Το ελληνικό βόλεϊ έχει αλλάξει πολύ από το 2018. Πέρα από τον Ολυμπιακό που τότε είχε την απόλυτη κυριαρχία και με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ να απουσιάζουν από τη Volley League, τον ΠΑΟΚ να μην έχει εμφανιστεί ακόμα στο προσκήνιο ο ΑΟ Θήρας, ο Πανναξιακός και ο Άρης πάλευαν ουσιαστικά για τη δεύτερη θέση. Φέτος, είναι κοινώς αποδεκτό πως τίποτα δεν είναι ίδιο με τότε και οι ομάδες προσφέρουν ένα πολύ ισχυρό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
Ωστόσο, στο ξεκίνημα της σεζόν αν φτιάχναμε μια λίστα με φαβορί θα βάζαμε ψηλά τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ, λίγο πιο πίσω την ΑΕΚ και λίγο πιο πίσω τον ΑΟ Θήρας. Ο Άρης θα βρισκόταν στις αξιόλογες ομάδες αλλά σε καμία περίπτωση δε θα περίμενε κανείς ότι μετά από επτά αγωνιστικές θα είναι μόνος πρώτος. Αν αυτό το πίστευε ο Γιάννης Τσαϊρέλης δεν μπορούμε να το ξέρουμε αλλά σίγουρα η παρουσία της ομάδας στο Βαλκανικό Κύπελλο που εν τέλει δεν έδωσε την πρόκριση στο Challenge Cup ίσως να ήταν το «χαστούκι» που αφύπνισε τον Άρη.
Σίγουρα πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι τα μεγάλα παιχνίδια θα έρθουν τώρα για την ομάδα του Γιάννη Τσαϊρέλη και πως ότι είδαμε τώρα δεν έχει τον ίδιο βαθμό δυσκολίας με αυτά που θα έρθουν σύντομα. Ωστόσο ακόμα και έτσι ο Άρης κατάφερε να κερδίσει μέσα στη Νάξο, να πάρει νίκη κόντρα σε μια πολύ αξιόλογη Θέτιδα αλλά και να επικρατήσει στην έδρα του Μαρκόπουλου και των αξιόμαχων Αμαζόνων. Και φυσικά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό ήταν το πρώτο δυνατό τεστ στο οποίο μπορεί να χάθηκε ένας βαθμός αλλά οι κίτρινες έδειξαν πως μπορούν να τα καταφέρουν στα δύσκολα ακόμα και όταν παίζουν με την πλάτη στον τοίχο.
Σε μια ομάδα με αρκετές νεαρές αθλήτριες υπάρχουν 3+1 βασικοί πυλώνες. Σίγουρα τα βλέμματα πέφτουν (και όχι άδικα) στη Μερκάδο και την Έβανς. Από τη μία η Μερκάδο έχοντας αγωνιστεί και παλιότερα στο ελληνικό πρωτάθλημα ξέρει καλά τα δεδομένα και βρέθηκε στον Άρη απόλυτα έτοιμη αλλά και πιο ώριμη σε σχέση με το πέρασμά της παλιότερα από το Μαρκόπουλο. Από την άλλη, η Έβανς που περνάει τη δεύτερη σεζόν της στον Άρη είναι ακόμα καλύτερη και πιο αποτελεσματική. Οι δυο τους μοιάζουν ασταμάτητες επιθετικά και έχουν μεγάλη ωριμότητα και ποικιλία στο παιχνίδι τους. Όταν η άμυνα προσαρμόζεται στα δυνατά τους χτυπήματα, που χωρίς τη βοήθεια του μπλοκ είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν, έχουν την ικανότητα να παίξουν με τεχνικά χτυπήματα και να αντιμετωπίσουν την άμυνα. Επιπλέον, η μεγάλη αποτελεσματικότητα στο σερβίς τους ανεβάζει ακόμα περισσότερο το επίπεδο δυσκολίας στον αντίπαλο.
Βέβαια, χωρίς την σωστή καθοδήγηση από την πασαδόρο, Κωνσταντίνα Δρακουλίδου, δε θα είχαν την ίδια αποτελεσματικότητα. Η Θεσσαλονικιά πασαδόρος, που ως γνωστόν βρέθηκε στην Άρη και την πόλη της καθώς ήθελε να ολοκληρώσει τις σπουδές της, ταίριαξε απόλυτα στην ομάδα και δείχνει καλύτερη από ποτέ. Η Δρακουλίδου είναι μια πολύ έξυπνη πασαδόρος που μπορεί να «διαβάσει» το παιχνίδι και να μοιράσει τις επιθέσεις πολύ σωστά ώστε να αξιοποιηθούν απόλυτα από τις συμπαίκτριές της. Η συνύπαρξή της με την Έβανς συμβαίνει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και η χημεία που βγάζουν μαζί στον αγωνιστικό χώρο είναι εμφανής.
Ο παράγοντας Χ του Άρη δεν είναι άλλος από την λίμπερο, Όλγα Πετρινόλη. Παρότι μόλις 19 ετών παρουσιάζει μια σοβαρή εικόνα και δίνει πολύ μεγάλες βοήθειες στην άμυνα και την υποδοχή σε μια ομάδα ιδιαίτερα επιθετικογενή. Σαφώς και η κεντρικές Κιουτσιούκη και Τσομπανίδου αλλά και η Σουάν δίνουν μεγάλες βοήθειες αλλά η παρουσία της Πετρινόλη είναι πραγματικά ουσιαστική.
Ο Άρης δεν έχει ακόμα παρουσιάσει ισχυρό ροτέισον και αυτό θα είναι το μεγάλο ερωτηματικό. Τα παιχνίδια με ΑΟ Θήρας, ΑΕΚ και Ολυμπιακό θα είναι συνεχόμενα ενώ λίγο μετά θα έρθει και το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Εκεί θα μπορούμε να βγάλουμε ακόμα περισσότερα συμπεράσματα. Ο Γιάννης Τσαϊρέλης χρεώνεται σε μεγάλο βαθμό την μέχρι τώρα επιτυχία και πλέον καλείται να κάνει εξίσου καλή διαχείριση σε ένα σερί δύσκολων αγώνων. Παρόλα αυτά η ομάδα της Θεσσαλονίκης έχει κάνει στο απόλυτο αυτό που έπρεπε να κάνει μέχρι τώρα και έχει κερδίσει με την αξία της θετικά σχόλια. Όσο η τριάδα Μερκάδο, Έβανς και Δρακουλίδου θα είναι υγιής και αποτελεσματική ο Άρης θα συνεχίζει να είναι δυνατός και απόλυτα υπολογίσιμος. Ας έχουμε επίσης υπόψιν πως η χρονιά είναι μεγάλη και θα περιλαμβάνει σκαμπανεβάσματα και με την απουσία ευρωπαϊκών υποχρεώσεων ο Άρης θα έχει ένα μικρό πλεονέκτημα ξεκούρασης. Μέχρι στιγμής δίνουμε τα credits στις κίτρινες και αναμένουμε να δούμε αν το κατόρθωμα του 2018 είναι εφικτό ή… όνειρο θερινής νυκτός.
