Αν το ημερολόγιο έγραφε Νοέμβριος τότε ίσως ο Παναθηναϊκός να ήταν σε πολύ καλό δρόμο. Το ημερολόγιο όμως, γράφει Μάρτιος και όλοι καταλαβαίνουμε και γνωρίζουμε πως η χρονιά για τους «πράσινους» έχει στραβώσει και ο… νέος Χρήστος Σερέλης, μαζί με τους συνεργάτες του, έχουν να ανέβουν ένα πολύ μεγάλο βουνό για να διορθώσουν τα κακώς κείμενα των προηγούμενων μηνών.
Εννοείται, πως κανείς δεν έχει την απαίτηση από τον coach Σερέλη και το υπόλοιπο σταφ της ομάδας να κάνει… θαύματα, να κάνει… μαγικά και ξαφνικά ο Παναθηναϊκός να γίνει ομάδα Final-4. Ούτε κανείς φυσιολογικός άνθρωπος θα κρίνει τον Έλληνα προπονητή για το έργο του μέσα σε αυτές τις σχεδόν τρεις εβδομάδας που βρίσκεται στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Όμως ΚΑΙ χθες ο Χρήστος Σερέλης έδειξε κομμάτια της δουλειάς του και της προσωπικότητάς του. Το να αναλύσουμε το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Ερυθρό Αστέρα δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία. Ο Παναθηναϊκός έχει μείνει εκτός στόχων στην Ευρωλίγκα από νωρίς και τώρα παλεύει να βρει κίνητρο, να βρει ρυθμό, να βρει λύσεις και να διατηρηθεί όρθιος για τη «μάχη» του πρωταθλήματος. Και μέσα από τους ευρωπαϊκούς αγώνες που έχουν απομείνει αυτό προσπαθεί να πετύχει ο προπονητής του. Στα τελευταία ματς βλέπουμε τον Έλληνα τεχνικό να έχει δουλέψει την κυκλοφορία της μπάλας (πολλές περισσότερες πάσες σε κάθε επίθεση σε σχέση με το παιχνίδι του Ράντονιτς), πολλά περισσότερα επιθετικά στοιχεία (π.χ. το συνεχές ποστάρισμα του Πονίτκα που έχει γίνει ένας ακόμα πόλος δημιουργίας), βλέπουμε παίκτες να έχουν βρει τη χαμένη τους ψυχολογία (π.χ. Γκιργκόνις), ενώ γενικότερα βλέπουμε ένα εξαιρετικό κλίμα μέσα στην ομάδα, κάτι που είχαμε πολύ καιρό να δούμε. Ένα κλίμα που φαίνεται ξεκάθαρα και από το μπουγέλο των παικτών στα αποδυτήρια, στον Χρήστο Σερέλη, για την πρώτη του νίκη στην Ευρωλίγκα.
Όλα τα παραπάνω, ναι, είναι έργο του Έλληνα προπονητή. Και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Και μάλιστα τη στιγμή που έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό αγωνιστικά προβλήματα. Στην αναμέτρηση με την Μονακό έπρεπε να διαχειριστεί την ομάδα του χωρίς να υπολογίζει σε τρεις πρωτοκλασάτους παίκτες του. Νέιτ Ουόλτερς, Δημήτρης Αγραβάνης, Αρτούρας Γκουντάιτις. Χθες ο Ουόλτερς μπήκε στην εξίσωση, οι άλλοι δύο έμειναν εκτός για ένα ακόμα ματς και ο Σερέλης με δική του απόφαση άφησε εκτός και τον Ντουέιν Μπέικον. Μια απόφαση που μόλις έγινε γνωστή προκάλεσε ερωτηματικά και αντιδράσεις. Ο Μπέικον, αναμφίβολα, είναι το μεγάλο επιθετικό «όπλο» του Παναθηναϊκού και ίσως το κορυφαίο στη διοργάνωση. Ο τρόπος παιχνιδιού του, όμως, δεν είναι αυτός που θέλουν στον νέο Παναθηναϊκό. Και γι αυτό ο Σερέλης και οι συνεργάτες του είναι αποφασισμένοι να του το κάνουν ξεκάθαρο με κάθε τρόπο. Ο Μπέικον θα πρέπει να αλλάξει νοοτροπία τόσο εντός όσο και εκτός των τεσσάρων αγωνιστικών γραμμών αν θέλει να είναι μέρος της ομάδας. Ο Μέξας το είπε μέσες άκρες μετά το ματς με την Μονακό, ο Σερέλης το έκανε πράξη.
Και αυτή είναι μια μεγάλη νίκη για τον Έλληνα τεχνικό. Είναι μια κίνηση τεράστιας σημασίας γιατί κάποιοι μπορεί να τον θεωρούσαν μεταβατικό, πως δε μπορεί να πάρει τέτοιες αποφάσεις, πως δε μπορεί να κάνει τη διαφορά. Και όμως πήρε την απόφαση, του βγήκε, δικαιώθηκε και έδειξε σε όλους (εντός και εκτός ομάδας) πως ο Παναθηναϊκός δε μπορεί να εξαρτάται από κανέναν παίκτη. Όσο καλός και αν είναι. Και αυτή είναι η τεράστια μαγκιά του Έλληνα προπονητή.
Χθες, είχαμε και την… άτυπη παρουσίαση του Σάνι Μπετσίροβιτς. Ο Σλοβένος άλλοτε παίκτης του Παναθηναϊκού ήταν κοινό μυστικό πως θα αναλάβει τη θέση του τεχνικού διευθυντή της ομάδας, (ουσιαστικά τη θέση που έμεινε κενή μετά την αποχώρηση του Αργύρη Πεδουλάκη) και το ότι παρακολούθησε την αναμέτρηση από τον πάγκο της ομάδας, μαζί με τους ανθρώπους των «πράσινων» λέει ακόμα περισσότερα. Είναι δεδομένο ότι ο Μπετσίροβιτς έχει ξεκινήσει επαφές, μιας και οι «πράσινοι» έχουν ξεκινήσει ήδη τον σχεδιασμό τους για την νέα σεζόν, αλλά όσο… ιντριγκαδόρικο και αν ακούγεται, το να μπούμε από τώρα σε διαδικασία ονομάτων παικτών και προπονητών το πιο πιθανό είναι να μας… εκθέσει. Οπότε λίγη υπομονή και όλα θα γίνουν. Και όλα θα μαθευτούν.
ΥΓ: Είναι απόλυτα φυσιολογικό ο κόσμος του Παναθηναϊκού να έχει κουραστεί, να έχει ξενερώσει, να έχει απογοητευτεί. Η ομάδα και ο κόσμος μαζί έχουν περάσει τρία πάρα πολύ δύσκολα χρόνια. Τρεις σεζόν που δεν ταιριάζουν καθόλου στην ιστορία της ομάδας. Όμως είναι στο πρόγραμμα και αυτές οι χρονιές. Η κριτική είναι πάντα δεκτή. Ειδικά όταν είναι δίκαια και δεν έχει εμπάθεια. Όμως όταν κριτικάρουμε παίκτες δε θα πρέπει να ξεχνάμε την προσφορά τους. Και για να μιλήσουμε με ονόματα, χθες μεγάλη μερίδα του κόσμου δυσφόρησε με τον Γιώργο Παπαγιάννη πολύ έντονα σε μια συγκεκριμένη φάση. Και ο κόσμος είχε δίκιο. Αλλά αυτή τη στιγμή αυτό που χρειάζεται η ομάδα και κάθε παίκτης ξεχωριστά είναι στήριξη και πίστη. Μόνο έτσι θα ορθοποδήσει ο Παναθηναϊκός. Και να μην ξεχνάμε ότι ο Παπαγιάννης πέρασε πολύ δύσκολα επί Ράντονιτς, ο Παπαγιάννης το τελευταίο διάστημα παίζει μόνος του στο «5» χωρίς να παίρνει ανάσα.
