτούμε ως το τέλος χωρίς σουτέρ και σκορ από μακριά! Θα έχουμε και καλύτερα αποτελέσματα…
Το αστείο στην όλη υπόθεση είναι ότι πήγε να μας κάνει την ζημιά ο Ούκιτς που είχε περισσότερη συμμετοχή στο παιχνίδι της Κροατίας τώρα που υποτίθεται ότι τα καλύτερα του χρόνια έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, παρά τότε που ήταν στα ντουζένια του. Αναφερόμαστε στην περίπτωση του πρώην άσσου του Παναθηναϊκού κυρίως διότι είναι ενδεικτικό του πόσο έξω από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι βρίσκονται τα αμερικανάκια της εθνικής μας. Οι Καλάθης, Αντετοκούνμπο και Κουφός πίεσαν σε διαφορετικές περιπτώσεις τον Ούκιτς με λάθος τρόπο (πήγαν πολύ κοντά του και του επέτρεψαν να τους περάσει και να δημιουργήσει ρήγμα, τον άφησαν να διαβάσει την άμυνα και να πάρει σωστές αποφάσεις, του έδωσαν τους χώρους για να κάνει σκορ). Αντί επιλόγου:
Στην Ελλάδα ζούμε και είναι αναμενόμενο να υπάρξουν κάποιοι που είδαν με κακό μάτι την νίκη επί της Κροατίας, όχι γιατί έχασαν το στοίχημα, αλλά διότι τώρα θα βγούμε πρώτοι και θα πέσουμε πάνω στους Ισπανούς. Μάλιστα! Είμαστε μόλις στην δεύτερη αγωνιστική της διοργάνωσης, αλλά για κάποιους έχουμε φτάσει κιόλας στα χιαστί παιχνίδια και αποκλειστήκαμε κιόλας…
Ο βασικός στόχος για την ελληνική ομάδα παραμένει ίδιος: Να συνεχίσει να βελτιώνεται, να γίνει ακόμη πιο ομάδα σε άμυνα και επίθεση, να βρουν ρυθμό παίκτες που ως τώρα δεν έχουν βοηθήσει, αλλά τους έχει απόλυτη ανάγκη η εθνική, όπως ο Παπανικολάου, ο Περπέρογλου, ο Μάντζαρης… Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, νίκες σαν την χθεσινή αποδεικνύονται σπουδαίες. Οικοδομούν προσωπικότητες και σε μαθαίνουν ν’ αντιδρούν σωστά υπό πίεση…
