Είναι εκείνες οι οποίες έχουν «ποτιστεί» με την τοξική αντίληψη ότι ο άντρας είναι ο κύριος σε μία σχέση και αναπαράγουν τα στερεότυπα αυτά, ως: σύζυγοι, μητέρες, αδερφές και φίλες.
Το γράφω αυτό μετά λόγου γνώσης αναλογιζόμενη τη δράστιδα της επίθεσης με βιτριόλι, στην Ιωάννα Παλιοσπύρου, τη Λήδα Πρωτοψάλτη, η οποία μίλησε στο Μega για την υπόθεση Λιγνάδη και τη Μαρία Ιωαννίδου, η οποία με δηλώσεις της στον Alpha αναφέρθηκε στον Πέτρο Φιλιππίδη.
Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής ανάμεσα σε αυτές τις τρεις γυναίκες, θεωρούν ότι οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους δεν ορίζονται από το σεβασμό και την ελεύθερη βούληση, αλλά από άγραφους κανόνες κτήσης, στους οποίους ο αδύναμος (η γυναίκα ή το παιδί) είναι το κτήμα.
Η κυρία Λήδα Πρωτοψάλτη αναφερόμενη στον Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος κατηγορείται για κατά συρροήν βιασμούς και παιδοβιασμούς, είπε: «Λυπάμαι που ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι στη φυλακή και δεν μπορώ να πάρω θέση»...
Από την άλλη η κυρία Ιωαννίδου, παρ' ολίγον να μας πει ότι ο Πέτρος Φιλιππίδης, ο οποίος κατηγορείται για βιασμούς, ήταν το alter ego του πρωταγωνιστής του συγκλονιστικού μυθυστoρήματος, του Πάτρικ Ζίσκιντ, «Το Άρωμα», Ζαν Μπατίστ Γκρενουίγ και πέφτανε όλες να τον φάνε από την ομορφάδα του: «Με πονάει όλο αυτό που έγινε με τον Πέτρο, κακώς είναι στη φυλακή».
Η πιο ακραία φυσικά από τις τρεις περιπτώσεις είναι αυτή της γυναίκας που προμελετημένα, έδρασε για να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στην Ιωάννα Παλιοσπύρου, επειδή θεωρούσε ότι απειλείται μία φανταστική σχέση που είχε, όπως αποδείχθηκε.
Οι δύο πρώτες γυναίκες δεν είχαν να πουν ένα λόγο συμπαράστασης για τα ανήλικα και τα ενήλικα θύματα, που κακοποιήθηκαν σωματικά και ψυχικά από τους δυο ηθοποιούς. Δεν είχαν να πουν μία κουβέντα συμπόνοιας για όσες και όσους τόσα χρόνια ήταν αναγκασμένοι να ζουν με τις πληγές τους και παράλληλα, να βλέπουν τους κακοποιητές τους να απολαμβάνουν την αγάπη και την αποδοχή του κοινού.
Η μη λήψη ξεκάθαρης θέσης όταν υπάρχουν τόσο αποτρόπαια εγκλήματα, αντιστοιχεί, σκοπούμενα, με απόπειρα απομάκρυνσης από τα γεγονότα ώστε να επιτευχθεί παραμόρφωση αυτών. Δεν ήταν αυτό που νομίζαμε...
Η δράστις της επίθεσης με βιτριόλι από την άλλη, είχε το κουράγιο να οργανώσει το έγκλημα, αλλά δεν βρήκε το θάρρος να παραστεί στη δικαστική αίθουσα, όπου την περίμενε η Ιωάννα. Την περίμενε, όπως είπε στην συγκλονιστική συνέντευξη που παραχώρησε στην Κατερίνα Καινούριου, να σταθεί μπροστά της και να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεων της.
Η συνέντευξη αυτή της Ιωάννας Παλιοσπύρου είναι πραγματικό μνημείο αξιοπρέπειας και αστείρευτης δύναμης, σε σημείο που θες πραγματικά να υποκλιθείς μπροστά σε αυτή τη γυναίκα.
Την ώρα που καθημερινά παλεύει με τον σωματικό και ψυχικό πόνο και που έχει έναν μαραθώνιο μπροστά της από χειρουργικές επεμβάσεις και θεραπείες για να μπορέσει να γίνει ξανά λειτουργική, μιλούσε για τον άνθρωπο που προσπάθησε να της καταστρέψει τη ζωή χωρίς ίχνος αυτολύπησης, οργής ή εκδίκησης.
Η απώλεια της ομολογουμένως θαυμαστής ομορφιάς της Ιωάννας Παλιοσπύρου ανέδειξε μία τεράστια προσωπικότητα, που σε καθηλώνει με την μεγαλοψυχία της και την ακεραιότητα της.
Όσο φτηνά και ταπεινά ήταν τα κίνητρα που όπλισαν το χέρι της δράστιδος με το οξύ, τόσο μεγαλειώδης είναι η στάση του θύματος, που ομολόγησε με αφοπλιστική ψυχραιμία ότι μετά την επίθεση έπαιρνε κουράγιο πριν από κάθε επέμβαση σκεπτόμενη ότι είναι ήδη πεθαμένη και ότι αν βγει από το χειρουργείο μόνο καλύτερα μπορεί να γίνει.
Παρακολουθώντας τα μέσα όλο αυτό το διάστημα, είναι ξεκάθαρο ότι διαπράχθηκε μεγίστη ύβρις εις βάρος της Ιωάννας, η οποία παρουσιάστηκε ως ένας άνθρωπος που αξίζει τον οίκτο. Εκείνη όμως στάθηκε δυνατή απέναντι σε συναδέλφους και φωτογράφους που με κανέναν σεβασμό δεν την προσέγγισαν όταν έφτασε στο δικαστήριο και πολύ παραπάνω στη συνέντευξη που παραχώρησε, καθιστώντας σαφές ότι η απόπειρα αφανισμού της απέτυχε! Η επίθεση της έδωσε ασύλληπτη δύναμη και παραμένει μία γυναίκα με αυτοσεβασμό. Αυτό από το οποίο στερήθηκε η παρ' ολίγον δολοφόνος της, που ήθελε να έχει κατ' αποκλειστικότητα έναν άντρα.
Εκεί ακριβώς εστιάζεται η νοσηρή αντίληψη που κυριαρχεί στις σχέσεις πατριαρχικής εξουσίας και που δυστυχώς είναι τόσο βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία, που οι γυναίκες τις συντηρούν και τις αναπαράγουν μέσα από το ρόλο που διατηρούν κάθε φορά.
Μία υγιής σχέση όμως, δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στον σεβασμό και την αγάπη, όχι στην καταπίεση και τον εξαναγκασμό.
Χθες, στο φως της δημοσιότητας ήρθε μία είδηση που προκαλεί σοκ, νομίζεις ότι πρόκειται από απόσπασμα της θεατρικής παράστασης «Κοίτα τους», του Μάριου Ποντίκα, που ανέβασε πρόσφατα το ΚΕΘΕΑ Αριάδνη... Στη Ρόδο στις 11 Οκτωβρίου στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου θα βρεθεί ένας άντρας, ο οποίος κατηγορείται για απόπειρα βιασμού κατ’ εξακολούθηση, για ενδοοικογενειακή απλή σωματική βλάβη κατ’ εξακολούθηση, για απειλή σε βάρος σε βάρος συζύγου κατ’ εξακολούθηση και για παράνομη κατακράτηση. Ο άντρας αυτός κυκλοφορεί ελεύθερος με τους περιοριστικούς όρους.
Ο 57χρονος, ο οποίος διατηρούσε παράλληλα ερωτικές σχέσεις όταν έμαθε από την ίδια τη σύζυγο του, η οποία είχε τύψεις, ότι σύναψε μία σχέση που κράτησε 1,5 μήνα με έναν άλλον άνδρα, άρχισε να της ασκεί σωματική και σεξουαλική βία, τη χτυπούσε με γροθιές στο κεφάλι, τη δάγκωνε και να την κλείδωνε στο σπίτι και επιχειρούσε επανειλημμένως να την εξαναγκάσει να συνευρεθεί ερωτικά με έναν σκύλο ράτσας ροντβάιλερ, ιδιοκτησίας του, όπως ακριβώς ιδιοκτησία του θεωρούσε ότι ήταν και η σύζυγος του.
Η είδηση αυτή φέρνει στην επιφάνεια με τον πλέον τραγικό τρόπο την αρρωστημένη νοοτροπία και εξηγεί πώς έχουμε φτάσει τις έξι γυναικοκτονίες μόνο φέτος...
Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν... Στο νοτιοανατολικό σύνορο της Ευρώπης οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε και να αναθεωρήσουμε τη σκοπιά που βλέπουμε τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ «δυνατών» και «αδυνάτων». Οφείλουμε να εκθεμελιώσουμε την κακοποίηση, τη βία, και τους αποκλεισμούς. Οφείλουμε να ακούσουμε με σεβασμό τα θύματα της πατριαρχίας.
