Η αρχή του αγώνα, άκρως επεισοδιακή- και αυτή που έκανε όλο το υπόλοιπο grand prix να μην έχει κανένα απολύτως νόημα: ο Ρομέιν Γκροζιάν διέλυσε το μονοθέσιό του, η Χάας άρπαξε φωτιά και ο Γάλλος σώθηκε κυριολεκτικά από θαύμα.
Το τρομακτικό ατύχημα στον πρώτο μόλις γύρο έκοψε τη διάθεση των πάντων και καθυστέρησε την επανεκκίνηση του αγώνα κατά μια+ ώρα. Όταν έσβησαν εκ νέου τα κόκκινα φώτα είχαμε νέο ατύχημα- ευτυχώς όχι τόσο σκληρό όσο του Γκροζιάν: ο Στρολ εμβολίστηκε από τον Κβίατ και η Ρέισινγκ Πόιντ του αναποδογύρισε, ανησυχώντας το μποξ του. Ευτυχώς, ο μικρός δεν έπαθε κάτι και συνεχίσαμε τις τετράτροχες ζωές μας.
Σ’ αυτές, όπως πάντα, ο Λιούις Χάμιλτον πήρε δια περιπάτου τη νίκη- ακόμα μία φέτος, δηλαδή…- ,αφήνοντας πίσω του τον Μαξ Φερστάπεν που συνεχίζει να «ξεζουμίζει» την Ρεντ Μπουλ του.
Το βάθρο θα έπρεπε να το συμπληρώσει ο εκπληκτικός και σήμερα Σέρχιο Πέρεζ, όμως η Ρέισινγκ Πόιντ του παρέδωσε πνεύμα (ο κινητήρας, για την ακρίβεια) 3 γύρους πριν το τέλος και ο Άλμπον «έκλεψε» την 3η θέση.
Νόρις (τι κάνει ο πιτσιρικάς, τι κάνει!), Σάινθ, Γκασλί, Ρικιάρντο, Μπότας (χωρίς λόγια…), Οκόν και Λεκλέρκ συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα ενός επεισοδιακού αγώνα που τα είχε όλα.
Ευτυχώς για όλους μας, όχι θύματα…
