Μετά την εθνική τραγωδία στο Μάτι, ήμουν από αυτούς που έλεγαν «αν είσαι αριστερός (σ.σ. για τον Τσίπρα), χτίζεις από ένα καινούριο σπίτι σε κάθε οικογένεια». Από μια σπιταρώνα για την ακρίβεια, μπας και ξεπεραστεί ή απαλύνει ποτέ ο πόνος. Φυσικά κανένα καινούριο σπίτι δε χτίστηκε από το κράτος. Οι πληγέντες πήραν από 150.000 ευρώ και η κυβέρνηση «καθάρισε». Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στις τιμές των σπιτιών και θα καταλάβετε τι παίρνει κανείς με 150 χιλιάρικα.
Ερχόμαστε στο σήμερα: Η Ελλάδα κάηκε το καλοκαίρι. Άλλο ένα καλοκαίρι τα πάντα έγιναν στάχτη και η ψυχή μας μπούρμπερη. Θρακομακεδόνες, Ιπποκράτειος Πολιτεία, βόρεια Εύβοια και όχι μόνο, άλλαξαν χρώμα μέσα σε λίγες ώρες κι από το πράσινο της γαλήνης και της αναπνοής, φέρουν το γκρι της κατάθλιψης και το μαύρο του πένθους. Αποζημιώσεις; Στα πολιτικά sites αν ανοίξεις και ψάξεις, θα διαβάσεις κάτι για… 6000 ευρώ για την οικοσκευή και πουθενά δεν θα βρεις συγκεκριμένα ποσά και κονδύλια ανά πληγέντα. Αντίθετα θα διαβάσεις θριαμβολογίες του τύπου «εκταμιεύτηκαν τα πρώτα 3,9 εκατ. ευρώ για τους πυρόπληκτους»! Το γεγονός ότι η πολιτεία και οι πολιτικοί που ψηφίζουμε, ρίχνουν κάθε χρόνο στην πυρά τις υποσχέσεις τους και την ουσιαστική πρόνοια και πρόληψη, περνάει δυστυχώς απαρατήρητο από την πλειονότητα των ΜΜΕ, αλλά και από τους ίδιους τους ψηφοφόρους.
Βλέπω και διαβάζω, λοιπόν, από το πρωί σήμερα, τη θριαμβολογία για το νέο επεισόδιο του «Ελλάς-Γαλλία συμμαχία», με τη συμφωνία που έκανε ο πρωθυπουργός με τον Γάλλο ομόλογό του για την προμήθεια τριών υπερσύγχρονων φρεγατών. Από περιέργεια είδα δελτίο ειδήσεων: μιλάμε για τα «στελθ» εν πλω. Τέτοια εργαλεία...
«Και γιατί τα πήραμε;», με ρωτάω. Λες και μ’ άκουσε ο ρεπόρτερ (πλάκα-πλάκα καιρός να εκσυγχρονιστούν και τα δελτία, να ακούνε πιο πολύ τον κόσμο και να απαντούν στα ερωτήματά του με κάποια ωραία και εύχρηστη εφαρμογή) και «μου» απάντησε πως η Τουρκία του γύψου έχει κοκκινίσει από το κακό της. Και ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ, που περνάει στα σημαντικά ψιλά γράμματα, η Γαλλία κλείνει μια μεγάλη συμφωνία μετά το κάζο που έπαθε από το τρίγωνο Αυστραλία-Αμερική-Αγγλία, με την τεράστια ακύρωση της παραγγελίας των υποβρυχίων. Καμία σχέση ο ένας «όγκος» με τον άλλο, αλλά όπως και να το κάνουμε, από το τίποτα καλή κι η… ψωροκώσταινα.
Τι καταλαβαίνουμε μέσα από όλα αυτά; Πώς τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του από τα μεγάλα μυαλά που μας κυβερνούν και που ξέρουν όλοι τους καλά τι θα πει «ψάχνω δουλειά», τι θα πει 30 του Σεπτέμβρη να μετράς τα έξοδα του Οκτώβρη που έρχεται για να δεις αν και με πόσα τη βγάζεις.
Τρία δισεκατομμυριάκια για να ρεφάρει ο φίλος μας ο Μακρόν τη στραβή που του ‘κανε ο Μπάιντεν με τα φιλαράκια του. Για να (αν ακούσατε προσεκτικά τι περιλαμβάνει η συμφωνία) μας παρέχει προστασία σε περίπτωση που μπουκάρει η Τουρκία στα νησιά μας. Μέχρι τώρα δηλαδή που δεν είχαμε τις φρεγάτες του, ανέμιζε η ημισέληνος στη Χιό και στη Μυτιλήνη, απλά δε το ξέραμε γιατί βλέπαμε το ματς στην Τούμπα.
Τρία δισεκατομμύρια να μη δώσουμε για την προετοιμασία της χώρας εν όψει 45 βαθμών Κελσίου, μπας και αποφύγουμε το πένθος και την καταστροφή. Να μη τα δώσουμε επιπλέον στην Παιδεία, μπας και στο μέλλον αφανιστούν οι αρνητές μπαστουνόβλαχοι που μπροστά τους οι Ζουλού είναι απόγονοι του Σωκράτη και του Περικλή. Να μην επιστρέψουμε τα χαμένα δώρα Χριστουγένων και Πάσχα στους εργαζόμενους που τα στερούνται εδώ και μια δεκαετία περίπου. Όχι, προτιμάμε να εκσυγχρονίσουμε το σλόγκαν «Ελλάς-Γαλλία-συμμαχία» σε «Ελλάς-Γαλλία-προστασία». Όπως γίνεται στη νύχτα.
Γιατί ό,τι και να λένε περί διεθνών συγκυριών και αναγκών, είναι πατάτα βραστή.
Όλα είναι επιλογή!
