Στις 22 Οκτωβρίου διεκόπη το ντέρμπι όταν πέταξαν κροτίδα στον Χουανκάρ.
Στις 3 Δεκεμβρίου διεκόπη το ματς στον Βόλο πετώντας φωτοβολίδες ευθείας βολής στους αστυνομικούς.
Στις 7 Δεκεμβρίου υπήρξε δολοφονική επίθεση έξω από το γήπεδο του βόλεϊ που οδήγησε έναν άνθρωπο να χαροπαλεύει κι ένα ντέρμπι να διακόπτεται.
Σαν πολλές συμπτώσεις δεν μαζεύτηκαν; Υπάρχει κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται πως όλα έχουν κοινή συνισταμένη την… δήθεν αδικία από διαιτητές, δικαστές, δημόσια τάξη;
Όταν σε κανένα άλλο γήπεδο της χώρας φέτος δεν έχουν σημειωθεί επεισόδια, όταν κανένα άλλο ματς δεν έχει διακοπεί έστω και προσωρινά, πώς μπορεί να τίθεται έστω και ως «ιδέα» η διακοπή όλων των εγχώριων αθλητικών διοργανώσεων ή να υπάρξουν αγώνες κεκλεισμένων των θυρών, κάτι που φημολογείται ότι θα τεθεί στο τραπέζι του υπουργικού συμβουλίου, το πρωί του Σαββάτου;
Όταν είναι πλέον οφθαλμοφανές πως το πρόβλημα είναι ΕΝΑΣ κι όχι το ευρύ κοινωνικό σύνολο;
Προφανώς και υπάρχουν χούλιγκαν και σε άλλες ομάδες. Όλες όμως, πήραν μέτρα! Όλοι οι σύλλογοι υποδέχθηκαν τους μεγάλους τους αντιπάλους. Πουθενά δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Ίσως γιατί μετά τη δολοφονία του Μιχάλη, έκαναν όλοι ένα βήμα πίσω; Ίσως γιατί τα μέτρα αυστηροποιήθηκαν; Όλοι πάντως υπάκουσαν. Φρονίμεψαν. Σταμάτησαν τις ακρότητες.
Δεν επιχείρησαν να μειώσουν την ακοή κάποιου. Δεν έφτασαν ως το VAR επιχειρώντας να το καταστρέψουν. Δεν έριξαν ναυτικές φωτοβολίδες με στόχο ανθρώπους. Δεν μπήκαν μέσα στα γήπεδα κυνηγώντας κόσμο. Ποιος το έκανε; Μαντέψτε…
Ανακοινώσεις, αντιδράσεις, κινήσεις, όλα έδειχναν που οδηγούμαστε και τελικά πάλι σοκαρισμένοι παρακολουθούμε μια κατάσταση την οποία ουδείς έκανε κάτι για να αποφευχθεί.
Στις 3 Δεκεμβρίου διαβάζουμε σε επίσημη ανακοίνωση: «Το τι θα γίνει από εδώ και εμπρός είναι αβέβαιο. Η μαφία θα συνεχίζει το έργο της κάθε εβδομάδα με όπλο τους τη διαιτησία, τους βαρίστες, τους παρατηρητές, τις κροτίδες, τα δακρυγόνα κλπ, κλπ. Πώς άραγε θα σταματήσει αυτό; Θα περιμένουμε την ακόμα μεγαλύτερη αντίδραση του κόσμου που βλέπει να τον προκαλούν καθημερινά;
Θα περιμένουμε μια ασύλληπτη τραγωδία για να ξυπνήσει η κυβέρνηση και να ασχοληθεί»;
Λίγο παρακάτω σημείωνε:
…«Και δυστυχώς με τα όργια που έχουν γίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ίσως ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Πράγμα που κανείς μας δε θέλει και κατευνάζουμε διαρκώς την οργή του κόσμου! Συγχαρητήρια στην ΕΛ.ΑΣ. που κατάφερε να κάνει ποδοσφαιριστές και φιλάθλους να τρέχουν στ’ αποδυτήρια να σωθούν. Συγχαρητήρια στους άνδρες-ντροπή της ΥΜΕΤ που κρυμμένοι στις εξέδρες πέταξαν βόμβες κρότου λάμψης σε οικογένειες που έφευγαν μέσα σε πανικό».
Στις 5 Δεκεμβρίου, υπήρξε ανακοίνωση από τους οργανωμένους. Ανάμεσα στα άλλα σημείωνε απευθύνοντας μήνυμα προς τους δημοσιογράφους που αρνούνται να υποταχθούν: «Μαζευτείτε γιατί αλλιώς θα ΣΑΣ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ και τότε θα είναι ΑΡΓΑ!».
Λίγο πιο κάτω: «Ο εχθρός είναι ΕΚΤΟΣ, ανοίξτε τα μάτια σας,ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ και ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΕΙΤΕ δίπλα μας,να γίνουμε ΑΣΠΙΔΑ για την ομάδα και να τους διαλύσουμε όπως έχουμε κάνει ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ φορές και μοιράζοντας τους ΠΟΝΟ!
Εμείς δεν θα το αφήσουμε έτσι,όπως δείξαμε και με την επίσκεψη στην ΕΠΟ.
Χωρίς δικαιοσύνη,δεν θα υπάρχει αυτό το ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ πρωτάθλημα!
Αν δεν ξυπνήσουμε,θα μας ΚΛΕΨΟΥΝ και πάλι το πρωτάθλημα»…
Και κατέληγε η ανακοίνωση: «ΜΟΝΟ ΔΡΑΣΕΙΣ από δω και πέρα»!
Εδώ και μέρες η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με αγωνία ένα έργο που μπορούσε να πιθανολογήσει το τέλος του. Ήταν φανερό πως θα είναι στενάχωρο, με έναν άνθρωπο να παλεύει στην εντατική για τη ζωή του. Εκεί οδηγήθηκε η κατάσταση.
Τα περισσότερα είχαν προαναγγελθεί μετά την ομόφωνη απόφαση της δικαιοσύνης για την υπόθεση της κροτίδας. Μετά και το ματς του Βόλου, μπήκε σε εφαρμογή όλη η προπαγάνδα, με κατασκευή νέων φανταστικών εχθρών. Αστυνομία και διαιτητές μπήκαν στο κάδρο, με ανακοινώσεις και κόντρα ανακοινώσεις, με δημοσιεύματα, σχόλια, μέχρι και ανοιχτές απειλές οργανωμένων που καλούσαν σε πράξεις κατά δημοσιογράφων.
Κανείς δεν αντέδρασε. Οι απειλές στον Παπαπέτρου και την οικογένειά του από… αγνώστους, έδωσαν τη σκυτάλη σε νέα θλιβερά επεισόδια. Γιατί έπρεπε να υπάρξουν «πράξεις», η αστυνομία έγινε ο μεγάλος εχθρός που κάνει κακό στον σύλλογο όπως αναφέρουν οι ανακοινώσεις.
Κι όσο η Πολιτεία το έβλεπε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια της χωρίς να αντιδρά, όσο η Δικαιοσύνη δεν έσπευσε αυτεπάγγελτα ήρθε σχεδόν αυτόματα και η συνέχεια στα επεισόδια. Αυτή τη φορά στου Ρέντη.
Η κυβέρνηση αντί να κάνει κάτι για να τους επαναφέρει την τάξη, ανέχθηκε τα πάντα. Και το τέρας της ανομίας θέριεψε. Η δικαιοσύνη αντί να παρέμβει σε αυτές τις ανακοινώσεις, το πέρασε σχεδόν στο ντούκου. Τους επέτρεψε να λειτουργήσουν ακριβώς όπως βαυκαλίζονται: Λες και είναι αυτοί το κράτος, λες και κανείς δεν θα τολμήσει να τους σταματήσει.
Δεν μπορεί κανείς να μιλά για σοκ ή για καταστάσεις που δεν μπορούσε να περιμένει. Ξεκάθαρα τα έλεγαν όλα, ξεκάθαρα τα έκαναν όλα. Έτσι άνοιξε ο δρόμος προς τα γεγονότα έξω απ’ το κλειστό όπου διεξαγόταν το ντέρμπι του βόλεϊ.
Καμία «μαύρη επέτειος» από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν όπλισε τα χέρια τους.
Οι στρεβλές ιδέες στα μυαλά ατόμων που επηρεάζουν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, φέρνει τέτοια τραγικά αποτελέσματα. Οι ίδιοι θεωρούν πως εξυπηρετούν τα συμφέροντα της ομάδας τους, χωρίς να τους ενδιαφέρει ποιοι επηρεάζονται και τι αποτελέσματα έχε αυτό.
Ένας σύλλογος που γεννήθηκε μέσα από τον λαό κι έκανε υπερήφανο τον κόσμο που τον καθιέρωσε ως μεγάλο μέσα από τα λαϊκά στρώματα, πλέον, είναι δακτυλοδεικτούμενος από την κοινή γνώμη. Οι αθλητικοί σύλλογοι σε όλο τον πλανήτη εκφράζουν σπουδαία ιδανικά και αποτελούν διέξοδο για την κοινωνία. Εδώ όλοι τον δείχνουν. Γιατί άραγε;
Όσο δεν αντιδρά κανείς στο φαινόμενο αυτό, τόσο θα φτάνουμε στο σημείο να λυπούμαστε για γεγονότα τα οποία στην ουσία είχαν προαναγγελθεί. Απλά παρακολουθώντας τη νοοτροπία και την επικοινωνιακή πολιτική του λιμανιού.
Η στιγμή είναι ιστορικής σημασίας για τον Πρωθυπουργό, που μπορεί να έχει συναισθηματικό δέσιμο όπως όλοι όσοι έκαναν μια επιλογή στην παιδική τους ηλικία. Ωστόσο αυτή τη στιγμή με όλους τους προαναφερόμενους τρόπους αποδεικνύεται έμπρακτα ότι το κοινωνικό συμφέρον επιτάσσει να περιθωριοποιηθεί αυτός που λειτουργεί ως «περιθωριακός», που δεν σέβεται νόμους, αρχές, αυτός που έχει ξεφύγει από κάθε λογική συνετισμού, εκείνος που νομίζει ότι αυτός είναι ο αθλητισμός κι αν δεν κερδίζει αυτός δεν πρέπει να υπάρχει όχι νικητής αλλά ούτε αθλητισμός.
Οι αστυνομικοί κάλεσαν πριν λίγο τον Πρωθυπουργό να διακόψει όλα τα πρωταθλήνατα σε όλα τα αθλήματα, ζητώντας από τα ΜΜΕ να συστρατευτούν δίπλα τους φωνάζοντας: «Ως εδώ». Το φωνάζουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας και ζητούμε από τον Θεό να βοηθήσει τον συνάνθρωπό μας να δει ξανά τη σύζυγό του, την οικογένειά του, τους φίλους του! Μαζί, καλούμε κι εμείς τους αστυνομικούς να φωνάξουν μαζί με όλη την ελληνική κοινωνία «Ως εδώ και το τσουβάλιασμα». Φτάνει. Όχι δεν φταίνε όλοι και θα έπρεπε να το ξέρουν.
Δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα «στήσει στον τοίχο» ολόκληρο το φάσμα του ομαδικού αθλητισμού επειδή ένα σωματείο αποφάσισε να διαλύσει τα πάντα επειδή του πήραν τη μπάλα του; Μπορεί η κυβέρνηση να διαλύσει οικονομικά ομάδες, ανθρώπους, κανάλια, παραμονές Χριστουγέννων για να συμμορφώσει μια μικρή μερίδα χούλιγκαν κι ένα σωματείο που πρωταγωνιστεί σε ΟΛΑ τα επεισόδια της τρέχουσας σεζόν; Ποια είναι η ευθύνη χιλιάδων αθλητών και αθλητριών ώστε να πατηθεί pause στις αθλητικές διοργανώσεις; Σε ποια άλλα παιχνίδια της φετινής σεζόν υπήρξαν επεισόδια και θα πρέπει να διεξαχθούν όλοι οι αγώνες κεκλεισμένων των θυρών; Ο στόχος είναι να συνετιστούν οι παραβάτες ή να κάουν και τα χλωρά μαζί με τα ξερά;
Κι ύστερα είναι και το άλλο. Από τον ομαδικό επαγγελματικό (ή μη) αθλητισμό ζουν, βιοπορίζονται χιλιάδες εργαζόμενοι σε αμέτρητους κλάδους. Ολόκληρες τοπικές κοινωνίες έχουν ως οικονομικό αιμοδότη τον αθλητισμό και τις δραστηριότητες του. Λουκέτο στην αθλητική δραστηριότητα, σημαίνει άμεση στάση εμπορίου σε αμέτρητους κλάδους, που θα πλήξει χιλιάδες εργαζόμενους λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Μαγαζιά, καφετέριες, εστίαση, κανάλια, εφημερίδες, σάιτ, διαφημιστές, χορηγοί, κλάδοι που ζουν από τον αθλητισμό, θα πληγούν ανεπανόρθωτα.
Το λουκέτο δεν είναι μία απλή απόφαση, εδώ δεν μιλάμε για μπαλίτσα, αλλά για τις πραγματικές ζωές των ανθρώπων, τον βιοπορισμό τους, την πραγματική οικονομία. Μπορεί να πληγεί ο κοινωνικός και οικονομικός ιστός της χώρας από την υπαιτιότητα πολύ συγκεκριμένης μειοψηφίας;
Στο SDNA δεν φοβηθήκαμε ποτέ, δεν μασήσαμε, δεν δειλιάσαμε πουθενά, το αποδείξαμε και στις πιο σκοτεινές στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλήθεια, πόσο λογικό είναι σε μία δημοκρατική χώρα να στοχοποιούνται επώνυμα με τέτοια άνεση και ατιμωρησία δημοσιογράφοι που απλώς κάνουν την δουλειά τους και γράφουν κάτι διαφορετικό από αυτά που αρέσουν στο συγκεκριμένο στρατόπεδο;
Ποιος και πως θα προστατέψει το δικαίωμα της ελευθεροτυπίας, της ελευθεροστομίας και της δημοκρατίας σε αυτό τον τόπο; Ως πότε θα πρέπει να ζούμε υπό το καθεστώς απειλών, φόβου, τρομοκρατίας; Για ποιο λόγο ένα αθλητικό Μέσο να πρέπει να καταφεύγει στις Αρχές, επειδή απλώς τολμά να κάνει την δουλειά του, δημοσιεύοντας όσα άλλοι (δικαιολογημένα καμιά φορά) φοβούνται ακόμα και να ψελλίσουν σε ιδιωτικές κουβέντες;
Η ευκαιρία είναι μοναδική για τον ίδιο, για την Ελλάδα: Ποτέ ξανά στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού ένας σύλλογος δεν βρισκόταν τόσο κραυγαλέα απέναντι στην κοινή γνώμη, απέναντι στην Αστυνομία, απέναντι στην κυβέρνηση, απέναντι στη δικαστική εξουσία, απέναντι στους θεσμούς. Με έργα και με λόγια, για αυτό και το κάνει πασιφανές με όλους τους τρόπους, δεν το κρύβει.
Αν η κυβέρνηση κλείσει τον αθλητισμό ή τις πόρτες στα γήπεδα, τότε τάσσεται στο πλευρό των μπαχαλάκηδων, επίσημων και ανεπίσημων που αυτό επιδίωκαν. Αντιθέτως, η παραδειγματική τιμωρία των περιθωριακών της κοινωνίας θα είναι μια ένδειξη ότι το κράτος έχει ακόμα τα ηνία, μπορεί να εφαρμόζει τους νόμους και να εγκαλεί όσους τους παραβαίνουν κατ’ εξακολούθηση. Όχι μέτρα οριζόντια κατά δικαίων και αδίκων, αλλά εναντίον όσων είναι πραγματικά υπεύθυνοι.
Μπορεί; Έχει το σθένος; Οι απαντήσεις θα δοθούν μέσα στις επόμενες ώρες…
