Για τρία σετ τίποτα δε λειτούργησε καλά για τον Παναθηναϊκό. Σε μεγάλο βαθμό αυτό δείχνει και πόσο σημαντική ήταν η νίκη στην Ολλανδία αφού η Οριόν αποδείχθηκε ένας πολύ δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος. Οι Ολλανδοί έκαναν ένα πολύ αποτελεσματικό παιχνίδι και έβαλαν τις βάσεις για να διεκδικήσουν την πρόκριση στο χρυσό σετ.
Ο βασικότερος άξονας για την Οριόν ήταν ο πασαδόρος της. Ο Κλούσκι έδωσε ταχύτητα στην ομάδα του και έφτιαξε ιδανικές συνθήκες σε κάθε φάση. Είναι ενδεικτικό πως στην πλειοψηφία των επιθέσεων της Οριόν ο Παναθηναϊκός είχε μονό μπλοκ κάτι που έχει να κάνει με το πολύ καλό μοίρασμα του Βέλγου πασαδόρου. Με την Οριόν να επιτίθεται με καλές προϋποθέσεις, το μπλοκ των πρασίνων να απουσιάζει και την υποδοχή να «τραυματίζεται» επανειλημμένα.
Επιθετικά ο Παναθηναϊκός είχε εκλάμψεις κατά βάση στο πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού, δηλαδή στο πρώτο σετ και στο μισό δεύτερο. Δεν είχε διάρκεια, όμως, και δεν έβρισκε τον τρόπο να απειλήσει από το δικό του σερβίς και έτσι οι τρόποι για κάτι καλό μειώνονταν όσο το ματς εξελισσόταν και η Οριόν ανέβαζε ταχύτητα.
Ο Ερνάντεζ βρήκε αρκετά εμπόδια από το μπλοκ των Ολλανδών με αποτέλεσμα ο Γιάκοπσεν να ψάχνει εναλλακτικές. Οι κεντρικοί υπέπεσαν σε αρκετά λάθη σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει από Πετρέα και Ραγκέλ ενώ ο Κόβαρ, ο Σάντερ και ο Φράγκος έβλεπαν ξανά και ξανά την άμυνα της Οριόν να έχει απάντηση στα χτυπήματά τους. Μπορεί το μπλοκ των Ολλανδών να μην έφερε αμέτρητους πόντους αλλά χάλασε πολλές επιθέσεις του τριφυλλιού κάτι που ήταν το ιδανικότερο για τους φιλοξενούμενους στην κόντρα μπάλα.
Η παρουσία του Φράγκου στην υποδοχή, κυρίως στο χρυσό σετ, ήταν πολύτιμη. Ο Σάντερ δεν ήταν κακός επιθετικά αλλά ο Έλληνας ακραίος στην υποδοχή μπόρεσε να κάνει τη διαφορά μαζί με το Ζήση και κάπως έτσι ξεκίνησε η αντεπίθεση. Στο καθοριστικότερο σημείο του παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός βρήκε λύσεις και από τους κεντρικούς αλλά και από τους ακραίους πιέζοντας πολύ και από το σερβίς. Αν λέμε ότι στο βόλεϊ κάθε σετ είναι μια άλλη ιστορία αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο στο χρυσό σετ. Εκεί έμοιαζε να έσβησε ότι είχε συμβεί στα προηγούμενα τρία και ο Παναθηναϊκός είχε το… μαχαίρι στα δόντια.
Η στιγμή που η γραμματεία προσπαθούσε να λύσει τα δικά της θέματα και οι ομάδες προσπαθούσαν να μείνουν ζεστές εν αναμονή του χρυσού σετ έγινε το κλικ. Ο κόσμος δημιούργησε μια απίστευτη ατμόσφαιρα δίνοντας στην ομάδα την απαραίτητη ώθηση και χωρίς καμία υπερβολή έγινε ο έξτρα παίκτης της ομάδας. Σε ένα σημείο που το μυαλό των παικτών μπορεί να παρασυρθεί και να χαθεί πλήρως η συγκέντρωση μετά από τρία χαμένα σετ και τον αντίπαλο να δείχνει έτοιμος για μια μεγάλη ανατροπή το Κλειστό του Αγίου Θωμά έγινε η απόλυτη έδρα και έδωσε φτερά στην ομάδα.
Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με τη φωτιά αλλά δεν κάηκε. Έκανε ένα κακό παιχνίδι αλλά δεν το πλήρωσε. Η φύση του αθλήματος είναι τέτοια που δίνει την ευκαιρία σε τέτοια συνθήκη να διορθώσει τα λάθη της μια ομάδα που κατά τα άλλα είναι ικανή. Ο Παναθηναϊκός δεν έγινε κακή ομάδα επειδή έχασε με 0-3 ούτε έγινε… Τρεντίνο επειδή προκρίθηκε. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος ξέρει τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της ομάδας του και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βρήκε τη λύση στην εξίσωση και, όπως και πέρυσι, η ομάδα επιβίωσε στο χρυσό σετ του προημιτελικού και συνεχίζει να ονειρεύεται. Άλλωστε η πρόκληση της ευρωπαϊκής διάκρισης είναι τόσο μεγάλη που αν 15 πόντοι σε ένα χρυσό σετ είναι αρκετοί για το στόχο τότε ο Παναθηναϊκός θα βρει τον τρόπο να τους κερδίσει.
