Τώρα να πούμε "παρακαλώ", ως απάντηση στο "ευχαριστώ" που δεν θα πείτε; Θα είναι άβολο και ανούσιο. Εξάλλου, οι μισοί δεν εκμεταλλευτήκατε το ...στραβοπάτημα του Ολυμπιακού. Επομένως... πάλι ο Κακός ο Άρης τα φταίει όλα!
Εφόσον λοιπόν η ομάδα του Μάντζιου παραμένει ο καλικάντζαρος στο "παραμύθι" του ελληνικού ποδοσφαίρου και έχει την δύναμη να δίνει πρωταθλήματα δεξιά και αριστερά, πάμε να δούμε παρέα την πορεία του ως τώρα στην σεζόν.
Πως το κάνει βρε παιδί μου;
Μια σεζόν που ξεκίνησε προβληματικά και με λάθος επιλογές. Τόσο σε παίκτες, όσο και σε προπονητικό σταφ. Σε αυτό έχει ευθύνη και ο Θόδωρος Καρυπίδης. Οι επιλογές είναι επιλογές και στο φινάλε κρινόμαστε από αυτές.
Χάνοντας Ευρώπη, χάνοντας βαθμούς με το τσουβάλι, σε έδρες που θα ήταν φρόνιμο να βρίσκονται εντός προγράμματος βαθμολογικής συγκομιδής, χάνοντας ταυτότητα και ενδιαφέρον από πολύ - πολύ νωρίς. Και όλα αυτά πριν την κλήρωση στο κύπελλο με την ΑΕΚ. Πριν καν χειμωνιάσει!
Έπειτα, κατήφεια! Απαισιοδοξία! Πως μπορεί ο Άρης του μικρού μπάτζετ να "χτυπήσει" τρόπαιο, με την νταμπλούχο ΑΕΚ να μπαίνει ΤΟΣΟ νωρίς στο διάβα του; Δεν το έχει ξανακάνει, εδώ και δεκαετίες! Πως μπορεί να βγει Ευρώπη, απέναντι σε πιο ενισχυμένο Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, που (επικοινωνιακά) είναι τα φαβορί για το πρωτάθλημα;
Κάποιοι βιάστηκαν να τελειώσουν την χρονιά από νωρίς. Κάποιοι ίσως και να το πίστεψαν...
Μετά; Μετά συνειδητοποιήσαμε πως, έι, για μισό λεπτό! ο Άρης έχει το πιο "value for money" φορ του πρωταθλήματος. Μετά είδαμε πως είναι πλήρης σε κάθε θέση, με παίκτες πολυεργαλεία και αξιοσέβαστο βιογραφικό. Μετά είδαμε πως οι αντίπαλοι δεν μετρήθηκαν σωστά και γέμισαν ...μασχάλες με πολλά καρπούζια. Πολλά περισσότερα από όσα αντέχουν.
Έπειτα είδαμε πως στα ντέρμπι ο εγωισμός των προσωπικοτήτων του Άρη έκανε αισθητή την παρουσία του. Η ομάδα έπαιρνε αποτελέσματα που προκαλούσαν έκπληξη.
Αν κοιτάξει κανείς κατάματα την αλήθεια θα δει πως η ομάδα της Θεσσαλονίκης έχει παίκτες που μπορούν να κουβαλήσουν το βάρος των 54 χρόνων μακριά από τίτλους. Παίκτες που έχουν σηκώσει τρόπαια και έζησαν πρωταθλήματα πολύ πιο ανεπτυγμένα από το ελληνικό. Παίκτες που μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια κάθε αντίπαλο και να παίξουν θελκτικό ποδόσφαιρο. Κόντρα στα προγνωστικά...
Το απέδειξαν και με τον Ολυμπιακό, που ως τώρα έδειχνε άτρωτος απέναντι στον Άρη.
Η πρόκριση απέναντι στην ΑΕΚ έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της σε αυτή την ικανότητα που διαισθανόμασταν πως υπήρχε. Ήταν όμως μόνο η αρχή.
Ο Άρης γνώριζε πως στο πρωτάθλημα δεν μπορεί να πλησιάσει, είτε λόγω μπάτζετ, είτε και ελέω χαμένων βαθμών από την κακή του αρχή.
Ήξερε καλά όμως πως μπορούσε να μετρηθεί με όλους! Είτε σε ολόκληρα παιχνίδια, είτε σε ημίχρονα και 20λεπτα.
Αυτός ήταν και ο λόγος που στα ντέρμπι ο Άρης έβαζε την καλή του πανοπλία. Είτε κυριαρχικά, είτε με "κλεφτοπόλεμο" στις αντεπιθέσεις. Δοκιμάζοντας, σβήνοντας και ξαναγράφοντας!
Όλο το διάστημα μετά τον Φεβρουάριο οι παίκτες του Μάντζιου προετοιμάζονται για το ραντεβού με την ιστορία. Το έδειξαν με τον ΠΑΟΚ, το έδειξαν απέναντι στον Παναθηναϊκό (οι αριθμοί είπαν την αλήθεια, περισσότερο από το τελικό σκορ), το έδειξαν για ένα ημίχρονο απέναντι στην ΑΕΚ και χθες απέναντι στον Ολυμπιακό. Στον βελτιωμένο - φορμαρισμένο και Ευρωπαίο Ολυμπιακό.
Δεν είναι οι νίκες. Δεν είναι οι ισοπαλίες. Είναι η άνεση και η αυτοπεποίθηση που βγάζει η ομάδα απέναντι σε ακριβοθώρητους αντιπάλους, που έχουν μάλιστα και "κάψα" για βαθμούς και παίζουν με την πλάτη στον τοίχο.
Ο Μάντζιος δεν θα ανοίξει τα μάτια σε κανέναν ως την μέρα του τελικού. Δεν χρειάζεται κιόλας να το κάνει. Ίσως να μπορούσε να πάρει και 2-3 νίκες παραπάνω. Τι περισσότερο όμως θα κατάφερνε από το να θορυβήσει τον Τερίμ και τον Παναθηναϊκό;
Έχει δει κανείς άραγε τις ενδεκάδες του Άρη όταν παίζει καλό ποδόσφαιρο και παίρνει αποτελέσματα; Έχει μήπως δει, πως παίζει ο Άρης όταν είναι πλήρης και οργανωμένος; Έστω και σε ένα ημίχρονο. Έστω και για 10 λεπτά...
Έχει ακούσει πραγματικά τον Μάντζιο, όταν μιλάει μετά από ήττες για τον... Μανού, που επέστρεψε και άρεσε; Τον έχει ακούσει και πραγματικά κατανοήσει, όταν αναφέρει πως η ομάδα θα είναι έτοιμη εκεί που πρέπει;
Οι κιτρινόμαυροι επιδίδονται σε παιχνίδι υπομονής, αδιάφοροι για τους βαθμούς. Η ετοιμότητα τους είναι το παν!
Αντέχουν στην απαξίωση και στην χλεύη. Αντέχουν να είναι για ακόμη μία εβδομάδα οι κακοί του ποδοσφαίρου. Αντέχουν να ακούν για φιλίες, "καφέδες" και άρματα. Να ακούν αντιπροέδρους ομάδων να τους κατηγορούν και να τους σπιλώνουν. Δυναμώνουν και προετοιμάζονται, σε μια εξορία που οι ίδιοι επέλεξαν, μακριά από βαθμοθηρία, μακριά από τα φώτα και τα πρωτοσέλιδα.
Όπως τιτλοφορεί και σε ένα βιβλίο του ο Μενέλαος Λουντέμης: "Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα". Ανήσυχος και ανυπόμονος είναι και ο Άρης για τον τελικό του Πανθεσσαλικού. Έχει πλέον μετρηθεί με όλους. Οι πρόβες τελειώνουν.
Σε λίγο θα είναι έτοιμος να ολοκληρώσει την έκπληξη, κόντρα σε μπάτζετ και υπερδυνάμεις! Κόντρα στα προγνωστικά!
