Το καλοκαίρι του 2013 όταν ο Γιάννης Αναστασίου ανέλαβε τον Παναθηναϊκό είχε στο πλευρό του έναν άνθρωπο που ουδείς φανταζόταν πόσο καθοριστικό ρόλο θα έπαιζε τελικώς στην επιτυχημένη σεζόν που θα ακολουθούσε. Ο Άγγλος Στιβ Ρούτερ αποτέλεσε τον άμεσο συνεργάτη του «Ολλανδού» και μαζί κατάφεραν να «χτίσουν» τον Παναθηναϊκό που κατέκτησε το τελευταίο τρόπαιο ως και σήμερα με επιβλητική εμφάνιση κόντρα στο ΠΑΟΚ, την ομάδα που πέτυχε την ιστορική νίκη με 3-0 στο «Γ. Καραϊσκάκης» επί του Ολυμπιακού και που την επόμενη σεζόν έφτασε κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Το τέλος έμελλε να είναι άδοξο λόγω, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Άγγλος, του αποκλεισμού από την Γκαμπάλα. Μάλιστα, στον επίλογο της συνεργασίας του Ρούτερ με τον Παναθηναϊκό, βρέθηκε για ένα παιχνίδι και πρώτος προπονητής της ομάδας κόντρα στον Ατρόμητο στο Περιστέρι μετά την απομάκρυνση του Γιάννη Αναστασίου τον Νοέμβριο του 2015.
Σήμερα, εργάζεται ως βοηθός του Νάθαν Τζόουνς στη Λούτον. Τον συναντήσαμε στο προπονητικό κέντρο της αγγλικής ομάδας τρία χρόνια μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα και εκείνος σε μία συνέντευξη – ποταμό στο SDNA θυμάται τις στιγμές που έζησε στη χώρα μας, τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη του και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε. Σχολιάζει το «μεγαλύτερο λάθος», όπως το χαρακτηρίζει, του Γιάννη Αλαφούζου σε ό,τι αφορά την ενασχόλησή του με το «τριφύλλι» αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από την Ελλάδα και ποια η αίσθηση που σου έχει αφήσει αυτή η εμπειρία;
«Ήταν μία πραγματικά πολύ καλή εμπειρία για μένα να δουλέψω για ένα τόσο μεγάλο κλαμπ πανευρωπαϊκά όπως είναι ο Παναθηναϊκός ανεξάρτητα του αν όταν ήρθαμε βρισκόταν σε δύσκολη θέση λόγω των οικονομικών προβλημάτων. Ήταν πραγματικά μία πολύ σημαντική εμπειρία να παίξουμε στο Γιουρόπα Λιγκ, να πάρουμε το Κύπελλο και να παίξουμε πραγματικά καλό ποδόσφαιρο».
Ποιο ήταν το συστατικό της επιτυχίας την πρώτη σας χρονιά με τον Αναστασίου στον πάγκο;
«Θα έλεγα πως ο Αναστασίου πρώτα από όλα είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας και επίσης ένας πολύ καλός προπονητής με σπουδαίες γνώσεις πάνω στο ποδόσφαιρο. Σίγουρα είχαμε και τύχη αλλά πιστεύω πως εκείνη η ομάδα είχε πολύ καλούς παίκτες στο ρόστερ της όπως ο Μπεργκ. Ήταν και πολύ καλοί χαρακτήρες και αυτό ήταν πολύ σημαντικό».
«Ο Αναστασίου άφησε στον Στραματσόνι μία πολύ καλή βάση για να δουλέψει»
Πως ήταν η συνεργασία σου με τον Γιάννη Αναστασίου και ποια η άποψή σου για αυτόν;
«Τον ήξερα από την εποχή που ήταν στην Αγγλία για κάποια μαθήματα και κάπως έτσι τον πρωτογνώρισα. Ήξερα καλά τον χαρακτήρα του και από την εποχή που εργαζόταν στον Παναθηναϊκό ως βοηθός του Χενκ Τεν Κάτε. Είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος και ήξερε πολύ καλά πως πρέπει να συμπεριφέρεται τους παίκτες. Όταν στη συνέχεια ήρθαν στα χέρια του περισσότερα χρήματα δεν τα σπατάλησε σε παίκτες αμφιβόλου αξίας αλλά κοίταξε πως να τα επενδύσει προκειμένου να βελτιωθούν οι υποδομές της ομάδας όπως το προπονητικό κέντρο και τα γυμναστήρια. Κοίταξε να προετοιμάσει το μέλλον της ομάδας και ειλικρινά πιστεύω πως άφησε στον Στραματσόνι που ήρθε στη συνέχεια μία πραγματικά πολύ καλή βάση για να δουλέψει πάνω σε αυτήν. Έκανε πάρα πολλά για την ομάδα και ήταν απογοητευτικό που έφυγε στην πρώτη πραγματικά πολύ δύσκολη περίοδο μετά τον αποκλεισμό από την Γκαμπάλα στο Γιουρόπα Λιγκ».
Πιστεύεις πως ο αποκλεισμός από την Γκαμπάλα ήταν ο λόγος που ένα ολόκληρο πρότζεκτ σταμάτησε;
«Ναι σίγουρα. Βρισκόμασταν σε μία πορεία που συνεχώς βελτιωνόμασταν. Τον πρώτο χρόνο κερδίσαμε τα πλέι οφ και πήραμε το κύπελλο, τον δεύτερο χρόνο κερδίσαμε και πάλι τα πλέι οφ και παίξαμε στη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ και τον τρίτο χρόνο αποκλειστήκαμε από την Γκαμπάλα. Αυτό θεωρήθηκε από μία μερίδα οπαδών του Παναθηναϊκού ντροπιαστικό για το κλαμπ και έτσι μετά από μία ισοπαλία με την ΑΕΚ αποχώρησε ο Αναστασίου. Στο πρωτάθλημα δεν τα πηγαίναμε άσχημα και δεδομένα η απομάκρυνση του ήταν μία απόφαση στηριζόμενη στις αντιδράσεις μετά τον αποκλεισμό από την Γκαμπάλα. Θα έλεγα πως ήταν μία κοντόφθαλμη κίνηση από την πλευρά της ομάδας».
«Αν τότε η διοίκηση δεν είχε τόσο κοντόφθαλμη αντιμετώπιση, τα πράγματα τώρα θα ήταν πολύ καλύτερα»
Θεωρείς πως στην Ελλάδα η έλλειψη υπομονής σε ό,τι έχει να κάνει με τους προπονητές είναι πολλές φορές αιτία προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ομάδες;
«Ναι σίγουρα στην προκειμένη περίπτωση υπήρξε έλλειψη υπομονής. Βρισκόμασταν σε μία εποχή που όλοι ήξεραν πως ο Ολυμπιακός κυριαρχούσε στα πάντα και παρ’ όλα αυτά εμείς τους κοντράραμε στα ίσια και την δεύτερη σεζόν δώσαμε μάχη μέχρι τέλους για το πρωτάθλημα. Περιμέναμε πως εκείνη τη σεζόν που τελικώς δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε θα ήμασταν ακόμα πιο κοντά στον Ολυμπιακό στην κούρσα του πρωταθλήματος. Παρ’ όλα αυτά, στην πρώτη μεγάλη κρίση αποφάσισαν να φύγει ο Γιάννης και πιστεύω πως αν τότε δεν είχαν τόσο κοντόφθαλμη αντιμετώπιση, τώρα τα πράγματα για το σύλλογο θα ήταν πολύ καλύτερα».
«Δεν θα ξεχάσω τις φωτοβολίδες στο Καραϊσκάκη και τον "πράσινο" λόφο στο Κορωπί»
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό;
«Απίστευτες. Το πρώτο ματς που παίξαμε με τον Ολυμπιακό ήταν δύσκολο για εμάς γιατί χάσαμε στη Λεωφόρο στο 90’ με ένα γκολ του Μήτρογλου που μπορεί έξω από την περιοχή να μην κάνει τόσο καλή δουλειά όμως σίγουρα είναι ένας καλός εκτελεστής. Παρ’ όλα αυτά, στο δεύτερο γύρο πήγαμε και κερδίσαμε με 3-0 στο «Καραϊσκάκη». Θυμάμαι σε εκείνο το ματς την αστυνομία που μας έλεγε να εκκενώσουμε τον πάγκο μετά και τον καφέ που είχαν ρίξει στο κεφάλι του Γιάννη και εγώ περίμενα τον Καπίνο που ήταν ο τελευταίος παίκτης στον αγωνιστικό χώρο για να φύγω. Δεν θα ξεχάσω πως το γήπεδο είχε φωτιές σε τρία σημεία από τις φωτοβολίδες που είχαν πετάξει. Ευτυχώς που ο Καπίνο τρέχει γρήγορα γιατί εγώ όφειλα να περιμένω μέχρι και τον τελευταίο παίκτη για να μπω στα αποδυτήρια (γελώντας). Ήταν πραγματικά απίστευτο όλο αυτό και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν οπαδοί των φιλοξενούμενων. Δε θα ξεχάσω επιστρέφοντας στο Κορωπί που δεν μπορούσες να δεις το προπονητικό καθώς φαινόταν μόνο ένας πράσινος λόφος από τους πυρσούς που είχαν ανάψει οι οπαδοί μας».
«Είχα πάντα την απορία να μάθω κατά πόσον υπάρχει αμεροληψία και ακεραιότητα στην Ελλάδα»
Θυμάσαι το ματς με τον Ολυμπιακό που αν και κερδίσατε στο γήπεδο με 2-1 τελικώς χάσατε τρεις βαθμούς;
«Είχα πάντα την απορία να μάθω κατά πόσον υπάρχει αμεροληψία και ακεραιότητα συγκεκριμένων μερών του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα. Η μονομαχία των δύο ομάδων τότε στη βαθμολογία κρινόταν στη διαφορά των γκολ στα μεταξύ τους παιχνίδια και εμείς είχαμε χάσει 1-0 εκτός έδρας. Στην έδρα μας κερδίζαμε με 2-0 και προς το τέλος ο διαιτητής έδωσε 6 στημένα στον Ολυμπιακό γύρω από την περιοχή μας και παίξαμε 6-7 λεπτά καθυστερήσεις για να καταφέρει τελικά ο Τσόρι Ντομίνγκες να μειώσει σε 2-1. Μετά οι Αρχές αποφάσισαν να μας πάρουν τρεις βαθμούς. Μας είπαν ουσιαστικά χωρίς λόγο ότι "Όχι δεν θα είστε εσείς στην κορυφή της βαθμολογίας". Στο επόμενο ματς χάσαμε καθαρά και μόνο επειδή οι παίκτες μας ήταν τόσο απογοητευμένοι από τα όσα συνέβησαν. Ουσιαστικά μας πήραν τους βαθμούς για το "τίποτα"».
«Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο είναι "όχημα" για να εκφραστεί η αγανάκτηση του κόσμου»
Ποια η άποψή σου για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού;
«Η ατμόσφαιρα της Λεωφόρου είναι πραγματικά απίστευτη. Αλλά υπάρχει μία μερίδα οργανωμένων που κάποιες φορές δημιουργεί προβλήματα στην ομάδα. Ρωτάει συνεχώς ο κόσμος τι δεν πάει καλά με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και εκεί σίγουρα το πρώτο ζήτημα που προκύπτει έχει να κάνει με την αμεροληψία και την ακεραιότητα των αρχών. Αλλά μετά σίγουρα σημαντικό ρόλο παίζει και η ασφάλεια όσων πάνε στο γήπεδο να δουν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Πολλές φορές οι οπαδοί πηγαίνουν σε μέρη που δεν είναι ασφαλή. Το έζησα αυτό και εγώ προσωπικά όταν ήρθε η γυναίκα μου στο γήπεδο. Είναι πραγματικά το «μαύρο» στοιχείο που κρύβει όλα τα θετικά που έχει το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ είναι μεγάλες ομάδες αλλά το γεγονός πως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη βία στα γήπεδα τις πηγαίνει πίσω και δεν τις αφήνει να προχωρήσουν μαζί με τα υπόλοιπα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Στην Ελλάδα δυστυχώς πολλές φορές το ποδόσφαιρο αποτελεί ένα «όχημα» για να εκφράσει ο κόσμος την αγανάκτησή του για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη ζωή του και αυτό δεν θα έπρεπε να είναι έτσι».
Στην Ελλάδα θεωρείσαι ένα σπουδαίο ποδοσφαιρικό μυαλό. Συνάντησες εκεί καλούς Έλληνες προπονητές;
«Έχω συναντήσει πολλούς προπονητές στην Ελλάδα. Όταν πρωτοήρθα στον Παναθηναϊκό συνάντησα έναν πολύ καλό προπονητή στον Ατρόμητο που μετά πήγε στον ΠΑΟΚ για λίγο και στη συνέχεια στον Πλατανιά. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχει η δυνατότητα ένας προπονητής να δουλέψει κάτω από καλές συνθήκες σε ομάδες που έχουν τις κατάλληλες υποδομές όπως ο Αστέρας Τρίπολης ή ο Ατρόμητος. Φυσικά, οι μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα όπως και εδώ στην Αγγλία συνηθίζουν να παίρνουν ξένους προπονητές. Παρ’ όλα αυτά, από ό,τι ξέρω αυτή την περίοδο η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός έχουν Έλληνα προπονητή. Οπότε ίσως αρχίσει να δουλεύει και για τις μεγάλες ομάδες το σύστημα με τους Έλληνες προπονητές».
Λέμε πολλές φορές στην Ελλάδα πως είναι δύσκολο για έναν προπονητή να κρατήσει τα αποδυτήρια της ομάδας του γιατί ο τρόπος ζωής είναι τέτοιος που παρασέρνει τους ποδοσφαιριστές. Το βίωσες εσύ αυτό;
«Νομίζω πως αυτό είναι στο χέρι του προπονητή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα θα έλεγα πως είναι ότι είναι δύσκολο να κρατηθεί κάποιο μυστικό μέσα στην ομάδα. Πολλές φορές κάναμε μία συζήτηση στην προπόνηση το πρωί και το απόγευμα αυτή είχε γραφτεί σε όλα τα Μέσα. Είχαμε πάντως καλούς νεαρούς παίκτες όπως ο Καπίνο, ο Τριανταφυλλόπουλος που έκλαψε όταν έφυγε για τον Αστέρα, ο Μαρινάκης, ο Δώνης, ο Μαυρίας και ο Χουχούμης. Το μόνο που χρειάζονταν ήταν τους πιο έμπειρους όπως ο Μπεργκ, ο Μέντες ή ο Πράνιτς να τους δείξουν τι δεν πρέπει να κάνουν και που πρέπει να δουλέψουν περισσότερο».
«Αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν του Μπεργκ»
Ποια είναι η άποψή σου για τον Μπεργκ;
«Τις δύο σεζόν που ήμασταν μαζί στην ομάδα τα πήγε πολύ καλά και σκόραρε πολλά γκολ. Συνέχισε, βέβαια, τις καλές εμφανίσεις και δεν είναι τυχαίο που αγωνίστηκε ως βασικός και στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ένας πραγματικά πάρα πολύ έξυπνος παίκτης. Το μεγαλύτερο προσόν του είναι το καθαρό μυαλό που διαθέτει. Μπορούσε πάντα να σκεφτεί πρώτος ποια είναι η κατάλληλη επόμενη κίνηση. Δεν είναι ο δυνατότερος ούτε ο ταχύτερος όμως το μυαλό του είναι φοβερό».
Τι γνώμη έχεις για τον Νίκο Νταμπίζα που ήταν τεχνικός διευθυντής και σε ένα διάστημα που ήσουν και εσύ στην ομάδα;
«Ο Νίκος έκανε πολύ καλή δουλειά όσο ήμασταν και εγώ με τον Γιάννη στην ομάδα. Μαζί με τον Γιάννη Σαμαρά στην Ακαδημία θα έλεγα πως ήταν η τριάδα της επιτυχίας για τον Παναθηναϊκό. Στη συνέχεια έφυγαν και οι τρεις και διαλύθηκε το οικοδόμημα και συνέβησαν όσα συνέβησαν στην ομάδα. Τώρα μαθαίνω πως πάλι πηγαίνει καλά η ομάδα και κερδίζει, δουλεύει πραγματικά πολύ σκληρά ο Νίκος και του εύχομαι τα καλύτερα».
«Αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Αλαφούζου στο ποδόσφαιρο»
Πιστεύεις πως ήταν ένα προσωπικό λάθος του Αλαφούζου πως με την έλευση του Στραματσόνι παρέκκλινε του πλάνου που υπήρχε και άρχισε να σκορπά λεφτά σε παίκτες αμφιβόλου αξίας;
«Όταν ήρθαμε στην ομάδα το 2013 το χρέος της νομίζω ήταν 36 εκατομμύρια ευρώ και υπήρχαν παίκτες που δεν είχαν ζήτηση στην αγορά. Όταν ο Γιάννης έφυγε το χρέος είχε μειωθεί πάρα πολύ και για τους παίκτες της ομάδας έρχονταν συνεχώς προτάσεις. Ο Καρέλης πωλήθηκε, ο Καπίνο το ίδιο και η ομάδα βελτίωσε το προπονητικό της. Στην πρώτη δύσκολη στιγμή επικράτησε πανικός και η διοίκηση εμπιστεύτηκε έναν άπειρο σχετικά Ιταλό προπονητή. Εκείνος εμπιστεύτηκε μεγάλους σε ηλικία παίκτες από την Ιταλία και την Αργεντινή και ήταν προφανές πως μετά τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι το ίδιο. Σίγουρα αυτό ήταν λάθος και πιστεύω πως αν κάποιος ρωτήσει και τον ίδιο τον Αλαφούζο ίσως παραδεχθεί πως αυτό ήταν το μεγαλύτερο του λάθος στο ποδόσφαιρο».
Τώρα η ομάδα δουλεύει και πάλι σε ένα μοντέλο αντίστοιχο με αυτό του 2013. Πως θα το σχολίαζες αυτό;
«Τώρα πλέον έχουν περιορισμούς στις μεταγραφές και αποκλεισμό από την Ευρώπη. Είναι καλό να στηρίζεσαι στα νέα παιδιά. Θυμάμαι ένα ματς με τη Σταντάρ Λιέγης όταν ήταν ο Στραματσόνι στον πάγκο που η ομάδα προηγούνταν με 2-0 μέχρι ένα σημείο και μετά δεν άντεξε σε αυτό τον ρυθμό και στο τέλος ισοφαρίστηκε. Όταν έχεις μόνο παίκτες μεγάλους σε ηλικία αυτό είναι κάτι αναμενόμενο να συμβεί. Στην Ελλάδα υπάρχει αυτό το περιθώριο γιατί ομάδες όπως ο Πλατανιάς ή η Κέρκυρα δεν μπορούν να ασκήσουν την ίδια πίεση. Παρ’ όλα αυτά, είναι δεδομένο πως πρέπει να έχεις και νέα παιδιά μέσα στην ομάδα».
Πιστεύεις πως ο τρόπος που δουλεύουν οι Ακαδημίες στην Ελλάδα είναι σωστός;
«Εξαρτάται από την ομάδα. Ο Γιάννης Σαμαράς είναι φανταστικός. Ο τρόπος σκέψης του, το πλάνο του και η οργάνωσή του ήταν θαυμάσια. Σε πολλές Ακαδημίες δεν υπάρχει η υπομονή για την σωστή εξέλιξη των παιδιών και αυτό είναι πρόβλημα γιατί κοιτούν το αποτέλεσμα μόνο. Θυμάμαι ένα ματς των Ακαδημιών με τον Απόλλωνα Σμύρνης που ο αντίπαλος δεν είχε ούτε μία τελική και απλά πετούσε την μπάλα μακριά. Στο τέλος επειδή το παιχνίδι έληξε 0-0 εκείνοι πανηγύριζαν. Έτσι, θα έλεγα πως εξαρτάται από τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν πως να δουλέψουν στις Ακαδημίες στην Ελλάδα».
«Ο Στιβ μιλάει συχνά για την ατμόσφαιρα των ντέρμπι στην Ελλάδα»
Στο περιθώριο της συνέντευξής μας με το Στιβ Ρούτερ, είχαμε τη δυνατότητα να συνομιλήσουμε και με τον πρώτο προπονητή της Λούτον, Νάθαν Τζόουνς. Ο Ουαλός τεχνικός αναφέρθηκε με τα καλύτερα λόγια στον άμεσο συνεργάτη του, αποκάλυψε πως συχνά του μιλάει για την ατμόσφαιρα των ντέρμπι στην Ελλάδα αλλά και ότι γνωρίζει και ο ίδιος προσωπικά τον Γιάννη Αναστασίου.
Πως είναι η συνεργασία του με το Στιβ και ποια η άποψή σου για αυτόν;
«Γνωρίζω το Στιβ εδώ και αρκετά χρόνια γιατί προσπάθησε να με υπογράψει ως παίκτη αρχικά και στη συνέχεια με επηρέασε και ως προπονητή. Είμαι ένας νέος προπονητής και ήθελα κάποιον με εμπειρία που να μπορώ να εμπιστευτώ και ο Στιβ πέραν της Αγγλίας έχει εμπειρία και από άλλα πρωταθλήματα όπως το βελγικό, το ολλανδικό και το ελληνικό».
Στην Ελλάδα τον εκτιμούν πολύ και πιστεύουν πως είναι ένα σπουδαίο ποδοσφαιρικό μυαλό. Συμφωνείς;
«Αυτός είναι ο λόγος που τον έφερα εδώ. Πιστεύω πολύ στις γνώσεις του και στην εμπειρία του. Είναι ένας φανταστικός προπονητής αλλά εκτός αυτού έχει εξαιρετικό τρόπο σκέψης».
Σου έχει μιλήσει ποτέ για την εμπειρία του στην Ελλάδα ή κάποια συγκεκριμένη στιγμή μέσα σε αυτήν;
«Μιλάει συνέχεια για την Ελλάδα και το πόσα έμαθε από αυτή την εμπειρία του. Μιλάει πολύ για τη συνεργασία του με το Γιάννη Αναστασίου και είναι πολύ χαρούμενος που δούλεψε σε μία τόσο μεγάλη ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Φυσικά, κάνει ξεχωριστές αναφορές στα ντέρμπι ανάμεσα σε Παναθηναϊκού και Ολυμπιακό και στην ατμόσφαιρα που αυτά έχουν».
Οπότε γνωρίζεις και εσύ τον Γιάννη Αναστασίου;
«Ναι πήρα το πτυχίο μου μαζί με το Γιάννη. Περάσαμε κάποιες εβδομάδες μαζί και γνωρίζω πως είναι ένας καλός προπονητής, πολύ μεθοδικός σε ό,τι του ζητηθεί να κάνει. Εκτός αυτού είναι και ένας πολύ ωραίος χαρακτήρας».