Ήταν κάπου εκεί κοντά στον Νοέμβριο του 2012. Δεν θα τον έλεγες πρωτοεμφανιζόμενο στη Super League. Είχε κάνει ντεμπούτο από το 2009, είχε μια συνέχεια, μια εξέλιξη, μια πορεία – έστω και μικρή – στην Skoda Ξάνθη. Τότε, όμως, άρχισε να καθιερώνεται. Ασίστ, γκολ, βασικές συμμετοχές και ο λογικός ντόρος γύρω από το όνομά του. Δεν είναι, δα, και καθημερινότητα για το ελληνικό ποδόσφαιρο οι ποδοσφαιριστές που έχουν υψηλή τεχνική και θυμίζουν, όπως είπε χθες ο Στέλιος Μανωλάς, τον Βασίλη Τσιάρτα. Ο Πέτρος Μάνταλος άρχισε να διαβάζει για τον εαυτό του.
Προτεραιότητα των απανταχού βιογράφων, να βρουν μια καλή ιστορία. Αν δεν την βρουν, μπορούν να την επινοήσουν ή να την δημιουργήσουν με τα συμφραζόμενα. Το οικογενειακό περιβάλλον του νεαρού ήταν απολύτως υγιές. Τόσο υγιές που φιλοδοξία ζωής για τον άσσο της ΑΕΚ είναι να μπορέσει να φτιάξει μια οικογένεια όμοια με τη δική του. Μια οικογένεια, όπου τα αδέλφια θα είναι αγαπημένα, όπως εκείνος με τον Λάμπρο και την Κυριακή. Κι ας μην έγινε οπαδός του Ολυμπιακού, σαν τον μεγάλο του αδελφό ή ακόμα-ακόμα και σαν τον μπαμπά του, Βαγγέλη. Μια οικογένεια, στην οποία ο παππούς παίρνει τον εγγονό από το χέρι και τον πάει στο γήπεδο.
Έτσι ξεκίνησε η αγάπη του Πέτρου για το ποδόσφαιρο. Οι αμαρτίες των γονέων, που είθισται να παιδεύουν τα τέκνα, στην προκειμένη περίπτωση τα ενέπνευσαν. Ο πατέρας Μάνταλος δεν κατάφερε να παίξει όσο ήθελε ποδόσφαιρο, αφού ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο τον ανάγκασε να σταματήσει νωρίς και να μείνει με το απωθημένο, αλλά ο γιος ήταν από άλλη πάστα.
«Από μικρός κοιμόταν με μια μπάλα στα χέρια. Ο Πέτρος μιλούσε της μπάλας, έστω κι αν μερικές φορές βαριόταν να πάει στην προπόνηση. Τον τραβούσα απ' το αυτί για να ξεκολλήσει απ' το σπίτι, αλλά άξιζε τον κόπο. Τώρα είμαι υπερήφανος για όσα έχει καταφέρει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα», έλεγε ο Βαγγέλης όταν ακόμα ο μεσαίος γιος της οικογένειας (σ.σ. η Κυριακή είναι η μικρότερη και μην της μιλάτε για μπάλα) ήταν στην Ξάνθη. Σε ακόμα χειρότερη μοίρα από το ποδόσφαιρο ήταν το σχολείο, με τον μικρό απρόθυμο να διαβάζει κι εκεί ήταν που αναλάμβανε ο παππούς.
Οι πρώτες… φήμες, εκεί στο 2012 όταν ο Μάνταλος ξεπετάχτηκε και όλοι ήθελαν ένα κομμάτι από την πίτα, ήθελαν τον παππού να έχει προσηλυτίσει τον εγγονό στα ιδεώδη του Παναθηναϊκού. Ο 25χρονος ποδοσφαιριστής θυμάται μόνο στην Ξάνθη! «Πήγαινα στο γήπεδο με το παππού μου. Την παρακολουθούσε πολύ», διηγείται και μαζί με τις εικόνες από την Skoda, ο Πέτρος έριχνε και λίγο Μπαρτσελόνα, Τσάβι και Ινιέστα!
Το παιδί του προπονητή!
Ο Βόλφγκανγκ Βολφ ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση ξένου προπονητή που ήρθε στην Ελλάδα. Ανακοινώθηκε από τον Μάρτιο η πρόσληψή του και η απόλυσή του ανακοινώθηκε μόλις μετά από τρία παιχνίδια. Η Ξάνθη δεν είχε κερδίσει κανένα από τα τρία ματς κι έτσι η... δικαιολογία για οικογενειακούς λόγους, μάλλον δεν έπεισε και κανέναν. Ο Γερμανός, όμως, έστω και στο μικρό χρονικό διάστημα που έμεινε στην ακριτική ομάδα, είχε δείξει τον δρόμο. Η νοοτροπία του, άλλωστε, ήταν τέτοια που δεν έβλεπε ταυτότητες και ημερομηνίες γέννησης, αλλά μόνο ταλέντο και δυνατότητες.
Ο Πέτρος Μάνταλος είχε αμφότερα τα στοιχεία και σε ηλικία 18 χρονών ο τότε προπονητής του, τον έριξε μέσα στο ματς με τον Εργοτέλη. 13 Σεπτεμβρίου του 2009. «Η αλήθεια είναι το βράδυ που προηγήθηκε του αγώνα το σκεφτόμουν πολύ», είχε πει ο νεαρός μέσος, αναγνωρίζοντας την αξία του προπονητή του. «Πράγματι, με πίστευε πολύ και τον ευχαριστώ. Ήμουν απ' τις αδυναμίες του. Σε κατ' ιδίαν συζητήσεις εξήρε τα προσόντα μου».
Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος για να παίξει στο ίδιο γήπεδο, όμως η προτεραιότητα στο αποτέλεσμα δεν του έδινε χώρο για να εξελιχθεί. Μέχρι που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ξάνθης ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Ο Πέτρος Μάνταλος δεν του ήταν άγνωστος… «Τον γνωρίζω καλά, γιατί ήμουν στις ακαδημίες του από εννέα ετών. Είναι ένας προπονητής που δίνει ευκαιρίες», λέει εκείνη την εποχή που έχουν πέσει όλοι πάνω του για να μάθουν περισσότερα για την πορεία του.
Και στο όλοι, δεν «ακούν» μόνο οι δημοσιογράφοι. Μάνατζερ, αλλά και ομάδες ερίζουν για την υπογραφή σε μια εποχή που το όνομά του παίζει δυνατά στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Γι’ αυτό, άλλωστε και ο Χρήστος Πανόπουλος, φρόντισε εγκαίρως να του ανανεώσει το 2011 το συμβόλαιο ως το 2017! Το πρώτο έληγε το 2014 και ο χρόνος περνάει γρήγορα. Ο «περίεργος» αποδείχθηκε σοφός, αφού στο τέλος του 2012 ο Πέτρος Μάνταλος θα έχει πετύχει δύο γκολ και στο φινάλε της επόμενης σεζόν θα έχει καταγράψει πέντε γκολ, τέσσερις ασίστ και δύο κερδισμένα πέναλτι.
Κιτρινόμαυρο μονοπάτι…
Λένε για τις μέρες που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Μια τέτοια ήταν για τον Πέτρο Μάνταλο η 23η Ιουλίου. Ο Χρήστος Πανόπουλος τον καλεί στο γραφείο του. «Αγόρι μου, αυτό είναι. Αν θες το υπογράφεις. Χωρίς κουβέντες, μάνατζερ, αδέρφια, ξαδέρφια, θείους και παππούδες». Η ΑΕΚ του προτείνει συμβόλαιο κοντά στα 400 χιλιάδες ευρώ για τέσσερα χρόνια και ο άσος της Ξάνθης δεν το σκέφτεται και πολύ.
«Το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θα είμαι στη Football League, αλλά δε με απασχολεί τόσο πολύ, όσο το ότι θα αγωνιστώ με την ΑΕΚ. Είναι μια ομάδα με ιστορία, πολλοί θα θέλουν να αγωνιστούν σε αυτή ακόμα και του χρόνου στη Football League». Αργότερα θα αποκαλύψει ότι δεν υπήρχε εκείνη την εποχή κάποια ουσιαστική πρόταση από άλλη ομάδα και ότι η επικοινωνία του με τον Νίκο Λυμπερόπουλο είχε ξεκινήσει αρκετούς μήνες πριν.
Η συμφωνία ανάμεσα στην ΑΕΚ και την Ξάνθη, θέλει τον Μάνταλο να μένει ένα ακόμα χρόνο στην Skoda. Η Ένωση, εξάλλου, θα έπαιζε στη Γ’ Εθνική και ήταν αδιανόητο να τον χρησιμοποιήσει στην τρίτη την τάξει κατηγορία. Μετά από μια γεμάτη σεζόν, ο Πέτρος ξεκίνησε την πορεία προς την ΑΕΚ για να ανακαλύψει πόσο δύσκολο ήταν στην αρχή να κυκλοφορεί στους δρόμους της Αθήνας και πόσο εκνευριστική μπορεί να είναι η κίνηση.
Στο γήπεδο δεν είχε ανάλογα προβλήματα. Ταυτίστηκε με τον προπονητική φιλοσοφία του Τραϊανού Δέλλα, έκανε αδελφικούς φίλους στα αποδυτήρια και ανέλαβε ηγετικό ρόλο στην ΑΕΚ με δέκα γκολ και 13 ασίστ μέχρι τις 12 Μαρτίου του 2015. Εκείνη την ημέρα και σε εκείνο το ματς, κάποιο σατανικό μυαλό έπαιζε με… ομοιώματα των ποδοσφαιριστών και δύο έπαθαν ρήξη χιαστών. Ο Γιάννης Μανιάτης στο 52’ και ο Πέτρος Μάνταλος στο 67’. Οι επόμενοι έξι μήνες είναι εκείνοι που πάντα χτίζουν χαρακτήρα! Και για τον νεαρό μέσο ήταν μόλις δύο μέρες περισσότερες…
Η αποθεραπεία του χαρακτηρίστηκε «θαύμα» και έπαιξε ξανά σε παιχνίδι (!!) στις 14 Σεπτεμβρίου του 2016, όταν κατά κανόνα στο εξάμηνο, ο αθλητής θα ξεκινήσει ομαδικές προπονήσεις. «Αυτήν την ημέρα την περίμενα έξι μήνες. Ήταν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Σκεφτόμουν την επιστροφή μου», δηλώνει μετά τα 12 λεπτά συμμετοχής απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα και οι μεταπτώσεις θα είναι χαρακτηριστικό το επόμενο διάστημα. Αιτίες δεν ήταν μόνο ο τραυματισμός και το γεγονός ότι δεν είχε κάνει προετοιμασία με την ΑΕΚ. Ήταν και τα απανωτά σοκ με την αλλαγή προπονητή, τις φωνές στην αρχή του Γκουστάβο Πογιέτ και τις συχνές αλλαγές θέσης μέσα στο γήπεδο.
Ο κόσμος της ΑΕΚ επίμονα ζητάει κάτι παραπάνω από τα τέσσερα γκολ και τις τρεις ασίστ που έχει δώσει ως τώρα στη σεζόν. Ζητάει έναν ηγέτη! «Μικρός δεν ήμουν ΑΕΚ. Πλέον, γουστάρω που παίζω σε αυτή την ομάδα». Οι καλές εξηγήσεις κάνουν τους καλούς φίλους. Και τους ακόμα καλύτερους αρχηγούς…
