MENU

1931-40: Το πρώτο πρωτάθλημα και τα τρία σερί

Η δεκαετία πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι αυτή κατά τη διάρκεια της οποίας ο Ολυμπιακός άρχισε να επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό του «Θρύλου» και σε επίσημες πλέον διοργανώσεις των εθνικών ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών. Με παίκτες στη σύνθεσή του όπως οι Βάζος, Συμεωνίδης, Λεωνίδας Ανδριανόπουλος, Γραμματικόπουλος, Κουράντης, Ράγκος, Λέκκος, Γιάννης και Βαγγέλης Χέλμης, Πανόπουλος, Δεπούντης, Χρυσαφόπουλος, Κορσιανός, Ρεμούνδος και Σαρηγιάννης φυσικά κυριάρχησε στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της χώρας. Όσον αφορά στην τεχνική τους ηγεσία, οι ερυθρόλευκοι συνέχισαν την ίδια επιτυχημένη πολιτική των πρώτων χρόνων. Μετά τον αγγλομαθή Γιάννη Ανδριανόπουλο και τον Τσέχο, Γιαν Κοψίβα, συνέχισαν να έχουν στο «τιμόνι» τους ξένους και πεπειραμένους προπονητές οι οποίοι θα εμπλούτιζαν με τις γνώσεις τους το ακόμη «ακατέργαστο» ταλέντο των παικτών.

Το πρώτο

Πλέον, στις αρχές του ’30, με τον επίσης Τσέχο Γιόζεφ Κόβατς στον πάγκο του, ο Ολυμπιακός έφτασε στην κατάκτηση του πρώτου επίσημου τίτλου της ιστορίας του, του Εθνικού Πρωταθλήματος του 1931, το οποίο αποτέλεσε και την απαρχή της κυριαρχίας του. Μάλιστα, εξασφάλισε τον τίτλο αρκετές Κυριακές πριν την ολοκλήρωσή του, με αποτέλεσμα να εξασθενίσει την ενδεκάδα του και να χάσει έτσι το αήττητο σε ένα ματς με τον ΠΑΟΚ. Συμμετείχαν συνολικά οκτώ ομάδες (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ , Άρης, ΠΑΟΚ, Ηρακλής, Εθνικός, Απόλλων) και η συγκομιδή του Ολυμπιακού ήταν έντεκα νίκες, δύο ισοπαλίες και μία ήττα. Την επόμενη χρονιά, κάτι η προσπάθεια για ανανέωση στην ομάδα με την σταδιακή αποχώρηση των Ανδριανόπουλων και την είσοδο νεαρών στην ενδεκάδα, κάτι η υπεροπλία του δίκαιου πρωταθλητή Άρη, δεν κατέστησαν δυνατή την διατήρηση των πρωτείων στη χώρα.

Επίθεση «φωτιά»

Όμως οι ερυθρόλευκοι θα έπαιρναν την εκδίκησή τους με την κατάκτηση των επόμενων δύο διοργανώσεων, το 1933 και το 1934, με μια ομάδα πραγματικά αχτύπητη. Προπονητής της ήταν ο Ούγγρος Τίμπορ Έσερ και πρωταγωνιστές της η επιθετική τριπλέτα Βάζος-Συμεωνίδης-Ράγκος. Τρεις επιθετικοί με ανεπανάληπτη ομοιογένεια, συνοχή και αποτελεσματικότητα, οι οποίοι συμπλήρωναν ο ένας τον άλλον, ενώ ήταν αχώριστοι φίλοι και εκτός γηπέδου. Το πρωτάθλημα του ’33 είχε σύστημα διεξαγωγής με δύο ομίλους, Βόρειο και Νότιο. Οι δύο πρώτες ομάδες του Νότου και ο πρωταθλητής του Βορρά συμμετείχαν στην τελική φάση, ενώ το ’34 εκεί μετείχαν μόνο οι δύο πρωταθλητές. Την πρώτη χρονιά ο Ολυμπιακός επικράτησε των Άρη και ΑΕΚ και τη δεύτερη του Ηρακλή. Στο ματς της Θεσσαλονίκης βρέθηκε μάλιστα πίσω στο σκορ πριν το ανατρέψει σε 2-3. * από το 1933* από το 1933

Το πρώτο σερί

Το πρωτάθλημα του 1934-35 δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και αυτός είναι και ο μόνος λόγος που ο Ολυμπιακός δεν έφτασε στην πρώτη συνεχόμενη «εξάδα» πρωταθλημάτων της ιστορίας του, αφού δεν μπορούσε να τον νικήσει κανείς. Αυτό φάνηκε την τριετία που ακολούθησε (1936-1938) όταν στέφθηκε πρωταθλητής ισάριθμες φορές, πρώτη φορά που συνέβη στην ελληνική ποδοσφαιρική Ιστορία. Μεγάλο αστέρι εκείνης της ομάδας ήταν ο Γιάννης Βάζος, ο οποίος έγινε η ηγετική φυσιογνωμία της ομάδας μετά την αποχώρηση των Ανδριανοπουλαίων. Πέτυχε περισσότερα από 500 γκολ σε επίσημα και ανεπίσημα ματς στην καριέρα του και την συγκεκριμένη αυτή τριετία είχε πραγματικά… ξεφύγει, αφού ακόμη και όταν ο Ολυμπιακός δεν απέδιδε καλά ως ομάδα, τον οδηγούσε στη νίκη μόνος του.

Στο πρωτάθλημα του 1936 οι όμιλοι καταργούνται και το ενιαίο πρωτάθλημα συγκροτείται από οκτώ ομάδες. Ο νικητής κάθε αγώνα παίρνει τρεις βαθμούς, η ισοπαλία δίνει δύο και η ήττα έναν. Ο Ολυμπιακός συντρίβει 6-1 τον Παναθηναϊκό στο Ποδηλατοδρόμιο και κατακτά το πρωτάθλημα. Το 1937 επιλέγεται εκ νέου σύστημα διεξαγωγής με τελική φάση, στην οποία προκρίνονται Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ. Οι ερυθρόλευκοι μετρούν τέσσερις νίκες και με τέρματα 10-1 κατακτούν εκ νέου τον τίτλο. Την επόμενη χρονιά, το σκηνικό επαναλαμβάνεται με αντιπάλους αυτή τη φορά τον Άρη και τον Απόλλωνα οι οποίοι ηττούνται σε όλα τα ματς από τον Ολυμπιακό, ο οποίος εμπλουτίζει την… νεοσύστατη συλλογή του με ένα ακόμη τρόπαιο.

Ζάκκας Τάκης (Οκτώβριος 1931, 1936)

Ανδριανόπουλος Γιάννης (1932, 1933-35)

Μανούσκος Μιχάλης (1937-39)

Κόβατς Γιόζεφ (1930-32, Τσεχία)

Έσερ Τίμπορ (1932-34, 1938, Ουγγαρία)

Πισπάλοου Πίτερ (1934-35, Γερμανία)

Πανόπουλος Νίκος (1935-36)

Λαντζ Πέτερ (1937-38, Αυστρία)

90 χρόνια ΟΣΦΠ: Ο πρώτος τίτλος, το πρώτο σερί