«Ποιον Ράσταβατς; Αυτόν που ήταν στην Εθνική γυναικών; Κατάλαβα. Πέσαμε. Λευκή πετσέτα». Οι οπαδοί της ιστορικής Ράντνιτσκι από το Νις, μίας ομάδας που πήρε το παρατσούκλι η «Ρεάλ του Νις» από την απίθανη πορεία της ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της σεζόν 1981-82 (αποκλείοντας διαδοχικά Νάπολι, Γκρασχόπερ, Φέγενορντ, Νταντί Γιουνάιτεντ, πριν αποκλειστεί από το παντοδύναμο τότε Αμβούργο) είχαν κάθε λόγο να τα βάζουν μαύρα.
Η ομάδα τους είχε ξεκινήσει την σεζόν 2014-15 με πέντε σερί ήττες. Είχε βάλει μόλις ένα γκολ σε 8 εκτός έδρας ταξίδια. Η χειμερινή διακοπή την έβρισκε στην τελευταία θέση μόλις με 12 βαθμούς μετά από 15 αγωνιστικές και με δεδομένο ότι στα ταμεία δεν υπήρχε δεκάρα τσακιστή χρειαζόταν ένα θαύμα για να γλιτώσει από το μοιραίο. Τέτοια ομάδα μόνος ένας τρελός ή κάποιος απελπισμένος θα δεχόταν να την αναλάβει. Κάποιος σαν τον Μίλαν Ράσταβατς, ο οποίος μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε δουλέψει ποτέ ξανά σε επαγγελματικά ομάδα ως πρώτος προπονητής κι ας είχε 15 χρόνο στο κουρμπέτι, δουλεύοντας σε διάφορα πόστα πίσω από τις κουρτίνες.
Το προπονητικό του ντεμπούτο έκανε τεράστιο θόρυβο. Ήταν μία λευκή ισοπαλία απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, αποτέλεσμα που εντέλει του κόστισε το πρωτάθλημα. Οι περισσότεροι δικαιολόγησαν το 0-0 στον άθλιο αγωνιστικό χώρο. Έτυχε. Την επόμενη αγωνιστική ακόμα πιο δύσκολη αποστολή, μα ίδιο αποτέλεσμα. Η άψογα οργανωμένη Νις με τέλεια τακτική και πίστη στο πλάνο πήρε κι άλλο 0-0 στην έδρα της Παρτίζαν, που εκείνη την χρονιά πήρε το πρωτάθλημα μόλις με μία ήττα!
Η πρώτη φορά μετά από δύο δεκαετίες που η ομάδα από το Νις έπαιρνε κάτι μες το Βελιγράδι. Η πρώτη εντός έδρας απώλεια των «γκρόμπαρι» μετά από 16 μήνες. Ξαφνικά, όλοι άρχισαν να ασχολούνται με τον Μίλαν Ράσταβατς. Ποιος ήταν αυτός που μεταμόρφωσε τόσο γρήγορα μία ημι-διαλυμμένη ομάδα; Ξαφνικά η Ράντνιτσκι, από «Ρεάλ του Νις», βαφτίστηκε μέσα σε λίγες ημέρες «Τσέλσι του Νις», λόγω της αμυντικής της συνέπειας που θύμιζε την τακτική τελειότητα των μπλε επί Ζοσέ Μουρίνιο. Κάποιος είχε βάλει το… χεράκι του γι’ αυτό.
Οι 12 βαθμοί στο τέλος του πρώτου γύρου έγιναν 37 στο τέλος της σεζόν και μία άνετη παραμονή με την τιμητική 9η θέση. Οι 25 βαθμοί στον δεύτερο γύρο ήταν η καλύτερη συγκομιδή στην ιστορία του συλλόγου! Τα 6 γκολ παθητικό στο ίδιο διάστημα, μία από τις κορυφαίες επιδόσεις όλων των εποχών στην χώρα! Την επόμενη σεζόν η Νις τερμάτισε ακόμα πιο ψηλά στην 6η θέση, χάνοντας για λίγο το ευρωπαϊκό εισιτήριο, το ίδιο και την σεζόν 2016-17. Ο Μίλαν Ράσταβατς ήταν πια έτοιμος για το πρώτο του βήμα εκτός Σερβίας και την Ξάνθη, έτοιμος να διαδεχθεί τον Ράζβαν Λουτσέσκου σε μία επιλογή με τεράστιο ρίσκο, αλλά και τεράστια γνώση του αντικειμένου συνάμα.
Κι όμως το μεγαλύτερο έργο του 45χρονου τεχνικού, ο οποίος σαν παίκτης ήταν σειρούλα του Σάβο Μιλόσεβιτς στις μικρές Εθνικές της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, πριν αποσυρθεί στα 26 του, δεν είχε έρθει στον πάγκο κάποιας ομάδας.
Το 2006 προσλαμβάνεται από την ομοσπονδία και σε ηλικία 33 ετών καταρτίζει ένα περίπλοκο πλάνο χαρτογράφησης όλων των ταλέντων στην χώρα, που περιλαμβάνει ένα πρωτοπόρο πλάνο εκγύμνασης, τεχνικής και τακτικής εξέλιξης σε όλες τις εθνικές για παιδιά από 13 έως 18 ετών. Η πρώτη γενιά που έπεσε στα χέρια του και ακολούθησε αυτό το πρόγραμμα ήταν τα παιδιά που ήταν γεννηθέντες το 1994, η γενιά που το 2014 πρώτα κατέκτησε το ευρωπαϊκό και την επόμενη χρονιά το παγκόσμιο νέων!
Το κοντέρ του έχει γράψει άπειρα προπονητικά χιλιόμετρα σε πρότζεκτ που δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς. Το 2010 η ομοσπονδία του ανέθεσε μία σχεδόν αδύνατη αποστολή. Ανέλαβε τις τύχες της εθνικής ομάδας U19 της Σερβίας, αλλά στην πραγματικότητα ανέλαβε ολόκληρο το αναπτυξιακό πρόγραμμα του γυναικείου ποδοσφαίρου στην χώρα: «Μόλις ανέλαβα υπήρχαν 1200 παίκτριες με δελτίο στην Σερβία, την ώρα που στην Γερμανία υπήρχαν πάνω από ένα εκατομμύριο», είχε δηλώσει.
Επί των ημερών του η Εθνική Νέων της Σερβίας προκρίθηκε για πρώτη φορά σε τελική φάση Euro και το 2013, όταν αποχώρησε ήταν η ομάδα που σκόραρε πιο πολύ από κάθε άλλη στα ευρωπαϊκά προκριματικά με μέσο όρο πάνω από 6 γκολ. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι.
Στην πρώτη του ανιχνευτική σεζόν εκτός συνόρων, σε μία ομάδα που έμοιαζε κάπως βαλτωμένη σε δυναμική, ο Ράσταβατς πέτυχε κάτι που είχε να ζήσει η Ξάνθη από το μακρινό 1995: έμεινε αήττητος εντός έδρας από ΑΕΚ, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, χάρη στην ειδικότητα του Σέρβου, την οργάνωση.
Φέτος, μετά από μία απογοητευτική πρεμιέρα στο 0-1 από τον Παναθηναϊκό, η Ξάνθη δεν έχασε ξανά. Μετρά αισίως 8 σερί αήττητα παιχνίδια και πλέον μετά το διπλό στην Τρίπολη, η Ξάνθη φιγουράρει στην πρώτη τετράδα στο καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας της. Κι όλα αυτά χωρίς ηχηρές μεταγραφές, χωρίς κάποιο σπουδαίο ταλέντο να ξεχωρίζει.
Όλα έχουν γίνει με δουλειά, οργάνωση, πλάνο, όπως τα πάντα στην ζωή του Μίλαν Ράσταβατς: «δίχως αφοσιωμένους παίκτες που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα για την ομάδα, δεν μπορείς να πετύχεις», είναι η αγαπημένη του φράση κι αυτό το έχει κάνει πράξη στους Ακρίτες, που παίζουν σαν μία γροθιά. Καθόλου θεαματικά, μα ουσιαστικά. Στα 39 παιχνίδια που είναι στον πάγκο της, ο Σέρβος μετρά 17 νίκες, 12 ισοπαλίες και μόλις 10 ήττες, κάτι που τον κάνει τον προπονητή με το πιο επιτυχημένο ξεκίνημα στην Ξάνθη!
Η είδηση πέρασε στα ψιλά, αλλά το καλοκαίρι ήταν μέλος του τεχνικού επιτελείου της Σερβίας που πήγε στο Μουντιάλ, ως έκτακτος συνεργάτης. Ένα ακόμα παράσημο στο βιογραφικό του.
Ο Μίλαν Ράσταβατς εξακολουθεί να πετάει κάτω από τα ανιχνευτικά ραντάρ, μα όχι για πολύ ακόμα. Δεν μπορεί κάποια στιγμή θα το εξαργυρώσει όλο αυτό σε κάποιο μεγάλο πάγκο. Του το χρωστάει το ίδιο το ποδόσφαιρο...
