Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς. Πολ Πογκμπά. Κάρλες Πουγιόλ είναι ορισμένοι μόνο από τους αστέρες του ποδοσφαίρου, που έχουν λατρέψει το padel. Ο Σουηδός αστέρας της Μίλαν έχει χτίσει και τον δικό του πολυχώρο στην πατρίδα του.
Το Padelzenter είναι ο ιδιόκτητος χώρος με γήπεδα padel (με χόρτο και πλαστικό) που ανήκει στον σούπερ σταρ των ευρωπαϊκών γηπέδων. Εξάλλου, ο Ζλάταν, όποτε του το επιτρέπουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις δείχνει μέσα από τις αναρτήσεις του το πλούσιο ταλέντο που διαθέτει.
Σε ένα από τα event που διοργάνωσε, προσκεκλημένος του ήταν ο Πολ Πογκμπά που δεν δίστασε να μπει στο court για μία μονομαχία μαζί του. Mη ρωτήσετε ποιος κέρδισε... Ζλάταν είναι αυτός...
Αυτός που σίγουρα έχει πολύ περισσότερο χρόνο από τους δύο προηγούμενος είναι ο Κάρλες Πουγιόλ. Ο πρώην αστέρας της Μπαρτσελόνα και της Εθνικής Ισπανίας, ως γνωστόν έχει κρεμάσει τα παπούτσια του και πλέον η νέα του αγάπη είναι το padel. Στις σκέψεις του είναι ακόμα και να κατέβει να παίξει επαγγελματικά.
Το αν έχει την ίδια τύχη με το ποδόσφαιρο είναι κάτι που ουδείς γνωρίζει για την ώρα. Το σίγουρο είναι πως ο Πουγιόλ δεν... μασάει από τίποτα και όπως θα δείτε ματώνει ακόμα στην προσπάθειά του να σώσει μία μπάλα.
Η... γέννηση του padel
Tο padel εφευρέθηκε στο Ακαπούλκο στο Μεξικό, από τον Enrique Corcuera το 1969. Για την ώρα είναι λαοφιλές στην Λατινική Αμερική σε χώρες όπως η Αργεντινή και το Μεξικό. Στην Ευρώπη μεγάλη άνθηση γνωρίζει στην Ισπανία και έχει αρχίσει η διάδοσή του και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Το παιχνίδι του Padel έχει παρομοιαστεί ως «τένις με τοίχους». Είναι ένα άθλημα που συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία του τένις, του σκουός και της ρακέτας. Έχει αποκτήσει τεράστια δημοτικότητα, κυρίως λόγω της απλότητας αλλά και των ομοιοτήτων που παρουσιάζει με ήδη υπάρχοντα αθλήματα που χρησιμοποιούν ρακέτα. Το padel είναι διασκεδαστικό, γρήγορο, εκρηκτικό, ξεχωριστό. Και το πιο σημαντικό: Μπορεί να παιχτεί εύκολα και δεν χρειάζεται να ξέρεις τένις για να παίξεις padel, αφού η εκμάθησή του είναι πολύ εύκολη, δεν χρειάζεται χρόνο, ούτε ειδικά μαθήματα και μπορεί ο οποιοσδήποτε να παίξει, ακόμα και αν ποτέ του δεν έχει ακουμπήσει ρακέτα του τένις.
Στην Ελλάδα πρωτοήρθε το 2013 από τον Γιώργο Λόσταρο, ο οποίος το είδε για πρώτη φορά στους Κανάριους νήσους. Αυτός ήταν και ο Έλληνας που άνοιξε το πρώτο club στην Ελλάδα για να ακολουθήσουν μετά τα βήματα του και οι υπόλοιποι. Πλέον padel club θα βρει κανείς εκτός από την Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο και στη Λάρισα.
Οι κανόνες του
Το padel συνήθως παίζεται διπλό σε "περιφραγμένο" χώρο και με διαστάσεις περίπου τις μισές ενός γηπέδου τένις (10 μέτρα πλάτος επί 20 μέτρα μήκος). Το σκορ είναι ακριβώς το ίδιο με το τένις και οι μπάλες που χρησιμοποιούνται είναι παρόμοιες με του τένις αλλά με λιγότερη πίεση. Η μεγαλύτερη διαφορά με το τένις είναι ότι περιφράσσεται με τοίχους, οι οποίοι συμμετέχουν στο παιχνίδι με παρόμοιο τρόπο όπως το squash. Το padel είναι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι για να παίξετε και απευθύνεται σε ένα ευρύ πληθυσμό. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το μεγαλύτερο του, ίσως, πλεονέκτημα είναι ότι μπορούν να παίξουν padel άτομα όλων των ηλικιών, από ένα παιδί 5 ετών έως βετεράνοι 70-75 ετών. Οι περισσότεροι παίκτες έχουν σωστή αντίληψη του παιχνιδιού μέσα στα πρώτα 20 λεπτά και αποκτούν εύκολα ένα ικανοποιητικό επίπεδο, ώστε να μπορούν να το απολαύσουν.
Το padel παίζεται σε δυάδες. Δηλαδή, χρειάζονται απαραίτητα τέσσερις παίκτες, αφού δεν είναι ένα ατομικό άθλημα, όπως για παράδειγμα το τένις. Μία ακόμα διαφορά έγκειται στην ρακέτα. Η οποία διαφέρει από του τένις και μοιάζει περισσότερο σε αυτή του becah tennis. Περιμετρικά του γηπέδου υπάρχουν ειδικά τζάμια πλέξιγκλας. Αν η μπάλα γκελάρει στο έδαφος και στο τζάμι τότε μπορεί το παιχνίδι να συνεχιστεί. Σε περίπτωση που η μπάλα, χτυπήσει απευθείας στο τζάμι, τότε είναι άουτ και ο πόντος καταλήγει στην αντίπαλη ομάδα. Νικήτρια ομάδα αναδεικνύεται αυτή που θα φτάσει πρώτη στα δύο κερδισμένα σετ (ένα σετ τελειώνει στα έξι κερδισμένα γκέιμ). Φυσικά, η τακτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα, με τους ειδικούς του αθλήματος να αποκαλύπτουν πως το μυστικό είναι τα έξυπνα και χαμηλά χτυπήματα και όχι τόσο η δύναμη.
